Prima Quinquagena.

1. Beatus vir, qui erigit
Mentis vultum et dirigit

Ad suum directorium,
Qui videt et intellegit
Memoriaeque redigit,

A quo suum principium;
Nam eius manet folium
Non defluens per vitium

Et, si defluat, eligit
Fugam ad diversorium
Ventumque vitans noxium

Ibidem se recolligit.

2. Quare fremuerunt pridem,
Qui refugium ibidem

Habuere fugientes ?
Ipse Deus manet idem,
Semper manens inibidem,

Recipiens omnes gentes;
Olim fuere videntes
Ipsum dixisse dicentes,

Quod post revelatam fidem
Nato dato in parentes
Exaudiret venientes

Et supplicantes eidem.

3. Domine, quid multiplicem
Verba sciens te iudicem

Iudicaturum saeculum,
Trinum Deum et simplicem,
Revocatorem, indicem

Errantium et exsulum?
Hinc exsurgo per baiulum
Precum clamorem sedulum

Maiestatis ad apicem
Currens, ut tuum famulum
Benedicas et populum,

Ut sint concordes invicem.

4. Cum immorarem anxius,
Multotiens propitius

Fuisti mihi, Domine,
Nec quidquam mihi melius,
Quam quod fias adhuc pius

Signato vultus lumine;
Olim pactum cum homine
Cum filio et flamine

Sic fecisti, quod filius
Carnem sumpsit ex virgine
Miro conceptus ordine,

Nihil nobis utilius.

5. Verba mea hinc erigo
Ad te, iili, et dirigo

Qui ad salutem venisti,
Tibi me servum obligo
Et sub te me recolligo,

Ne peream, quem fecisti;
Et si iniquos odisti
Nec peccatum voluisti,

Cui, vae mihi, me subigo,
Scutum tamen te dedisti
Mihi et benedixisti,

Si nomen tuum diligo.

6. Domine, ne in furore
Iudicis irati more

Quandoque me corripias,
Tu scis, quod sine dolore
Nullae mihi fiunt horae

Sustinendo miserias;
Unde, nisi mihi pias
Praestes misericordias

Haustas ex tuo cruore,
Turbatus sum nullas vias
Mihi videns propitias,

Expavescens cum tremore.

7. Domine, Deus aeterne,
Splendor gloriae paternae,

In te speravi et spero,
Fac, illustret me interne
Lumen gratiae supernae,

Tu, Deus de Deo vero;
Si iustus es, satis fero,
Cum et patiens, ut quaero,

Monstres lac mammae ma-
ternae,
Quod, quamdiu sum et ero,
Sugam, quamvis nimis sero,

In potum sitis veternae.

8. Domine, Domine Deus,
Qui te dans, ut esses meus,

Miro modo et, ordine
In hoc mundo Galilaeus
Factus es et Nazareus

Natus Maria virgine,
Minoratus pro homine
Tam habitu quam nomine,

Quidquid ruminet Iudaeus,
Quod factum est, ut crimine
Ac barathri voragine

Iam respiret homo reus.

9. Confitebor tibi corde,
Ut purgatus omni sorde

Psallam tibi altissimo,
Quoniam misericorde
Te facto cum me vecorde

Sufficere non aestimo,
Si corpore et animo
Tibi psallam ex intimo

Utroque simul concorde,
Nisi ausu promptissimo
Dicere queam ultimo:

Iam veni, mors, et memorde.

10. In Domino confidere
Debeo, non praesumere

De sua data gratia,
Nam quandoque vult cadere
Super reos et pluere

Laqueos sive retia;
Iustus est nec iustitia
Exuitur, cum venia

Pie agit cum paupere,

Si operatur varia,
Hoc exigit materia

Se varians in opere.
11. Salvum me fac propitius,
Quoniam non es varius

In te nec variabilis,
Propter miseriam pius
Nostram expurgas ocius

Factus et compassibilis;
Nam cum sis ineffabilis
Et incomprehensibilis

Infinitusque filius,
Te ob hoc venerabilis
Venter virginis humilis

Comprehendit interius.

12. Usquequo dominans erit,
Qui animam meam quaerit

Nesciens unquam parcere,
Usquequo et eam terit
Persequitur atque ferit

Appetens eam perdere?
Vulnus in tuo latere
Atque sanguis ex vulnere

Memoriae virtus gerit,
Quod redemptam tam aspere
Oblivioni tradere

Non debes videns, quod
perit.
13. Dixit insipiens reus
Exorbitansque Iudaeus

Insistens pedi litterae:
Homo talis non est Deus,
Et si Deus, non est meus,

Velatus carnis vellere;
Tu de caelo prospicere
Velis, ut intellegere

Sciat, quantum erroneus
Sit, ut et pectus tundere
Et ad te se convertere

Velit iam non tartareus.

14. Domine, quis habitabit
Aut in monte tuo stabit,

Si solus sine macula
Ibidem hereditabit
Aut solus hunc vendicabit

Non onustus sarcinula?

Ni fallat ista regula,
Aut peccator piacula

Paenitentia purgabit,
Aut detentus a facula
In sempiterna saecula

Ad te non adpropinquabit.

15. Conserva me, nam timeo,
Contremisco et paveo

Ex bonorum carentia
Et, si qua sunt, non video,
Quod egam, sed egeo,

Ut crescant tua gratia;
Tu exsuli a patria
Es pars hereditaria

Bibens in calice meo,
Dum in mea angaria
Adest tua clementia,

Et in pulvere sedeo.

16. Exaudi, Domine clemens,
Quem examinat vehemens

Et dira tribulatio,
Ad te confugio tremens,
Vagabundus atque fremens,

Ut mea sis salvatio,
Alae tuae protectio,
Quas quaero pro refugio,

Assint mihi, qui sum gemens,
Ab insultuque noxio
Mea fiant defensio,

Ne plus exagitet me mens.

17. Diligam te, dominator,
Cum fueris liberator

Meus atque refugium,
Laudans quoque invocator
Tui oro et rogator,

Quoniam necessarium,
Ut doceas ad proelium
Manus meas et brachium,

Et quod fiam sic bellator
Ad expugnandum vitium,
Ut et hostium omnium

Per te fiam supplantator.

18. Caeli enarrent gloriam
Tuam et excellentiam,
Atque fiat magnus sonus,

Quod elegisti Mariam

Ad currendam nostram viam

Tamquam terrenus colonus'';
''Fiat quoque laudis tonus,
Quod ad nostrum magnum onus

Supportandum per gratiam
Effectus es gigas bonus
Fortissimusque patronus

Mundi tollens miseriam.

19. Exaudiat te Dominus
Morti datum ob facinus

Primi patris et suorum,
Exaudi nihilominus
Me te rogantem, quatinus

Miserearis meorum;
Non curruum nec equorum
In pompis vel aliorum,

Sed in te, qui es terminus
Miseriae et laborum
Et requies beatorum,

Spes est ponenda protinus.

20. Domine, in virtute es,
Qui regibus mundi praees

Solus tenens imperium,
Qui non desinis nec dees,
Promptus semper, ut recrees

Deformatos per vitium;
Tu cordis desiderium
Mihi dans necessarium,

Elongatus iam remees,
Ut habeam dominium
Super carnis ludibrium

Factus secundus Phinees.

21. Deus, Deus et Domine,
Quem Iudaei pro homine

Dirae morti tradiderunt,
Cuius effuso sanguine
Vidente matre virgine

Manus et pedes foderunt;
Tide, quod istud fecerunt
Non pro illis, qui fuerunt,

Solum vel suo crimine,
Sed et pro illis, qui erunt,
Qui modo sunt et te quaerunt

Cum devoto precamine.

22. Dominus regit saeculum
Virgam tenens et baculum,

In loco suae pascuae
Mensam parat et pabulum
Pretiosumque poculum

Pro ovibus curae suae;
Suis adest assidue
Et vexatis incongrue

Se praebet propugnaculum
Pietatis irriguae
Oleo et largiflue

Hos impinguans ad cumulum.

23. Domini est terra tota,
Cunctaque sunt ei nota,

Vacuum et plenitudo,
Ad nutum cuius est mota
Stelligera caeli rota

Distinctaque pulchritudo;
Manu eius amplitudo
Mundi est pila pro ludo

Et quasi minima iota,
Sed tenentis magnitudo
Capitur et fortitudo

In mente sibi devota.

24. Ad te, Domine, levavi
Animam, pro qua speravi,

Ut sis ei subsidium,
Ut sit ei pro conclavi
Latus tuum et, quo clavi

Latuerunt, refugium;
O redemptor fidelium,
Quid digne meritorium

Ad sperandum hoc aravi,
Nisi quia te brachium
Extendentem et ostium

Apertum consideravi?

25. Iudica me iudicio,
Deus meus, propitio

Carentem innocentia,
Non me perdas cum impio,
Sed sedeat in solio

Pro me misericordia;
Sopiatur iustitia,
Velut faciat alia,

Sibi detur commissio,

Nam in sua praesentia
Stare cum verecundia
Esset mihi confusio.

26. Dominus, illuminator
Meus tu es et salvator,

Quem debent cuncti timere,
Animarum visitator
Et cordium habitator,

Quae peccatis scis carere;
Unum peto, miserere
Reo mihi et medere

Pius factus miserator
Facque culpas meas flere,
Ut tibi queam placere

Iam emundatus peccator.

27. Ad te, Domine, clamare
Dignum est et salutare

In lacum descendentibus'';
''Ad te clamo, me iuvare
Velis et non condemnare

Cum male operantibus,
Et si cum peccatoribus
Ad te exorbitantibus

Me contingat plus errare,
Revocans ab erroribus
Mihi velis et omnibus

Benedictionem dare.

28. Afferte Domino suum
Gloriae ius perpetuum

Cam laudibus et honore,
Vox ipsius tonitruum
Super opus incongruum

Concutiens in furore,
Voxque sua cum dulcore
Viventibus in amore

Et connexu affectuum,
Quidquid exit suo ore,
Moderatur ex tenore

Obiectorum affectuum.

29. Exaltabo te, Domine,
Si exaltare carmine

Te queam modo debito,
Sed non est laus in homine,
Nisi de tuo lumine
Derivata gratuito;

Olim pro mundo perdito
Te fuisse non haesito

Exaltatum libramine,
Te demonstratum digito,
Quasi tuo demerito

Hoc fuerit vel crimine.

30. In te, Domine, speravi
Macillentus fame gravi,

Credens, quod me enutrires,
Quod non pomo primi avi,
Sed te ipso ex suavi

Famem meam reficies;
In te salvum me facies,
Quando ad me respicies

Caladrio compar avi,
Et si a me sit facies
Aversa, iam adest dies

Mortis, quam adpropinquavi.

31. Beati, quorum remissae
Die mortis et dimissae

Fuerunt iniquitates,
Quoniam melius isse
Est omnibus quam venisse

In mundi lubricitates;
Non est sanctus neque vates,
Qui non dicat tibi grates

Flagella mundi transisse
Vel qui eius vanitates
Simul et varietates

Non gaudeat reliquisse.

32. Exsultate, iusti, ergo
Mundum habentes a tergo

Deum nostrumque laudate,
Me similem avi mergo
Fluctuantem, ubi vergo,

De fluctibus liberate,
Accedite, properate,
Succurrite indilate,

Nam devotus ad vos pergo,
Ut in utre congregatae
Sunt aquae maris turbatae,

Quibus lapsus me immergo.

33. Benedicam dominorum
Dominum et angelorum
Laudans in omni tempore,

Qui dux factus viatorum
Ad transitum mundanorum

Nos exspectat in litore;
Hic descendit ex arbore
Non calore vel frigore

Perdente decorem florum,
Ex qua suscepto corpore
Nauta bonus in aequore

Nullum vult mergi suorum.

34. Iudica, Domine, qui me
Persequuntur nequissime

Causa voluntate sua,
Ad tales potentissime
Expugnandos nunc animae

Meae dic: Sum salus tua'';
''Fiat eis ut bellua
Angelus tuus nocua

Hos persequens iustissime,
Nec sint eis proficua
Aliqua vel irrigua,

Sed pereant citissime.

35. Dixit iniustus impius:
Iusto ero contrarius

Machinans, ut intereat,
Ne memoretur amplius
Nomen eius, sed noxius

Locum eius possideat;
Deus meus, hic videat,
Ordinet et provideat

Oculus tuus obvius.
Ut ad te cito redeat,
Qui erravit, ut pereat,

Corrector sui ipsius.

36. Noli aemulari, tamen,

Quos cognoscis per examen

Inique semper agere,
Noli, Deus, et tutamen
Negare, qui per precamen
Ad te volunt recurrere;
Utinam et recipere
Me, cui dicis: revertere,

Tu digneris ad solamen,
Cum non habeam fugere
Nisi ad te et vergere,

Ubi meum est foramen.

37. Domine, ne in furore,
Quem pio tuo cruore

Redemisti, me arguas,
Nam sentio cum dolore
In meipso peccatore

Confixas sagittas tuas,
Sicut virgines fatuas
Propter lampades vacuas

Exclusum me cum rubore
Et ad poenas perpetuas,
Nisi reatus diluas,

Festinantem cum tremore.

38. Dixi: custodiam vias
Patris praeparatorias

Per debitum silentium;
Deus meus, tu nescius
Aut tamquam nescius fias,

Si egi in contrarium,
Et si linguae sit vitium
Ortum in praeiudicium

Servantium iustitias,
Bonum tamen eloquium
Reficit audientium

Corda mitigans furias.

39. Exspectans exspectavi te,
Deus, ut me de gurgite

Educas et luto faecis,
Nam scriptum est in capite
Libri, quod vitae perditae

Surdis succuris et caecis;
Hoc in Hebraeis et Graecis
Datis periculis necis

Iam patuit explicite,
Nam eos vi suae precis
Extractae de suis thecis

Exaudisti gratuite.

40. Beatus, qui intellegit
Et seipsum non neglegit,

Antequam sit mortis hora,
Infirmus, qui se erigit,
Atque sanus, qui dirigit

Mentem ad te sine mora,
In confessione lora
Tollens aperiri ora

Paenitentia exigit

Et, quaeque sunt indecora,
Locutione sonora
A se protinus abigit.

41. Quemadmodum desiderat
Cervus fontes et properat,

Ut temperet sitim suam,
Ita ad te accelerat,
Qui te fontem considerat

Dantem aquam perpetuam'';
''Ad gratiam ergo tuam
Plus quam fontem largifluam

Et, quae semper exuberat,
Cio animam viduam,
Ut eam ultra vacuam

Non permittat, ut fuerat.

42. Iudica me, Deus, pio
Pietatis iudicio

Iusto sopito rigore,
Nam rigor sedens solio
Esset mihi perditio

Carenti procuratore,
Sed si constet ibi fore
Pietatem pro praetore,

Tunc quasi securus fio
Supponens, quod cum favore
Condescendat suo more

Paenitenti precario,

43. Deus, auribus tumultum
Considera et insultum

Mei duplicis hominis
Et fac, quod latens per cultum
Forinsecum consepultum

Reddat et vi regiminis'';
''Nam, nisi tu iuvaminis
In conflictu certaminis

Latenti praestes indultum,
Alter de nota criminis
Vincens et turpitudinis

Inficiet eius vultum.

44. Eructavit cor fecundum
Verbum bonum et iucundum

Diffusa tua gratia,
Sed lingua mea, secundum
Quod nullum habes secundum,
Te laudandi est nescia,

Gestans tamen te Maria
Fulta virtute varia

Et ornatum habens mundum
Pro profunda facundia
Murra, gutta et cassia

Facit affectum fecundum.
45. Deus noster, refugium,
Virtus et adiutorium

In tribulationibus,
Esto nobis praesidium,
Tutamen et subsidium

In malis irruentibus
Et fac nobis mortalibus,
Te solum sitientibus,

Sic monstrare te fluvium,
Ut de rivulis dulcibus
Per impetum currentibus

Laetetur grex fidelium.
46. Omnes gentes, iubilate,
Plaudite et exsultate,

Dominus caelos ascendit,
Alas vestras praeparate
Ad volandumque aptate,

Ut hunc sequamur, ostendit;
Ipsemet est, qui descendit
Et qui alas sic extendit

In cruce, quod perforatae
Pro homine, qui offendit
Deum patrem, si perpendit,

Fuerunt et cruentatae.

47. Magnus Dominus diceris,
Deus noster, qui miseris

Semper ades invocatus,
Qui et parvus efficeris
Et dominus cognosceris,

Ut te videns sit miratus;
Parvulus fuisti natus
Et parvulus adoratus,

Puer factus cum pueris,

Magnus quoque non mutatus
Tu es et perpetuatus

In infimis et superis.
48. Audite haec, omnes gentes,
Stantes procul et praesentes

Atque quique terrigenae,
Sic magnum sitis timentes,
Quod ad parvum venientes

Non fiatis ut advenae;
Nunquam alienigenae
Sed potius caeligenae

Sunt in eo confidentes,
Sed illi dicuntur bene
Alieni indigenae

Ad eum non accendentes.
49. Deus deorum veniet,
Per quem iudicium fiet

Ad discernendum populum,
Nullus eum effugiet
Vel declinans excipiet

Allegans fraudis titulum;
Tunc contremiscet saeculum
Nullum habens latibulum

Et nesciens, quid faciet,
Nam cuilibet ad oculum
Cuiuslibet piaculum

Manifeste patefiet.
50. Miserere mei data
Per Mariam et vulgata

Tua misericordia,
Plena et coagitata
Ac largiter mensurata

Detur favente gratia'';
''Iam aperio labia
Monente conscientia

Cognoscens mea peccata,
Sperans, quod indulgentia
Largiatur et venia

Porta vitae reserata.