VENTIMILIEN. 271

ti) Eecole Vol. XVIII, 315.

quidem iuxta doctores ex adverso relatos dismembratio fieri non posset ex aucta populi frequentia, quia tunc consuli po- test cogendo rectores sibi tot sacerdotes adiungere quot suffi- ciant, sed nec ex locorum distantia et difficultate viarum ; nam tunc dicitur - capienda provisio remedio conciliari, de- putando scilicet sacerdotem ad nutum ecclesiae matricis amo- vibilem, qui parochi vices ibidem exerceat.

Porro hae sententiae in primis contradicere videntur cap. 4 sess. 21 C. Trid. ubi facultas Episcopis expresse tribuitur ut « in iis ecclesiis, in quibus ob locorum distantiam sive difficultatem, parochiani sine magno incommodo ad perci- pienda sacramenta et divina officia audienda accedere non possunt, novas parochias etiam invitis rectoribus- consti- tuere possint: eisque competens assignetur portio, arbitrio Episcopi, ex fructibus ad ecclesiam matricem quomodocum- que pertinentibus. » At insuper si oppositae DD. sententiae valerent, iam de parochiarum dismembratione in posterum a- ctum omnino esset; nam nec ex jjpopuli frequentia, nec ex locorum distantia, idest ex nulla amplius causa, parochia- rum status posset mutari; quod profecto nimium videtur. Ideoque DD. ex adverso citatis potest cum De Luca, ca- nonistarum facile principe, responderi , quod « manifestus est error illorum qui cum aliquibus S. Congr. resolutioni- bus... aut aliquorum Doctorum traditionibus pro huiusmodi nova erectione facienda vel deneganda in sola littera pro- cedunt, cum sit potius quaestio nudi facti, ex singulorum casuum particulari qualitate, ac individuis circumstantiis de- cidenda. « Et de estero neminem latet, hanc S. C. non se- mel, ob maiorem dumtaxat populi commoditatem, parochiarum dismembrationem permisisse, prout pluribus exemplis addu- ctis docet folium causae Sagten. Bismemb. 22 Aug. 1885 § Quae. (1) Sed haec quasi ad abundantiam dicta esse vult ac ut pateat ne in casu quidem adversae parti favorabiìiori, idest in stricta propriaque dismembratione, omnimodam ap-