258. De sancto Kiliano.

1. Fons sapientiae, corona praesulum,
Dat te Kilianum patronum Franconum,
Cum viris clarissimis tuis consociis
Inclitos flores martyrum.

2. Intellegentiae dono tu rutilas,

Ignotae patriae fidem tu praedicas;
Romanos ut Cephas, Achaios Andreas,
Salvas Francos idolatras.

3. Lumen scientiae, doctrinae caelicae,
Confers Franconiae, vitae catholicae
Duci, provinciae fidem ecclesiae
Fontemque donas gratiae.

4. Dono consilii incestum prohibes,
Geylanam odii caecat luxuries ;
Baptistam ut saeva necat Herodias,
Trucidat et haec martyres.

5. In fortitudinis dono martyrium
Subis, dulcedinis ob iuge bravium
Beatitudinis scandis imperium

Gaudens cum rege omnium.

6. Cogat te pietas divini flaminis,
Fer nobis gratias paterni numinis,
Ut pestilentias tantae formidinis

Christus tollat, fons luminis.

7. Vitam hanc miseram timore Domini
Fac nobis perviam tuo precamine,
Det nobis patriam felicis bravii
Deus aeterni gaudii.

8. Praesta hoc, genitor optime, maxime,
Hoc tu, nate Dei, in donis spiritus,
Regnans perpetuo fulgida trinitas,
Has fuga pestilentias.