83. De sancto Aegidio.

Ad Vesp. et Nocturnas.

1. Patroni celebris annua gaudia,

Quae clausa revehit temporis orbita,
Devoto studeat dicere carmina
Natorum pia contio.

2. Hunc magnis veniens longa parentibus
Famosi genuit linea sanguinis,
Quis Christum cupiens tiro iuvenculus
Sancta mente renuntiat.

3. Infirmum tunica parvulus erigit,
Obsessum rabie daemonis eripit,
Ad matris lacrimas inde triennibus
Natam febribus exuit.

4. Regis huic latitans culpa remittitur,
Mortis quam tulerat praeda, revertitur,
Huius nemo patris auxilio caret,
Qui digna prece nititur.

5. Haec sunt, o trinitas, quae mundo gaudia
Sollemni celebrat carmine plebs tua,
Quo laetos studio respice, poscimus,
Aegidi, pater optime.

S4. De sancto Aegidio.

Ad Laudes.

1. Ad laudem regis gloriae
Laetetur plebs ecclesiae
Die, qua caelum praecluus
Adeptus est Aegidius.

2. Qui patres atque patriam
Spernens et omnem gloriam,
Quem mundo fecit exsulem,
Caelo ditavit spiritum.

3. Hinc aegrum puer gemina
Vestit et curat gratia,
Hinc regem culpa noxium
Es febre solvit hospitam.

4. Terram fecundat precibus,
Defunctum reddit civibus,
Non est virtutum numerus,
Quae per hunc fiunt omnibus.

5. Ergo laudes cum gloria
Deo dicat ecclesia,
Cuius nobis ex gratia
Sancti succurrant merita.