130. De s. Benedicto Nursino.

1. Benedicti praeconia

Prosequantur discipuli,
Qui post eius vestigia
Florem sprevere saeculi.

2. E Nursia progenitus

Pure transit infantiam,
Inspiratus divinitus

Mundum liquit et patriam.

3. Nutricis fletum intuens

Fractum reformat vasculum,
Laudes humanas respuens
Specus petit latibulum.

4. Exit ardens cum lumine

Fratrum disponit cellulas,
Edoctus non ab homine
Sacras componit regulas.

5. De petra fontes elicit,

Unda calcatur pedibus,
Corvus mandata perficit,
Ferrum natat in fluctibus.

6. In morte dolet aemuli,
Defuncti redit halitus,
Curat languores populi,
Farina datur caelitus.

7. Collectum mundum conspicit,
Corda scrutatur hominum,
Praesens futura prospicit,
Vitae praedicit terminum.

8. Transit in fratrum manibus,
Scandit lucis per semitam.
Praesta, pater, sequacibus
Te sequi per hanc orbitam.

9. Iesu, sanctorum gloria,
Tibi sit benedictio,
Benedictis nos socia
Benedicti suffragio.