28. De sancto Morando.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.

1. Ad Morandi, venerandi
Viri, festa et Amandi
Plebs in caritate tota
Reddat Christo pia vota.

2. Flore suae iuventutis
Castitatem adamavit,
De quo bravium salutis
Non indigne reportavit.

3. Deo multum peramandus,
Hugo pater venerandus
Hunc suscepit educandum
Moribus et informandum.

4. Cui purus adulescens
In virtute semper crescens
Dulciter oboediebat
Atque Deo serviebat.

5. Regularis o professor,
Sis pro nobis intercessor
Apud bonitatem Christi,
Cuius iugum tu subisti.

Ad Magnificat.

A, O fons indeficiens,

Iesu bone salutaris,
Hostia reficiens

In agone comprobatis,
Morandi per suffragia
Mundi seda naufragia,
Mentes nostras instabiles
Fae ad virtutes habiles.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Surgite lactantes,

Christum regem venerantes,
Inclita sanctorum

celebrantes festa suorum.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Ut tellus depicturatur
In vere vernis floribus,
Sic hic mundus decoratur
Morandi claris moribus.
2. Ex illustri stirpe traxit
Morandus originem,
Nullam tamen hic contraxit
Peccati rubiginem.
3. Annis puerilibus
Factis cum senilibus
Mentis tersit caliginem
Devitans impetiginem.

Responsoria.
1. Annis adhuc pubertatis
Hunc parentes sub abbatis

Pii magisterio
Dulciter commendaverunt
Et ad sua redierunt,
Cuius sub imperio
Vixit purus adulescens
In virtute semper crescens
Omni desiderio,
V. Christo devotus

vivens sub regula totus.
2. Mentis motus hic transcendens,
Vana quaeque vilipendens
Hauriebat sitibundo
Corde, ore quod facundo-
Post eructabat,
Tempus dum vacabat,
V. Literarum studio
Mentis cum tripudio
Firmiter instabat.
3. Vincens legem pubertatis
Iugi lege sub abbatis

Vixit disciplina,
Omnibus affabilis
Deo et amabilis
In lege divina,
V. Mundi fastum proculeavit,
Eius pompas posttergavit.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Fervor mirae caritatis
Ad spem firmam bonitatis
Fidem duxit sanctitatis.

2. Mentis motus hic transcendens,
Ad virtutum arcem tendens,
Vana quaeque vilipendens.

3. Christus digne commendavit
Huic duplum talentum,
Quia non multiplicavit

Per duplum, sed per centum.

Responsoria.

1. Coeptum iter dum peregit,
Mox benigne se subegit

Abbatis imperio,
Quem vir sanctus tunc elegit
Mentem eius et impegit

Miti desiderio,
Ponens firmam spem salutis
In praeclaris institutis.
2. Veritatis hic confessor
Regularis et professor

Ibat de virtute
In virtutem ascendendo
Et morose conferendo

Verbum in salute.
V. Doctus, mitis apparebat
Et indoctos instruebat

Sic procedens tute.
3. Postquam hic est sublimatus

In gradu sacerdotii,
Deo tendit inspiratus

Ductu fidelis socii
Cluniacum, ubi digne
Est susceptos et benigne

Lapsum devitans otii,
V. Factus verus coenobita
Et ferventer in hac vita.

In 3. Nocturno.
Antiphona.

1. Contra mundi temptamenta
Prudenter agebat

DreveB, Historiae rhythmicae. VII.

Et carnis delectamenta
Dulciter vincebat.

2. Si temptavit, non est mirum,
Satan hunc praeclarum virum,
Salvatorem qui temptavit
Et eum non superavit.

3. Hic talentum commendatum

Protulit ad mensam

Et reddens multiplicatum

Reportans repensam.

Responsoria.

1. Mox a suis derelictus
Iesu Christo est addictus,
Cum propheta gloriatur
Qui in psalmo sic profatur:
V. ''Quoniam pater et mater mea
dereliquerunt me, Dominus
autem assumpsit me.''

2. Hodie praeclarus et venerandus
Christi confessor Morandus
Exutus armis terrestribus
Triumphat in caelestibus,

V. Securus de victoria
Delectatur in gloria.

3. Regulari disciplina

Mentem dam armavit,
Cum cervice resupina
Caelum suspiravit,
V. Mente tota et devota
Christo solvens pia vota.

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Multa quidem in hac vita
Hic fecit mirabilia
Et post mortem infinita
Infirmis dat subsidia.

2. Caecis visus, claudis gressus,
Surdis auditus redditur,
Vir collisus et obsessus
Eius prece solvitur.

3. Ad tumbam praeclari viri
Quisquis potest experiri,
Quantas eius per virtutes
Christus confert hic salutes.

4. Regularis o professor,
Sis pro nobis intercessor
Apud bonitatem Christi,
Cuius iugum tu subisti.

5. Christi praecelsa pietas
Virtutum et nimietas
In sanctis amplificatur,
Horum virtus dum laudatur.

Ad Benedictus.

A. Verus sol illuminavit
Lucis suae radio,

Quando nobis destinavit

Morandum, qui in stadio
Cursum digne consummavit
Et in fine triumphavit
Vere felici bravio.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. O Morande, serve bone,
Pie pastor et patrone,
Apud Christum interpella,
Ut a mortis nos procella
Tua prece protegamur,
Caeli donis et fruamur.