PANORMITANO 281

casto per raptum Carolae abstulerat, confessionem suae rei- tatis scripto tradidit.

Non potest asseri huiusmodi declarationem extortam fuis- se vi metuque. Nam adfuit Ioannis Ceraulo, declarantis ne- pos, qui huiusmodi metum nunquam opposuit in causa de- decoris avunculi sui. Ipse Ioannes coram civili auctoritate declarationem suam non retractavit, ut exortam a vi metu- ve. Nulli metum a parentibus Carolinae passum manifesta- vit. Poterat quidem contra parentes reclamantis querelam instituere. Parentes Carolae nemo in iudicio arguit de prae- potentia. Unum restat, scilicet quod Ioannes sui conscius ad evitandum poenale iudicium coram civili tribunali decla- rationem illam tradiderit parentibus. Cum adsit scriptura, in qua habetur confessio rei, quamvis contumax sit, retineri potest tamen ut sit iudicio praesens. Et si testes a sua parte desint, hoc factum declarationem suam confirmat, quia renuntiat probationes in sui favorem, cum non possit eas adducere.

Qua de re matrimonium a Ioanne celebratum cum Caro- lina Locasto nullum fuit ob impedimentum impotentiae.

Etenim matrimonii finis est multiplicare homines super terram. Masculum enim et feminam creavit Deus, benedixit eis dixitque: crescite et multiplicamini super terram; sancti- ficatum et ad ordinem supernaturalem sacramenti matrimo- nium fuit a Christo Domino elevatum, ut fideles multipli- centur filii Ecclesiae suae. Quando obiectivus huiusmodi fi- nis per naturalem essentialem que defectum deest, nullum est et sacramentum et coniugium. Iure naturali et iure ec- clesiastico impotentia perfecta antecedens, sive sit naturalis, sive accidentalis, perpetua, sive absoluta, sive respectiva, si- ve nota fuerit ante celebrationem matrimonii, sive ignota, matrimonium dirimit. Si coniugium ut contractus naturalis respicitur caret materia conventionis , defectu impotentiae perpetuae et antecedentis, ac proinde nullus est. De essen- tia contractus matrimonialis est potentia generandi ut divus Thomas docet Supplem. q. 58 art. 1. In iure legitur defi-