VENTIMILIEN. 265

clementia aut negotiorum lucro allecti, civitas crevit , et viginti millia atque amplius stabilium incolarum numerare coepit.

Hac itaque de causa, ob auctnm nempe civium nume- rum, et ad tollenda etiam quaedam dissidia quae inter ca- nonicum s. Stephani rectorem, et capitulum s. Syri saepe- numero contigisse dicuntur, hodiernus Episcopus in id con- silii nuper devenit, ut ecclesiam s. Stephani in propriam et independenter paroeciam erigerei, simulque ad novam pa- rochialium confinium praefinitionem in civitate s. Remi ma- nus admoveret. Quod fecit per decretum diei 23 Octo- bris 1888. Cui autem animi proposito novum adiunxit in- citamentum liberalitas canonici Sghirla, moderni s. Stephani rectoris, qui partim de suo, partim e piae mulieris largitio- ne, peculiarem dotem, reditum nempe 600 libellarum, pro novae paroeciae erectione constituit.

Verum statim ac canonicis s. Syri Praesulis decretum innotuit, eidem pro viribus obstandum esse duxerunt. Nova paroeciarum circumscriptio eis minime arridebat; sed maxime nova s. Stephani paroeciae erectio ipsis dolebat, idque Epi- scopo significarunt, eumque a suscepta sententia abducere conati sunt. Sed videntes frustra id fieri, ad S. Sedem ap- pellarunt contra huiusmodi decretum.

Disceptatio Synoptica

DEFENSIO CAPITULI. Patronus qui capituli partes agit ora- tionem suam exorditur commemorando, tralatitium in iure esse parochiarum dismembrationem alienationis speciem in- duere, et ideo sine iusta causa et solemnitatibus a iure re- quisitis perficit haud posse. Iustam autem causam tunc tan- tum adesse cum tanta sit distantia et itineris incommoditas « ratione cuius nec parochiani, praesertim tempore hyemali, possunt accedere ad ecclesiam parochialem pro divinis sine periculo aut magno incommodo; nec parochus ad illos occa- sione infirmitatis pro sacramentorum administratione. » Ita