210 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

1937 in Schio (Vicentiae) decrevit in primo nucleo Filiarium Ecclesiae esse, nomen Olgae a Matre Dei accipiens. Fundatio Romae anno 1938 inchoata est.

Quinque annos vitae sororis Olgae Filiae Ecclesiae (1938-1943) continuam peregrinationem constituebant oboedientiae a parte septentrionali Italiae ad meridionalem, in plena religiosae vocationis effectione. « Cognoscere et notam reddere Ecclesiam, amare eam et amatam reddere, orare, operari et pro illa pati, sicut Iesus, qui Ecclesiam dilexit et pro ea se Ipsum sacri- ficavit »: hoc factum est vitae eius propositum.

Post annum Romae transactum, « moderante sancta (Fundatrice) », Serva Dei Tarvisium se transtulit atque munus docendi iterum in Pojana cepit ut pauperrimam iuvaret communitatem. Tempus fuit magnae inopiae et pau- pertatis tempore secundi belli mundialis. Die 4 mensis Augusti anno 1940 soror Olga vota emisit privata ad unum annum et deinde munus accepit novas communitates curandas Mestraci et Aenariae (Neapolis), clarius sem- per reddens propositum « contemplationis in actione » plena in communione et in ministerio Ecclesiae.

Interdum necessaria gravis sectio chirurgica fuit aegrotantis Matris Fundatricis et soror Olga a sororibus destinata est ut eius secretaria esset eique auxilium daret. Ultimos menses vitae cum ea igitur transegit, inter Mestracum et Trivignano di Venezia, magni momenti tempore quo scriben- dae erant Constitutiones et formandae consorores, pro quibus soror Olga fuit praesertim vivum exemplum incarnationis charismatis, humilitatis et heroicae oboedientiae, radicalis et laeti exercitii votorum religiosorum ex- plendorum. Vita sororis Olgae continuum fuit « sic » et usque magis intensum erga Iesum, quod Serva Dei vixit cum Maria in Ecclesia et pro Ecclesia, Eius Mystico Corpore: vita christiana videlicet exemplariter unificata, iam a tempore quo iuvenis fuit laica, duabus in prospectibus amoris, in Deum et proximum; praesertim in parvulos, infantes, pauperes et aegrotantes.

Serva Dei « mulier eucharistica » fuit, caelum constanter inspiciens atque rerum veritatem, in qua vivebat et operabatur, tenere animadvertens. In ea, veluti in sancta Teresia a Iesu Infante, cuius valde appropriabat spiritualita- tem, sanctitas vitae cotidianae efformabatur, super solidam spiritualitatem christocentricam et marialem fundata, sine extraordinariis manifestationibus.

Eius tota Ecclesiae deditio atque operae Instituti, eius crescens purifi- cationis desiderium atque perfectae conformationis Domino Iesu crucifixo culmen contigerunt cum, membranae cerebri inflammatione tuberculorum affecta, Serva Dei morbum insanabilem accepit in amorosa oboedientia Deo