Articulus 2

Secundo de suspicione: utrum suspicio sit peccatum mortale.

Et videtur quod sic.

Argumentum

Talibus enim comminatur dominus, Is., V, V. 20: qui dicitis malum bonum, et bonum malum.

Sed Contra

Contra, super illud I Cor. IV, 5: nolite ante tempus iudicare, dicit Glossa, quod est veniale peccatum.

Corpus

Respondeo. Dicendum, quod in illis quae sunt mortalia peccata ex genere, motus imperfecti non sunt peccata mortalia, sed venialia.

Adulterium enim est mortale, scilicet quando est completa voluntas, non autem quando est incompleta: non enim quilibet motus concupiscentiae est peccatum mortale.

Iudicium autem est duplex: scilicet de rebus, et de personis.

Iudicium de rebus semper est mortale peccatum, puta dicere quod dare eleemosynam sit malum.

Iudicium autem de personis, licet quandoque sit falsum, non tamen semper est peccatum, nisi quando est omnino temerarium.

Unde Augustinus in sermone domini in monte: si erramus in iudicio personarum, non erremus in iudicio rerum. Sed quando ex levi re iudicium procedit firmum in corde, aliquando est peccatum mortale, quia est cum contemptu proximi.

Suspicio autem est quid imperfectum in genere iudicii, et ideo est imperfectus motus, et ideo non est mortale ex genere; quamvis si fiat ex odio, erit aliquando mortale.

Ad

Ad primum ergo dicendum, quod qui dicit bonum malum etc. Non suspicatur, sed iudicat, et ideo peccat.