138 MUNKACSEN.

his verbis : « Vir meus fecit quidem tentativum (experimen- tum) verbo ad consummandum matrimonium, sed ego con- tradicebam, neque permittebam ipsum ad me appropinquare. Ego in extremitate lecti mariti materterae in angulo dor- miebam, maritus autem mox intra domum supra una sedia, mox foris dormiebat; die autem semper longe fuimus ab invicem ».

Ad decimam vero interrogationem quae sic se habet : « Es ne parata ad S. Evangelium iurare, te cum tuo marito carnaliter conversatam non fuisse, sicque duas proles, non a tuo marito esse procreatas ? » ' Postquam vinculi Defensor mulierem de sanctitate iuramenti etc. : ipsa prompta iura- vit, nunquam se cum suo marito matrimonium per copulam

carnalem consummasse. Hae depositiones perfecte cohaerent cum secunda responsione, quae sic sonat: « Cum Ioanne matrimonium celebravimus in Destofalva, sed solemnitates ecclesiasticae in oppido Iokesensi peractae sunt ante decem annos. Ante matrimonium nemo me coegit ad hoc, ut ma- rito meo nuberem, nam ego, quamvis eum personaliter non cognoverim, libenter consentiebam ut ei nuberem. Sed iam ab initio celebrationis matrimonii, quaedam inexplicabilis an- tipathia erga maritum meum in me enata est, attamen ad quaestionem an amem eundem, affirmativum dedi responsum, sperans antipathiam illam superabilem fore : quae tamen spes me fefellit. Ingressa domum mariti mei, eum bono corde aspicere non valebam, eumque ad me appropinquan- tem, a me repellebam; cum aliis domum inhabitantibus (fa- miliae membris) libenter conversabam, sed si ipse maritus inter nos venerit, me avertebam ab ipso, imo non semel a domo quoque aufugi. Neminem possum accusare quod inter nos discordiae auctor fuerit. Post iuramentum matrimoniale, quasi per duas septimanas manebam in domo mariti mei, dein aufugi in domum matris meae Destofalvam. Inde mox mater mea, mox maritus meus Sztanfalvam ad mariti do- mum reduxit, sed quantum tempus in domo mariti continuo consumpserim iam nunc non recordor. In festo Epiphaniae