Patrologiae Cursus Completus
Elenchus Operum Quae In Hoc Tomo Continentur.
Elenchus Operum Quae In Hoc Tomo Continentur.
Flavius Lucius Dexter .
Epistola Dedicatoria Bivarii Editoris.
Epistola Dedicatoria Bivarii Editoris.
Epistola Ad Bivarium Editorem.
Epistola Ad Bivarium Editorem.
Epistola Altera Ad Bivarium Editorem.
Epistola Altera Ad Bivarium Editorem.
Auctoris Vita, Ex suis, et aliorum scriptis collecta, Per Fr. Franciscum Bivarium.
Auctoris Vita, Ex suis, et aliorum scriptis collecta, Per Fr. Franciscum Bivarium.
Selecta Veterum Testimonia De Fl. L. Dextro.
Selecta Veterum Testimonia De Fl. L. Dextro.
Sophronius Graecus scriptor, synchronos Hieronymi.
Heleca, episcopus Caesaraugustanus, vixit anno Domini 860.
Euthrandus, subdiaconus primum Toletanus, deinde Ticinensis diaconus, vixit an. 960.
Julianus Petri archipresbyter Toletanus, in Chronico ad annum Christi 36, floruit 1100.
Raphael Volaterranus lib. XV Anthropologiae, littera D.
Conradus Gesnerus in Catalogo testium veritatis.
Antonius Possevinus societatis Jesu, in Apparatu sacro, littera D.
Joannes Rioche ordinis Minorum de Observantia: in Compendio temporum, lib. II, cap. 24, col. 1.
Abrahamus Bzovius ord. Praedicatorum, tom. I Historiae Ecclesiasticae.
Chronici Dextri Apologia, Ad Lectorem, Qua ipso in limine admonitus inoffenso cuncta postmodum percurrat pede.
Flavii Lucii Dextri Barcinonensis, Chronicon Omnimodae Historiae
Flavii Lucii Dextri Barcinonensis, Chronicon Omnimodae Historiae
Appendix.
In Prophetiam Danielis De Quatuor Animalibus.
In Prophetiam Danielis De Quatuor Animalibus.
Apologeticus Pro L. Dextro Contra Recentem Impugnatorem.
Apologeticus Pro L. Dextro Contra Recentem Impugnatorem.
Ad Objecta Pennotti Contra Dextri Chronicon Incipit Apologetica Responsio.
Paulus Orosius, Hispanus Presbyter.
Epistola Dedicatoria Sig. Havercampi.
Epistola Dedicatoria Sig. Havercampi.
Praefatio Sig. Havercampi.
Benevolo Lectori S. D. Sigebertus Havercampus.
Variae Dedicationes Et Praefationes.
Variae Dedicationes Et Praefationes.
Epistola Joannis Caesarii Ad Georgium A Seina.
Epistola Gerardi Bolsuinge Ad Dominum Archiep. D. Hermanni.
Epistola Franc. Fabricii Marcodurani Ad D. Joannem Ulattenum.
Ad Lectorem, Prologus Joan. Ruremondi Discipuli.
Epistola, And. Schottus Antuerp. S. I. Petro Cholino, Typographo Coloniae Agrippinae, In Ubiis, Sal.
Notitia Gallandii In Paulum Orosium.
Notitia Gallandii In Paulum Orosium.
Ratio Orthographiae In Orosii codice Longobardico et antiquissimo bibliothecae Florentinae mediceae S. Laurentii, Quam sequuntur alii duo codd. ejusde
Pauli Orosii, Hispani Presbyteri, Historiarum Libri Septem.
Pauli Orosii, Hispani Presbyteri, Historiarum Libri Septem.
Caput III. De diluvio sub Noe.
37 Caput IV. De Nino et Semiramide, eorumque regnis.
40 Caput V. Pentapolim regionem ob nefanda libidinis scelera coelo tactam et exustam fuisse.
Caput VI. Comparatio cladis Sodomiticae et Romanae.
45 Caput VII. De praelio inter Telchines et Carpathios et Phoroneum regem. Item de diluvio Achaiae.
Caput XII. Congeries multorum facinorum per praeteritionem.
Caput XIII. Certamen inter Cretenses et Athenienses, Lapithas et Thessalos.
Caput XIV. Vesores rex Aegypti Scythas bello infestans, vincitur. Scythae Asiam sibi subjiciunt.
Caput XV. Amazonum origo, mores et facinora.
68 Caput XVI. Epilogus historiae Amazonum: in quo praesentem Romanorum caecitatem insectatur.
70 Caput XVII. De raptu Helenae, et Trojae excidio, cum admonitione ad Lectorem.
72 Caput XVIII. Aeneae in Italiam adventus, et variae clades ejusdem temporis.
Caput XX. De Phalaridis tyrannide, et Aremuli Latinorum regis flagitiis.
85 Caput Primum. De regnorum mutatione Dei providentia facta.
Caput III. Simile pene initium, conditio et status regni Babylonii et Romani, sed exitus diversus.
92 Caput IV. De Roma condita, et tempore quo Regum imperio paruit.
Caput VII. Cyrus Scythis bellum intulit, et a Tomyri regina victus et occisus est.
Caput XIV. De Siciliae imperio, rebusque in ea gestis.
Caput III. Terraemotus Achaiae collatus cum Constantinopolitano. Romani civitates aliquot capiunt.
157 Caput IV. De pestilentia gravissima, ejusque expiatione.
Caput V. Ingens terrae hiatus medio Romae apparuit, quem Marcus Curtius praecipitio sui avertit.
Caput X. Permultae matronae Romanae veneficii accusatae et damnatae sunt.
Caput XI. Alexander, rex Epirotarum a Samnitibus victus et, occisus est.
Caput XII. Philippi, regis Macedoniae, res gestae, et quas gentes seu urbes subegerit.
Caput XIV. Philippi crudelitas in Thebanos, et interitus.
Caput XV. Samnites Romanorum copias capiunt. Romani ictum foedus rumpunt, Satricum expugnant.
Caput XVII. Darii ultimum cum Alexandro praelium, ejusque interitus.
Caput XIX. Alexander Indiam domat: Porum regem superat: urbes gentesque subigit.
196 Caput XXI. Etruscorum, Umbrorum, Samnitium et Gallorum contra Romanos conjuratio et clades.
214 Caput I. De bello Tarentinorum, quibus Pyrrhus Epirota auxilio fuit adversus Romanos.
Caput II. Romani horrenda peste corripiuntur. Cum Pyrrho tertium bellum geritur, fugatur et interit.
Caput IV. De horrendis quibusdam prodigiis et de bello Picenti.
Caput VI. De Carthaginiensium origine, variaque fortuna, qua ante bellum Punicum primum sunt usi.
281 Caput XXIII. De Carthaginis miseranda dejectione ac deletione.
288 Caput II. Orosio, utpote Christiano homini, ubique patria, et quovis securus accessus.
Caput III. De bello Achaico et Corinthi eversione.
Caput VI. De monstroso puero Romae nato, de Aetnae eructatione, et bello servili in Sicilia.
Caput VII. De Numantia, ejusque per Scipionem Africanum deletione.
304 Caput VIII. De Gracchorum seditione, Attalique regis Pergami haereditate.
306 Caput IX. De interitu Gracchi, et bello servili in Sicilia, apud Athenienses, et Delum.
Caput XII. De Carthagine restituta. De C. Gracchi seditione et interitu.
321 Caput XV. De bello Jugurthino, in quo Romani varie cum Jugurtha rege Numidarum pugnarunt.
Caput XXI. De proscriptione Sullana aliisque crudelibus facinoribus.
Caput XXII. Dictorum velut epilogum recitat Auctor. De novo tumultu per Lepidum excitato.
Caput XXIV. De bello fugitivorum seu gladiatorum, et cladibus ejus.
364 Caput Primum. Unum Deum, tam Gentilium quam Christianorum judicio.
370 Caput II. Prosequitur hic bellum Mithridaticum, quod Sylla confecit.
Caput IV. De bello Piratico et Cretico, deque re cum Mithridate a Pompeio gesta.
Caput V. Quod Mithridates filios ac amicos peremerit, ipseque vicissim a filio peremptus sit.
Caput VI. De gestis Pompeii in Syria, Phoenice et Judaea, et conjuratione Catilinae.
Caput VII. Caesar quas provincias sortitus, quomodo Helvetios et Belgas domuerit.
Caput IX. Caesar quomodo Suevos et Britannos subjecerit.
401 Caput XI. Caesar item novam Gallorum in arma adversus sese conspirationem multa clade comprimit.
Caput XII. Miseriam et calamitatem Galliae acceptam a Caesare subjicit quasi sub oculos.
412 Caput XIII. De Crassi avaritia, rebus contra Parthos gestis et interitu.
Caput XIV. De mutabilitate Romani imperii, praedictorum velut epilogus.
415 Caput XV. De bello civili quod cruentissimum Caesar et Pompeius gesserunt.
423 Caput XVI. Caesar Alexandrinis regem reddit, Alexandrinos subigit, civesque multos caedit.
Caput XVII. De Caesaris interitu, et ob eum tumultibus et bellis.
Caput XVIII. De Caesare Octaviano Augusto, rebusque per eum gestis.
436 Caput XIX. De rebus ab Antonio gestis, et bello Actiaco.
Caput V. C. Caligulae Caesaris mores, res gestae et crudelia facinora.
Caput VI. Claudii Tiberii Caesaris vita et res gestae, et gravissima sub eo fames Romae.
Caput VII. Neronis Claudii Caesaris foedi mores et scelesta facinora.
474 Caput VIII. De Galbae, Othonis et Vitellii imperio, et moribus, et facinoribus.
483 Caput X. De Flavii Domitiani Caesaris imperio, rebus gestis et facinoribus.
Caput XI. Coccei Nervae Caesaris imperium.
486 Caput XII. Ulpii Trajani Caesaris Augusti imperium et res gestae.
Caput XIII. Aelius Hadrianus Caesar, ejusque imperium.
Caput XIV. Antonini Pii Caesaris imperium.
492 Caput XV. M. Antoninus Verus quid in imperio suo gesserit.
Caput XVI. L. Antonini Commodi, P. Aelii Pertinacis, et Didii Juliani Caesarum Augustorum imperia.
Caput XVII. De imperio Septimii Severi Pertinacis Caesaris Augusti, quomodo Christianos afflixerit.
509 Caput XIX. De Julii Maximini et Gordiani junioris imperiis, et Christianorum persecutione.
512 Caput XX. Imperium M. Julii Philippi cum filio.
Caput XXI. Quincti Trajani Decii, et Galli Hostiliani cum Volusiano filio Imperium.
520 Caput XXIII. Flavius Claudius, Aurelius Quintillus, et Valerius Aurelianus imperatores.
545 Caput XXX. Fl. Claudius Julianus imperator Caesar.
547 Caput XXXI. Jovianus imperator Caesar Augustus.
Caput XXXVIII. De molitionibus Stiliconis comitis, ejusque et Eucherii interitu.
Caput XLI. Dictorum velut epilogus. Item omnes omnia juste sustinuisse, sive pii sive impii fuerint.
Pauli Orosii, Hispani Presbyteri Liber Apologeticus, Contra Pelagium, De Arbitrii Libertate.
Pauli Orosii, Hispani Presbyteri Liber Apologeticus, Contra Pelagium, De Arbitrii Libertate.
588 1. Possibilitatis non est, neque praesumptionis meae, beatissimi sacerdotes, sed arctissimae ac
Orosii Ad Augustinum Consultatio Sive Commonitorium De Errore Priscillianistarum Et Origenistarum. ( Non habetur in ed. Havercampi haec Consultatio, q
Beatissimo patri Augustino episcopo Orosius.
Anno Domini Ccccxxvi. Leporius, Monachus Et Presbyter.
Anno Domini Ccccxxvi. Leporius, Monachus Et Presbyter.
Prolegomena.
Leporii Presbyteri Libellus Emendationis, Sive Satisfactionis, Confessionem fidei catholicae continens de mysterio incarnationis Christi, cum erroris
Dominis beatissimis et veneratissimis Dei sacerdotibus Proculo et Quilleno Leporius exiguus.
3. Credo plane Deum hoc non posse, quod non vult. Si nasci voluit, quae Deus voluit, certissime
Ego Domninus hanc fidem teneo, confiteor, huicque subscripsi.
Ego Bonus hanc fidem teneo, confiteor, huicque subscripsi.
Aurelius episcopus Ecclesiae Carthaginiensis oblato a Leporio libello ac relecto subscripsi.
Augustinus episcopus Hipponereiensis regionis oblato nobis a Leporio libello subscripsi.
Florentius episcopus Hipponiensium Diarritorum oblato nobis a Leporio libello subscripsi.
Secundus episcopus ecclesiae Aquensis, sive Megarmitanae, oblato nobis a Leporio libello subscripsi.
Appendix.
Epistola Quam cum supra scripto Leporii libello miserunt ad episcopos Galliae.
Epistola Quam cum supra scripto Leporii libello miserunt ad episcopos Galliae.
Anno Domini Ccccxxviii. Evodius Upsalensis Episcopus.
Anno Domini Ccccxxviii. Evodius Upsalensis Episcopus.
Anno Domini Cccc—Ccccxxx. Plures Patres S. Augustino Aequales, Cumque Illustri Doctore Commercio Litterarum Usi.
Indices In Fl. L. Dextrum.
Index Locupletissimus Rerum Quae Tum In Chronico Dextri, Tum In Commentariis Continentur, A col. hujus voluminis 13 usque ad 610.
Remissiones Geographicae Quarumdam Vocum Modernarum Urbium, Et Locorum, De quibus in Dextri Commentariis mentio fit.
Sanctorum Nomina, De quibus in Dextro mentio fit, In Formam Kalendarii Digesta.
Sanctorum Nomina, De quibus in Dextro mentio fit, In Formam Kalendarii Digesta.
Index Rerum Quae Tum In Operibus Orosii, Tum In Commentariis Continentur. Numeri crassioribus correspondent characteribus textui insertis a col. hujus
Index Rerum Et Locutionum Quarumdam Quae In Notis Continentur.
Index Rerum Et Locutionum Quarumdam Quae In Notis Continentur.
Index Auctorum Veterum Qui In Notis Citantur, Illustrantur Et Emendantur.
Index Auctorum Veterum Qui In Notis Citantur, Illustrantur Et Emendantur.
Ordo Rerum Quae In Hoc Tomo Continentur.
Epistola Franc. Fabricii Marcodurani Ad D. Joannem Ulattenum.
Amplissimo ornatissimoque viro D. Joanni Ulatteno, praeposito Aquensi, Cranenburgensi, et Carpensi: illustriss. principis Guilielmi Ducis Jul. Cliv. Mont. etc. cancellario, patrono suo, Franc. Fabricius Marcoduranus S. D.
Cum omnes, qui res a se vel inventas primum, 0649B vel deinde excultas ac illustratas litteris consignarunt, bene de posteritate sunt meriti, vir amplissime: tum haud scio an ulli melius, quam qui res gestas historiae mandarunt, memoriaeque propagarunt. Magni fiunt, ut merito fieri debent, quae gravissimi viri Socrates, Plato, Aristoteles, aliique philosophi de appetenda virtute, aspernandaque vitiositate litteris prodiderunt: quae tamen Herodotus, Thucydides, Theopompus, Ephorus, et caeteri historici monimentis annalium consignarunt, majorem vim ad res praeclaras sectandas, contrariasque declinandas habere, nemo inficias, opinor, ibit. Illi enim quid agere homines debeant, hi quid praeclare egerint, docent: illi de colenda justitia, fortitudine, temperantia multa praecepta dederunt; hi, quis juste, 0649C fortiter, moderate vixerit, demonstrant. Neque vero qui ad justitiam hortabitur, plus Socratica ratione, quam Aristidis, Fabricii, et aliorum documentis efficiet. Recte igitur Antonius apud Ciceronem historiam suis laudibus exornans, eam Magistram Vitae nominat; estque magna gratia rerum gestarum scriptoribus habenda, qui suo studio effecerunt, ut rebus praeteritis cognoscendis, quid in vita hominum laudetur aut vituperetur, quid probetur aut offendat, tamquam in speculo intueremur. Quamquam non eodem loco omnes, qui historias scripserunt, habendos, neque eamdem utilitatem ex omnium illorum scriptis exspectandam, nemo rerum adeo ignarus, aut a litteris ita alienus est, qui nesciat. Sed cum eorum alii rerum priscarum narratione, aures 0649D tantum quasi voluptate quadam perfundere, verborumque illecebris captare voluerint, alii res sapienter, juste, pie, fortiter, moderateque gestas, sint splendida et illustri oratione persecuti: alii neglecto verborum ornatu res, utiles illas quidem, sed orationis luminibus non illustratas proposuerint: deligendi sunt imprimis omnique studio evolvendi, qui non modo linguam excolere, verum etiam pectus plurimarum et maximarum rerum copia instruere possunt. Quod si tamen eos non aspernamur, a quibus praeter verborum ornatum nihil omnino suppeditatur, certe valde lauti sunt, qui ab illis abhorrent, qui brevi simplicique oratione res cognitione dignissimas comprehenderunt, praesertim si constet, eos 0650A veritatis cancellos ita sibi circumdedisse, ut extra illos numquam sint egressi, nulla gratia, nulla simultate in scribendo sint permoti. Quod quidem ut de Paulo Orosio in hoc tempore pluribus verbis planum faciam, necessarium esse non arbitror: sed ea quae adolescentes de hoc nostro auctore scire laborabunt, minime praetermittam. Vita ejus descripta breviter a Gennadio in Catalogo Illustrium Virorum exstat: quae etiam in scriptis exemplaribus initio Historiae invenitur, sicut a nobis est edita. Fuit is Christianus, in Hispania natus et educatus, sed discendi cupidus, suos patriamque reliquit; atque ut ea, quae in religione enodatius scire cupiebat, plane cognosceret, in Africam ad Aurelium Augustinum trajecit. Fuit hoc circa annum Christi 400. Cum apud 0650B Augustinum esset, consuluit eum de Priscillianistis, et de quibusdam Origenis sensibus. Cui consultationi ille respondit libro, qui exstat ad Orosium contra Priscillianistas et Origenistas. Capitur interim Roma a Gothorum rege Alarico, et magnam Romani cladem accipiunt: causamque hostes Christianae religionis in eam conferunt; adversus illos tum Orosius Augustini jussu hos septem libros Historiarum conscripsit. De quibus Gelasius primus cum LXX episcopis sententiam tulit, ejusque decreti verba sunt haec: Orosium, virum eruditissimum, collaudamus, quia valde necessaria adversus paganorum calumnias ordinavit, miraque brevitate contexuit. Augustini deinde consilio, ut ipse ad Evodium scribit, Orosius Bethleemum ad Divum Hieronymum profectus est, cum 0650C hac ejus commendatione: Ecce venit ad me religiosus juvenis, catholica pace frater, aetate filius, honore compresbyter noster, Orosius, vigil ingenio, paratus eloquio, flagrans studio, utile vas in domo Domini esse desiderans, ad refellendas falsas perniciosasque doctrinas, quae animas Hispanorum multo infelicius, quam corpora barbaricus gladius trucidarunt, etc. Non hic commemorabo, quam saepe, quamque libenter homines eruditi, hujus scriptoris auctoritate et testimonio utantur, quam multarum rerum memoria in Orosio exstet; quae apud alios post tantam Livii. Taciti, atque aliorum historicorum jacturam factam non inveniantur. Hoc dico, dolendum fuisse, tanti viri tam fructuosam historiam adeo mendose hactenus in manibus versari. Contulerat eam cum aliquot 0650D manuscriptis exemplaribus ante annos 35 Gerardus Bolsuinge: laboravit deinde in eadem emendanda doctiss. vir Joannes Caesarius: sed profecto necesse est, ut vel eorum exemplaria non fuerint diligenter satis descripta, vel ipsi parum accurate opus perspexerint, tot menda relicta ab illis deprehendi, postquam eorum libros cum tribus manuscriptis conferre coepi. Neque vero satis habui vetustos libros ad hujus tam praeclarae historiae emendationem advocare: sed cum jampridem, multorum Graecorum et Latinorum auctorum collatione, didicissem, ipsos libros scriptos multis saepe mendis foedatos esse, conduxi, et quasi convocavi in unum locum omnes, quos de his rebus, quas Orosius attigit, 0651A scripsisse aliquid potui recordari. Qui autem illi, et quot fuerint, ex Annotationibus nostris apparebit: in quibus non tantum hanc editionem fulcire, sed et Historiam Romanam illustrare sum conatus; ut adolescentes, qui cuperent ea, quae Orosius breviter complexus est, plenius cognoscere, hac nostra admonitione instructi scirent, unde illa essent petenda, eorumque lectione sitim suam explerent. Atque hoc quidem ego magno conatu studioque egi: quid vero sim consecutus, aliorum judicio lubens permitto. In quibus unus tu, Patrone amplissime, es mihi instar omnium. Tua mihi benevolentia, tuum judicium harum vigiliarum fructus erit uberrimus. Habui equidem in hujus laboris non modo susceptione, verum etiam molitione ac perfectione, publicam 0651B juventutis utilitatem mihi propositam, sed in te ipsum simul cum Orosio operam darem, cum grata quadam beneficiorum tuorum in me recordatione spectavi, nec id sine causa: Si enim ab eo tempore, quo me primum complexus es, tibi omnia, quae a me proficiscerentur, deberi statui, quanto cumulatior nunc ea voluntas esse debet, postquam filium meum a sacrosancto baptismate suscipere maxima benevolentiae significatione voluisti? Quod necessitudinis vinculum, quando Justiniani imperatoris sanctione arctissimum habetur, ego illo gravissimum onus observantiae mihi impositum statuo. Cujus testem Orosium hoc tempore ad te mitto: quem in tuo nomine merito apparere existimo, quod tu, qui summam istam prudentiam, qua in altissimo dignitatis 0651C gradu positus, patriae tranquillitati bene consulis et praesides, te Historiarum cognitione a prima aetate inchoasse, aluisse, auxisse, ac confirmasse meministi, ne nunc quidem, cum per gravissimas Reip. occupationes licet, historicorum lectionem refugere consuevisti: quod cum non cognoscendi, sed recolendi gratia facias, nulli commodius leguntur, quam qui ἐν ἐπιτομῇ res gestas clarorum virorum ac populorum scripserunt. Id vero cum Orosius gravissimorum virorum testimonio summa fide praestiterit, opus esse non arbitror, ut hoc pluribus verbis hic demonstrem: nec dubito, quin tibi satis commendatus sit is, qui Historiam ab initio mundi exorsus, ad sua tempora per quinque millia annorum supra DC fere deduxit: confido etiam te nostrum laborem 0651D approbaturum: unde, ut Timanthes Agamemnonis dolorem, sic nos amorem et observantiam erga te nostram aestimandam relinquimus. Christum Opt. Max. precamur, ut te patriae, nobisque diu incolumem conservet. Vale, patrone mihi in primis observande. Dusseldorpii, postridie idus Mart. Anno a Christo nato 1561.