Lectio 3

Hic sumit argumentum a prophetarum praenuntiatione: et primo ponitur prophetae allegatio, a, a, a, pro triplici poena, quam immediate tetigerat.

Prophetae, falsi, pacem veram, diuturnam, et non simulatam ab hostibus. Supra 4: ergo ne decepisti populum istum, et jerusalem dicens: pax erit vobis? et ecce pervenit gladius usque ad animam. Secundo ponitur domini responsio: et dixit dominus. Et primo ostendit prophetarum falsitatem quantum ad actionem quam assumunt: non misi, ad exequendum, non praecepi, injungendo officium, neque locutus sum, inspirando prophetiae donum. Infra 23: non mittebam prophetas, et ipsi currebant; non loquebar ad eos, et ipsi prophetabant. Et quantum ad pacem quam praedicabant: visionem mendacem, seductionem cordis, idest verba excogitata ad seducendum. Ezech. 13: vident vana, et divinant mendacium, dicentes, ait dominus, cum dominus non miserit eos.

Secundo comminatur poenam tam prophetis praedicantibus, quam populo credenti: ideo haec dicit dominus. Isa. 9: erunt qui beatificant populum istum seducentes, et qui beatificantur praecipitati.

Tertio annuntiatur populo prophetae compassio: et dices ad eos: deducant oculi mei (vel vestri) lacrymam. Et sic indicitur planctus poenitentiae.

Thren. 2: deduc quasi torrentem lacrymas.

Cujus ratio assignatur: quoniam contritione, propter multitudinem occisorum, pessima propter incorrigibilitatem, vehementer, propter continuitatem.

Isa. 30: comminuam eos sicut conteritur lagena figuli, contritione pervalida. Et assignat contritionis modum, quantum ad poenam occisionis: si egressus, foris, et si introiero, per considerationem. Thren. 1: foris interficiet eos gladius, et intus pavor, juvenem simul, et virginem, lactentem cum homine sene. Quantum ad captivitatem, propheta quoque. Supra 9: disperdam eos in gentibus, quas non noverunt ipsi, et patres eorum.