ANAGNINA 491

speras primae classis, quoties Praepositus sit praesens nec legitime impeditus. »

« III. An canonicus, qui supplet vicem Praepositi ab- sentis vel legitime impediti in processionibus et funeribus, ius habeat ad eamdem retributionem, quae eidem Praeposi- to deberetur si functioni interesset. »

<t IV. An canonicus, qui loco Praepositi absentis vel le- gitime impediti, canit missam conventualem in solemnitati- bus maioribus ius habeat ad eleemosynam missae cantatae a Praeposito solvendam. »

« V. An canonicus qui in vesperis, aliisque functionibus solemnioribus, praeter missam conventualem , vicem gerit Praepositi, legitime et habitualiter impediti, ius habeat repe- tendi aliquam ab eo mercedem pro labore et incommodo. »

Super quibus Episcopus, ad rem rogatus, sententiam suam ita aperuit:

« Ad 1. Honores sunt dignitatum, et solus canonicus antiquior primum tenet locum post dignitatem, coadiutores vero cuiuscumque generis semper ultimum tenuerunt, sive in choro, sive in functionibus. »

« Ad 2. Quomodo canonicus antiquior potest declinare onus canendi missam conventualem in tertia solemnitate Paschatis etc., si, uti praemittitur, usus contrarius invaluit? Certe non auderem alicui novum onus imponere. »

« Ad 3. Si praepositus est legitime impeditus, in pro- cessionibus et funeribus percipere debet eam distributionem, quae ei competit: si vero non est legitime impeditus, in di- ctis functionibus tunc dividi debet inter omnes canonicos praesentes ob ius accrescendi, quod in capitulo sancitum est. Et eo magis quod non pauci ex canonicis antiquioribus as- serunt, nullam unquam retributionem datam fuisse canoni- co antiquiori fungenti Praepositi vices, nedum usque ad an- num 1877. »

« Ad 4. Canonicus antiquior, qui loco Praepositi canit et applicat missam, si vere est onus dignitati inhaerens, ius habet ad solam eleemosynam ab ipso Praeposito solvendam. »