375. De sancto Victore Coloniensi.

Hymnus s. Bernardi Claraevallensis.

1. Vita Victoris meritis praeclara

Hominem terris, qui non sit de terra,
Velut de caelo datum repraesentat
Ad imitandum.

2. Christus in illo vixit et non ipse;
Speculum Vitae mortuis de mundo
Homo caelestis praebuit se ipsum,
Similes quaerens.

3. Aliquid quoque sanctius professus
Extitit Victor forma sanctitatis,
Integrum servans atque incorruptum
Decus honesti.

4. Unde et vidit visiones Dei,
Vidit et caelos aperiri sibi ;
Nempe pudicos visio caelestis
Quaerit aspectus.

5. Merito dulces angelorum voces
Corpore gravi audiebat homo
Carneos luxus perimens, in carne
Angelus vivens.

6. Sic oportebat, ut iam designatum
Vas in honorem sanctius maneret,
Sanctitas cuius dedicata fuit
Matris in alvo.

7. Denique carne gravidam cernentes
Matrem non ferunt, fugitant paventes,
Indicant nomen, confitentur sanctum
Utero clausum.

8. Neque tenello huic tam mature
Vita secura, gloriae invidit.
Et quidem magis cumulavit eam
Foenore multo.

9. Vina de fonte, non de vite manant,
Musta pro rivis colorata fluunt
Benedicentis manu bene usa
Pro torculari.

10. Subito sapor subiens novellus
In novos usus latices coegit
Rege mirante, ubi non putabat
Regium potum.

11. Daemone tortus publicat se homo,
Furta fatetur miser vel invitus,
Pellitur tortor fure deprehenso
Tortus et ipse.

12. Haec satis probant aliaque multa
Praerogativam gloriae Victoris
Nec minoratam, quo praeventus fuit,
Spiritu bono.

13. Gloria summae trinitati Deo,
Gloria trina una personarum,
Tota cuiusque, non divisa trium ;
Tres enim unum.