II. Psalterium beatae Mariae V.
III. Psalterium beatae Mariae V.
IV. Psalterium beatae Mariae V.
V. Psalterium beatae Mariae V.
VI. Psalterium beatae Mariae V.
VII. Psalterium Acrostichon B. M. V.
VIII. Psalterium beatae Mariae V.
X. Soliloquium sive Psalterium BMV. [Pars. I]
X. Soliloquium sive Psalterium BMV. [Continuatio]
X. Soliloquium sive Psalterium BMV. [Continuatio]
X. Soliloquium sive Psalterium BMV. [Continuatio]
1. Rosarium de Passione Domini.
2. Planctus de Passione Domini.
4. Rosarium D. N. Iesu Christi Auctore Iacobo Merlone Horstio.
L.
437. Miserere semper mei,
Mater misericordiae,
Miserere nimis rei,
Virgo, largitrix gratiae.
438. Gratiae tis plenitudo
Peccata mea deleat,
Et meriti magnitudo
In me fidem adaugeat.
439. Adaugeat et spem veram,
Laetitiam et gaudium
Caritatemque sinceram,
Gratiae beneficium.
440. Beneficium utile
Aciei dans mentali,
Maria, firmans humile
Cor spiritu principali.
441. Principali digna laude,
Dignitate singularis,
Redde procul hostis fraude
Laetitiam salutaris.
442. Salutaris, inquam, tui,
Quod saeculum desiderat,
Ut sanguinis multi sui
Iniquitatem auferat.
443. Auferat et per te, peto,
Meum a me flagitium,
Ut spiritu vobis laeto
Offeram sacrificium.
444. Sacrificium obtulit
Gregorius Dei irae
Imaginemque protulit,
Quam depinxit Lucas mire.
445. Mire imago delata
Tuae, virgo, speciei
Valida peste fugata
Mitigavit iram Dei.
446. Dei angeli, Maria,
Auditi sunt tunc cantare
In processione pia:
Regina caeli, laetare.
447. Regina caeli, laetare,
Sicut dixit, resurrexit,
Quem meruisti portare,
Et ad caelos se transvexit.
448. Transvexit tuus filius
Patres per aquam nimiam,
Per te filius amplius
Effundens suam gratiam.
449. Gratiam Iesu, Maria,
Sumam, servem tete duce,
Te pulsante prece pia
Mundi Gregorio luce.
450. Luce quoque prece digna
Casti viri sine dolo
Da virtutis atque signa
Imagini, qua te colo.
451. Colo te, mater divina,
Tuam cernens imaginem,
Quam colens quondam regina
Vicit omnem libidinem.
452. Libidinem abhorrentem
Frater regis concupivit,
At ipsa concupiscentem
Turri clausum custodivit.
453. Custodivit hanc praecedens
Mariae manus pro certo,
Cum rex verbis fratris credens
Occidi iussit deserto.
454. Deserto eam tradentes
Nitebantur cognoscere,
Quam illic iter agentes
Fecisti secum rapere.
455. Rapere dives decrevit,
Quam nutricem parvi fecit,
Cui, quia moechari sprevit,
Vir puerum interfecit.
456. Fecit ob hoc parvi pater
Dare nautis submergendam,
Sed huic rupi datae, mater,
Dedisti vitae praebendam.
457. Praebendam herbae virtutis
Tunc, Maria, pandens ei,
Qua gratiam sunt salutis
Adepti leprosi rei.
458. Rei quidam existentes
Erga devotam reginam,
Lepra morbidi languentes
Ceperunt plagam divinam.
459. Divinam curationem
Per herbam percipientes,
Cum reginae passionem
Fuerunt clare fatentes.
460. Fatentes erant sanati
Nomen tuum, o Maria,
Sic manum adversitati
Reginae mittens in via.
461. In via adversitatis
Sic a malis hominibus
Me salva, dux pietatis,
Reginae talis precibus.
462. Cibus consummationis
Tua mihi laus, Maria,
Et potus laetationis
Sit, quacumque versor via.
463. Via vir valde viliter
Ruit atque subsannatur,
Nisi in eo fortiter
Nomen tuum imprimatur.
464. Imprimatur hoc igitur
Sic in me per te, Maria,
Quod omne, quod persequitur
Me, per hoc vincam in via.
465. In via tua, mens mea,
Cur non semper meditaris
Mariam hanc et in ea
Modicum quid gloriaris?
LL
466. Quid gloriaris in vanum,
Quid, cor meum, gloriaris?
Nonne caro dat insanum
Te, cum secum delectaris?
467. Delectaris ad ruinam
Carnaliter delectando,
Sed placas iram divinam
In Maria gloriando.
468. Gloriando tua laude
Reclusa quaerens salutem
Procul per te pulsa fraude
Daemonis vicit virtutem.
469. Virtutem tuam percepit
Te, Maria, invocata,
Nec daemon eam decepit
Imagine simulata.
470. Simulata ostensio
De te fulgentis feminae
Transiit falsa visio
Tuo, Maria, nomine.
471. Nomine tuo nituit
Ferens claves sacristiae,
Quam in gradum restituit
Largitas tuae gratiae.
472. Gratiae mater, Maria,
Claves eius deportasti,
Cum oleret luxus via,
Revertentemque salvasti.
473. Salvasti sic Beatricem,
Maria, mirabiliter,
Des etiam salvatricem
Te mihi immobiliter.
474. Immobiliter teneas
Claustrales, ne hinc exeant,
Apostatasque moneas,
Maria, donec redeant.
475. Redeant tuis meritis
Ad veram humilitatem,
Renuntient illicitis,
Amplectentur paupertatem.
476. Paupertatem per te veram
Quaeram, feram hilariter,
Maria, gratiae peram
Expones cunctis iugiter.
477. Iugiter et tu, cor meum,
Lauda nomen tam urbanum,
Ne facias magis reum
Per favorem te mundanum.
478. Mundanum amorem fuge,
Qui non servat fidem suam,
Et super te ipsum luge,
Qui foedasti vitam tuam.
479. Tuam famam pestiferam
Committe dulci virgini,
Quae olivam fructiferam
Offert se domo Domini.
480. Domini Iesu divitis
Veras dantis divitias
Seres tuis sim meritis,
Virgo, dividens gratias.
481. Gratias vanas hominum
Tua, Maria, gratia
Respuam propter Dominum,
Cui sempiterna gloria.
482. Gloria tibi, regina,
Pauperum exspectatio,
Quam substantia divina
Perlustrat privilegio.
LII.
483. Dixit in se insipiens:
Divitias quaeram mundi,
Denationem nesciens
Thesauri sui abundi.
484. Abundi sunt mundi doli
Et dolores et pavores,
Quis me perdi pati noli,
Vivificans virgo mores.
485. Mores latemus foedavit
Ad avaritiam tractus,
Qui pauperes pauper pavit,
Illos sprevit dives factus.
486. Factus inde reus Deo
Fideiussor eremita
Accusatus coram eo
Pro latomi fuit vita.
487. Itaque tunc reprehensus
A iudice Iesu Christo
Per te, Maria, defensus
Mox a casu fuit isto.
488. Isto modo datus tibi,
Ut corriperet superbum,
Annuntians visa sibi
Et salutis suae verbum.
489. Verbum dives non audiens
Eremitam hinc reppulit,
Quem angelus accipiens
Ante tribunal sustulit.
490. Tulit increpationes
Rursum raptus graviores,
Sed tuas orationes
Percepit salubriores.
491. O res discreta plurimum,
Eremitam protexisti
Alium, vertens pessimum
In pauperem rursum Christi.
492. Christi mater tu, Maria,
Ambos Iesu gratiores
Reddidisti cura pia
Ad laudis tuae rumores.
493. Mores et tu meos fove,
Ne cum turbis corrumpantur,
Virgo, mater prolis novae,
Per quam cuncta renovantur.
494. Renovantur per te sedes
Dignitatis angelicae,
Et sub tuos sternunt pedes
Angeli se mirifice.
495. Mirifice mansuescit
Visitatus a te reus,
Per te, Maria, virescit,
Per te salvat illum Deus.
LIII.
496. Deus in nomine tuo
Posuit magnam virtutem,
Ut prolatum ab homine
Conferat ei salutem.
497. Salutem omnis animae
Alieni praepediunt,
Sed fortes nocent minime,
Cum Mariae vim sentiunt.
498. Sentiunt iam bonitatem
Nominis tui, Maria,
Quotquot Iesu deitatem
Confitentur fide pia.
499. Pia virgo, pia mater,
Cui laus, honor post et ante.
Pius pater sit et frater
Nobis Iesus te precante.
500. Precante me te Mariam
Intentoque suae laudi
Fac, laudare Iesum sciam,
Ut exaudiar, exaudi.
501. Exaudita laus a Deo
Non est, Maria, reorum,
Nisi pie coram eo
Advocata sis eorum.
502. Horum autem Iesus pius
Inclinat se cito laudi,
Quos exaudis pie prius,
Igitur me mox exaudi.
LIV.
503. Exaudi, mater, orantem
Filium adoptionis
Et supplicem te precantem
Non repellas sine donis.
504. Donis tuis, o Maria,
Alexii laus ascendit,
Quam imago tui pia
Templi custodi praetendit.
505. Praetendit adfans iterum
Hominem devotionis,
Collegam esse pauperum,
Sed divinis dignum donis.
506. Donis gratia Mariae
Bis commendans sanctum istum,
Per precem eius hodie
Placa mihi Iesum Christum.
507. Christum quaerens Alexius
Terga vertit mundi honis
Teque pulsans hinc saepius
Hunc invenit tuis donis.
508. Donis etiam humanis
Illicitis terga vertam
Omnibusque rebus vanis
Et ad Iesum me convertam.
509. Convertam quoque, Maria,
Os ad te laudationis,
Ne me calcet in hac via
Infernalis pes praedonis.
510. Donis misericordiae
Respiret pusillanimis,
Quibus mentis inopiae
Languorem, virgo, reprimis.
511. Reprimis iniquitates
Et labores tu mitigas,
In omnibus potens pates,
Quae Satanae vim adligas.
512. Adligas quoque virtutem
Satanicorum membrorum,
Ne Iesu plebis salutem
Praepediat lex eorum.
513. Eorum sollerter vitam
Contempler ac prodigia,
Qui te tamquam margaritam
Invenerunt cum gloria.
514. Gloria tibi, Maria,
Per quam piatur impius,
Cuius ipse laude pia
Maneam solitarius.
LV.
515. Miserere, virgo, mei
Ab homine conculcati,
Qui legem carnis, non Dei
Pandit cordis vanitati.
516. Vanitati multae dato
Fertur bellum occultatum,
Sed me, mater, dulci nato
Commendes sic impugnatum.
517. Impugnatum invocantem
Nomen tuum audi pio,
Fortissima, formidantem
Fortificans omni die.
518. Die quadam invocavit
Te Mariam monialis,
Quam daemon saepe vexavit
Illusionibus malis.
519. Malis carnis haec impia
Lucro vacans mortifero
Coloniae provincia
Ministrabat presbytero.
520. Presbyteroque mortuo
De peccatis compungitur
Et paenitens continuo
Monialis efficitur.
521. Efficitur hinc furore
Valde plenum daemonium,
Unde terribili more
Illusit ei nimium.
522. Nimium illa vexata
Sparsit aquam benedictam,
Crucis faciens sacrata
Signa super se adflictam.
523. Adflictam sic non cessavit
Ex toto daemon turbare,
Donec datum observavit
Consilium salutare.
524. Salutare remedium
Ad te clamans impetravit,
Nam ab ea daemonium
Ut sagitta evolavit.
525. Volavit ab hac in viam
Remotam malus spiritus,
Semper fugiens Mariam,
A Maria perterritus.
526. Territus parum postea
Te, Maria, non audiens
Temptat, ne sit praeterea
Confessionem faciens.
527. Faciens tamen priori
Confessionem vividam,
Per te data sic honori
Vicit hostis vim horridam.
528. Horridam vincam et ego
Sic hostilem nequitiam
Per te, Maria, quam lego
Collatam reis gratiam.
529. Gratiam nusquam mereor,
Iesu, miser obtinere,
Qui nec mei misereor,
Sed tu mihi miserere.
LVI.
530. Miserere, virgo, mei,
Miserere mihi, mater,
Qua confidunt semper rei,
Qua fit Iesus noster frater.
531. Frater noster per te factus
Iesus Christus, Deus homo,
Per te mortis rasit actus,
Quos Adam egit in pomo.
532. Pomo vetito gustato
Fit homo servus inferni,
Sed fructu tuo collato
Heres regni fit aeterni.
533. Aeterni portas gaudii,
Maria, multis aperis,
In terris Dei filii
Vices gerens et superis.
534. Superis raptus minister
Sui praesulis in festo
Vidit, quam summus magister
Sit precibus tuis praesto.
535. Praesto magnis, non parvulis
Archidiaconus quidam
Tui devoti praesulis
Sese fecit homicidam.
536. Homicidam sic effectum
Praesule pro servo tuo
Contundi os interfectum
In festo fecisti suo.
537. Suo spiritu positus
Ante supernum iudicem
Vidit minister inclitus
Stare matrem te supplicem.
538. Supplicem querimoniam
Te, Maria, tunc facere,
Ut haberes iustitiam
Cito de tanto scelere.
539. Scelere sic exposito
Per te, Maria, in caelis
Iussit Iesus, ut subito
Citaretur infidelis.
540. Infidelis ante Deum
Citatus mox exspiravit
Ministro citante eum,
Cum visa festo narravit.
541. Narravitque se vidisse
Praesulem excerebratum,
Te praesulis ostendisse
Christo caput cruentatum.
542. Cruentatum sie nequiter
Cum, Maria, te laudavit,
Coronari feliciter
Impetrasti, cum migravit.
543. Cum migravit et dyscolus
Praesul peremptor praesulis,
Hunc, Maria, diabolus
Strinxit igneis vinculis.
544. Vinculis sic vinculantur
Servos tuos persequentes,
Si, antequam moriantur,
Non sint vere paenitentes.
545. Paenitentes, virgo, veros
Nos reddere persevera,
In laude Iesu sinceros
Et ia laude tua mera.
546. Mera fide nos illustra
Tu, quae Maria diceris,
Ne anima nostra frustra
Nusquam inhiat superis.
547. Superis iungas gaudiis
Tua, Maria, gratia
Nos expletis exsequiis
Finis nostri cum gloria.
548. Gloria tibi, Maria,
Per quam piatur impius,
Cuius ipse laude pia
Maneam solitarius.
LVII.
549. Si vere te, virgo vera,
Filii colant hominum,
Utique fide sincera,
Placabis eis Dominum.
550. Dominum Iesum negavit
Miles effectus egenus,
Cum daemoni praesentavit
Hunc rusticus dolo plenus.
551. Plenus daemon versutia
Hunc negare te monuit,
Maria, plena gratia,
Quod facere mox renuit.
552. Renuit te, spes lapsorum,
Negare miles, Maria,
Daemonisque frangens forum
Adiit templum in via.
553. Viatorem nimis reum
Se fecisse pandens tibi,
Ut respiceres in eum
Coram te plorantem ibi.
554. Ibi per os imaginis
Vidit te Iesu loquentem,
Animam tibi hominis
Dari instanter petentem.
555. Petentem primo reppulit
Nec responsum dans filius,
Secundo tibi retulit,
Quod negaret hunc impius.
556. Impius cum gemitibus
Magis instans prece tibi
Vidit te flexis genibus
Placare Dominum sibi.
557. Ibi videns te linquentem
Super altare filium
Ac de ara descendentem
Rogare propter impium.
558. Impium, Maria, tibi
Salvum Iesus tunc donavit
Teste alio, qui ibi
Clam orans visa narravit.
559. Narravit miles militi
Haee, Maria, magnalia
Factusque pauper diviti
Consors accepta filia.
560. Filia David, Maria,
His vitalem dans terminum,
Sic sis mihi propitia,
Sic places mihi Dominum.
561. Dominum Iesum spernimus
Nos errantes peccatores,
Sed, domina, te petimus,
Huic reformes nostros mores.
562. Mores, morum sacrarium,
Meos, mater, sic depara,
Quod voces incantantium
Non me trahant ad tartara.
563. Tartara iam confregisti
Cum infernali principe,
Nos, Maria, mater Christi,
A poenis horum eripe.
LVIII.
564. Eripe me, dux virtutum,
De virtutum inimicis,
Iter mihi parans tutum,
Iter termini felicis.
565. Felicissima domina,
Quid fecisti presbytero,
Ferenti tot certamina
In corpore mortifero?
566. Mortifero lapsu labens
Et consensu et opere
In teque suam spem habens,
Te spem vidit in vespere.
567. Pereunte quidem eo,
Maria, iam in peccatis
Nocte quadam iuncta reo
Carne suae voluptatis
568. Voluptatis amputatrix,
Mox mutans desideria
Salvasti, vitae salvatrix,
Ambos a petulantia.
569. Petulantia carnalis
Ex tunc linquit presbyterum,
Per te, Maria, a malis
Versum in virum alterum.
570. Alterum se videns factum
Pridem pronus luxuriae,
Per te tersit mortis actum
Omnem a sua facie.
571. Faciei sanctae tuae
Intentus factus, Maria,
Psalterium laudis tuae
Tibi cantans in spe pia.
572. Pia tua suffragia
Implorando continue,
Gratias agens labia
Tibi movit assidue.
573. Assidue se abscondens
A turba pro te, Maria,
Te in sinu suo condens
Mensa, lecto, sede, via.
574. Via tribulationum
Per te iam fortificatus,
Omne dixit esse bonum,
Os fidelis incolatus.
575. Incolatus finem sui
Non legi, sancta Maria,
Sed hunc iuvent servi tui,
Si indiget prece pia.
576. Pia mater, salves eum,
Si poenas adhuc subeat,
Sin autem videat Deum,
Me meritis promoveat.
577. Moveat te me iuvare
De te, cuius eloquia
Ut mel menti sunt amarae,
Lux et via per devia.
578. Via mundi luce Dei
Meum, mater, cor ambias
Et fortitudinem ei
Praestes atque custodias.
579. Custodias vitam meam
Custodia rationis,
Ne condemnet poenis eam
Ira consummationis.
580. Consummationis meae
Tremebunda angustia,
Sis animae praesto reae
Tunc apparens cum gloria.
581. Gloria tibi, Maria,
Per quam piatur impius,
Cuius ipse laude pia
Maneam solitarius.
LIX.
582. Deus, reppulisti preces
Mea et vota solita
Propter peccatorum faeces
Et opera illicita.
583. Illicita vero facta
Tollat beata munere,
Quae te Deum stans intacta
Meruit mundo parere.
584. Parere, qui te plasmavit,
Meruisti, virgo pura,
Lactareque, qui te pavit,
Stupet hinc omnis natura.
585. Natura prorsus humana
Tuum petit praesidium,
Quia salus illi vana,
Cui non praestas auxilium.
586. Auxilium tu salutis
Reginaldo dans decano
Unctionemque virtutis
Stimulo carnis vesano.
587. Sano Aurelianensi
Hoc decano sic effecto,
Remedii spes immensi
Medearis huic infecto.
588. Infecto carnis sordibus
Da, Maria, remedium,
Dominici dans precibus
Praedicto iam auxilium.
589. Auxilium da iugiter
Assistenti tuae laudi
Ac, Maria, celeriter
Pro me precantes exaudi.
LX.
590. Exaudi me, virgo, precor,
Orantem et pro proximis,
Hominum laus, decus, bonor,
Gestis fulgens clarissimis.
591. Clarissimis miraculis
Coruscas in hominibus,
Assistens in periculis
Nomen tuum timentibus.
592. Timentibus daemonia
Fis turris fortitudinis,
O Maria, lux pervia
ln obscuris libidinis.
593. Libidinis malos motus
Reginaldus non sentivit,
Ex quo, cum foret aegrotus,
Tua virtus hunc linivit.
594. Ivit ob hoc in ordinem
Dominici vir placitus,
Cui dans prius originem
Dedisti formam habitus.
595. Habitus, Maria, formam
Ostendens, auctrix ordinis,
Dominicum das in normam,
Destructorem libidinis.
596. Libidinis exstirpatrix,
Castitatis lex propria,
Esto milii procuratrix
Meritorum in gloria.
597. Gloria tibi, Maria,
Per quam piatur impius,
Caius ipse laude pia
Maneam solitarius.
LXI.
598. Domnae tibi subiciam
Cor et corpus, o regina,
Ut habeam propitiam
Te confestim in ruina.
599. ln ruina novissima
Mei gravis corpusculi
A te sumatur anima
Tui, Maria, famuli.
600. Famuli secundae mortis
Me ponent ut maceriam,
Nisi pandas, virgo fortis,
Tuam mihi potentiam.
601. Potentiam mirabilem
Tuam, Maria, sitio,
Quae iuvit non culpabilem
Clericum in incendio.
602. Incendio carne pia
Laesa nudo iam pulmone
Cantavit ''Ave Maria
''Iucunda devotione.
603. Devotione tam mira
Percepta, quam huic dedisti,
Magis motus quidam via
Suffocavit servum Christi.
604. Christi genetrix, Maria,
Campo sepultis ossibus
Decoras pro fide pia
Miraculis hunc pluribus.
605. Pluribusque virtutibus
Ostensis tua gratia
Ibidem tuis laudibus
Facta fuit ecclesia.
606. Ecclesia tota Dei
Tuam praedicat gloriam,
Veniam das enim ei
Et in hostes potentiam.
607. Potentiam morte tuam
Iuxta me, Maria, pone,
Ut virtutem hostes suam
Tua perdant visione.
608. Visione iam virtutum
Tuarum visa litera
Carnalia velut lutum
Evitem et ut onera.
609. Onera mundi fugiam,
Quis iam pressus fui reus,
Per tuam, mater, gratiam
Sitque pondus meum Deus.
LXII.
610. Deus, Deus, lux de luce,
Ad quem mente vigilandum
Matris prece tete duce
Vitem iter evitandum.
611. Vitandum somnum, Maria,
Fac me semper evitare,
Visione dignans pia
Quendam quondam excitare.
612. Arae loco dormientem,
Maria, corripuisti,
Asserens rem indecentem
In templo Domini Christi.
613. Christi mater, tunc apparens
Ad monachum excitandum,
Pellam, ut virescam arens,
Otium a me vitandum.
614. Vitandum carnalem motum
Vitare, virgo, cupio,
Quamobrem activum potum
Gratiae tuae sitio.
615. Sitio tantae gratiae
Adipem et pinguedinem,
Quae repleat cotidie
Interiorem hominem.
616. Hominem exteriorem
Vincam tactus hac gratia,
Ut laudis tuae decorem
Magis laudem cum gloria.
617. Gloria tibi, Maria,
Per quam piatur impius,
Cuius ipse laude pia
Maneam solitarius.
LXIII.
618. Exaudi, Deus, orantem
Pro cognatis et amicis
Ob Mariae dignitatem,
Per quam cuncta benedicis.
619. Dicis etiam, Domine,
Quod oremus pro malignis,
Orante mecum virgine
Malos tangat vivus ignis.
620. Ignis, mater caritatis,
Quem Iesus misit in mundum,
Persequentium me gratis
Cordium intret profundum.
621. Profundum intret etiam
Cordis mei sacer ignis,
Ut amore perficiam
Cum benignis et malignis.
622. Malignis pro me resistas,
Ne me calor horum necet,
Et votis meis assistas,
Nam, Maria, laus te decet.
LXIV.
623. Te decet hymnus et votum,
Maria, pacis visio,
Caeli, terra, mare totum
Sub tuo sunt imperio.
624. Imperio Frederici
Suspensus triduo vixit,
Manus vicit inimici
Nam Ave Maria
dixit.
625. Dixit is ''Ave Maria
''Spe quinquies cotidie,
Deo Pater noster
tria
Et unum sacrae hostiae.
626. Hostiae communionem
Hinc postulans sibi dari
Ante mortis passionem,
Qua taudem possit salvari.
627. Salvari vivum, Maria,
Fecisti in patibulo,
Donec fuit fide pia
Alitus vitae pabulo.
628. Pabulo panis vitalis
Refectus mox exspiravit
Fideique cinctus alis
Per te ad Iesum migravit.
629. Gravi tantum infamiae
Et scandali suspendio
Honori bonae gratiae
Tuo reddas imperio.
630. Imperio tui nati
Reddis animas sublatas;
O virgo, quam sunt beati
Dantes tibi laudes gratas!
631. Gratas enim Iesu facis
Talium conscientias,
Ab eis lupi rapacis
Longe fugans saevitias.
632. Saevitias autem irae
Et aemulorum odia
Illaesum me fac transire,
Maria, pacis gloria.
633. Gloria mea, Maria,
Et mentis refrigerium,
Fac me mori morte pia,
Morte vera fidelium.
634. Fidelium viaticum.
Scilicet eucharistia,
Ad gaudium me caelicum
Per te ducat cum gloria.
635. Gloria tibi, Maria,
Per quam piatur impius,
Cuius ipse laude pia
Maneam solitarius.
LXV.
636. Iubilate dulci nato
Virginis matris Mariae,
Eius munere beato
Indigentes tota die.
637. Die qualibet ac nocte
Te quaerunt, virgo, populi,
Nam mentes plebis indoctae
Intuentur tis oculi.
638. Oculi quoque cunctorum,
Qui regnum Dei cupiunt,
Ut miserearis horum,
In te, mater, respiciunt.
639. Respiciunt spem insignem
Te corda patientium,
Quae transeuntes per ignem
Ducis in refrigerium.
640. Refrigerium etiam
Tuae, virgo, dulcedinis
Pressus, passus inveniam,
Plenus amaritudinis.
641. Amaritudinis plenus
Invenit te dulcem reus,
Maria, cui cunctum genus
Gratiarum dedit Deus.
LXVI.
642. Deus misericordiae,
Deus benedictionis,
Da mihi lumen gratiae
Vi matris orationis.
643. Orationis puritas
Tui redolentis oris
Meas, Maria, semitas
Illuminet cunctis horis.
644. Horis cunctis et momentis
Per te timeam Dominum,
Ut claudantur ora mentis
Latoribus peccaminum.
645. Peccaminum mox maculas
Oratio tua purgat,
Nam puritatem baiulas,
Quae purgare nos exsurgat.
LXVII.
646. Exsurgat virtus miranda
Tuae, virgo, sanctitatis,
Quae dissipet mox nefanda
Blandimenta voluptatis.
647. Voluptatis tu carnalis
Expers omnino fuisti,
Proles tamen immortalis
Mater coli meruisti.
648. Meruisti transcendere
Cunctorum culmen sanctorum,
Digna dignans nos visere,
Bona mater orphanorum.
649. Orphanorum curam habes,
Ut rursum patrem habeant,
Peccatorum pians labes,
Ut iusti sint et gaudeant.
650. Gaudeant in te intima
Mei cordis incessanter,
O gratia plenissima,
Quam distillas abundanter.
651. Abundanter emicuit
Iam humanum per te genus,
Maria, per quam claruit
Et Iohannes Damascenus.
652. Damascenus hic presbyter,
Doctor plenus veritate,
Corde, voce te iugiter
Laudans non decessit a te.
653. A te, Maria, percepit
Subsidium inde sanum,
Cum imperator praecepit
Amputari sibi manum.
654. Manum suam amputatam
Aemula vidit a gente,
Literam false dictatam
In mortem iusti mittente.
655. Mittente iusto, Maria,
Ad te sua suspiria,
Visione secum pia
Miscuisti colloquia.
656. Quia tibi haec decenter
Ministrabat manus pia,
Decuit, ut tu clementer
Hanc sanares, o Maria.
657. Maria, tu recepisti
Manum in templo suspensam
Iohannique reddidisti
Ad laudem tuam immensam.
658. Immensam tuam virtutem,
Maria, plebs tunc laudavit,
Cum percepisse salutem
Per hanc Iohannem probavit.
659. Probavit et imperator
Iohannem non offendisse,
Sed discipulus dictator
Repertus est hoc fecisse.
660. Fecisse te miracula
Per hunc orbem innumera
Fide credimus sedula,
O Maria christifera.
661. Fera semper infernalis
Hic homines deglutiret,
Nisi manus triumphalis
Tua eos custodiret.
662. Iret ad mortem aeternam
Gens peccatrix incessanter,
Nisi gratiam supernam
Huic conferres abundanter.
663. Abundanter intingatur
Cor meum tua gratia,
Virgo, per quam impugnatur
Arida conscientia.
664. Scientia sancta plenus,
Iam, Maria, videns Iesum
Hic Iohannes Damascenus
Offerat me tibi laesum.
665. Laesum et tu sana reum
Per Iohannis suffragia,
Quo habere digna Deum
Sit mea conscientia.
666. Conscientia tabescit
Errans per orbis devia,
Cui, Maria, non lucescit
Nominis tui gloria.
667. Gloria tibi, Maria,
Per quam piatur impius,
Cuius ipse laude pia
Maneam solitarius.
LXVIII.
668. Salvum me fae, o Maria,
Mersum aquis tempestatis,
Rursum ponens me in via
Aeternae securitatis.
669. Securitatis beatae
Praevia dux et semita,
Ex carnis infirmitate
Trepidam mentem visita.
670. Visita me, visitatrix,
Visitando iuvans satis,
Quae dolorum mitigatrix
Fers effectum sanitatis.
671. Sanitatis medicinam,
O Maria, protulisti,
Per quam plagam serpentinam
Radicitus amovisti.
672. Amovisti daemonium,
Qui regnabat in homine
Iam in libro viventium
Tuo scripto precamine.
673. Precamine sancto tuo
Dolentem Iesus audiat
Et in salutari suo
Me pauperem suscipiat.
674. Suscipiat et caritas
Tua, virgo, quod supplico,
Laudesque meas placitas
Reddat regi magnifico.
675. Magnifico laus filio,
Qui te matrem praeelegit,
Teque laudet cum gaudio,
Quicumque sub eo degit.
676. Degit saeculo corpore,
Sed corde caelis habitat
Homo, qui omni tempore
Laudes Mariae recitat.
677. Recitat hinc et os meum
Tuae laudis insignia,
Ut praesentes ante Deum
Cordis mei suspiria.
678. Suspiria non ascendunt
Ad thronum vitae perennis,
Nisi, quae prius intendunt
In te. praelata sollennis.
679. Sollennis ergo praeventrix,
Quae praevenis in gratia,
Maria, sis interventrix
Pro me sursum in gloria.
680. Gloria tibi, Maria,
Qua fit rursus rectus reus,
Cuius, precor, prece pia
Peccatori parcat Deus.
LXIX.
681. Deus, in adiutorium
Meum velis intendere,
Per Mariae suffragium,
Quae meruit te parere.
682. Parere te, virgo, Christum
Res fuit necessaria,
Ut salvarent mundum istum
Nati passi mysteria.
683. Mysteria tui partus
Ineffabilia manent,
Ad quae sensus noster ortus,
Quorum virtutes nos sanent.
684. Sanent et mentes hominum,
Qui quaerunt animam meam,
Per te, regina virginum,
Ut laedere cessent eam.
685. Eam et tu de cetero
Serves cum diligentia,
Pro qua, Maria, refero
Tibi laudem cum gloria.
686. Gloria tibi suprema,
O Maria, Iesu mater,
Primaque laus et extrema
Filio, cui Deus pater.
687. Pater noster, qui in caelis
Imperat regens omnia,
Per te manu Michaelis
Animas lustrat gloria.
688. Gloria tibi, Maria,
Materia magnae laudis,
Quae libenter aure pia
Ad te clamantes exaudis.
LXX.
689. In te, domina, speravi,
Ut me salves, accelera,
Cordis mei vermi gravi
Pietatis da viscera.
690. Viscera valde dulcia
Tuae misericordiae
Amara conscientia
Percipiat cotidie.
691. Cotidie refugio
Ad te, mater spei bonae,
Quia salvari cupio
Sub tua defensione.
692. Defensione stupenda
Stipas, qui tibi serviunt,
Imperatrix reverenda,
Cui omnia oboediunt.
693. Oboediunt per te Christo
Gentes pridem huic rebelles,
Et a mundo plures isto
Adhuc ad caelum compelles.
694. Pelles humanas inflatas
Humilians humillima
Et dudum humiliatas
Virtute replens maxima.
695. Maxima mirabilia
Manuum, virgo, tuarum,
Insignia prodigia
Facit nomen tuum clarum.
696. Clarum nomen hoc ruminet
Sic animus semper meus,
Quod me per id illuminet,
O Maria, Iesus Deus.
LXXI.
697. Deus iudicium magnum
In fine mundi tenebit,
Et ardentis ignis stagnum
Malos subire iubebit.
698. Iubebitque recreari
Animam meam impiam,
Nisi velis deprecari,
Mater, eius clementiam.
699. Clementiam enim suam
Nullatenus denegabit,
Pro quo fundes precem tuam,
Sed, quos voles, acceptabit.
700. Acceptabit et bonitas
Tuae sacrae maiestatis
Preces pauperum licitas,
Adamatrix paupertatis.
701. Paupertatis amatorem
Sectatoremque pauperum
Fac me, virgo, ne laborem
In divitiis scelerum.
702. Scelerum purificatrix
Et virtutum firmamentum,
Benedictionis collatrix,
Benedic nostrum conventum.
703. Conventum tangens malignum
Adeo tua gratia,
Quod per te, Maria, dignum
Reddatur rursus gloria.
704. Gloria tibi, Maria,
Materia magna laudis,
Quae libenter aure pia
Ad te clamantes exaudis.
LXXII.
705. Quam bonus sit Iesus Deus
Servis tuis, o Maria,
Cito sentit homo reus
Universae carnis via.
706. Via quidem migrantium
Lupum non sinis rapacem
Hic te, mater, colentium
Peccatorum videns pacem.
707. Pacem mihi nunc procura,
Virgo, pacis exordium,
Ne mittar ira ventura
In aeternum incendium.
708. Incendium per te vivum
Divini sumam amoris,
Quo cunctum irae motivum
Exuratur et rancoris.
709. Horis cunctis, Iesu, mortis
Sit animus memor meus,
Cur rex tulit crucem fortis
Pro homine, ut quid, Deus ?
LXXIII.
710. Utquid, Deus, me repellis,
Quia plenum scis me malis?
Expers fellis, plenus mellis
Es tu, Deus immortalis.
711. Mortalis iam recorderis,
Qui non potest non peccare,
Et salvare me digneris
Prece tuae matris carae.
712. Care sibi vendicavit
Nos, virgo, tuus filius,
Cum pro nobis baiulavit
Crucem mali non conscius.
713. Conscius hactenus ego
Per te, iusta, iustificer,
Et carne quam vane dego,
Ut mens vivat, mortificer.
714. Mortificer in saeculo,
Ut caelesti vita vivam
Et caritatis vinculo
Dem laudem cotemplativam.
715. Contemplativam gloriam
Dem vobis, mater et fili,
Per vestram sacram gratiam,
Quae purum facit ex vili.
716. Ex vilique limo factus
Sic eligam humilia,
Quod, Maria, mei actus
Per te digni sint gloria.
717. Gloria tibi, Maria,
Materia magna laudis,
Quae libenter aure pia
Ad te clamantes exaudis.
LXXIV.
718. Confitebimur, Maria,
Facta, quae de te legimus,
Plus milies gratissima,
Quam dicere sufficimus.
719. Sufficimus, inquam, mater,
Gratiae fari copiam,
Qua te dotat Deus pater
Propter nostram inopiam.
720. Inopiam quam citius
Nostram et defectiones
Tuae tollant celerius
Salubres orationes.
721. Orationes, Maria,
Admittas ante filium
Pro cunctis, qui manu pia
Nobis praestant auxilium.
722. Auxilium summe sumat
Nomini tuo devotus,
Quo in servum me resumat
Per te Iesus orbi notus.
LXXV.
723. Notus parum in Iudaea
Deus ex te, virgo, natus
In qualibet iam platea
Israel est commendatus.
724. Commendatus, inquam, Iesus
Multum inter christianos,
Vitalis est illis esus,
Qui oculos habent sanos.
725. Sanos autem sano corde
Oculos habent, Maria,
Qui non squalent culpae sorde,
Uncti fide Iesu pia.
726. Pia fide hac, Maria,
Illustra me, lux celebris,
Nam cui luces in hac via,
Non ambulat in tenebris.
727. Tenebris vero clauditur
Cum hoste manens mendace,
Qui Mariam non sequitur.
Cuius locus fit in pace?
728. In pace fit locus ei,
Qui sequitur te, Maria,
Horas noctis et diei
Securus transit in via.
729. Viatores enim cunctos
Ducis ad domum Domini,
Mente, Maria, coniunctos
Gratiae suae lumini.
730. Luminibus me virtutum
Privarunt saepe vitia,
Sed sis mecum, lumen tutum,
Maria, lucis gloria.
731. Gloria tibi, Maria,
Materia magnae laudis,
Quae libenter aure pia
Ad te clamantes exaudis.
LXXVI.
732. Voce mea ad te clamo,
Expulsorum recreatrix,
Quia laudem tuam amo,
Esto mihi reformatrix.
733. Reformatrix deformium,
Non me sinas deformari
Per voluptatis vitium
Nec nimium tribulari.
734. Tribulari me sentiens
Exquiram te continuo,
Qua cor et os praemuniens
Ad haec pati non renuo.
735. Non renuo nec renuam
Hie pro culpis venerari,
Si me per te spem mutuam
Non desinas consolari.
736, Sola rite desolatos
Consolari soles clare
Ac, Maria, contristatos
Quam plurimum confortare.
737. Arena maris plurima
Nusquam potest numerari,
Sic nec tua dulcissima
Gratia quit aestimari.
738. Maria quidem diceris,
Amara multum hostibus,
Maria, mare miseris
Abundans bonis omnibus.
739. Omnibus plane, Maria,
Gratiae sinum aperis,
Aegrum sanas manu pia
Atque reples cor pauperis.
740. Peris procul pecuniae
Abiectis currunt devoti,
Ut thesaurum his gratiae
Des, Maria, quo sint foti.
741. Foti sensus hac gratia
Non labuntur mortaliter,
Sed inter adversantia
Stant, Maria, viriliter.
742. Viriliter, o Maria,
Per te certem cum serpente,
Vigilans feram in via
Annos aeternos in mente.
743. Mente laeta, carne spreta
Ad te, Maria, veniam,
Ut doceas me discreta,
Quando Iesum inveniam.
744. Inveniam Iesum per te,
Qui placito te responso
Exaudit, at credo certe,
Et palam et in absconso.
745. Consolari velis ergo
Per Iesum, cum desolabor,
Me, qui mente ad te pergo,
Ut hinc fiat levis labor.
746. Labor mentis mitigatur
Laudibus tuis deditae,
Quid Mariae debeatur
Laudis, mente attendite.
747. Attendite, quam sit bonum
Ad Mariam accedere,
Quae vim valet passionum
In dulcorem convertere.
748. Convertere, convertere,
O cor meum, ad Mariam,
Ut deducat te prospere
In aeternae vitae viam.
749. Viam meam sic ambias
Hinc, Maria propitia,
Quod hostiles nequitias
Per te vincam cum gloria.
750. Gloria tibi, Maria,
Materia magnae laudis,
Quae libenter aure pia
Ad te clamantes exaudis.
LXXVII.
751. Attendite, desolati,
Mariam consolatricem,
Ut vestrae infirmitati
Porrigat manum victricem.
752. Victricem te Caesar novit,
Igni dans imperatricem,
Hanc, quia se tibi vovit,
Ignis fecisti victricem.
753. Victricem banc per te factam
Vox de caelo insonuit,
Quia prudens se intactam
Ab omni viro servavit.
754. Servavit hanc virtus tua
A candentis supplicio,
Et a culpa salvus sua
Donatur vir Laurentio.
755. Laurentio sancto quendam
Dedit Caesar hic calicem,
Quem sanct us gratam emendam
Fecit per precem supplicem.
756. Supplicem precem faciat
Ad te pro me Laurentius,
Ne morientis rapiat
Animam hostis impius.
757. Impius per te redimam
Poenam pravorum ultricem,
Ut Mariam dignissimam
Hinc te dicat plebs victricem.
758. Victricem patientiam
Hinc, Maria, da famulo,
Gratiae fluens pluviam
Cordis mei latibulo.
759. Latibulo scripturarum
Diu, virgo, figurata,
Modo per orbem terrarum
Praedicaris declarata.
760. Declarata per Sibyllam
Fuit proles tua grata
Caesari, per te ad illam
Visionem declarata.
761. Clara thalamo subito
Visio facta caelitus
Caesarem ab illicito
Culmine movit penitus.
762. Penitus Octavianus
Coli deus mox despexit,
Cum inter virginis manus
Puerum sursum aspexit.
763. Aspexit enim insuper
Cum Sibylla sibi cara
Et sonuit vox desuper:
Caeli, inquit, haec est ara.
764. Ara, Maria, dicitur
Ecclesia facta ibi,
Quae testis huius redditur,
In qua dat plebs laudem tibi.
765. Tibi credimus, Maria,
Angelos in obsequium
Fuisse cum laude pia,
Cum peperisti filium.
766. Filium, Maria, tuum
Colebant animalia,
Utpote factorem suum,
Creantem haec et omnia.
767. Omnia regna penitus
Uti pace disposuit,
Cum nasci Dei genitus
Ex te, Maria, voluit.
768. Voluit quippe salvator
In tempore nasci pacis,
Qui venerat verus lator
Salutis nostrae veracis.
769. Veracis matris genitus
Hoc complevit veraciter,
Tibi, Maria, subditus
Atque Ioseph humiliter.
770. Humiliter volens nasci
Civis caelestis gloria
Et a te, Maria, pasci,
Qui semper alit omnia.
771. Omnia idola fracta
Fuerunt daemoniorum
Ex te, Maria, intacta
Genito Deo deorum.
772. Deorum Domino nato
Ex matre immaculata
Eius est stilo beato
Nativitas declarata.
773. Declarata sunt sacrata
Mysteria scripturarum
Te virgine fecundata
Ad salutem animarum.
774. Animarum humanarum
Fis, Maria, suscitatrix,
Decoratrix feminarum
Virorumque relevatrix.
775. Relevatrix Adam patris
Et in limbo iacentium,
Optantes virginis matris
Desideratum filium.
776. Filium tuum viderunt
A mortuis resurgentem
Et per eum perceperunt
Hi gloriam permanentem.
777. Permanentem veritatem
Tantorum mirabilium
Per omnem fatur aetatem
Plebs te, virgo, scientium.
778. Scientium scientia
Nullatenus aedificat,
Quae de te credibilia
Scripta, mater, non indicat.
779. Indicat sancta lectio,
Quae vitam tuam praedicat,
Quod omnium perfectio
Virtutum te clarificat.
780. Clarificat, amplificat
Laudes tuas et replicat
Homo, quem sibi vendicat
Per te Deus et dedicat.
781. Dedicat benedictio
Tna Christo nato ''mundum,
''Virgo, cuius oratio
Spiritum fugat immundum.
782. Immundum hunc ergo spernam
Foeda respuens omnia,
Cum ante te me prosternam,
Maria, digna gloria.
783. Gloriari me oportet
In tuo nunc servitio,
Ut, Maria, me supportet
Tua commiseratio.
784. Orationes, Maria,
Quas tibi supplex facio,
Miseratione pia
Praesenta Iesu filio.
785. Filiolus tuus fiam
Te, Maria, concedente,
Ut secure Iesum sciam
Doctus a te carne, mente.
786. Mente tota vos diligam,
Vos cogitem, vos teneam,
Pro vobis mundum negligam
Et me ipsum abhorream.
787. Abhorream, inquam, ea,
Quae noxia sunt in via
Voluntasque tota mea
Sit et Iesus et Maria.
788. Maria, lingua dicere
Nequit, quam sis laudabilis,
Nec litera exprimere,
Quam dulcis, quam amabilis.
789. Amabilis fit repente
Per te Iesus peccatori,
Reos salvas a serpente
Et lacu inferiori.
790. Inferioribus multos
Iam absorptos liberasti
Mortuosque iam sepultos,
Maria, resuscitasti.
791. Suscitasti de pulvere
Egenum astans pauperi,
Eruens servos propere
Tuos a porta inferi.
792. Inferiora penetrat,
Maria, tua gratia,
Superiora impetrat
Nos adire cum gloria.
793. Gloria tibi, Maria,
Materia magnae laudis,
Quae libenter aure pia
Ad te clamantes exaudis.
LXXVIII.
794. Deus, venerunt iam gentes
In tuam hereditatem,
Filium matris stupentes,
Quae servat virginitatem.
795. Virginitatem stupendam
Tuam, mater, adoramus,
Reverendam, diligendam
Et colendam te laudamus.
796. Laudamus per te Dominum,
Cuius eramus obliti,
A tenebris peccaminum
Per te prius expediti.
797. Expediti per te simus
Ab omnibus inimicis,
Qui te praesto fore scimus
Iesu servis et amicis.
798. Amicis laudis Mariae
Parce, Iesu, fili regis,
Et nos rege per hanc pie
Noctem diemque qui regis.
LXXIX.
799. Qui regis fide videntes,
Quod tibi beneplacitum,
Fac crescere nostras mentes
Per matris tuae meritum.
800. Meritum Otho, Maria,
Accipere volens sibi,
Peregrinus se in via
Commendavit saepe tibi.
801. Tibi laudis obsequium
Is, Maria, conans dare
Caeleste beneficium
Per te cepit iuxta mare.
802. Iuxta mare quidem eum
Visione visitasti
Promittens huic ergo Deum,
Quo eum laetificasti.
803. Astiterunt et tunc ei
Socii sui mirantes
Gaudentemque servum Dei
Super hoc interrogantes.
804. Interrogantes citius
De visis certificavit,
Sicut refert Caesarius,
Et confestim exclamavit.
805. Clamavit patere sibi
Per te caelum, o Maria,
Et mox expirantis ibi
Ascendit anima pia.
806. Pia Maria, taliter
Illustra meum obitum,
Fac me mori feliciter
Per horum maguum meritum.
807. Meritum tuum excedit
Omne, Maria, meritum,
Cor, quod ad te non accedit,
Quidquid sperat, est irritum.
808. Irritum est, quod oramus,
Et ingratum, quod agimus,
Nisi tibi committamus,
Quod acceptari cupimus.
809. Cupimus ergo gratiam
Apud te nos invenire,
Virgo, quae per potentiam
Salvas, quod solet perire.
810. Perire nusquam poterit,
Qui nunc tibi servierit,
Et si mortuus fuerit,
Vita sibi non deerit.
811. Deerit et meae menti
Tua, Maria, gratia?
Absit, sed sic le quaerenti
Dabis vitam in gloria.
812. Gloria tibi, Maria,
Materia magnae laudis,
Quae libenter aure pia
Ad te clamantes exaudis.