Patrologiae Cursus Completus
Elenchus Operum Quae In Hoc Tomo Continentur.
Elenchus Operum Quae In Hoc Tomo Continentur.
Flavius Lucius Dexter .
Epistola Dedicatoria Bivarii Editoris.
Epistola Dedicatoria Bivarii Editoris.
Epistola Ad Bivarium Editorem.
Epistola Ad Bivarium Editorem.
Epistola Altera Ad Bivarium Editorem.
Epistola Altera Ad Bivarium Editorem.
Auctoris Vita, Ex suis, et aliorum scriptis collecta, Per Fr. Franciscum Bivarium.
Auctoris Vita, Ex suis, et aliorum scriptis collecta, Per Fr. Franciscum Bivarium.
Selecta Veterum Testimonia De Fl. L. Dextro.
Selecta Veterum Testimonia De Fl. L. Dextro.
Sophronius Graecus scriptor, synchronos Hieronymi.
Heleca, episcopus Caesaraugustanus, vixit anno Domini 860.
Euthrandus, subdiaconus primum Toletanus, deinde Ticinensis diaconus, vixit an. 960.
Julianus Petri archipresbyter Toletanus, in Chronico ad annum Christi 36, floruit 1100.
Raphael Volaterranus lib. XV Anthropologiae, littera D.
Conradus Gesnerus in Catalogo testium veritatis.
Antonius Possevinus societatis Jesu, in Apparatu sacro, littera D.
Joannes Rioche ordinis Minorum de Observantia: in Compendio temporum, lib. II, cap. 24, col. 1.
Abrahamus Bzovius ord. Praedicatorum, tom. I Historiae Ecclesiasticae.
Chronici Dextri Apologia, Ad Lectorem, Qua ipso in limine admonitus inoffenso cuncta postmodum percurrat pede.
Flavii Lucii Dextri Barcinonensis, Chronicon Omnimodae Historiae
Flavii Lucii Dextri Barcinonensis, Chronicon Omnimodae Historiae
Appendix.
In Prophetiam Danielis De Quatuor Animalibus.
In Prophetiam Danielis De Quatuor Animalibus.
Apologeticus Pro L. Dextro Contra Recentem Impugnatorem.
Apologeticus Pro L. Dextro Contra Recentem Impugnatorem.
Ad Objecta Pennotti Contra Dextri Chronicon Incipit Apologetica Responsio.
Paulus Orosius, Hispanus Presbyter.
Epistola Dedicatoria Sig. Havercampi.
Epistola Dedicatoria Sig. Havercampi.
Praefatio Sig. Havercampi.
Benevolo Lectori S. D. Sigebertus Havercampus.
Variae Dedicationes Et Praefationes.
Variae Dedicationes Et Praefationes.
Epistola Joannis Caesarii Ad Georgium A Seina.
Epistola Gerardi Bolsuinge Ad Dominum Archiep. D. Hermanni.
Epistola Franc. Fabricii Marcodurani Ad D. Joannem Ulattenum.
Ad Lectorem, Prologus Joan. Ruremondi Discipuli.
Epistola, And. Schottus Antuerp. S. I. Petro Cholino, Typographo Coloniae Agrippinae, In Ubiis, Sal.
Notitia Gallandii In Paulum Orosium.
Notitia Gallandii In Paulum Orosium.
Ratio Orthographiae In Orosii codice Longobardico et antiquissimo bibliothecae Florentinae mediceae S. Laurentii, Quam sequuntur alii duo codd. ejusde
Pauli Orosii, Hispani Presbyteri, Historiarum Libri Septem.
Pauli Orosii, Hispani Presbyteri, Historiarum Libri Septem.
Caput III. De diluvio sub Noe.
37 Caput IV. De Nino et Semiramide, eorumque regnis.
40 Caput V. Pentapolim regionem ob nefanda libidinis scelera coelo tactam et exustam fuisse.
Caput VI. Comparatio cladis Sodomiticae et Romanae.
45 Caput VII. De praelio inter Telchines et Carpathios et Phoroneum regem. Item de diluvio Achaiae.
Caput XII. Congeries multorum facinorum per praeteritionem.
Caput XIII. Certamen inter Cretenses et Athenienses, Lapithas et Thessalos.
Caput XIV. Vesores rex Aegypti Scythas bello infestans, vincitur. Scythae Asiam sibi subjiciunt.
Caput XV. Amazonum origo, mores et facinora.
68 Caput XVI. Epilogus historiae Amazonum: in quo praesentem Romanorum caecitatem insectatur.
70 Caput XVII. De raptu Helenae, et Trojae excidio, cum admonitione ad Lectorem.
72 Caput XVIII. Aeneae in Italiam adventus, et variae clades ejusdem temporis.
Caput XX. De Phalaridis tyrannide, et Aremuli Latinorum regis flagitiis.
85 Caput Primum. De regnorum mutatione Dei providentia facta.
Caput III. Simile pene initium, conditio et status regni Babylonii et Romani, sed exitus diversus.
92 Caput IV. De Roma condita, et tempore quo Regum imperio paruit.
Caput VII. Cyrus Scythis bellum intulit, et a Tomyri regina victus et occisus est.
Caput XIV. De Siciliae imperio, rebusque in ea gestis.
Caput III. Terraemotus Achaiae collatus cum Constantinopolitano. Romani civitates aliquot capiunt.
157 Caput IV. De pestilentia gravissima, ejusque expiatione.
Caput V. Ingens terrae hiatus medio Romae apparuit, quem Marcus Curtius praecipitio sui avertit.
Caput X. Permultae matronae Romanae veneficii accusatae et damnatae sunt.
Caput XI. Alexander, rex Epirotarum a Samnitibus victus et, occisus est.
Caput XII. Philippi, regis Macedoniae, res gestae, et quas gentes seu urbes subegerit.
Caput XIV. Philippi crudelitas in Thebanos, et interitus.
Caput XV. Samnites Romanorum copias capiunt. Romani ictum foedus rumpunt, Satricum expugnant.
Caput XVII. Darii ultimum cum Alexandro praelium, ejusque interitus.
Caput XIX. Alexander Indiam domat: Porum regem superat: urbes gentesque subigit.
196 Caput XXI. Etruscorum, Umbrorum, Samnitium et Gallorum contra Romanos conjuratio et clades.
214 Caput I. De bello Tarentinorum, quibus Pyrrhus Epirota auxilio fuit adversus Romanos.
Caput II. Romani horrenda peste corripiuntur. Cum Pyrrho tertium bellum geritur, fugatur et interit.
Caput IV. De horrendis quibusdam prodigiis et de bello Picenti.
Caput VI. De Carthaginiensium origine, variaque fortuna, qua ante bellum Punicum primum sunt usi.
281 Caput XXIII. De Carthaginis miseranda dejectione ac deletione.
288 Caput II. Orosio, utpote Christiano homini, ubique patria, et quovis securus accessus.
Caput III. De bello Achaico et Corinthi eversione.
Caput VI. De monstroso puero Romae nato, de Aetnae eructatione, et bello servili in Sicilia.
Caput VII. De Numantia, ejusque per Scipionem Africanum deletione.
304 Caput VIII. De Gracchorum seditione, Attalique regis Pergami haereditate.
306 Caput IX. De interitu Gracchi, et bello servili in Sicilia, apud Athenienses, et Delum.
Caput XII. De Carthagine restituta. De C. Gracchi seditione et interitu.
321 Caput XV. De bello Jugurthino, in quo Romani varie cum Jugurtha rege Numidarum pugnarunt.
Caput XXI. De proscriptione Sullana aliisque crudelibus facinoribus.
Caput XXII. Dictorum velut epilogum recitat Auctor. De novo tumultu per Lepidum excitato.
Caput XXIV. De bello fugitivorum seu gladiatorum, et cladibus ejus.
364 Caput Primum. Unum Deum, tam Gentilium quam Christianorum judicio.
370 Caput II. Prosequitur hic bellum Mithridaticum, quod Sylla confecit.
Caput IV. De bello Piratico et Cretico, deque re cum Mithridate a Pompeio gesta.
Caput V. Quod Mithridates filios ac amicos peremerit, ipseque vicissim a filio peremptus sit.
Caput VI. De gestis Pompeii in Syria, Phoenice et Judaea, et conjuratione Catilinae.
Caput VII. Caesar quas provincias sortitus, quomodo Helvetios et Belgas domuerit.
Caput IX. Caesar quomodo Suevos et Britannos subjecerit.
401 Caput XI. Caesar item novam Gallorum in arma adversus sese conspirationem multa clade comprimit.
Caput XII. Miseriam et calamitatem Galliae acceptam a Caesare subjicit quasi sub oculos.
412 Caput XIII. De Crassi avaritia, rebus contra Parthos gestis et interitu.
Caput XIV. De mutabilitate Romani imperii, praedictorum velut epilogus.
415 Caput XV. De bello civili quod cruentissimum Caesar et Pompeius gesserunt.
423 Caput XVI. Caesar Alexandrinis regem reddit, Alexandrinos subigit, civesque multos caedit.
Caput XVII. De Caesaris interitu, et ob eum tumultibus et bellis.
Caput XVIII. De Caesare Octaviano Augusto, rebusque per eum gestis.
436 Caput XIX. De rebus ab Antonio gestis, et bello Actiaco.
Caput V. C. Caligulae Caesaris mores, res gestae et crudelia facinora.
Caput VI. Claudii Tiberii Caesaris vita et res gestae, et gravissima sub eo fames Romae.
Caput VII. Neronis Claudii Caesaris foedi mores et scelesta facinora.
474 Caput VIII. De Galbae, Othonis et Vitellii imperio, et moribus, et facinoribus.
483 Caput X. De Flavii Domitiani Caesaris imperio, rebus gestis et facinoribus.
Caput XI. Coccei Nervae Caesaris imperium.
486 Caput XII. Ulpii Trajani Caesaris Augusti imperium et res gestae.
Caput XIII. Aelius Hadrianus Caesar, ejusque imperium.
Caput XIV. Antonini Pii Caesaris imperium.
492 Caput XV. M. Antoninus Verus quid in imperio suo gesserit.
Caput XVI. L. Antonini Commodi, P. Aelii Pertinacis, et Didii Juliani Caesarum Augustorum imperia.
Caput XVII. De imperio Septimii Severi Pertinacis Caesaris Augusti, quomodo Christianos afflixerit.
509 Caput XIX. De Julii Maximini et Gordiani junioris imperiis, et Christianorum persecutione.
512 Caput XX. Imperium M. Julii Philippi cum filio.
Caput XXI. Quincti Trajani Decii, et Galli Hostiliani cum Volusiano filio Imperium.
520 Caput XXIII. Flavius Claudius, Aurelius Quintillus, et Valerius Aurelianus imperatores.
545 Caput XXX. Fl. Claudius Julianus imperator Caesar.
547 Caput XXXI. Jovianus imperator Caesar Augustus.
Caput XXXVIII. De molitionibus Stiliconis comitis, ejusque et Eucherii interitu.
Caput XLI. Dictorum velut epilogus. Item omnes omnia juste sustinuisse, sive pii sive impii fuerint.
Pauli Orosii, Hispani Presbyteri Liber Apologeticus, Contra Pelagium, De Arbitrii Libertate.
Pauli Orosii, Hispani Presbyteri Liber Apologeticus, Contra Pelagium, De Arbitrii Libertate.
588 1. Possibilitatis non est, neque praesumptionis meae, beatissimi sacerdotes, sed arctissimae ac
Orosii Ad Augustinum Consultatio Sive Commonitorium De Errore Priscillianistarum Et Origenistarum. ( Non habetur in ed. Havercampi haec Consultatio, q
Beatissimo patri Augustino episcopo Orosius.
Anno Domini Ccccxxvi. Leporius, Monachus Et Presbyter.
Anno Domini Ccccxxvi. Leporius, Monachus Et Presbyter.
Prolegomena.
Leporii Presbyteri Libellus Emendationis, Sive Satisfactionis, Confessionem fidei catholicae continens de mysterio incarnationis Christi, cum erroris
Dominis beatissimis et veneratissimis Dei sacerdotibus Proculo et Quilleno Leporius exiguus.
3. Credo plane Deum hoc non posse, quod non vult. Si nasci voluit, quae Deus voluit, certissime
Ego Domninus hanc fidem teneo, confiteor, huicque subscripsi.
Ego Bonus hanc fidem teneo, confiteor, huicque subscripsi.
Aurelius episcopus Ecclesiae Carthaginiensis oblato a Leporio libello ac relecto subscripsi.
Augustinus episcopus Hipponereiensis regionis oblato nobis a Leporio libello subscripsi.
Florentius episcopus Hipponiensium Diarritorum oblato nobis a Leporio libello subscripsi.
Secundus episcopus ecclesiae Aquensis, sive Megarmitanae, oblato nobis a Leporio libello subscripsi.
Appendix.
Epistola Quam cum supra scripto Leporii libello miserunt ad episcopos Galliae.
Epistola Quam cum supra scripto Leporii libello miserunt ad episcopos Galliae.
Anno Domini Ccccxxviii. Evodius Upsalensis Episcopus.
Anno Domini Ccccxxviii. Evodius Upsalensis Episcopus.
Anno Domini Cccc—Ccccxxx. Plures Patres S. Augustino Aequales, Cumque Illustri Doctore Commercio Litterarum Usi.
Indices In Fl. L. Dextrum.
Index Locupletissimus Rerum Quae Tum In Chronico Dextri, Tum In Commentariis Continentur, A col. hujus voluminis 13 usque ad 610.
Remissiones Geographicae Quarumdam Vocum Modernarum Urbium, Et Locorum, De quibus in Dextri Commentariis mentio fit.
Sanctorum Nomina, De quibus in Dextro mentio fit, In Formam Kalendarii Digesta.
Sanctorum Nomina, De quibus in Dextro mentio fit, In Formam Kalendarii Digesta.
Index Rerum Quae Tum In Operibus Orosii, Tum In Commentariis Continentur. Numeri crassioribus correspondent characteribus textui insertis a col. hujus
Index Rerum Et Locutionum Quarumdam Quae In Notis Continentur.
Index Rerum Et Locutionum Quarumdam Quae In Notis Continentur.
Index Auctorum Veterum Qui In Notis Citantur, Illustrantur Et Emendantur.
Index Auctorum Veterum Qui In Notis Citantur, Illustrantur Et Emendantur.
Ordo Rerum Quae In Hoc Tomo Continentur.
Caput IV. De bello in Hiapania cum Viriatho, deque Lusitanorum, et Salassorum Gallorum cruento conflictu, et ingenti Romae pestilentia, aliisque bellis Romanorum cum Numantinis, item Mithridatis.
Iisdem consulibus, Viriathus in Hispania, genere 0924B Lusitanus, homo pastoralis et latro, primum infestando vias, deinde vastando provincias, postremo exercitus praetorum et consulum Romanorum vincendo, 292 fugando, subigendo, maximo terrori Romanis fuit omnibus: siquidem Iberum et Tagum, maxima et diversissimorum locorum flumina, late transgredienti et pervaganti C. Vetilius praetor occurrit: qui continuo, caeso usque ad internecionem pene omni exercitu suo, vix ipse praetor cum paucis fuga lapsus, evasit. Deinde C. Plautium praetorem idem Viriathus, multis praeliis fractum, fugavit. Post etiam Claudius Unimanus cum magno instructu 0925A belli contra Viriathum missus, quasi pro abolenda superiore macula, turpiorem ipse auxit infamiam. Nam congressus cum Viriatho, universas, quas secum deduxerat, copias, maximasque vires Romani exercitus amisit. Viriathus trabeas, fasces, caeteraque insignia Romana in montibus suis tropaea praefixit. Eodem tempore trecenti Lusitani cum mille Romanis in quodam saltu contraxere pugnam, in qua septuaginta Lusitanos, Romanos autem trecentos viginti cecidisse, Claudius refert, et cum victores Lusitani sparsi ac securi abirent, unus ex iis, longe a caeteris segregatus, cum, circumfusis, equitibus, pedes ipse deprehensus, unius eorum equo lancea perfosso, ipsius equitis ad unum gladii ictum caput desecuisset, ita omnes metu perculit, ut, prospectantibus 0925B cunctis, ipse contemptim atque otiosus abscederet.
293 App. Claudio, Q. Caecilio Metello consulibus, Appius Claudius adversus Salassos Gallos congressus, et victus, quinque millia militum perdidit. Reparata pugna, quinque millia hostium occidit. Sed cum juxta legem, qua constitutum erat, ut quisquis quinque millia hostium peremisset, triumphandi haberet potestatem, iste quoque triumphum expetisset, propter superiora vero damna non impetravisset, 0926A infami impudentia atque ambitione usus, privatis sumptibus triumphavit. L. Caecilio Metello, Q. Fabio Maximo Serviliano consulibus, inter caetera prodigia androgynus Romae visus, jussu aruspicum in mare mersus est: sed nihil impiae expiationis procuratio profecit. Nam tanta subito pestilentia exorta est, ut ministri quoque faciendorum funerum primum non sufficerent, deinde non essent. Itaque etiam magnae domus vacuae vivis, plenae mortuis remanserunt. Largissimae introrsum haereditates, et nulli penitus haeredes. Denique jam non solum in Urbe vivendi, sed etiam appropinquandi ad Urbem negabatur facultas, tam saevi per totam urbem tabescentium sub tectis, atque in stratis suis cadaverum putores exhalabantur. Expiatio illa crudelis, et viam mortibus 0926B hominum morte hominis instruens, tandem Romanis inter miserias suas erubescentibus, quam misera 294 et vana esset, innotuit. Ante enim in suffragium praeveniendae cladis est habita, et sic pestilentia consecuta est: quae tamen sine ullis sacrificiorum satisfactionibus, tantummodo secundum mensuram arcani judicii expleta correptione, sed ita est. Quam si artifices illi circumventionum aruspices, sub ipsa (ut assolent) declinatione morborum forte celebrassent, procul dubio sibi, diis et ritibus suis 0927A reductae sanitatis gloriam vindicassent. Ita misera et ad sacrilegia male religiosa civitas, mendaciis, quibus liberari non poterat, ludebatur. Igitur Fabius consul contra Lusitanos et Viriathum dimicans, Bacciam oppidum, quod Viriathus obsidebat, depulsis hostibus, liberavit, et in deditionem cum plurimis aliis castellis recepit. Fecit facinus etiam ultimis barbaris Scythiae, non dicam Romanae fidei et moderationi, exsecrabile. Quingentis enim principibus eorum, quos societate invitatos, 295 deditionis jure susceperat, manus praecidit. Pompeius, sequentis anni consul, fines Numantinorum ingressus, accepta maxima clade discessit, non solum exercitu pene omni profligato, verum etiam plurimis nobilium, qui ei militiae aderant, interemptis. Viriathus autem, 0927B cum per quatuordecim annos Romanos duces atque exercitus protrivisset, insidiis suorum interfectus est: in hoc solo Romanis circa eum fortiter agentibus, quod percussores ejus indignos praemio judicarunt. At ego non modo nunc, verum etiam saepe intertexere Orientis illa inextricabilia bella poteram, quae raro umquam nisi sceleribus aut incipiunt, aut terminantur: sed Romanorum, cum quibus nobis actio est, tanta sunt, ut jure fastidiantur aliena.
Mithridates tunc siquidem, rex Parthorum, sextus ab Arsace, victo Demetrio praefecto, Babyloniam urbem finesque ejus universos victor invasit. Omnes praeterea gentes quae inter Hydaspem fluvium et Indum jacent, subegit. Ad Indiam quoque cruentum extendit imperium, Demetrium ipsum secundo 0927C sibi bello occurrentem, vicit et cepit: quo 0928A capto, Diodotus quidam cum Alexandro filio, regnum ejus et regium nomen usurpavit: qui postea ipsum Alexandrum filium, quem participem periculi in pervadendo regno habuerat, ne in obtinendo consortem haberet, occidit.
M. Aemilio Lepido, C. Hostilio Mancino coss. prodigia apparuere 296 diversa, et quantum in ipsis fuit, ex more curata sunt; sed non semper aucupatoribus eventuum et structoribus fallaciarum aruspicibus, opportuni casus suffragantur. Namque Mancinus consul, postquam a Popillio apud Numantiam suscepit exercitum, adeo infeliciter praelia cuncta gessit, atque in id suprema desperatione perductus est, ut turpissimum foedus cum Numantinis facere cogeretur; quamvis et Pompeius jam aliud aeque infame 0928B foedus cum iisdem Numantinis paulo ante pepigisset. Senatus dissolvi foedus, et Mancinum dedi Numantinis praecepit, qui, nudato corpore, manibus post tergum revinctis, ante portas Numantinorum expositus, ibique usque in noctem manens, a suis desertus, ab hostibus autem non susceptus, lacrymabile utrisque spectaculum praebuit.