Lectio 2

Hic incipit orare ad deum pro populo: et primo inducit argumentum misericordiae ex divina conditione; secundo ex prophetarum praenuntiatione, ibi: et dixi a, a, a; tertio, ex pristina populi dilectione, ibi, numquid projiciens abjecisti Judam? circa primum duo. Primo ponit prophetae orationem, in qua proponit tria, misericordiam confitens: si iniquitates nostrae responderint, in poenam. Isa. 59: multiplicatae sunt iniquitates nostrae coram te, et peccata nostra responderunt nobis etc.. Ps. 45: adjutor in tribulationibus quae invenerunt nos nimis. Deinde proponit constantiam: quare quasi colonus futurus es in terra? ac si dicat: indignum constantiae tuae est ut vineam tuam relinquas, quasi colonus alienum agrum, quasi viator, domum tuam, quasi viator nocturnum hospitium. Quare futurus es quasi vir vagus? hereditatem tuam, quasi homo vagus, et indeterminatae mansionis, proprium habitaculum.

Supra 12: reliqui domum meam dimisi hereditatem meam. Proponit etiam potentiam: et fortis qui non potest salvare; quasi dicat: indecens est potentiae tuae ut non salves quos semel in protectionem suscepisti. Num. 14: dicent Aegyptii: non poterat introducere populum in terram pro qua juraverat: idcirco occidit eos in solitudine. Et proponit ei debitam esse illorum curam: tu autem in nobis, quasi in hereditate, et nomen tuum, sicut sub nomine regis, subditi defenduntur. 2 corinth. 6: inhabitabo in illis, et inambulabo inter eos, et ero illorum deus, et ipsi erunt mihi populus. Et concludit: ne derelinquas nos, ne tua constantia et potentia blasphemetur.

Psalm. 26: ne derelinquas me, domine, neque despicias me, deus salutaris meus.

Secundo ponitur domini responsio: haec dicit dominus.

Et primo proponit culpam: qui dilexit movere pedes, affectus, propter inconstantiam in bono, et de malo in malum. Prov. 7: mulier vaga, quietis impatiens, nec valens in domo consistere pedibus suis. Vel mittens in Aegyptum pro auxilio. Isa. 30: Aegyptus frustra et vane auxiliabitur.

Ideo clamavi super hoc: superbia tantum est; quiesce. Secundo comminatur poenam: tunc recordabitur, poenam inferens. Psal. 88: visitabo in virga iniquitates eorum, et in verberibus peccata eorum. Tertio excludit remedia: et primo orationum. Et dixit dominus: noli orare pro populo isto in bonum. Supra 7: tu ergo noli orare pro populo hoc, nec assumas pro eis laudem et orationem, et non obsistas mihi: quia non exaudiam te. Secundo jejunii, cum jejunaverint. Isa. 58: quare jejunavimus, et non aspexisti; humiliavimus animas nostras, et nescisti? tertio sacrificii. Si obtulerint, Malach. 1: non est mihi voluntas in vobis, dicit dominus exercituum, et munus non suscipiam de manu vestra.