150 BONONIEN.

confìctionem dicere animus non audet: eo vel magis quod ipse actor hac in re titubare inveniatur, et, dum a quacum- que responsione studiose abstinet, factum ferme confiteri vi- deatur.

In eodem sensu accipienda esse ait, nedum quae profes- sor Salvini, comes Dantes de Serego Alighieri ac professor de Meis {proferunt et asseverant, se vidisse sponsos ante nuptias in maxima familiaritate, atque ita laetos, ut felices omnibus apparerent; sed etiam ea, quae sponsae mater spon- salitio contractu vix inito consobrino scribebat; quod scili- scet sponsi aegre ferentes matrimonium differri usque ad mensem septembris, adhibita prece, a parentibus obtinuerunt ut illud mense maio exeunte, celebraretur.

Tandem in eodem sensu accipiendam esse arguit con- fessionem die 6 Maii ab Antonio emissam. Cum enim iuxta morem in Bononiensi ecclesia vigentem ante bannorum pu- blicationem sponsi examini subiici soleant, eorumque verba scriptis mandari: Antonius, absente patre, a parocho inter alia compellatus, num directe vel indirecte coactus fuerit ad matrimonium cum Gozzadina contrahendum? Antonius re- spondit, se sponte ac libere eam in uxorem ducere.

Imo, quod maius est, cum idem parochus, hodie Epi- scopus, in iudicio rogaretur an aliquod oscitantiae vel hae- sitationis signum in Antonio animad vertisset dum hanc responsionem praebebat, retulit Antonium nullum sive osci- tantiae sive haesitationis signum praebuisse.

Verum, parochus, nedum nihil haesitationis et repugnan- tiae. advertit, cum Antonius verba de futuro protulit ; sed nihil omnino ad vertisse subdit, cum in actu solemni cele- brationis matrimonii verba de praesenti pronunciavit ; etsi ipse matrimonii celebrationi adsisteret, imo verba , quibus consensus a sponsis exquiri solet, Sacerdoti ad id delegato suggereret. At non modo @x adiunctis, matrimonium ante- cedentibus, non modo ex concomitantibus, verum etiam ex consequentibus manifestum apparere, patronus asserit, Anto- nium sponte et libere, imo Iubenti animo matrimonium con-