MEDIOLANEN. 73

V e r u m haec omnia extraiudiciali a sunt, quae ideo quanti facienda sint, et utrum sin minus valeant ad moderandam sententiam in ea parte in qua odium populi culpae sacerdotis Longhi adscribitur, qui ideo incapax et a curia declaratur inidoneus sive ad veterem parochiam regendam, sive ad quam- libet novam obtinendam, EE . P P . remissum fuit definire.

Omnibus itaque perpensis, propositum fuit enodandum se- quens

Dubium

An sententia curiae archiepiscopalis sit confirmanda vel infirmanda in casu.

RESOLUTIO. Sacra Congregatio Concilii re ad trutinam revocata, sub die 23 Maii 1889 respondere censuit : Senten- tiam esse confirmandam, reservata pensione 500 libellarum.

CAUSAE PROSEQUUTIO. HOC edito rescripto, sacerdos Longhi novum auditionis beneficium impetravit et patronus , quem sibi elegit, nonnulla proposuit ut cassationem archiepiscopalis sententiae Mediolanensis et restitutionem in paroeciam Cam- biagi consequeretur.

Sane patronus, praemissa longa factorum narratione et documentis pluribus in clientis laudem ibidem insertis, prae- primis contendit eundem clientem suum parochum Longhi verum spolium passum esse, quando per Archiepiscopi lit- teras ante quemcumque processum iussus fuit e paroecia di- scedere. Spolium enim est, quoties quis « sine manifesta causa et rationabili suis beneficiis spoliatur. » Cap. 7 de r est. spol, et S. C. C. in pluribus decisionibus ac maxime in nuperrima Pharen. Peintegrationis 14 Maii 1889, in qua parocho, paroecia privato per simplicem Episcopi episto- lam, decrevit redintegrationem esse concedendam « cum re- » stitutione fructuum et emolumentorum in congrua summa » ab Archiepiscopo de bono et aequo liquidanda. » Cum autem spoliatus sit ante omnia restituendus, et nonnisi restitutione facta in ius rapi possit ; hinc etiam in themate parochus Longhi restitui in paroeciam debebat, antequam in ius ra-