NEAPOLITANA 39

saecula em potestatem protessi est: sese ex consilio mariti domum mariale re neavisse. Ratione; tamen tunc appa- ruisse etiam maiores ; et ideo illico pandidisse viro volun- tatem non conviveadi cum eo. Talia ins per ad manus mariti pervenisse documenta, ceu fassa est ipsa Adelia, quae probant, virum rite posse doleri de ratione age idi spo >sae. His stantibus cia ius apparuit necessariam o uni io fuiss le- galem separationem; ast ad vitanda scandala, Ad d a n las- sam esse horum omnium sese causam esse; sibique subeua- das esse omnes consequentias. Tandem declarasse no t habu :s- se carnale commercium cum marito, diurnis sex mensi)as.

Quibus praemissis proposita fuerunt diiuen la

D' Ma

I. An constet de matrimonii nullit He in casu. Et quatenus negative II. An sit consulendum SSiïio pro dis^ ensatione a ma-

trimonio rato et non consumnato in caste. RESOLUTIO. Sacra C. Concilii re disceptata sub die 22

Februarii 1 8 9 0 , censuit respondere: Ad I. Affirmative. Ad II. Provisum in primo.

Ex QUIBUS COLLIGES. I. Essentialem substantiam matri- monii positam esse in mutuo consensu contrahentium; et ideo quando de eo dubitatur, indagandum esse an animus, de cuius consensu dubitatur, plena gavisus sit securitate et li- bertate.

II. Maius ac perfectius voluntarium requiri in contra- ctu matrimonii, quam in aliis contractibus certum esse; pri- mum enim, elevatum a Christo ad dignitatem Sacramenti, per contrariam contrahentium voluntatem non resolvitur; al- teri autem, quum sint minoris momenti, natura sua huma- na auctoritate et contrahentium consensu sunt dissolubiles.

III. In themate voluntatem mulieris caruisse debita li- bertate ad conctractum matrimonii, probatum videtur per testes, et per coniugum depositiones.