M2 PARISIEN.

stimoni um D. Roger maxime favet Aloysio et est Susannae inimicum; quod sane prae oculis est habendum. Iam vero inter alia, haec iurat: « Semper mihi dixit D. Delarue Aloy- sius, se credidisse habere cum uxore copulam, eamque per- fectam. Eius bona fides mihi nota est; dubium mihi utrum Susanna eadem bona fide versaretur. Deinde « In decursu causae coram Iudice civili, et I). Delarue, Aloysii admi- ratione protulit D. Delarue attestatum duorum medicorum de sua virginitate. » Nunc audiatur medicus D. Hurpy, al- ter amicus familiae Delarue et testis in causa. « Existimo quod posita disproportione partium genitalium coniugum fieri potest quod ipsi, longo tempore, sincere credere potuissent, se recte exercere functiones generationis, quin reapse illas exerceant. Ex conversationibus intimis cum D. Delarue mihi constat ipsum officia coniugalia implevisse animo filios pro- creanda »

Dicta ab Aloysio, relata a duobus his testibus omni ex- ceptione maioribus, pertinent ad « tempus non suspectum » scilicet prolata fuere ante inceptionem processus ecclesia- stici: proinde ponderis sunt longe maioris illis, quae postea incepto processu ab eodem dicebantur. Ita in iure. Sed con- ciliari possunt haec quae contradictoria videntur. Maritus iuvenis, bonis imbutus moribus existimare bene potuit qua- lemcunque vasis penetrationem cum seminis eiaculatione esse copulam, qualis ab omnibus viris exercetur; deinde commen- tis medici edoctus seu potius delusus credidit alia requiri, scilicet destructionem hymenis et etc. , ita ut aequa bona fide affirmari potuerit matrimonium suum fuisse consumma- tum, et deinceps hoc negare, prout revera in sua petitione illud negat. Negat quoque Susanna ob rationes diversas, et meo iudicio falsas. Nam dicit id evenire quia vir debitum non petebat, quod concordat male cum supradictis, et est contra experientiam.

Qui absque partium studio omnia hucusque discussa con- siderant, in hanc conclusionem certo veniet, quod probatio- nes allatae pro non consummatione sint parvi vel nullius