CARCASSONEN. 303

pale decretum anni 1803, sive subsequa capitularia statuta radicitus emendanda esse, quisque sibi facile suadet, si pau- lulum perpendat, ea quae in decreto anni 1803 et in capi- tularibus statutis ordinata sunt, damna et impedimenta re- cto animarum regimini in dies magis parare. Testatur enim parochus morem canonicorum missam jet vesperas quotidie decantandi, non sustineri nisi magno cum incommodo paroe- ciae, necnon damno cleri parochialis, qui saepissime missam cantandi pro defunctis in die depositionis libertatem non habet.

Quae cum ita sint, prono veluti alveo descendit, novam rerum ordinationem in S. Michaelis ecclesia esse omnino praescribendam, prout enixe parochus petit.

DEFENSIO EPISCOPI. At vero ex altera parte observandum est, suppositum archipresbyteri Larroque multipliciter fal- sum videri, ipsaque inde collectas conclusiones haud legiti- me inferri. -- Sane admisso parumper archipresbyteri suppo- sito quod nempe Episcopus cum suo capitulo ad tempus et uti in aedibus parochi propriis ad s. Michaelis ecclesiam se rece- perit, non inde fluere videtur quod ille contendit. Nam etsi parochus de sua sede pulsus vel aufugiens et in aliam receptus, ibi qua hospes se gerere debeat; hoc tamen de Episcopo eiusque capitulo in simili casu praedicari non potest. Non enim par est conditio parochi et Episcopi; et in casu Episcopi non agitur de migratione aequalis ad aequalem, sed de migratio- ne superioris ad inferiorem; et Episcopus in qualibet suae Dioecesis ecclesia pastor est, primas ubique partes agere de- bet et principem locum tenere, et analoge etiam capitulum quia de Episcopi potioritate participat, et cum eo « unum et idem corpus constituit. » De Luca De praeem. disc. 17. n. 14.

Imo si, ad tradita per eundem De Luca Miscel. disc. 29 n. 1-8 cum communi, Episcopus qui per maiorem anni par- tem residet in oppido suae Dioecesis, ecclesia eius loci qua cathedrali uti potest ad pontificalia, cum id « honorificen- tiam potius ecclesiae eiusque rectoris importet » ; a fortiori