P A R I S I E N . 161

Alia causa est aversio animorum ex diversitate ingenii nata, et ex denegata tamdiu matrimonii consummatione au- cta: et cui denique nulla, ne remota quidem, spes est me- dendi, tum quia virum inter et mulierem eadem semper manet morum studiorumque distantia, tum quia eos inter iam intercessit civile divortium, tum demum quia Dyonisia in praesentiarum aliis studet amoribus, aliasque nuptias iam paratas inhiat. Unde uterque sponsus eorum parentes et amici unanimiter praedicant reconciliationem inter eos im- possibilem nunc iam evasisse.

Quapropter dispensatio matrimonii nedum conduceret ad maius viri bonum et ad meliorem statum eidem comparan- dum, sed etiam ad spiritualem uxoris salutem, et ad incon- ti nentiae pericula ab ea removenda.

Porro, etiam ceteris missis, ob hoc unum, nempe ad occurrendum aeternae salutis discrimini, quo unus ex con- trahentibus implicatur, et ad scandala praecavenda, posse a SSmo ratum matrimonium dissolvi cum communi docet Sán- chez De Matr. lib. 2 disp, 16 n. 1 et ipsa S. C. O. in plu- ribus causis ceu videre est in Neapolitana Matrimonii 26 Iunii 1858 aliisque.

Ultimo tandem ad faciliorem dispensationem reddendam id etiam conducit quod ipse vir sit dispensationis obtinen- dae cupidus, teste ipso Emo Parisiensi Archipraesul, ad S. C. referente: « Igitur maximo cum gaudio audiret, Pau- lus Gosselin, libertatem concessam fuisse mulieri quam ipse in tam miserabili statu posuit.

ANIMADVERSIONES ADSERTORIS SACRI VINCULI. E X altera parte vinculi defensor in primis recolit inconsummationem iuridice non constare; nam ex duobus medicis peritis unus Dr. Ferrand ita professus est: « Le simple examen nous permet de conclure, que sa configuration (hymenis) est telle que Y acte du mariage ne serait pas absolument impossible dans l'état actuel et sans amener de défloration plus apa- rente. » Et alter Bucquoy concludit : « Il résulte de ces faits que la pénétration d ' u n corps étranger dans la vagin

Acta, Tom. XXIII. fase. CCLXVII. 11