334 MECHLINIEN.

sequens matrimonium et rescriptum Principis. Prior, in ca- su de quo agimus, locum habere non potest; quia vir amen- tia laborat et hoc ipso emittendi iterum validi consensus professionem est incapax; et aliunde S. O. S. Officii matri- monium in radice sanare expediens haud iudicavit. Quapro- pter haec legitimationis assequendae via datur, nempe SSmi gratia.

Porro omnes admittunt, Principem posse suprema sua potestate uti, ut natalium macula eruatur, relate ad filios naturales, nempe procreatos ab eis inter quos matrimonium consistere potest: omnes enim agnosci possunt et legitimari praeter spurios, seu natos ex damnato coitu , iuxta Auth. C. Si quis De natur. liber., cap. 6. Qui filii sint legit. Imo Oiraldi part. 1. tit. 17 lib. 4 Decret, animadvertit, ex auctoritate Benedicti XIV in const. Redditae Nobis § 39 et ipsius Alexandri III in decret. Tanta sub tit. Qui filii sint. etc. eos solos a legitimatione excludi qui ex adulterio sunt procreati; ceteros proinde omnes, incestuosis non exce- ptis, legitimationis capaces reputari. Imo « et spuriis et adul- terinis et incestuosis id beneficium denegari non solere » tra- dit Heinecius ad tit. 10 lib. 1 Iust. in fin.

Iamvero in themate Mathildem inter et Iosephum ma- trimonium optime consistere valebat, et filii ab eis nati haud possunt dici ex damnato coitu procreati: imo coram ci- vili auctoritate legitimi sunt: eorumque mater, quae catho- licam fidem nuper amplexa est, nonnisi in obsequium fidei et coram Ecclesia filiorum legitimationem exposcit.

Quibus praenotatis quaesitum est quomodo preces essent dimittendae.

RESOLUTIO. Sacra C. Concilii, re cognita sub die 1 2 Iu- lii 1 8 9 0 , censuit respondere : Consulendum SSmo pro gra- tia legitimationis, iuxta preces.