230 ROMANA

imo efferbuit, alio tamen sub respectu, nempe relate ad e- xecutionem rescripti.

Hinc enim patronus ad eam esse deveniendum fatebatur, urgebat : illinc sodalitatis moderatores noxium id esse exci- piebant.

Disceptatio Synoptica.

QUAE PATRONO ADVERSANTUR. In primis ad apostolici re - scripti executionem differendam gravia profecto argumenta, militabant. Rescriptum enim ferebat, capellaniae sortem in tutiori et utiliori investimento esse collocandam; quae verba conditionem ac modum praefinire videbantur; adeo ut si tu- tior ac utilior pro re nata non daretur pecuniae collocatio, sed potius deterior, interim nil fieri oporteret, et ex ipso rescripti tenore ab executione supersedendum foret. Haec est enim con- ditionis appositae vis, ut quamdiu pendet, aut si defecerit, nihil debeatur, L. 4 § pen. De stat. lib. 31 De condit, et démons, et L. 4 De cond. in ser.

Porro in his adiunctis res proprie fuisse videtur ex re - latione ipsa Primicerii, innixa votis Advocatorum Sodalitii.

Nec obiici potest, his non obstantibus , ob reverentiam A. Sedi debitam, rescriptum ad executionem fuisse utcum- que demandandum. Quandoquidem in primis ipso Tridentino auctore in cap. 5 sess. 13 et sess. 22 cap. 6 De reform. et iuxta communem doctrinam apud Schmalzgrueber lib. 1, tit. 4 De rescrip. num 34 et Garcia De benef. cap. 2 num. 71 scimus, quod in rescripto gratiae si nullum cer- tum tempus executioni praefixum sit, intra 30 dies a prae- sentatione apostolicae litterae ad actum debent traduci, at- tamen non semper, neque utcumque, sed « nisi obstet legi- timum impedimentum vel contradictor. > Quo in casu Or- dinarius terminum ad allegandum praefinire debet contradi- ctori, et, cognita causa, de eadem pronuntiare. Quod si exe- cutio differatur ex negligentia vel malitia executoris vel praetextu quod litterae vitio infectae sint et impetrans ini-, doneus, gravamen istud est removendum praesidio appella-