Hic invehitur contra impugnatorem veritatis, quia cum esset pseudopropheta, et populi vicinam liberationem promitteret, iratus contra jeremiam propter epistolam quam in Babylonem misit, scripsit in jerusalem litteras ad principem sacerdotum contra jeremiam. Et circa hoc duo. Primo ponitur veritatis impugnatio; secundo ponitur contra ipsum comminatio, ibi, et factum est verbum domini ad jeremiam. Circa primum duo. Primo ponit tenorem epistolae: pro eo quod misisti. Est defectuosa locutio; quasi, patieris, quod postmodum quibusdam interpositis dicet. In qua epistola tria facit. Primo commemorat praedecessoris exemplum: dominus dedit te pro jojade, qui interfecit falsos sacerdotes ut tu similiter facias de jeremia falso propheta. 4 Reg. 11. Secundo commemorat officium: ut sis dux in domo domini super omnem virum arreptitium, qui a spiritu immundo arreptus prophetae actum usurpat. Pertinebat enim ad sacerdotis officium discernere inter spiritus. 1 joan. 4: nolite omni spiritui credere, sed probate spiritus si ex deo sint: quoniam multi pseudoprophetae exierunt in mundum etc.. Quaedam etiam accusat, scilicet epistolam jeremiae: quia super hoc misit in Babylonem: quia non est contentus nobis mala praedicere.
Amos 5: odio habuerunt corripientem in porta, et loquentem perfecte abominati sunt. 3 Reg. Ult.: ego odi eum, quia non prophetat mihi bonum, sed malum, michaeas filius jemla.
Secundo ostendit quomodo pervenit ad notitiam prophetae. Legit ergo sophonias sacerdos librum istum in auribus jeremiae prophetae: ut improperaret sibi. Supra 20: factus est mihi sermo domini in opprobrium, et in derisum tota die.