FOROIULIEN. ETC. 155

dentis rescripti determinandum, die 7 Septembris 1889 ad dubium: an et quomodo rescriptum diei 15 Decembris 1888, intelligendum sit; ita nempe ut inter omnes alumnos Se- minaria grassensis praeferantur alumni locorum Briangon- net et Saint Auban; seu potius ut, his deficientibus, nihil debeatur. S. C. C. respondebat: Negative ad primam par- tem, affirmative ad secundam.

Hac resolutione gravatus niciensis Episcopus per suum advocatum beneficium novae audientiae, intra utile tempus^ postulavit. Et deinde, paucis interiectis diebus, novum de- dit supplicem libellum, in quo profitebatur se a prima S. C. C. resolutionem non appellasse eo quod alium sensum eidem subesse putaverat ac S. C. C. in comitiis die 7 Se- ptembris declaravit. Cognita itaque E E . P P . mente, ducere non tam ab interpretatione quam ab ipsa prima sententia quae huiusmodi sensum induere declaratum est, sibi esse appellandum: ideoque, se petere ad impugnationem utrius- que resolutionis,, decreti nempe diei 15 Decembris 1888 et subse^uae interpretationis diei 7 Septembris 1889, una si- mul admitti. Super his novis precibus rescriptum fuit: « Proponatur, citata parte, reservato tamen merito novae instantiae plenariae Congregationi. »

Noviter adducta a partibus exhibita fuerunt Emis Patr i - bus, et propositum fuit diluendum

Dubium

An sit standum vel recedendum a decisis in casu. RESOLUTIO. Sacra C Concilii, re tertio discussa sub die

29 Martii 1889, censuit respondere: Recedendum a decisis in primo et secundo loco et sortem legati tradendam esse Episcopo niciensi.