94. De duobus Valentinis.

In 1. Vesperis.

R. Principes bellatores,

Mundi, daemonis victores,
Praesul sacer Valentine,
Cum presbytero Romano
Fide sano,

Viro mentis caelestinac,
Miseros vestris precibus
Nos solvite a nexibus
Peccatorum,

V. Rogantes prece supplici,
Pravo a malo triplici
Liberemur, mortis horis
Situemur caeli choris.

Ad Magnificat.

A. Omnes generationes
Gratiarum actiones

Referant magnificando
Deum, qui altis sedibus
Poli locat in aedibus
Martyres exaltando,
Interamnis Valentinum
Praesulem, mente divinum,
Valentinumque Romanum,
Presbyterum diaphanum,
Ambos fide adornatos
Sanguineque laureatos
Romae sub imperatoribus
Diversisque temporibus ;
Quibus loco sequestratis
Una est sollemnitatis
Communis dies, caeli quies.
Horum prece nos de nece
Aeternae mortis libera
Et cum eis nobis reis,
Christe, concede munera.

Ad Matutinum.
Invitatorium.
Novum melos, carmen divinum
Decantemus summo regi,
Qui utrumque Valentinum
Dei inhiantem legi
Caelesti coniunxit gregi.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.
1. Ex honestis parentibus
Uterque Valentinus
Processit, quorum mentibus

Amor ferbuit divinus,

Per ardorem, vitae florem,

Redolevit amor binus.

2. Catholice sunt imbuti

Certos tenendo limites

Et baptismo restituti

Praecelsi Christi milites,
Sic virtute et salute
Effecti sunt praedivites.
3. Regulis liberalibus
Hi beati illustrati
Annisque spiritalibus

Contra impetus armati
Confiterunt, devieerunt
Actibus militaribus.
R esponsoria.

1. Orthodoxa ecclesia
Celebret sollemnia

Aequinominorum,
Resonet harmonia,
Psallat clerus melodia

Honore Valentinorum.
Gratulentur aegrotantes,
Qui per ipsos sunt curati

A contagio membrorum,
V. Nam honorent et adorent
Sanctos sani et morbosi,
Qui ad curam effecturam
Votis sanctis operosi.
2. Ecce, fulgentes exemplis,
Gestis, factis Dei templis

Canonice sublimantur,

Ubi actus patrant almos
Et orando legunt psalmos,

Vestigia imitantur
Et sanctorum patrum iura
Servant diligenti cura

Et ad hanc suos hortantur ;
V. His docetur gens vicina,
Cedit rabies beluina
Cum paganis tam profanis
Per doctrinam horum piam.

3. Alter sanctorum opifex
Ordinabatur pontifex

Interamnis civitatis,
Alter presbyter sacratur,
Per quem Roma illustratur

Fide christianitatis,
Ambo tamen dogmatizant
Sacro fonteque baptizant

Gentem paganitatis;
V. Incliti sanctique viri,

Per quos clarent actus miri
Nam perversos aqua mersos,
Dant perfectos et dilectos.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Noxium morbum curavit

Sanctus pontifex infantis,
Sed sacerdos illustravit

Caecam virtute tonantis,
Sic perfectos patres tantos

Signis salus redit tantis.
2. Rhetorem praesul Cratonem

Quaerit cum familia,
Coniugem et Ceremonem,

Per presbyterum filia
Uxorque pia Austeria

Christi petunt ovilia.
3. Infirmum dux visibilis

Prece praesul curavit,
Sed caecam invisibilis

Lux vera illuminavit
Sacerdotis, horum votis

Deus sic concordavit.

Responsoria.

1. Comperientes pagani,
Quod hi viri Christiani

Fecerunt miracula,
Sani petunt et aegroti,
Singuli per eos loti

Vitae sumunt consilia,
Ut attendunt, comprehendunt

Inaestimabilia ;
V. Omnibus suadent vitare
Idola et adorare
Deum verum et sincerum
Cor habere et timere.
2. Persecutio immanis
Imminebat christianis

Ab imperatoribus,
Ob quod sancti mancipantur
Siti, fame macerantur

A saevis tortoribus,
Qui constantes perdurantes

Non cesserunt doloribus ;
V. Erant hi viri cultores
Christoque imitatores,
Pro Deo mortem pati
Sunt parati.
3. Claudius hunc fatigatum
Presbyterum et decollatum

Transmittit caeli floribus,
Placidus praesulem laesum
Virgis et capite caesum

Triumphatoribus ;
Sic Christo grati immolati

Diversis sunt temporibus.
V. Caelis vecti sunt dilecti
Ab angelis hi milites
Laureati, munerati
Sunt inter caeli divites.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. A populo et sociis

Sanctus praesul humatur,
Sed famulae studiis

Presbyter tumulatur,
Sic ex more cum honore

Tumba bina praeparatur.

2. Tumbis dehinc ex amborum
Patent signa ingentia,
Nam sanantur morbidorum

Prorsus membralanguentia,
Quod probatur et testatur
Populi confluentia.

3. Omnem sanant apoplexum
A caduca vertigine,

Hi confortant et perplexum
In mortis caligine,

Qui sic binis Valentinis
Servit ab origine.

Responsoria.

1. Romam ambo decollati
Valentini Deo grati

Te consecrabant sanguine,
De patribus tuis dole
Martyrumque festa cole

Laeto mentis conamine,
Ut sincero Deo vero

Te commendent oramine,
V. Euge, plora de beato
Praesule a te translato,
Deliquisti, ob hoc Christi
Valentinos (quod) non habes
binos.
2. Martyrum est transitus
Signis monstratus caelitus

Per multa mirabilia,
Nam se vivos ostenderunt
Omnibus, qui quaesierunt

Eorum auxilia,
Conferendo, tribuendo

Ineffabilia ;
V. Ater Satanas fugatur,
Et reliquiis prostratur
Lues dira, Dei ira
Sic placatur et sedatur.

3. Ruituro Deus mundo
Foetulento, furibundo

Altas columnas statuit
Sic utrumque Valentinum,
Per quos verbum esse divinum

Fideles tunc non latuit,
Et caeleste manifeste

Regnum aeternum patuit ;

V. Tales viros mundus vere
Non fuit dignus habere,
Quos ad astra Dei castra
Vocaverunt, susceperunt.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Induti Christi milites

Cum caelico decore
Et gaudio praedivites

Virtutum cum candore
Sunt locati, adoptati

In sedibus honore.
2. Revera a praesagio

Valentini sunt vocati,
Valentes in suffragio

Humanae fragilitati,
Ob hoc hymnos Deo dignos

Canere simus parati.
3. Aestimabant meliorem

Dei misericordiam,
Quam vitam deteriorem

Cuperent et victoriam
Hi athletae, qui quiete

Carpunt vitae concordiam.
4. Servi Domini, divino

Benedicite vos regi,
Qui martyres de camino

Passionis unit legi,
Angelorum et sanctorum

Ut congaudeant gregi.
5. Consuetos exaltavit

Eis donando salutem,
Gloria quos decoravit

Deus per suam virtutem,
Renovando, reparando

Martyrium in salutem.

Ad Benedictus.

A. Cornu salutis erexit
Nobis Deus, qui respexit
Exaltando, visitando
Per utrumque Valentinum,
Vita, mente caelestinum,
Veram fidem informando
Ut intemerate
Et in sanctitate
Sic vivamus, serviamus
Domino cum timore.
Quam ob rem, fratres,
Veneremur patres
Sanctos tales, immortales
Cum cantici decore.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Christi martyres beati,
Verba non acerba
Renovantur
In hos Valentinos,
Quae palavit, dum probravit
Discipulos incredulos,
Anastasin non credentes:
Eos signa sequuntur digna,
Qui in me credunt,
Daemones cedunt,
In meo nomine,
Sed non ab homine,
Novis loquentur linguis ;
His claruere signis
Hi Valentini beati,
In terris olim locati,
Qui in throno caeli dono
Nunc fulgent coronati.