NEAPOLITANA 35

bentur de nuptiali annulo amisso post duas hebdomadas deque primo sponsi et aegrotantis sponsae in ipsa domo occursu; sponsa enim post quindecim dies haud recordabatur sponsum, qui vocatus a Noverca, adit Adeliam, a qua excipitur utique sine orrore sed miserationis sensu; quia timens ac verens erat aspectus viri, ut ipsa retulit Adelia.

Subsequentia. Num saltem, post nuptias ea infelici nocte celebratas, puella de necessitate, ut dici solet, virtutem fecit, et liberum tandem aliquo modo dedit consensum? Nul- latenus ! quod quidem mirum videri potest, praesertim quum illa putaret, licet invitam, indissolubili vinculo coram Ec- clesia iam fuisse ligatam, et vir omnibus benevolentiae of- ficiis eam allicere ultra duos annos, praesens, absens, conatus sit. Ille quidem contra spem speraverat fore ut semel ac coram Ecclesia initae nuptiae fuissent, paulatim dum ado- lesceret, ac maturior fieret, tanta puellae ab eo matrimonio repugnantia cessaret, quam puerili obstinationi et temporariae pertinaciae magna ex parte tribuebat : unde saepe a noverca et sponso puella pertinax appellabatur: sed illa iuxta pro- cessum in ea repugnantia et aversione semper pertinax mansit, ab initio ad legalem usque post duos vel fere tres annos separationem; quae quidem de facto citius, scilicet post primos tres menses, incepit.

Antecedentia itaque, comitantia, et consequentia nulli- tatem istius matrimonii ob defectum consensus vel potius ob iugiter permanentem dissensum, manifeste ostendunt.

Matrimonium hoc, manifeste nullum ob defectum con- sensus, nullum mansisset, etiamsi consummatum fuisset: sed quum in supplici Oratricis libello postuletur ut matrimonii vinculum vel ex iure nullum declaretur ob defectum con- sensus, vel si quod forte sit dubium, utpote ratum et non consummatum, ex gratia solvatur, pauca de hoc etiam capite dicenda sunt.

Ex processu evidenter constat etiam post nuptias Ader liam vitam duxisse puellae potius propriam quam coniugis. Ipse vir, praesertim ob cognitam puellae ab eo aversionem,