ROMANA 231

tionis ad Papam. Quapropter in themate obsequio, aposto- licis litteris debito, haud defecisse videtur Primicerius, imo potius suo muneri satisfecisse, si in iis adiunctis, idest cum gravia obstacula obviam venirent et sodalitas contradiceret, a rescripti executione supersedendum duxit et ad S. O. O. recurrit. Quae conclusio firmius tenenda est, si consideretur quod in casu nostro, iuxta superius dicta, res erat de re- scripto quasi sub conditione et modo exarato, quod proinde, conditione ac modo exulantibus, nedum legitime et sine of- fensa, sed necessario et ex officio ab executione repelli o- portebat.

Imo cum etiam nunc, iuxta sodalitatis moderatores, eae- dem circumstantiae perdurent, hinc adhuc protrahenda re- scripti executio videtur, saltem usque dum tutior et tctilior sortis collocatio reapse inveniatur. Idque eo vel magis quod grave sodalitati sit, sortem legati deperdere, et subsidium Santarellio erogare etiam attento quod missae Capellaniae Santarelli iam de ordine S. Patris imminutae fuerint, causa necessitatum Sodalitii, et subtrahi nequiret pars eleemosy- narum.

QUAE PATRONO FAVENT. At ex altera parte considerandum est, apostolicum rescriptum non una dumtaxat atque indi- visibili parte constare, sed duplici potius ac distincta : imo dum collocatio pecuniae in tutiori et utiliori investimento praeceptum aliquod peculiare sapit, gratia proprie constitui- tur ex subsequentibus, ubi reductio oneris missarum, ad ef- ctum ut patronus subsidium 80 libellarum percipiat, signa- tur et sancitur. Porro neminem fugit quod gratiosa haec rescripti pars independenter ab altera subsistere potest. Et ideo, cum purgatus capellaniae proventus 160 libellas attin- gat, 80 libellis in patroni favorem etiam erogatis, dimidium adhuc pecuniae pro missarum applicatione et in ecclesiae beneficium permanet.

Nec videtur sodalitas ius titulumve habere prohibendi , ne Santarellius concessum subsidium percipiat. Quandoqui- dem misso etiam quod sine petita et obtenta a SSmo venia