124. De s. Bernardo Arcanensi.

Ad Vesperas.

1. Laetemur in sollemnio
Bernardi beatissimi,
Cuius omnes auxilio
Deo fiamus proximi.

2. Dum mundo peregrinaret,
Arpinum venit reditu,
Illic sibi vita caret,
Sepultus est in exitu.

3. Post multum tempus iusserat
In Roccam Arcani vehi;
Corpus ad locum properat,
Gens quaelibet paret ei.

4. Translatione corporis

Campanis Arpinensibus
Fit sonus intus et foris
Nullis illas pulsantibus.

5. In dicta Rocca ponitur

Sacrum corpus ad tumulum,

Nullus, languens qui geritur,

Mortis horreat stimulum.

6. Quaedam mulier secuta

Corpus cum turba gentium
A nativitate muta

Statim subit eloquium.

7. Per ipsum fit ibi cura
In supplici presbytero,
Unum sanat de ruptura,
Auditum reddit alteri.

8. Tres mulieres dementes
Et oppressae daemonis
Sanae recedunt gaudentes
Abhinc eius subsidio.

9. O Bernarde, te devota

Mente precamur, quae pia
Ad reddendum Deo vota
Nos tua iuvet gratia.

10. Praesta pater, ut beati
Bernardi per vestigia
Consequamur laureati
Post vitam ad caelestia.