PANORMITANA 297

RESOLUTIO. Sacra C. Concilii, re discussa sub die 12 Iulii 1 8 9 0 respondere censuit: Affirmative.

Ex QUIBUS COLLIGES I. Resolvi posse matrimonia in qui- bus mulier proclamaverit dicens: « volo esse mater , volo filios procreare et ideo maritum accepi, sed vir quem acce- pi frigidae naturae est, et non potest illa facere , propter quae illum accepi. »

II. Attamen haec omnia, a muliere proclamata, probanda sunt : et si uxor virgo est, ac virginem remansisse constet, etiam multos post annos reclamare potest et audiri meretur.

III. Experimentum triennalis habitationis tolerari quando inpedimentum impotentiae dubium evadat, si frigiditas pro- bari non posset cohabitet per triennium ; non exigi vero quando pro certo habetur, ne castitas coniugum maximo periculo constituatur.

IV. Ne irritus fiat recursus mulieris contumacia viri, qui peremptoria citatione accepta venire contemnit, aut impedit ne citatio ad eum perveniat, aut malitiose sese occultat, testes tamen admittendi sunt, et si de causa liqueat ad definiti- vam sententiam perveniri posse.

V. Per impotentiam carnalem coniugium, ceu naturalis contractus, carere materia conventionis, et nullum fieri; quia est de essentia contractus matrimonialis potentia generandi.

VI. In probanda impotentia viri, ne mulier, contra ius, invita ad coelibatum cogatur, haud exigi certam et conclu- dentem probationem, sed satis esse quod dicta impotentia sit adeo probabilis ut R. Pontifex illam veram existimare possit, ut ad gratiam moveatur.

VII. Impotentiam viri in themate probatam fuisse per corporis puellae inspectionem cum usu balnei, et per iuratam mulieris confessionem, confirmatam per omnium testium de- positiones, tandem per viri ipsius confessionem.

VIII. Adhibendam esse legitimam probationem, per sa- cros canones volitam, antequam iudex irritum matrimonium declaret, etiamsi ambo coniuges in foro externo fateantur ex parte unius adesse impotentiam perpetuam.