152 BONONIEN.

ligionis ac honestatis laude a suis parochis prosequuntur, et quod magis est ad documenta publica appellant. Quapro- pter eorum assertionem praecisam et in talibus adiunctis prolatam anteferendam prorsus esse incertis aliorum affir- mationibus, quae studiose expiscatae videntur, uterque ora- tor concludit.

Post haec uterque ad quaedam factorum adiuncta de- claranda, et ad adversarium in iis revincendum descendunt.

Atque in primis perpendunt exhaeredationis minas, quales demum hae fuerint, noa ita veritum esse Antonium, veluti eius orator praedicat. Siquidem Dr. Brunetti refert comitem Antonium haud latere ius super materna haereditate sibi com- petere. Et advocatus Pancaldi addit medietatem simplicis proprietatis latifundi D io p,, a , vivente patre, ad Antonium pertinuisse, eiusque valorem summam lib. 800, 000 atti- gisse.

Ulterius verba, ab actoris patre prolata, quum primum filium invisit post scelestam Gozzadinae fugam, aliaque simi- lia, sacramenti vindex in dubium revocat; nam de iis nil scire fatetur canonicus Bonucci, qui quidem utpote tanta cum comite Caietano vinctus amicitia ea ignorate nequiverat.

Quae de dilatione instituendae causae, ne scilicet viven- tem patris personam filius offenderet, minime cohaerere cum eo quod ipsemet Antonius enarrat, nempe patrem penes filium suum usque ad mortem institisse, ut huius matrimonii solutio- nem ab auctoritate ecclesiastica peteret: nec cum facto, de quo doctor Brunetti cum aliis fidem facit, nimirum patrem ipsum matrimonii solutionem ab auctoritate ecclesiastica pontificia quaesivisse, sed defecisse, quia nullum iustum titulum propo- suerat.

De cetero ob oculos EE. P P . quaedam processus verba versari vinculi defensor postulat. Ex iis enim manifestum erumpere autumat, Antonium ratum indolis disparitatem in- ter coniuges causam canonicam constituere matrimonium dissolvendi capacem, iudicium ecclesiasticum hac super re instruere meditatum fuisse. Verum ab eximio viro instru-