226. De sanctis Innocentibus.
In 2. Vesperis.

1. Fulget in orbe celebris
Dies festivi temporis,
Nimis iucunda pueris
Innocentum sollemniis.

2. Quibus Herodes impias
Directis carnificibus
Dirum parat interitum,
Dum mundi quaerit dominum.

3. Grassatur auctor scelerum
Erga biennem populum
Suspectum credens perdere,
Si nulli parcat caedere.

4. Sed monitus ab angelo
loseph sublato puero
Cum comitatu coniugis
Se contulit Aegyptiis.

5. Rachel abstergat oculos
Nec ploret ultra filios
Pro Christo caesos milites
Agnoscens factos caelibes.

6. Iesu, supremum gaudium,
Sanctorum dulce praemium,
Quos stolis ornas candidis,
Horum nos iungas cuneis.

De sancto Ioachim.

Ad Vesperas et Nocturnas.

1. O pater summae, Ioachim, puellae,
Quae Deum clauso genuit pudore,
Promove nostras Domino quaerelas
Castaque vota.

2. Scis, quot hic saevis agitemur undis,
Triste quos mundi mare defatigat;
Scis, quot advectat satanas caroque
Proelia nobis.

3. Iam sacris iunctus superum catervis,
Immo praecedens potes omne, si vis;
Nil nepos Iesus merito negabit,
Nil tibi nata.

4. Fac tuo nobis veniam precatu
Donet et pacem deitas beata,
Ut simul iuncti resonemus illi
Dulciter hymnos.

5. Sit Deo nostro decus et potestas,
Sit salus perpes, sit honor perennis,
Qui poli clara Ioachim beavit
Dote locoque.