NEAPOLITANA 20

copulationis, scilicet matrimonii, videbatur valde commota in statu abnormi. Post peractam copulationem facta est mente non compos et dum copulatione peracta sacerdos ser- monem habuit passa est deliquium animi... Permansit in deliquio animi per plures horas, et a medico visitabatur se- quentibus diebus... Matrimonium cum coniuge mea nunquam consummavi. Omni conversationi meae erga me semper ea- dem infausta esse perseveravit. »

De puellae absoluta aversione a matrimonio cum Ingovitz testantur Angelus de Petris, Maria de Dominicis mulier domini Schiapparella, Carolus de Petris et Luisa Sorrentino.

Si igitur ad matrimonium contrahendum requiritur con- sensus liber, et, eo deficiente, matrimonium non contrahitur, ex cap. Tuae fraternitatis 25 de spons. et matr.: si iuxta definitionem S. C. C. in Parisien. Matr. 25 Iunii 1864 neque ad tollendam consensus libertatem requiritur aperta vis et magna formido: si iuxta doctrinam Conscii de sep. thori L. 1 cap. 55 n. 21 « ad irritandum matrimonium quod significat coniunctionem Christi cum Ecclesia, quae fundatur in amore libero ac voluntario non in coactione, satis minor metus requiritur, quam in ceteris contractibus propter maximam voluntatis libertatem » quid dicendum de matrimonio in themate, cum fuerit initum aperta vi et magna coactione?

Verum supponatur dubium de gravitate metus puellae, ita ut dubitetur an sit grave malum in puella quatuordecim annorum privatio exercitii libertatis, quod certissime ipsi imminet, et certe sua noverca ad effectum deducet. Quid concludendum? Pro gravitate metus standum esse. Ad rem Bossius: « Etsi in dubio pro matrimonio, seu in illius fa- vorem sit iudicandum, nihilominus id minime procedat, ubi adsit metus: ita quod in dubio an matrimonium sit metu an sponte contractum an metu gravi, aut levi, iudicandum potius est metu, aut metu gravi, quam sponte, aut metu levi, et ita non valere. » Bossius de Matr. contr. cap. XIII, % 10 n. 146, Franciscus Molines iÀb. 2 de Ritu Nuptiali