Tertia Quadragena.

1. Domine, me exaudias
Et ad clamantem venias,

Quando te invocavero,
Tempus est, ut pius fias
Tollens meas miserias,

Quas fatigatus tolero;
De caelo tuo supero
Condolens mihi misero,

Tempus est, ut aspicias
Et ah hoste pestifero,
Praepostero et aspero

Me benignus eripias.

2. Benedic, anima mea,
Deo, qui carnis trabea

Pro te voluit velari,
Qui te granum a palea
Separando ad horrea

Caeli volens te portari,
Permisit se triturari
Graviter et flagellari

Pro te crucis in area,

Discens sic propitiari
Tibi tamquam singulari,

Quamquam esses sibi rea.
3. Benedic iterum ei,
Cum sit locus tuae spei

A facie formidinis,
Tuae locus requiei,
Tui dies iubilaei

Amictum habens luminis'';
''Hic est panis dulcedinis
Vere firmans cor hominis,

Per quem salvi fiunt rei,
Tuae miserere finis
Et dos beatitudinis,

Si pulchrae sis faciei.
4. Confitemini Domino
Omni die et crastino

Sine fine in saeculum,
Non honore clandestino
Solummodo, ut buccino,

Sed per honorem patulum;

Hic olim auxit populum
In deserto dans pabulum

Mirabilius pristino
Et ei in funiculum
Donavit terram exsulum

Tenendam sine termino.

5. Confitemini iterum,

Nunc, semper et in posterum,

Domino cunctipotenti
Pensantes tempus alterum
Prodigiorum veterum

Fuisse veteri genti Tunc non erat, qui petenti
Panem daret indigenti,

Ut nune ad mundi vesperum,
Quo datur forma recenti
Animae esurienti

Opus maximum operum.

6. Confitemini tertio,
Redempti magno pretio

Sanguinis agni effusi,
Nulla sit mundi regio
Nulla vel congregatio

Aut per se quiquam diffusi,
Qui per concilium Chusi,
Si sensibus sunt obtusi,

Non cantent cum praeconio,
Nobis, qui fuimus trusi
In inferno et inclusi,

Dominus est redemptio.

7. Paratum cor meum esse,
Deus meus, est necesse

Ut digne psallere queam,
Sed quoniam sunt ingressae
Iniquitates in messe

Concutientes spem meam,
Ideo in Idumaeam,
Terram sanguine rubeam,

Quam peperit virga Iesse,
Extendo me, ne peream
Et ut gratiam habeam,

Quam pro me quaero penes se.

8. Deus, laudem tibi soli
Cantant non homines soli
Sed et omnis creatura,

Incessanter cantant poli
Deo patri atque proli,

Flaminique sit laus pura;
Laudes sunt propria iura,
Quae exigis a factura

Remota specie doli,
Quemquam, moves pia cura,
Si negligis te cultura,

Laudes negligere noli.

9. Dixit Dominus genitor
Genito: tu es conditor

Orbis mecum et spiritus,
Tu iam eius ut meditor
Perditi mundi institor,

Et praecedet, paraclitus,
Qui erit tibi digitus,
Ut virtute sit praeditus

Uterus, tui portitor,
Et ut clausus introitus
Fiat semper et exitus,

Tecum assit ut ianitor.

10. Confitebor, si valeam,
Tibi, Deus, cum debeam

Toto corde et anima,
Nam si recte te timeam,
Te dedisti escam meam

Te ipso facto victima;
O anima pauperrima,
Vilis et abiectissima,

Demerita, quod lugeam,
Iam gaude de tam opima
Esca pretiosissima,

Quae te vult facere deam.

11. Beatus vir, qui timidus
Te amando et pavidus

Observat tua mandata,
Oriris ei lucidus
In tenebris et fulgidus

Nocte peccati fugata;
Memoria eius grata
Cuique est perpetuata,

Qui ex bonis est placidus,
Licet de gratia data
Proximis et divulgata

Fremat dentibus invidus.

12. Laudate pueritia,
Senectute et media

Aetate omnes Dominum,
Pauperem de inopia
Suscitans et miseria

Sterilitatem virginum
Propter salutem hominum
Adprobat per clandestinum

Commercium in Maria,
Cui per posse trans terminum
Servans honorem pristinum

Matrem facit de filia.

13. In exitu de tartaro
Et de populo barbaro

Post redemptum Israelem,
Ecce, ego me praeparo,
Nisi impediat caro,

Ut gratiam hanc revelem;
Me monstrando Azaelem
Dignum duxi, ut anhelem,

Ne dicatur, litus aro,
Nam, si minus haec protelem
Vel regratiando zelem,

Commendandus ero raro.

14. Dilexi, quoniam cito
Mihi venit neophyto

Gratia me exaudiens,
Quoniam mihi perdito
Morti diraeque tradito

Occurrit et praeveniens;
O Christe, lucis oriens,
Fac, quod vivens et moriens

Tibi, de quo non haesito,
Placeam semper serviens
Tibi atque oboediens

Immunis ab illicito.

15. Credidi, quod sum locutus,
Et quibus sum satis tutus,

Explicito et cum glosa
Sanctus doctores secutus
Scriptis suisque adiutus,

Quorum mors est pretiosa,
Et, licet non speciosa
Sit laus ex vita lutosa,

Malo mugire ut brutus

Quam tacere fructuosa
Fidei et luminosa

Factus totaliter mutus.

16. Laudate, omnes populi,
Regem totius saeculi

Sine fine iubilantes,
Non sint magni vel parvuli,
Non senes vel iuvenculi

A laude eius cessantes,
Sint omnes perseverantes
In laudibus et cantantes,

Quoniam eius oculi
Respiciunt in laudantes
Et sunt eos praeservantes

In transitu periculi.

17. Confitemini et date
Deo laudes et cantate,

Quoniam est summe bonus,
In eo omnes sperate,
Nam surrexit insperate

Speranti tamquam patronus,
Animarum est colonus
Earum supportans onus,

Ne corruant indilate,
Nam ut sanctus sonat tonus
Vallatus est suus thronus

Multimoda pietate.

18. Beati immaculati,
Qui vadunt discalceati

Terrenorum affectibus,
Qui te sequi sunt parati
Per viam tui mandati

Et in praeceptis omnibus,
Sed, qui iniquitatibus
Et mundi vanitatibus

Lubrice sunt profundati,
Iustificationibus
Resistentes et legibus,

Raro dicuntur beati.

19. Ad Dominum, cum tribulor
Aut tremore coagulor,

Clamorem meum facio,
Nunc scis, Deus, quod stimulor
Lingua nequam et iaculor
Ictu desolatorio,

Quod hi me habent odio,
Quos plus fovi in gremio,

Et zelo tui aemulor,
Quare nisi te nescio
Adire pro subsidio,

Cui licet reus famulor.

20. Levavi mentis oculum
Ad te, ut propugnaculum

Contra hostes advenias,
Ut te dans in obstaculum
Et propellens periculum

Non dormites nec dormias;
Nam, nisi me custodias
Et de te mihi facias

Refugii latibulum,
Inveniam malas vias
Sustinendo miserias

Ex nunc usque in saeculum.

21. Laetatus sum, dum ibimus
Domum tuam, si quaerimus

Pacem, quam nobis dedisti,
Si vindictam differimus
Et hanc tibi transmittimus

Faciendam, ut iussisti;
Pacem semper voluisti
Et pro nobis hanc quaesisti,

Ut in latere legimus,
Quod scrutari permisisti
Perforatione tristi,

Ne unquam discordes simus.

22. Ad te oculos levavi,
Deus meus, cui peccavi

Et, qui in caelis habitas,
Sursum cernensque pensavi,
Quod, quia in te speravi,

Nec est mea iniquitas
Maior quam tua bonitas
Vel gratiae immensitas,

Ad quam semper anhelavi,
Memor erit severitas
Tua et rigorositas

Mihi, prout iudicavi.

23. Nisi quia propitium
Te scivi, Deus, et pium
Testantibus vulneribus,

Non ausus sum refugium
Vendicare te proprium

Peccatis renitentibus,
Sed qui mederis omnibus
Portis cordis patentibus,

De laqueo venantium
Eruens me et gentibus
Eris insidiantibus,

Promptus in adiutorium.

24. Qui confidunt cum timore
In te, Deus., et amore

Sicut montes sunt firmati,
Tu eis es lux aurorae
Circumcingens hos splendore,

Ne fiant obtenebrati,
Non permittis, quod virgati
Faventes iniquitati

Fiant eis in errore,
Sed quod per te sint salvati
Et in pace situati

Fugato persecutore.

25. In convertendo captivum
Ad te Deum, fontem vivum,

Cura tibi est maxime;
Tu donas ei motivum
Salutis regulativum

Monens eum saepissime,
Nam auster tuus animae
Adest perflans, ut lacrimae

Per oculos ducant rivum,
In quo diligentissime
Laventur sordes intimae

Paenitentis est laxivum.

26. Nisi Dominus fuerit
Mecum et me adiuvent,

Labor meus est in vanum,
Nec est, qui quidquam fecerit
Sine eo vel egerit,

Qui extrahat inde granum;
Deus meus, pone manum
Super reum nunquam sanum,

Qui te medicantem quaerit,
Nec dedigneris profanum
Indignumque publicanum,

Qui coram te culpam querit.

27. Beati omnes timentes
Te et tibi servientes,

Hora cenae et prandii
Qui te ipsum sunt sumentes,
In mensa tua edentes,

Propriae sponsae filii;
Ipsa est cena gaudii,
Qua excluduntur impii

Vestem mundam non habentes,
Admittunturque alii
A paenitentiarii

Sede mundi venientes.

28. Saepe expugnatus fui
Iuvenis et, cum senui,

Ab bostibus, qui fuerant,
Sed te duce praevalui
Et sic, quod, quando potui,

Contra me non potuerunt;
Supra me fabricaverunt
Sibi ipsisque fecerunt

Poenas ignis perpetui,
Quia, dum Sion oderunt,
Te ipsum provocaverunt,

Ut fias damnator sui.

29. De profundis ad te clamo
Persequentis captus hamo

Et non valens evadere,
Me extrahens de thalamo
Alligavit suo chamo,

Quem non valeo rumpere'';
''Ad me ergo respicere
Digneris et descendere

De arduo cracis ramo
Vel tecum fac ascendere,
Ut condolens fel bibere

Tecum possim cum calamo.

30. Domine, non est elatum
Cor meum vel exaltatum,

Dixit David et non ego,
Nam raro humiliatum
Est meum et inclinatum

Ut in libro meo lego;
Si hanc veritatem tego
Vel, quod absit, eam nego,

Tibi non erit celatum,

Plus valet humili "dego"
Quam superbienti "rego"
Vel "teneo principatum".

31. Memento, Deus, secundi
David, qui primi fecundi

Nitor medullam sugere,
Non quod mysteria fundi
Profundissima profundi

Tota possim extrahere;
Mihi debet sufficere,
Si valeam colligere

Flores quosdam, qui sunt mundi,
Residuumque linquere
Illis, qui alta sapere

Possunt et qui sunt facundi.

32. Ecce, quam bonum fratribus
Atque cunctis hominibus,

Ut in unum sint concordes,
Nam tui sunt in talibus,
Deus meus, concordibus

Oculi misericordes,
Sed, nisi tu ipse cor des
Discordantesque concordes

Mitigatis rancoribus,
Semper remanebunt sordes
Inter superbos vecordes

Odiis immortalibus.

33. Ecce, nunc benedicimus
Deo nostro, quem colimus

Gratias semper agentes,
Manus nostras extollimus
In eum, per quem vivimus

Sine eo morientes.
Non sint corda, non sint mentes,
Non sint vires adiacentes,

Non anima vel animus,
Qui non tibi servientes
Fiant et oboedientes,

Ut faciendum legimus.

34. Laudate nomen Domini,
Omnes servi et domini,

Quia sanctum et suave,
Venite, congregamini
Et suae sanctitudini

Devote dicamus Ave,

Hic lancea facta clave
Apertum cordis conclave

Offert exsuli homini
Eum eximendo a vae
Per tormentum suum grave

Seque datum discrimini.

35. Confitemini deorum
Domino et dominorum,

Qui fecit mirabilia,
Qui motum fecit caelorum,
Planetarum et astrorum

Distinctione varia,
Hic habens in memoria
Corda, quae sunt humilia,

Hereditas est eorum,
Omni carni cibaria
Praestans in mensa propria

Cibus factus viatorum.

36. Super flumina sedere
Babylonis et lugere

Recordando praeterita
Debeo et iam silere
Debent [et] organa vere,

Cum tempora sint perdita,
Quibus debui merita
Omni cura sollicita

Augmentare et augere,
Sed, ecce, exinanita
Sunt omnia et irrita,

Nihil feci, restat flere.

37. Confitebor in conspectu
Angelorum pro defectu,

Quem iam emendare volo,
Si quid feci in despectu
Ut contumax vel neglectu,

Plus continuare nolo,
Sed, si agam haec in dolo
Pro victu corporis solo

Aut temporali profectu,
Extra fingens, quod te colo,
Scio, quod tu stans in polo

Vides hoc in intellectu.

38. Domine, probans novisti
Et noscens intellexisti
Meas cogitationes,

Vias meas praevidisti
Et super me posuisti

Tuas miserationes.
Sed non agenti, quod mones,
Nec audienti sermones,

Quos fieri voluisti,
Scio, quod vitae praedones
Intentusque praecones

Ut nuntios praemisisti.

39. Eripe me, [o] Domine,
A pestilenti turbine

Iniqua machinantium,
Ab infideli homine,
Anhelanti conamine

Ad opus proditorium;
Nunquam mecum sit labium
Nequam murmuratorium

Sub quocunque velamine,
Nec habeam in socium
Linguosum detractorium,

Carentem moderamine

40. Domine, clamare satis
Ad ostium pietatis

Possum, sed non exaudies
Nisi precibus aptatis
Ut incensum et paratis,

Per quas ad me tu venies;
Sed cum incensi species
Sit spes mea, tu audies

Me sperantem in te gratis
Et saltem usque septies
Ad gratiam recipies

Spe recepta pro rogatis.

41. Voce mea et spiritu
Lacrimoso cum gemitu

Te, Deum meum, postulo,
Adesto pie mihi tu
Introitu et exitu

Per viam, in qua ambulo,
Posito offendiculo
Mihi et retiaculo,

Non in clamoso sonitu
Traditus sum periculo,
Nisi gratiae baiculo

Respicias intuitu.

42. Domine, orationem
Atque obsecrationem

Meam percipe auribus
Videns persecutionem
Atque tribulationem,

Quam patior ab hostibus,
In miserationibus
Tuis misericordibus

Habeo devotionem,
Ut malis irruentibus
Per te fugatis omnibus

Des mihi salvationem.

43. Benedictus, qui proelium
Meum agis et brachium

Contra hostes meos tendis,
Qui eos ad fumigium
Tangis et ad incendium,

Dum obstinatos perpendis,
Propitiusque descendis
Et benigne te ostendis

Cunctis esse refugium,
Qui pro culpis corrigendis
Et in aliis agendis

Te quaerunt in auxilium.

44. Exaltabo te laudibus

Tam diebus quam noctibus

Glorificans nomen tuum
Totis animae viribus,
Potentiis, conatibus

Semper et in perpetuum,
Cum causa sis eflectuum,
Eos ornans per mutuum

Variatis decoribus,
Nunquam per discontinuum
Te debent radicem suum

Laudis dare neglectibus.

45. Lauda ergo pauperrima
Dominum mea anima

Nunc et, quamdiu fuero,
Quidquid es, a causa prima
Nobilitate maxima

Te eductam considere,
Ergo mihi vae misero,
Si me geris et te gero

Ad inferni novissima,

Nec agis laudes supero,
Qui te portans in humero
Pro te factus est victima.

46. Laudate Deum, quoniam
Ad eius facta gloriam

Iucunda est laudatio,
Hic sanans mentem sauciam
Dispersis reddit patriam,

In quibus est contritio;
Eius est numeratio
Stellarum et vocatio

Per totam peripheriam,
Motuum ordinatio,
Effectuum cognitio,

Qui parat terrae pluviam.

47. Lauda, Ierusalem, talem
Artificem supernalem,

Qui confortat seras tuas,
Lauda, Sion, aeternalem
Dominum et immortalem

Et ad laudandum exuas
Sordes omnes et diluas
Tuncque devote induas

Te monstrando talem, qualem
Oportet ad assiduas
Laudes atque perpetuas

Virum esse spiritalem.

48. Laudate Dominum caeli
In erectione veli

Vitae mundi signifera,
Laudate eum, angeli,
Virtutes et archangeli

Et cuncta eius opera,
Serviant ei sidera,
Caelum, mundus et cetera,

Et committat Raphaeli
Ut sanet mentis vulnera
Sic, ut captantes supera

Commendentur Michaeli.

49. Cantate Deo canticum
Omni laude magnificum

In sanctorum ecclesia,
Det Israel hymnificum
Iubilum et prosodicum

Concrepantem melodia;

Exsultet Sion filia

In choro cum symphonia

Tenens organum musicum,
Psalmum dicat cum gloria
Buccinans in laetitia

Et exiens in publicum.

50. Laudate in virtutibus
Sanctis vocatis omnibus
Deum, nostrum creatorem,

Nablis benesonantibus
Et instrumentis dulcibus

Laudemus et redemptorem,
Laudemus et protectorem
Nostrum et gubernatorem

Cunctis votis et vocibus,
Adorantes salvatorem,
Qui ad locum tutiorem

Nos perducat cum laudibus.

Cantica.

Isaiae.

1. Confitebor tibi, quia
Salus mundi et venia

De fonte tuo hauritur,
Quia et abundantia
Gratiarum et copia

Semper in te reperitur Ad quamcunque partem itur,
Tui nullus locus scitur

Carens misericordia,
Intus, extra invenitur,
Sub et supra stabilitur

Dulcedo et clementia.

Ezechiae.

2. Ego dixi: gemitibus
Iam debeo et fletibus

Tempus meum expendere,
Nam vivitur in talibus
Plus quam in vanitatibus,

Quibus scit mors se tegere;
Iam in meo sum vespere,
Quo oportet succidere

Vitam ruptis ordinibus,
Nam, cum debui texere
Opus bonumque facere,

Vagus fui in omnibus.

Annae matris Samuelis.

3. Exsultavit facta vilis
Anima mea sterilis

Ex toto se neglegere,
Prius fuit volatilis,
Alta petens et agilis
Et suspensa in aere;

Nunc posita in pulvere,
Luto faecis et cinere,

Pauper et miserabilis,
Caput nequit erigere
Aut seipsam excutere

Iumentis facta similis.

Filiorum israel.

4. Cantemus ambo ligati
Uni sanctae trinitati,

Corpus meum et spiritus,
Ab Aegypto liberati
Et ab hoste exemptati

Sumus per eum penitus;
Sed, si non mutetur ritus
Dominii et servitus

Perversus lege peccati
Et, quod volens vel invitus,
Qui praefuit, sit subditus,

Retro sumus religati.

Habacuc.

5. Domine, audivi legis
Tuae mandata, qua regis

Hoc saeculum, et timui,
Eam semper mihi legis
Manifeste et detegis,

Ne tradam hanc neglectui Deus meus, si potui
Hanc servare nec volui

Parvipendens iussa regis,
Extenso parce arcui,
Sagittanti et ictui,

Ne me laedant, ovem gregis.

Moysi.

6. Audite, caeli, quae dico,
Praedicetur omni vico

Dei magnificentia,
Sit laus eius in publico,
Tam in terrae umbilico

Quam in circumferentia;
Viae eius iudicia
Aequa lance librantia

Sine quocunque obliquo,
Sed gens sine prudentia
Et non habens consilia

Hoc neglegit ab antiquo.

Augustini et Ambrosii.

7. Te Deum patrem laudamus

Confitentesque clamamus:

Tibi sit laus et gloria,
Te filium invocamus
Spiritum et imploramus,

Assis nobis cum gratia,
Te unum in essentia,
Unum et in potentia

Devote magnificamus,
Terrena et caelestia
Regentem sapientia

Humiles et adoramus.

Trium puerorum.
8. Benedicite omnia
Opera laudabilia

Deo nostro et laudate,
Angeli et caelestia,
Aeria, terrestria,

Ferae et aves pennatae,
Sol et luna, res creatae
Quaeque, omnes disparatae,

Per innumerabilia
Nomina intitulatae,
Ipsum superexaltate,

Ipsi honor et gloria.

Zachariae.
9. Benedictus sit omnium
Rex, redemptor fidelium,

Nos gubernans per gratiam,
Qui salutis mysterium
Disponens necessarium

Mediare per Mariam
Ad parandam suam viam
Praemisit plus quam Eliam

Iohannem, suum nuntium,
Et ad dandam scientiam
Peccati remissoriam

Dedit in testimonium.

Mariae Virginis.

10. Magnificat, fert maxima
Magnarum, mea anima

Dominum, meum filium,
Quia fui humillima,
Ex hoc iam beatissima

Ero in ore omnium Magna fecit, cum gremium
Meum per clausum ostium

Intrans usque ad intima
Praeelegit in solium,
Ut eum redderem pium

Agnum pro mundi victima.

Simeonis.
11. Nunc dimittis Simeonem
Per interpretationem

Jn pace, cui ta dignaris
Dare benedictionem
Atque consolationem

Tui facti salutaris'';
''Ergo nunc miserearis
Nobis atque largiaris

Lucis revelationem
Ac nos tuos tuearis
Per gratiae singularis

Benignam largitionem.

Athanasii.
12. Quicunque vult, ut congruit,
Salvus esse, se statuit,

Ut credat, quod praecipitur,
Deum timet et metuit
Atque facere renuit

Illud, per quod offenditur;
Trinus et unus dicitur
Idem ipse et creditur,

Sic semper erit et fuit,
Quod per alpha et O scitur,
Ut in pagina scribitur,

Si unquam reus valuit.

Letania,

1. Kyrie, eleison, Christo,
Et iam ostende nobis te,

Ne tardaveris amplius,
Post psalmos tui psalmistae
David atque citharistae

Esto nobis propitius
Nobiscum agens mitius,
Quod non homo adhuc prius,

Nobis omnibus assiste
Et, si tibi humilius
Supplicamus, nos citius

Exaudias tollens triste.
2. Pater, nobis miserere,
Fili Dei, et medere

Et conforta nos, spiritus;
Tres personae estis vere,
Coaequales sine fere,

Unus Deus absconditus,
Simplex et incompositus,
Per quem mundus et conditus,

Et moventur caeli spherae,
Sine quo idem penitus
Cito rueret funditus

Non se valens sustinere.
3. Sancta Maria, proxima
Et immediatissima

Aeterni regis solio,
Sola excellentissima
In caelis et dignissima

Corona et imperio,
Esto nobis tuitio,
Praesidium, protectio

Contra mundi nequissima
Et nos commenda filio
Utendo privilegio

Matris, ut vult lex optima.

4. Sancte Michael, inclite
Paradisi praeposite,

Cum sancto salutifero
Cum medicoque comite
Atque custodibus vitae,

Qui statis coram supero,
Ab exsule lutifero
Et a suo pestifero

Conventu nos eripite

Interventuque propero
In hoc mundo mortifero

Nobis omnes succurrite.
5. Sancte Iohannes, gratia
Baptista Christi praevia,

Et prophetarum contio,
Qui salutis praeconia
Nobis per figuralia

Dedistis ab initio,
Cum adiuncto consortio
Patriarcharum hoc pio

Affectu et mente pia
Precamur, ut subsidio
Vestro ac patrocinio

Gaudeamus hac patria.

6. Sancte Petre, expers doli
Et claviger alti poli

Ingressum dans agonistis,
Discipuli caelicoli
Et vos omnes apostoli

Cum sanctis evangelistis,
Ut credimus, quod fuistis
Iuristae Dei in istis

Terrenis subiecti soli,
Sic pro nobis, ut scivistis,
Quod expedit, et vidistis,

Orate nunc benevoli.
7. Sancte Stephane, primatum
Martyrii rubricatum

Tenens effuso sanguine,
Te et omnem laureatum
Martyrum chorum sacratum

Excitamus precamine,
Ut in mundi certamine,
Ubi exempto nemine

Quisque sentit se vexatum,
Nobis deleto crimine
Faciatis iuvamine

Deum favere pacatum.

8. Sancte Martine nobilis
Et consors venerabilis

Pontificum et doctorum
Cohors inexpugnabilis,
Vincens et non vincibilis

Beatorum confessorum,

Interventu meritorum
Regem orate caelorum,

Ut, qui nobis terribilis
Fit ob noxam peccatorum,
Dando veniam eorum

Fiat propitiabilis.

9. Sancta Magdali Maria,
Quam vera paenitentia

Consecravit altissimo,
Katharina, Agnes pia
Et virginum militia

Pollens decore maximo,
Toto corde et animo
Devoto et humillimo

Rogamus vos, ut noxia
Tollentes clementissimo
Domino et piissimo

Commendetis clementia.

10. Omnes sancti, qui caelorum
Tenetis fulgidum chorum

Cum beatis virginibus,
Qui per canticum sonoram
Tripudiumque decorum

Repletis caelum laudibus,
Vestris orationibus
Et intercessionibus

Indigentes vestrum forum
Adimus, ut respectibus
Ad nos conversis mitibus

Donetis finem laborum.

11. Propitius qui fuisti,

Dum in cruce perpendisti,

Iam parce nobis, Domine,
Si sanguinem effundisti
Et hominem eruisti

De inferni voragine,
Pro ullo nostro crimine
Deleto paenitudine

Corde amaro et tristi

Iam debes nos iuvamine
Privare vel tutamine,
Quos tam care redemisti.

12. Peccatores te rogamus,
Audi nos, te obsecramus,

Donans pacem tuam cunctis,
Ecclesiam, pro qua stamus
Et per quam nos gubernamus

Observantiis iniunctis,
Rege potentia nunc tis
Fidelibusque defunctis,

Pro quibus te invocamus,
Da requiem cum compunctis
Et cum gratia inunctis,

Quod et pro nobis optamus

13. Fili Dei, exaudi nos
Et perduc nos peregrinos

Ad patriam, quam tendimus'';
''Agnus Dei, custodi nos,
Tam advenas quam vicinos,

Nullum a te secludimus,
Ad te parvus et minimus,
Magnus, maior et maximus

Inter saeculi scabinos
Properamus et currimus,
Ut tu, [o] benignissimus,

Recipias sic festinos.

14. Pater noster, propitium
Te imploramus et pium

Dicentes: Ave Maria,
Quae tuum portans filium
Causas agit humilium

Supplex in tua curia.
Tibi natoque gloria
Spiritusque memoria

Sit in corde fidelium,
Detur nobis et venia
Per Mariam et gratia

Et salutis auxilium.