Hic suscipit poenitentem. Et primo ponitur divina miseratio; secundo poenitentis instructio, ibi, statue tibi speculam; tertio ipsius revocatio, ibi, revertere virgo Israel. Circa primum duo. Primo ponit misericordiae rationem ex parte populi: si filius honorabilis mihi ephraim; quasi dicat: numquid non filius honorabilis? propter jus primogeniturae: si puer delicatus, propter teneritudinem aetatis, quia joseph quasi minimus filiorum Jacob, et ephraim minor filiorum joseph. Et haec duo provocant patres magis ad miserandum. Oseae 11: puer Israel, et dilexi eum, et ex Aegypto vocavi filium meum. Ponit etiam rationem ex parte dei: quia ex quo locutus sum; quasi dicat: non decet ut verba dei irritentur: recordabor, verborum.
Num. 23: dixit, et non faciet, locutusque est, et non implebit? secundo ostendit miserationem: idcirco conturbata sunt viscera mea, antropospatos, in quo interior compassio, miserans, in quo exterior subventio. Oseae 11: conversum est in me cor meum, pariter conturbata est poenitudo mea.