47. In Translatione s. Petri Caelestini.

In 1. Vesperis.

Antiphonae.

1. Iste sanctus in papatu
Multos traxit e tartaro,
Quos a suo incolatu
Liberavit de barathro.
2. In papatu non mutavit
Eremi vitam asperam,
Semper tamen conservavit
Solitam abstinentiam.

3. Alter Petrus hic probatur
Miraculosis actibus,
Dum ad umbram relevatur
Eius quilibet languidus.

4. Loca petit consueta

Deserti, postquam renuit,
Laude hominum iam spreta
Inter sanctos enituit.

R. O miranda et laudanda
Christi providentia,

Quae tot digna pandit signa

In Petri praesentia,
Dum precatur et locatur.

Noviter in Aquila;
V. Sanctum corpus, tumulatum

Olim in Campania,
Nuper tamen est translatum

Cum honoris gloria.

Ad Magnificat.

A. O beate Caelestine,

Factus civis caelestium,
Consors gratiae divinae

Obtinuisti bravium,
Ubi regnas sine fine,
Ora pro nobis Dominum.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Exsultemus Deo

Vocibus sonoris
In translatione

Petri confessoris.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Hic vir sanctus et perfectus
Quaerit deserti abdita
Et virtute circumsaeptus
Praebet salutis monita.

2. Dum stat crypta interclusus
Assistunt sibi angeli,
Rore caelico perfusus

Formam assumpsit parvuli.
3. Locum signat in Magella
Alba columba construi,
Quae, dum sanctus stat in cella,
Eius paret obtutui.
4. Biennio sic demonstratur
Spiritus sancti fieri
Templum, quod post conse-
cratur
Testimonio angeli.

5. Sanctus iste videt clare
Angelorum exercitum
In ecclesia cantare
Eius sacram officium.
6. Inter angelos stat sanctus
Amictus veste fulgida,
Cui dicitur post cantus:
Crede hoc mente solida.

Responsoria.

1. Iste novus eremita,

Petrus, confessor inclitus
Et perfectus coenobita,

Fuit in fide solidus,
Quem collaudat sancta vita

Perseverans catholicus,
V. Summa virtus hunc protexit

Ab eiusdem infantia
Et ad bonum semper vexit

Per virtutum fastigia.
2. Petrus residens in petra

Fundatus est in gratia,
Qui abhorrens quaeque taetra

Mundana sprevit vitia
Facieque iugi laeta

Sancta vixit munditia ;
V. Sanctitatis petit vitam

Per plurima ingentia,
Suam reddens carnem tritam

Mira cum abstinentia.
3. Hic praepollet sanctitate

Et refulget virtutibus
Maximaque unitate

Se coniungit fidelibus
Et probata honestate

Donat statuta fratribus,
V. Stans in montibus desertis

Totum se Deo dedicat
Studiisque iam expertis

Terrena semper abdicat.
4. Vitam caelicam deducens

Mundana semper horruit,
Velut facula relucens

Toti mundo resplenduit.
Et innumeros inducens

Viam salutis dirigit.

V. Bis sex lustris in deserto
Vixit bellator strenuus,
Contra hostem ab experto
Pugnavit miles optimus.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Hic mortificationem

Crucis in se retinuit
Et per contemplationem
Deum nunquam deseruit.

2. Huic sancto parent aves
Atque ursi de nemore,
Et subduntur maris naves
Pacificato aequore.

3. Librum Petro corvus portat
Per longa terrae spatia,
Quem et angelus confortat
In sancta abstinentia.

Responsoria.

1. Post curriculum annorum

Romanae sedi iungitur
Locumque apostolorum

Tenere tunc praecipitur,
Factus consors electorum

Caelestinus assumitur;
V. Summus pontifex vocatur

Divino inspiramine,
Dono gratiae dotatur

Spiritus sancti flamine.

2. Hic est papa Caelestinus

Factus civis caelestium,
Qui non sentit plus et minus

In ordine humilium,
Quem attollit mos divinus

Ad gloriosum bravium.
V. Ad augmentum praemiorum

Hic cedit pontificio,
Ut thesaurum perfectorum

Condat quieto animo.

3. Statu quolibet perfectus

Iste confessor exstitit,
Nam divinitus provectus

Virtute semper claruit,
In papatu stetit rectus,

Nunquam a bono destitit ;
V. Post et ante corde puro

Quaerit virtutum culmina,
Suum corpus cibo duro

Domat vitans inania.
4. Iste sanctus augmentatur

Virtute, postquam renuit,
Et miraculis ornatur,

Cum ad desertum rediit,
Demum sanctus comprobatur

Dum feliciter obiit.
V. Nam ad caelum clara cruce

Pergit hic sanctus praevia,
Dum decedit de hac luce

Comite luce fulgida.

In 3. Nocturno.
Ad Cantica.

A. Vita sancta duplicatur,

Postquam papatum renuit,
Sanctitasque serenatur,
Dum gloriosus obiit.

Responsoria.

1. Reverenter tumulatur

Hic sanctus in Campania,
Ubi magna congregatur

Episcoporum copia,
Populusque adunatur

Ad confessoris funera.
V. Noscens papa hunc obisse

Cardinales accelerat,
Quem removerat, fuisse

Papam et sanctum noverat.
2. Post haec autem disponente

Divina providentia
Et Campania manente

In magna disceptantia,
Cursu temporis volvente

Tendit sanctus ad alia.

V. Corpus Aquilam portatur
Cum maximo ingenio
Et cum laude collocatur
Intus in Collemadio.
3. Hic est Petrus de Murrone,
Petrus de petra solidus,
Fortis, potens in agone,
Eremi cultor fervidus,
Toti mundo famae bonae
Fuit odor mirificus ;
V. Vir angelicus in vita

Transcendit vires hominum
Et perfectus trapezita,
Comprehensor caelestium.
4. Collaudemus confessorem
Petrum ingenti gaudio,
Quem clamemus defensorem

In sancto patrocinio
Et per ipsum creatorem
Consequamur in praemio;
V. Noster coetus promat laudes
Pro sancti huius meritis,
Qui devicit mundi fraudes
Adeptis caeli gaudiis.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. In hac vita sanctus iste,
Petrus confessor, exstitit
Familiaris baptistae
Per desertaque periit.
2. Huic saepe, dum orabat,
Apparebat in cellula,
Quemadmodum confortabat
Data vivendi formula.

3. Hunc evangelista docet
A sua pueritia,
Ut vitando, quae hic nocent,
Sancta vivat munditia.

4. Stans in montibus Magellae
Totum se Deo dedicat,
Ut columba sine felle
Terrena quaeque abdicat.

5. Hic oratione sancta

Hostem devicit perfidum
Ac eiusdem pedis planta
Calcat et hunc igniferum.

Ad Benedictus.

A. O confessor gloriose,

Petre, terrena respuens,

Obiens miraculose,

Caeli gaudia possidens,

Illa cum victoriosae
Vexillo crucis adiens.

In 2. Vesperis.

Ad Magnificat.

A. O mira virtus

Petri confessoris,
Qui et amictus

luce creatoris,
Ut ostendatur,

quanti sit ardonis
Caelo portatur

specie fulgoris
Et sic locatur

confessorum choris.