494 ANAGNINA

tatibus, licet praesens et expeditus sit Praepositus, utpote constitutionibus contraria, reprobanda videretur.

Nisi forte in contrarium valeat consuetudo, quae si tem- pore praescripta sit, prout in themate videtur, ecclesiae sta- tutis derogare et vim legis legitime nancisci certissime po- test. De materia enim agitur, in qua iuxta commmunem DD. sententiam apud Panimol. decis. 1 n. 9 et 19* Rota cor. Othob. decis. 4 n. 34* attenditur solitum, et in qua « consuetudo totum facit et unice spectatur. » Baldus in cap. Cum olim n. 1 De consuet.

Insuper adverti potest solemnitates, de quibus res est , et in quibus celebratio seniori canonico reservatur, quamvis primae classis existant, non primi tamen ordinis sunt, sed tertii, ut animadvertit Castaldus in prax. Caer. lib. 2 sect. 5 c. 1 n. 2 et seqq. Quapropter dici verosimiliter posset, con- stitutionibus, in ea parte in qua iubent praepositum in ma- ioribus solemnitatibus loco Episcopi deficientis celebrare, mi- nime esse derogatum. Iuxta dicta enim non ageretur de ma- ioribus solemnitatibus, sed de minoribus.

Ad tertium dubium accedentes, in quo quaeritur utrum portio quae Praeposito in funeribus et supplicationibus debe- retur, si interesset, attribuenda sit canonico, eius vices ge- renti, an non: animadvertendum est, in formula dubii a capitulo proposita, quaestionem coarctari ad casum praepositi absentis vel legitime impediti; quae verba minus apte posita nimiumque limitativa aut equivoci inductiva videntur. Ete- nim qui abest vel legitime impeditus est, quandoque, ut in casu infirmitatis, ius habet ad distributiones nedum ordina- rias, sed etiam extraordinarias. Sed est et alter casus, de absentia nempe, quae legitima quidem est, sed in qua distri- butiones amittuntur, ut in conciliarium vacationum trime- stri. Denique est et casus absentiae illegitimae, de qua tamen capitulo nihil curae esse videtur et qua de causa nescio.

His claritatis ergo praenotatis, adiectum fuit , quod si quaestio sit de ea praepositi absentia, quae ius eius ad di-