342 IANUEN.

stantia Ecclesiae S. Martini ac de accessus difficultate, nec non de parochianorum voto sermonem instituit, quod prae- tensum et a veritate alienum appellat. Et hoc deduci posse autumat ex facto, quod plusquam tria millia parochianorum et fere omnes oppidi sodalitates preces sacratissimo Princi- pi porrexerunt petentes, ne ab antiqua S. Martini paroecia di vellerentur.

Post haec examini subdens duo novae circumscriptionis schemata hinc inde proposita, observat integram S. Martini paroeciam duabus partibus constare, quarum una , praeter viarum asperitatem, populum dispersum, parum frequentem et egestate pressum habet; altera vero, praeter vias faciles et latas, habet territorium angustum inter mare et torrentem Varenna comprehensum, ubi populus quam maxime frequens est; excepta enim quinta parte, ceteri parochiani habitant ibi.

Hinc est, subdit patronus , quod si nova circumscriptio iuxta typum ex adverso oblatum fieret, antiquae parochiae s. Martini 1077 parochiani tantum tribuerentur, qui ex parte maxima, utpote operarii vel agris addicti , pauperes sunt. Novae vero paroeciae 3934 parochiani assignarentur, inter quos plures familiae, tam nobilitate, quam censu con- spicuae reperiuntur. Quod quam sit ab aequitate et iustitia alienum nemo est, qui non videat.

Praeter haec observat impossibile esse, ut unus parochus omnia munia parochialia explere, praesertim vero assisten- tiam infirmis et moribundis praebere valeat. Hinc saepe sae- pius contingere, ut infirmi sine parochi vel alterius assisten- tia ex hac vita decedant, cum parochus non possit, ob de- fectum necessarii redditus vel emolumentorum, Vicarium sibi adsciscere.

Hisce aliisque perpensis, patronus concludit petens ut provideatur existentiae et decori perantiquae paroeciae San- cti Martini, cui f. m. Gregorius X V I , decreto 6 Novem- bris 1844 perpetuam existentiam et dominium tribuit, tam super bona adnexa, quam super ecclesias vel paroecias, quae ab ipsa dependerent.