106 MOLINEN.

Unus testis ex adhibitis in tribunale Gannati, talia deponit circa mores Caroli adhuc coelibis, quae me pudet referre.

Porro cum de crimine Caroli certitudine morali validis- sima argumenta subsint, iam videndum erit utrum sufficien- ter constituant rationem ad matrimonium quatenus tantum ex gratia dirimendum: quod sane sustineri non dubito, imo ex iustitia id deberi retinerem. Et sane si haec impia et scelesta conditio absolute et antecedenter sive explicite sive tacite posita, Sánchez op. et loc. cit. n. 6. Palaus op. mo- ral, tra. 28 disp. 2 punct. 11, § 4 n. 9. Pitonius Di- scept. Eccles, tom. 3 disc. 14 n. 14 et 33 in matrimonio servanda absque consummatione, tanti esse reperitur ex iure, ex S. C. C. et ex sententia DD. ut initio retuli, ita ut nullum illud irritumque efficiat, nonne tanti erit ut matri- monium, tantum per verba de praesenti consistens et num- quam consummatum ex sapienti Summi Pontificis iudicio possit absolute resolvi?

Item si in matrimonio consummato, vitium contra na- turam causât separationem tori arg. ex textu in c. Idolola- triae 5 caus. 28 q. 1 in c. Omnes 7 caus. 32 q. 7 et do- cet Glossa in praed. can. Omnes verbo Sodomitae, Abbas, in c. Maritis 4 de adulter, ibique Butrius ac Innocentius si hic recte intelligatur in c. Si seduxerit 1 in fin. cod., quanto magis hoc si non fuerit consummatum causam iu- stam honestam que praebebit ad dispensationem apostolicam pro vinculi resolutione obtinendam? Et sane ratio patet ; nam ut natura ipsa matrimonium inclinans, prout est a Deo praeordinatum, in maris et feminae coniunctionem ad propa- gandam sobolem, ac propterea, natura pariter ipsa , uti in medium necessarium pro coniunctione, inclinat ad indivi- duam vitae consuetudinem per cohabitationem ; sic natura eadem, fine a Deo praeordinato praeterverso, sacro vinculo scilicet abutendo, ut alteruter coniugum consulto vitium contra naturam enutriat, ab individua vitae consuetudine, quatenus matrimonium perstiterit inconsummatum, erit per solutionem vinculi dissolvendum.