Index Rerum Quae In Hoc Quinto Volumine Continentur.

2353 In Quintum Tomum Praefatio. 9-10

Syllabus codicum ad quos recogniti sunt sermones tomi hujus quinti, et notae quibus codices indicantur. 21-22

S. Aurelii Augustini, Hipponensis Episcopi, Sermones Ad Populum Omnes, Classibus Quatuor Nunc Primum Comprehensi. 23-24

Classis Prima. Sermones De Scripturis. Ibid.

Sermo Primus. De eo quod scriptum est, Gen. I, 1, In principio fecit Deus coelum et terram; et Joan. I, 1, In principio erat Verbum: contra Manichaeos.—Manichaeorum in veterem legem calumniae. Ibid.

Serm. II. De tentatione Abrahae a Deo.—1. Abrahae fides et pietas. 2. Deus tentans Abraham Manichaeis immerito displicet. 3. Tentare Dei quo spectat. 4. Deo non praeponendum quod dedit. 5. Deus discere dicitur, cum facit ut discamus. 6. Exspectatio ad Deum. 7. Scripturarum figurae rebus vere gestis inhaerent. 8. Isaaci historia et vera est et figurativa. 9. Justificatio ex fide sine operibus. 26-31

Serm. III. De Agar et Ismaele.—Quomodo ad Agar et Ismael pertineant haeretici et schismatici. 32

Serm. IV. De Jacob et Esau.—1. Spiritualiter sapere datur a spiritu sancto. 2. Petrus carnaliter sapiens infirmus. Ipsius et omnium martyrum fortitudo ex Spiritu sancto. 3. Esau carnales, Jacob spirituales figurat. 4. Vita Angelorum beata ex visione Dei. 5. Deus non est quid corporeum, nec quale formari nostra cogitatione possit. 6. Quid cogitandum cum dicitur Deus. Manichaeorum errorem perstringit. 7. Lumen quod Deus est quale cogitandum. 8. Felicitas in futuro saeculo qualis speranda. Duo Testamenta. 9. Testamenti Veteris et Novi discrimen et consonantia. Eremus est christiano hic mundus. 10. Figurae nostrae ea quae Israelitico populo contigerunt. 11. Isaac et Rebecca in benedictione Jacob, quid figurabant. Ad Ecclesiam pertinent omnes sancti. 12. Carnales de ecclesia in sorte sunt Esau. 13. Benedictio minoris sub specie majoris. 14. Peccata aliena patienter portanda. 15. Quomodo Jacob sine dolo et cum dolo. 16-17. Haedinas pelles habere quid. 18. Duo haedi, duo populi. 19. Haedi cur populi. 20. Aliena peccata sic portanda sunt, ut corrigantur. Charitas. 21. Isaac in dolo Jacob figuram intellexit. 22. Dolus non dolus. 23. Dolus in Jacob quid. Jacob a mendacio defenditur. 24. Benedictio Jacob. 25. Una res multis modis significata. 26. Ecclesia ager. 27. Benedictio Esau. 28-29. Jacob supplantatio. 30. In benedictione quid proprium, quid commune Jacob et Esau. 31. Scripturae et Sacramenta bonis et malis communia. 32. Omnes gentes spiritualibus subjectae. 33. Carnalibus cur non subjectae 2354 gentes. 34. Contra schismaticos. 35. Extorta benedictio. 36. Epilogus de pugna contra diabolum exemplo martyrum suscipienda. Vincentii martyris natalitia. 37. Martyres imitandi. 33-52

Serm. V. De luctatione Jacob cum angelo.—1. Boni imitandi, mali vero, donec ultimo judicio discretio fiat, tolerandi. 2. Debita remittenda inimicis. Inimicus sic diligendus, ut tamen corripiatur. 3. Luctandum, ut Christi charitatem et patientiam imitatione prosequamur. 4. Jacob et Esau figurae populi Christiani et Judaici. 5. Judaei Christianorum servi. 6. Lucta Jacob cum angelo. 7. Angeli teneri nolens quid significet. 52-58

Serm. VI. De eo quod apparuit Dominus Moysi in rubo.—1. Quomodo Deus Moysi apparuit. 2. Moysi Deus per angelum apparuit. 3. Dei apparitio quare in rubo facta. 4. Nomen Dei. 5. Aliud nomen Dei. 6. Signa data Moysi. 7. Quid significet virga; quid serpens. 8. Quid manus et sinus Moysi; quid aqua. 59-62

Serm. VII. De lectione Exodi, de rubo in quo flamma erat, et rubus non comburebatur.—1. Quae advertenda in apparitione de rubo. 2. Rubus flamma inhaerente non crematus quid significat. 3. Qui Moysi loquebatur, Christum fuisse, quorumdam opinio. 4. In ea opinione cavendum Arianorum argumentum. 5. Aliorum sententia, angelum Moysi apparuisse, non Christum. 62-66

Serm. VIII. De decem plagis et decem praeceptis. 67

Serm. IX. De decem chordis. 75

Serm. X. De judicio Salomonis inter duas mulieres meretrices.—1. Rei gestae narratio. 2. Mulieres duae coram Salomone litigantes de filio, Synagoga et Ecclesia. Sacramentorum vita, Christus. 3. Judaei gratiam christianam sibi debitam falso jactantes. 4. Adversus hypocrisim sic certandum, ut caveatur periculum schismatis. 5. Altera duarum mulierum significatio. 6. Simulatores in Ecclesia bonis operariis posteriores. 7. Simulatorum fraus in bonos operarios. 8. Honor proprius contemnatur ut Ecclesiae unitas servetur. 91-96

Serm. XI. De Elia et vidua Sareptana.—1. Opera pietatis nunc temporis exercenda. 2. Elias ad pauperem viduam pascendus cur mittitur. Mandare Deus quomodo intelligitur. 3. Bonorum operum merces non isto tempore speranda. 99

Serm. XII. De eo quod scriptum est in Job, cap. I, 6, Et ecce venerunt angeli in conspectum Dei, et diabolus in medio eorum, etc. et de eo quod in Evangelio dicitur, Matth. V, 8, Beati qui puro sunt corde, quoniam ipsi Deum videbunt; contra Manichaeos.—1. Manichaeorum in librum Job calumnia. 2. Calumniosa objectio Adimanti ex Apostolo. Principes hujus saeculi. Saeculum peccatores. Diabolus princeps 2355 peccati. 3. Quomodo diabolus venerit in conspectum Dei, 4. Variis modis loquitur nobis Deus. 5. Diabolus potuit audire vocem Dei. 6. In conspectum Dei venisse diabolum, quid sit. 7. Quomodo diabolus fuit in medio angelorum. 8. Manichaei ex ipsa eorum doctrina refutati. 9. Manichaei Christum diabolo visum non negant. Angeli per verum corpus assumptum apparent. 10. Christus diabolo quomodo apparebat. 11. Urgentur Manichaei quod sol quem Deum putant, a malis videatur. 12. Christus cur ex femina natus. Filius Dei non est mutatus per incarnationem. 100-105

Serm. XIII. De eo quod scriptum est in Psalmo II, 10, Erudimini, omnes qui judicatis terram.—1. Terram judicare quid. 2. Praesumens de propriis viribus, perit de via justa. Fidendum in Dominum. Inordinate humilis. 3. Voluntas bona a Deo excitata. 4. Ad judices. De muliere adultera. 5. Misericordiam consequitur. 6. Verba Pauli de potestate. 7. Judex in se primum, tum in alios jus dicat. 8. Peccata persequatur, non peccantem. 9. Disciplina et correctio non negligenda. Feriens, pius; parcens, crudelis. 107-111

Serm. XIV. De versu 14 Psalmi IX, Tibi derelictus est pauper, pupillo tu eris adjutor.—1. Pauper verus quinam sit. 2. Divitibus cavenda superbia. 3. Pauperes de Lazari sorte non extollantur. 4. Pauper et dives in eadem sorte felicitatis, si uterque humilis. Sinus Abrahae. 5. Verus pauper in pauperum turba vix invenitur. 6. Divitiae plenae periculorum et periturae. 7. Pauper cupiditatibus divite pejor. 8. Rursum pauper cum divite comparatur. 9. verus pauper. Christus pauper et dives. Paupertas Christi. 10. Pupillus quis. 111-116

Serm. XV. De versu 8 Psalmi XXV, Domine, dilexi decorem domus tuae, et locum tabernaculi claritatis tuae.—1. Decor domus Dei. Ecclesia viva. 2. Numerus et super numerum. Vasa in honorem, vasa in contumeliam. 3. Malorum est male uti bonis; Dei contra, bene uti malis. Animae adulterae et fornicariae. 4. Ad quid mali in mundo. 5. Abundantia malorum, propter purgationem honorum. 6. Mali foris et intus tolerandi. 7. Constantia in ferendis intus malis. 8. Dura jussa, sed magna promissa. 9. Mali ideo multi, ut exerceantur boni. Amurca, oleum. 116-120

Serm. XVI. De eo quod scriptum est in Psalmo XXXIII, 13, Quis est homo qui vult vitam, et diligit videre dies bonos?—1. Vita praesens nec vita est. 2. Vita bona hic sectanda. Redimere tempus quid. 3. Vita in Psalmo quaenam proponitur. 4. Dies boni in Psalmo, non hujus saeculi, sed aeterni promittuntur. Loqui dolum. 5. Quanto ardore quaerenda pax et vita aeterna. 121-124

Serm. XVII. De eo quod dicitur in Psalmo XLIX, 3, Deus manifestus veniet, Deus noster, et non silebit etc.—1. Judicium extremum. 2. Praepositis munus impositum. Votum pii pastoris. 3. Peccata consuetudine vilescunt, nec sentiuntur. Ebriositas. Excommunicatio. 4. Peccantes videt et odit Deus, etsi nunc tacet. 5. Dei judicium in peccantes. Poenitendi tempus. 6. Medicina post peccatum non respicienda. 7. Vitae brevitas. Homo vitro fragilior. 124-128

Serm. XVIII. De eodem versu Psalm. XLIX, Deus manifestus veniet, etc.—1. Christi adventus alter occultus, alter manifestus. Praecepta Dei quibusdam in risum veniunt. Hominum carnalium perversum judicium. 2. Cur Deus nunc judicat quaedam, non omnia. 3. Thesaurus operum, seu bonorum, seu malorum. 4. Suus quemque manet thesaurus. Pauperes divitibus laturarii. 5. Poenitentia infructuosa. 128-131

Serm. XIX. De eo quod scriptum est in Psalmo L, 5, Quoniam iniquitatem meam ego agnosco; et in Psalmo LXXII, 1, Quam bonus Deus Israel rectis corde!—1. Rogandus Deus, ut faciem non a nobis avertat, sed a peccatis nostris. 2. Poenitentis est peccata propria et agnoscere et punire. 3. Sacrificio contriti cordis placandus Deus. 4. Homini displicere debet quod Deo displicet, et contra. Felicitas hic non quaerenda. Auditorum acclamatio. Scandalum de felicitate malorum. 5. Felicitas et merces a Deo quaenam exspectanda. 6. Ad bene vivendum quotidianis periculis commonemur. 132-136

Serm. XX. De versu 12 Psalmi L, Cor mundum crea in me Deus; et de versu 5 Psalmi XL, Ego dixi, Domine, miserere mei, etc.—1. Peccator non potest resurgere per se a peccato absque gratia. 2. Confessio peccati necessaria, ut venia impetretur. Puniendum peccatum, aut ab ipso peccatore, aut a Deo. Excusatio peccati iniqua est et a diabolo suggeritur. 2356 3. Et desperatio et spes impoenitentiae ac perditionis causa. 4. Non differenda conversio. Omnia sua vult homo esse bona, praeter vitam. 5. Verbum Dei ministrantes presbyteri. 137-141

Serm. XXI. De eo quod scriptum est in Psalmo LXIII, 11, Jucundabitur justus in Domino.—1. Jucunditas piorum in Deo etiam in hac vita. 2. Deo nunc propinquamus humilitate et charitate. 3. Peccatum ipsum non amatur, sed ipse inordinatus amor creaturae est peccatum. 4. In eos qui creaturam Deo praeponunt. 5. Fides ab omnibus, etsi forte non videtur, diligitur. 6. Fides in servo honoratur. 7. Fides Deo debita a servis emptis ipsius sanguine. 8. Jucunditas in Deo et in aeternis bonis quae dedit. Rectus corde qui laudat flagellum patris. 9. Delectatio piorum in Deo amissis terrenis rebus. 10. Usus auri quis malus, quis bonus. 142-148

Serm. XXII. De versu 3 Psalmi LXVII, Sicut deficit fumus, deficiant, etc.—1. Propheta utens optantis figura, visionis suae certitudinem significat. 2. In figura prophetae optantis, intelligenda divini decreti approbatio. 3. Quibus modis Deus ad poenitentiam sollicitat. Flagellum Dei admonitio nostra est. Poenitentia infructuosa et fructuosa. 4. Judicii futuri fides tot aliis praedictionibus impletis firmatur. Martyrum sanguis semen. 5. Deus et justus et misericors. 6. Mutato reo judex mutatur. 7. Peccator pereat, ne homo pereat. 8. Sicut fumus deficiunt, qui peccata sua defendunt. 9. Misericordia Dei, quanta erga hominem. 10. Duo parentes ad vitam, et duo ad mortem. 148-154

Serm. XXIII. De versu 24 Psalmi LXXII, Tenuisti manum dexterae meae; et de visione Dei.—1. Doctorum officium periculosum, auditorum securior conditio. 2. Condiscipuli omnes sub Christo magistro. Auditorum erga doctores officium. 3. Scripturae sanctae ad infirmitatem parvulorum aptatae. 4. Auditores quinam carnales, quinam spirituales. 5. Intelligere non est nisi verum sentientis. De Deo falli, periculosum; mentiri, exitiosum. 6. Carnalis de Deo cogitatio. 7. Cor fidelis templum non angustum Deo. Timor habet angustias, amor latitudinem, 8. Dilatatio cordis ex charitate, quae et arrha dicitur et pignus. Arrha et pignus quo differant. 9. Charitas verius arrha quam pignus dicitur. 10. Fons charitatis summum bonum. 11. Bona piis propria. 12. Homines et filii hominum unde distincti. 13. Charitas amatur, nec tamen sentitur. 14. Deus quomodo hic Moysi apparuit. 15. Deus absque sui mutatione apparuit ea specie qua voluit. 16. Deus a filiis videbitur sicuti est. 17. Pacifici filii Dei. 18. Deus nonnisi a pacificis videbitur. 155-162

Serm. XXIV. De versu 2 Psalmi LXXXII, Deus, quis similis tibi?—1. Gratulatur fidelibus Dei zelo incensis contra idola. 2. Christianorum in Paganos pietas. 3. Deo vero nec homo comparari debet, multo minus idolum Herculis, cujus titulus refellitur. 4. Quomodo petitur ut ne taceat, neque mitescat Deus. 5. Fidelium quorumdam zelus contra idola. 6. Gratulatur civibus, quod Romanos deos, Romae dejectos, nolint stare Carthagine. 7. Deus irascendo mitis. 162-166

Serm. XXV. De versiculo 12 Psalmi XCIII, Beatus homo quem tu erudieris, Domine, etc.—1. Evangelium lex Testamenti Novi. Legis veteris promissa spiritualiter intelligenda. 2. Legis veteris servitus, cum Deus colitur propter terrena. Sursum cor. 3. Dies maligni ab initio peccati. 4. Maligni dies unde. 5. Dies maligni piis prosunt ad inveniendos dies bonos. 6. Dies boni qua conditione propositi. 7. Pax sequenda qualis praecipitur. Sursum cor. 8. Christus in paupere vestiendus et excipiendus. 167-170

Serm. XXVI. De verbis Psalmi XCIV, Venite, adoremus et prosternamur ei, fleamus ante Dominum qui nos fecit, etc. Et de verbis Apostoli ad Galatas, cap. 2: Nam si per legem justitia, etc., et cap. 3, Si enim data esset lex quae possit vivificare; et ad Rom., cap. 9, O homo, tu quis es, etc., et cap. 11, O altitudo! etc. Contra haeresim Pelagianorum.—1. Homo a Deo creatus, a Deo, cum ipsum rogat, non deseritur. 2. Pelagianorum error, se a Deo factos homines, a se autem justos. 3. Liberum arbitrium sine Deo quid valeat. 4. Homines quod sumus, Deo auctore sumus. Gratia creationis Electio Dei. 5. Fideles si sumus, gratia Dei sumus. 6. Gratia. 7. Gratia Christi Mediatoris. Mediator. 8. Pelagiana haeresis exoriens horretur, et gratiam Dei admittere se simulat. 9. Gratia Christi praeter naturam et legem necessaria admitti debet. Lex ad quid data. 10. Manichaeorum 2357 haeresis de veteris legis auctore. 11. Legis datae insufficientia; gratiae necessitas in Elisaeo figurata. 12. Gratia Christianorum. 13. Massa perditionis, unde electi sumus. Electio ex perditionis massa investigabilis. 14. Gratia excludit omne meritum praecedens. 15. Nihil nobis arrogandum. 171-178

Serm. XXVII. De titulo et prioribus versiculis Psalmi XCV; et de verbis Apostoli ad Rom. IX, Miserebor cui misertus fuero, etc. Contra Pelagianos.—1. Domus Dei, quae nunc aedificatur. 2. Captivitas, de qua per Christum liberamur. 3. In Deo, qui cujus vult miseretur, nulla iniquitas. 4. Cur Deus cujus vult miseretur, capere homo non potest. 5. Quomodo hic omnia nota facta sunt Apostolis. 6. Aequitas Dei cujus vult miserentis credatur nunc, donec postea videatur. Signum crucis. 7. Judicia Dei in mysterio gratiae, non ratione scrutanda, sed admiratione prosequenda. 178-181

Serm. XXVIII. De versiculo 3 Psalmi CIV, Laetetur cor quaerentium Dominum.—1. Laetandum corde in Deo. 2. Deus cordi lux, et odor et cibus. 3. Lux oculorum cibus, plures absque sui minutione pascit. 4. Sonus et intellectus vocis ad plures sine partitione pervenit. 5. De intellectu. 182-184

Serm. XXIX.—De versu 1 Psalmi CXVII, Confitemini Domino, quoniam bonus est.—1. Bonus a se solus Deus, a quo caetera bona. 2. Confessio duplex, laudantis et poenitentis. 3. Confessio peccatorum ad salutem necessaria. 4. Utraque confessio, laudis et peccati, debita Deo. 5. Homo malus vult bona omnia praeter seipsum. 6. Peccatum puniendum aut a Deo, aut ab homine poenitente. 185-187

Serm. XXX. De verbis Psalmi CXVIII, Gressus meos dirige, etc. Et Apostoli, Rom. VII, Lex spiritualis est, ego autem carnalis, etc. Contra Pelagianos.—1. iniquitatis in hominem dominatus ante gratiam. 2. Captivitas hominis ex peccato. 3. Adversarius gratiae refutatur experimento propriae infirmitatis. 4. Lucta carnis et spiritus. 5. Naturae falsus defensor medico ingratus. 6. In lucta carnis et spiritus quid faciendum. 7. Gratiae adversarius sub jugo est iniquitatis. 8. Gratiae hostem revincit Ecclesiae precatio. 9. Christus magister humilitatis. 10. Jugum Christi unde suave. Pelagianorum argumentatio. 187-192

Serm. XXXI. De verbis Psalmi CXXV, 5, 6, Qui seminant in lacrymis, etc.—1. Seminare in lacrymis omnium est Christianorum. 2. Martyrum passio et merces in Psalmo praedicta. 3. Infirmiores Christiani quidam in lacrymis seminantes. 4. Quomodo seminant omnes in lacrymis. Justus quisque hic abundantius plorat. 5. Justorum orationes cum gemitu. 6. Lacrymae piorum comparantur cum fletu impiorum. 192-195

Serm. XXXII. In Psalmum CXLIII. De Golia et David, ac de contemptu mundi.—1. Medicamenta in Scripturis divinis. 2. Titulus Psalmi. 3. Goliae et Davidis descriptio. 4. Davidis in Deo confidentia. 5. Quinque lapides David quid mysterii habeant. 6. Regula ad intelligendas Scripturae allegorias. 7. De fluvio levati lapides et in pastorali vase positi quid significent. 8. Populus Judaeorum non implevit legem; quia timebat, non amabat. 9. De suis viribus ne homo praesumat. 10. Proprium hominis nihil nisi peccatum et mendacium. 11. Duae januae diabolo centatori, cupiditas et timor. 12. Reos omnes Christus invenit. 13. Crucis signum in fronte quid significet. 14. Cupiditatis tentatio. 15. Timoris tentatio. 16. Bono malus nihil vere nocet, sed prodest. 17. Homo malus novacula acuta. 18. Felicitas non in temporalibus ponenda. 19. Felicitas impiorum nonnullis scandalum. Superflua petens propitio Deo non exauditur. 20. Divitiarum abusus. 21. Cupiditas temporalium quomodo in proximum iniqua. 22. De felicitate terrena aliter mali, aliter boni sentiunt. 23. Verbi Dei fructus a non audiente etiam exigendus. 24. Felicitas mundana; et quae licita videtur, contemnenda. 25. Felicitatem saeculi quisquis magni pendit, alienigena est. 26. Goliae superbia ex terrena felicitate. 27. In eos qui de felicitate terrena gaudent. 28. Beatus populus quis. 196-206

Serm. XXXIII. De versu 9 ejusdem Psalmi CXLIII, Deus, canticum novum cantabo tibi; in psalterio decem chordarum psallm tibi.—1. Charitate cantatur canticum novum. 2. Lex impletur charitate. 3 Praecepta tria ad Deum pertinentia. Sabbatum 2358 spirituale. Sabbatum sabbatorum. 4. Praecepta septem quae proximum spectant. 5. Canticum novum cantare cujusnam sit. Donatistae illud non cantant. 207-209

Serm. XXXIV. In haec verba Psalmi CXLIX, 1, 2, Cantate Domino canticum novum, laus ejus in Ecclesia sanctorum, etc. De cantico novo et vita nova.—1. Canticum novum cantare, cujus sit. 2. Charitas ex Deo. 3. Amamus Deum de Deo. Idola cordis. 4. Amor infimus. 5. Deus continuo, cum amatur, habetur. 6. Cantandum Domino, et oribus, et moribus. 7. Pretium quo charitas comparanda. 8. Proximus quantum diligendus. 9. Precatio post sermonem. 209-212

Serm. XXXV. De eo quod scriptum est in Proverbiis Salomonis, Si sapiens fueris, tibi et proximis tuis eris; si autem malus evaseris, solus hauries mala. Cap. IX, V\. 12, secundum LXX. 213

Serm. XXXVI. De eo quod scriptum est ibid., cap. XIII, V\V\. 7, 8, Sunt qui se divites affectant, nihil habentes; et sunt qui se humiliant, cum sint divites. Redemptio animae viri divitiae ejus: pauper autem non suffert minas. —1. Expositio verborum Scripturae. 2. Divitiarum morbus, superbia. 3. Divites non hujus mundi. Paupertas et divitiae Christi. 4. Omnes boni fideles divites sunt intus. Hiems et aestas nostra quae. 5. Divites hujus mundi non contempti a Christo. Divitiarum inanitas et periculum. 6. Divitiae ad quid prodesse possunt. 7. Divitiis interioribus divites. 8. Interiores divitiae, fides, auro praeferenda. 9. Divitiae pro animae salute in eleemosynis expendendae. 10. Paupertas animi prae timore minarum animi deficientis. 11. Divitiae verae a Deo expetendae. 215-219

Serm. XXXVII. De lectione Proverbiorum Salomonis, ab eo loco ubi dictum est, Mulierem fortem quis inveniet? etc. usque, Et laudetur in portis vir ejus. Cap. XXXI, V\. 10-31.—1. Quae de muliere forti dicuntur in illo Proverbiorum capite, ad Ecclesiam referuntur. 2. Ecclesia latere non potest. 3. Pretiosior est lapidibus pretiosis quae ab Augustino mulier supra describitur. 4. Confidit super eam cor viri ejus. 5. Operatur enim viro suo bona, et non mala, in omni tempore. 6. Inveniens lanam et linum, fecit utile manibus suis. 7. Exsurgit de noctibus, et dedit escas domui, et opera ancillis. 8-9. Prospiciens agrum mercata est. 10. Succincta fortiter lumbos suos, firmavit brachia sua. 11. Non exstinguetur lucerna ejus tota nocte. 12. Manus suas extendit ad utilia. 13. Brachia quoque sua firmavit infusum. 14. Manus suas aperuit pauperi. 15. Non est sollicitus de his quae in domo sunt vir ejus, cum alicubi demoratur. 16. Omnes apud eam vestiti sunt. 17. Duplicia pallia fecit viro suo. 18. De bysso et purpura vestimenta sibi fecit. 19. Conspicuus fit in portis vir ejus. 20. Sindones fecit et vendidit. 21. Cinctoria autem Chananaeis. 22. Fortitudine et decore induta est. 23. Os suum aperuit attente. Disposuit ordinem linguae suae. 24. Severae conversationes domorum ejus. 25. Surrexerunt filii ejus, et ditati sunt. 26. Et vir ejus laudavit eam. 27-28. Multae filiae fecerunt potentiam. 29. Falsae gratiae, et vana species. 30. Beatorum negotium non aliud nisi laudare Deum. 221-235

Serm. XXXVIII. De verbis Ecclesiastici II, 1-5, Fili, accedens ad servitutem Dei, etc. Et de verbis Psalmi XXXVIII, 7, Quanquam in imagine ambulat homo, etc. De continentia et sustinentia.—1. Duae virtutes hujus vitae. 2. Bona et mala bonis et malis communia. Scandalum de felicitate malorum. 3. Fides hic necessaria. Tempus fidei et tempus speciei. 4. Tempus fidei laboriosum. 5. Fides primum praeceptum. Vita hominis crescendo decrescit. 6. Laborant pro cupiditatibus suis, laborare nolunt pro Dei promissis. 7. Timor mortis diviti homini est continua tribulatio. 8. Divitiae in tuto ponuntur, dum erogantur, Eleemosyna pium fenus Deo. 9. Divitiae in coelum praemittendae. 10. Fides in corde, quasi Christus in navi dormiens, excitanda. 11. Mundus amatores suos relinquit. 235-241

Serm. XXXIX. De eo quod scriptum est Ecclesiastici V, 8, 9, Ne tardes converti ad Deum, neque differas de die in diem. Et de verbis Apostoli, I Tim. VI, 7-19, Nihil intulimus in hunc mundum, etc. —1. Conversio non differenda. 2. Contemptus mundi. 3. Dupiditas divitiarum quam periculosa. 4. Vermis divitiarum superbia. 5. Divitiarum usus in operibus bonis. 6. Eleemosynae qua mensura et 2359 quo fine faciendae. 241-243

Serm. XL. De eodem loco Ecclesiastici V, 8, Ne tardes converti ad Deum, etc. In eos qui conversionem de die in diem differunt, quorum alii male sperando, alii desperando pereunt.—1. Sustinere Dominum quid. 2. Conversionem alii sperando, alii desperando differentes. 3. Plerique male sperando differunt. 4-5. Poenitentia in crastinum non differenda. 6. Excitandus aegrotus etiam nolens. 7. Nulla est securitas nisi a Deo. 244-246

Serm. XLI. De eo quod scriptum est Ecclesiastici XXII, 28, Fidem posside cum proximo in paupertate ipsius, ut et bonis ejus perfruaris.—1. Fides amico in ejus paupertate servanda. 2. Qua spe servanda fides amico pauperi. 3. Non spe venturae ipsi felicitatis temporalis. 4. Lazari et divitis historia idipsum ostenditur. Pauperis consortium in aeterna felicitate diviti qui ipsum hic spreverit, non sperandum. 5. Dives pauperis contemptor, miser finita vita. 6. Pauperum amicitia eleemosynis comparanda. Mammona iniquitatis. 7. Fides in Christum pauperem. 247-251

Serm. XLII. De eo quod scriptum est in Isaia, cap. I, V\. 11, Quo mihi multitudinem sacrificiorum vestrorum? Et in Psalmo CXXXIX, 1, Libera me, Domine, ab homine malo.—1. Eleemosyna in pauperem sacrificium est christiani. Duo genera eleemosynarum. 2. Eleemosynarum mensura et merces. Fenus trajectitium quid. 3. Homo malus. 252-253

Serm. XLIII. De eo quod scriptum est in Isaia, cap. VII, V\. 9, Nisi credideritis, non intelligetis.—1. Fides necessaria. 2. Fides magnum Dei donum. 3. Dei in hominem beneficia. Aliud intellectus et aliud ratio. 4. An prius credendum quod postea intelligatur. 5. Propheticus sermo ad firmandam fidem efficacior. 6. Piscatores et idiotae in apostolos cur electi. 7. Fides praecedit intelligere. 8. Fides intelligendo crescit. 9. Quomodo et credendum quod intelligatur, et intelligendum quod credatur. 254-257

Serm. XLIV. De verbis Isaiae, cap. LIII, V\. 2-9.—Hic locus intelligitur de Christo. 258

Serm. XLV. De eo quod in Isaia, cap. LVII, V\. 13, scriptum est, Qui autem dediti erunt mihi, possidebunt terram, et inhabitabunt montem sanctum meum. Et de Apostolo, Has ergo promissiones habentes, charissimi, mundemus nos ab omni coinguinatione carnis et spiritus, perficientes sanctificationem in timore Dei. II Cor. VII, 1.—1. Divinae misericordiae tribuendum quod opportune acciderit nulla hominum cura. 2. Cupiditates non finiuntur, sed augentur, si praesentia propter terrenas promissiones contemnantur. 3. Scripturae obscura loca ex locis aliis apertis illustrantur. 4. Terra viventium nobis promissa. 5. Mons Christus et Ecclesia. 6. Quomodo mons Christus et Ecclesia 7. Qualis mons Christus; contra Donatistas. 8. Mundities carnis et spiritus praecipitur. 9. Sanctificatio in timore Dei perficitur. 10. Carnis futura commutatio. Caro hominis in corpus angeli convertenda. 262-269

Serm. XLVI. De pastoribus in Ezechiel, cap. XXXIV, V\. 1-16, ab illis verbis, Et factum est, etc., usque Et pascam eas cum judicio. Contra donatistas.—1. De pastoribus non oves, sed seipsos pascentibus. 2. Christiani, propter nos; praepositi, propter alios. 3. Pastores qui se pascunt, non oves. 4. Lactis percipiendi potestas data pastoribus. 5. Lac sic sumant, ut ovibus prosint; non sumpto lacte, oves negligant. 6. Quid sit lanis se tegere. Lana, honor. 7. Paulus eorum vitiis, a quibus sibi honor exhibetur, non parcit. 8. Pastores ne vitiis parcant, multitudinis conciliandae causa. 9. De mactantibus oves pingues. 10. Ovis infirma, unde confortanda. 11. In arena aedificant, qui felicitatem terrenam promittunt. 12. Infirmus quomodo confirmandus. 13. Infirmus et aegrotus in quo differre intelligantur. Christiana firmitas. 14. Errantes oves revocare tenentur pastores. Donatistarum stolida objectio. 15. Errantes oves non sine sanarum periculo negliguntur. 16. Ovium errantium infelicitas. 17. Mali montes et colles, in quibus oves errant. Boni montes. 18. Errantes per totam faciem terrae. 19. Malis pastoribus oves unde securae. 20. Ovium interitus quomodo pastori imputatur. 21. Oves a malis pastoribus quomodo reducit Deus. Ovis errantem pastorem sequendo non secura. 22. Pastor malus non in eo quod de suo, sed in eo quod de Dei profert, audiendus. 23. Ovium curam Deus ipse suscipit. 24. Montes Israel, ubi pascua bona. 25. Spes ovium in solo Deo. 26. Ovium sanitas 2360 et requies ex Deo. 27. Pascere cum judicio. 28. Perdix sine judicio congregans, diabolus. 29. Perdix contentiosa avis; in Donatistas. 30. Unus pastor bonus, quia boni omnes in uno. 31. Donatistae Catholicos a sua communione repellunt. 32. Donatistarum vox non vox pastoris. 33. Nec vox pastoris est quod illi de traditoribus dicunt; neque quod Ecclesiam dicunt perituram. 34. Vox pastoris et ejus grex non latet. 35. Locus ex Canticis canticorum a Donatistis frustra prolatus. Cantica canticorum aenigmata. 36. Locus ex canticis contrarius est Donatistis. 37. Meridies si intelligatur loco citato, facit contra Donatistas. Exire haereticorum est. 38. Locus ex Habacuc male usurpatus a Donatistis. 39. In Donatistas non quadrat testimonium Habacuc. 40. Interpretatio verior prophetae Habacuc. 41. Donatistae Simonis Cyrenaei factum pro se interpretantes. 270-294

Serm. XLVII. De ovibus in Ezechiel, cap. XXXIV, 17-31, ab illis verbis, Et vos oves meae, etc., usque, Et ego Deus vester, dicit Dominus Deus. Contra Donatistas.—1. Oves pascuae et manuum Dei sumus. 2. Pastoris vox cum tremore audienda. 3. Gregis Dei securitas. 4. Vox pastoris nunc temporis audienda. 5. Dei patientia ne abutamur. 6. Non evellenda zizania ante messem, nec haedi ante judicium separandi. 7. Dei judicium securi boni, trementes mali exspectant. 8. Conscientia cito mundanda. 10. Doctores lividi et amarulenti. 11. Non sufficit bona conscientia, si est negligens coram hominibus conversatio. 12. Hominibus placere quatenus studendum. 13. Quando sufficiat conscientia. 14. Bonae conversationis cura. 15. Oves et hircos nunc discernere solius est Dei. 16. Schismatis Donatistarum auctores superbi. 17. Donatistas separationem suam excusare non posse. 18. Donatistarum schisma prudenti cuiquam Christianismum profiteri cupienti, non placere. 19. Oves audita pastoris voce salvantur. 20. Prophetia de Christo pastore, docens ipsum esse unum cum Deo. 21. Deitatis unitas, et personarum distributio. Mediator Christus, quomodo. 22. Testamentum pacis. Testamenta schismaticorum irrita per imperatorum leges. Scripturas se ab igne servasse jactant Donatistae. 23. Habitatio et quies in eremo conscientiae. 24. Benedictionis imber. 25. Iigna in campo fructifera allegorice. 26. Contra Donatistas. 27. A luporum dentibus eruuntur qui pastorem audiunt. 28. Plantarium pacis. 29. Oves Dei quaenam. 30. Deus omnium est, et ab omnibus suis non divisus, sed totus possidetur. 295-315

Serm. XLVIII. De verbis Michaeae prophetae, cap. VI, V\. 6-8, Quid dignum offeram Domino, etc. Deque Psalmo LXXII, Quam bonus Israel Deus, etc.—1. Praedicator verbi operatur in auribus, Deus in corde. 2. Sacrificium Deo nos ipsi. Judicium et justitiam facere. Perversum judicium non est judicium. 3. Non recti corde, qui de malorum felicitate scandalizantur. 4. Quantum propinquant casui. 5. Gubernatio rerum ad Deum pertinet. 6. Hoc psalmista suscepit cognoscere. 7. Quomodo vel quamdiu Deus sinat et bene esse malis, et male esse bonis. 8. Malis non revera bene est, nec bonis male. Malum est, malum pati. Bona quibus facias bene, et quae faciunt bonum. 316-319

Serm. XLIX. In eumdem Michaeae locum, de justitia quae facienda jussa est; et in Matthaei cap. XX, de conductis in vinea.—1. Superioris sermonis mentio. 2. Conducti in vinea. Opus indictum. Justitia. Credere, est opus Dei, et eadem ipsa justitia. Fides a facto et dicto. 3. Nunc tenebrae, postea lux. Dies sunt fideles. 4. Amicus et inimicus nunc vix dignoscitur. 5. Scriptura sancta speculum. 6. In discordia duorum quomodo se gerere debet amicus amborum. 7. Justitia. Ira, festuca; odium, trabes. Homicida, qui fratrem odit. 8. Debitorum dimissio. 9. Exemplum Christi. 10. Stephani charitas erga lapidatores suos. 11. Genu fixo orat pro inimicis. 320-325

Serm. L.—De eo quod scriptum est in Aggaeo propheta, cap. II, V\. 9, Meum est aurum, et meum est argentum. Contra Manichaeos.—1. Manichaeorum in veteres Scripturas calumnia. 2. Aurum et argentum res est non hominis, sed Dei. 3. Quia id Deus non modo condidit, sed pro nutu administrat aliis ad subsidium et probationem, aliis ad supplicium. 4. Aurum ejus proprie est, qui illo bene utitur, adeoque verius est Dei. 5. Aurum bonis et malis cur datur. 6. Aurum non recte vituperari posse. Mammona iniquitatis. Divitiae aliae verae, aliae falsae. 2361 7. Divitiarum pius usus. Dementia est crimen male utentium in res ipsas transferre. 8. Aurum a Manichaeis injuria accusari. Auri cupiditas damnatur, rectus usus a Domino commendatur. 9. Manichaei prophetarum calumniatores. 10. Aggaei locus vindicatur. 11. Aurum et argentum allegorice. 12. Pax promissa post resurrectionem. 13. Auri contemptus in propheticis litteris commendatus. 326-332

Serm. LI. De concordia Matthaei et Lucae in generationibus Domini.—1. Tractanda quaestio proposita in die natali Christi. Spectaculorum dies. 2. Spectacula Christianorum. Martyrum mortem aliter spectant carnales, aliter spirituales. 3. Christus de femina nasci cur voluerit. Per feminam venenum, per feminam salus. 4. Evangelii fides toto orbe recepta. 5. Dissonantia Evangeliorum nulla esse secure creditur, donec intelligatur. Utilitas secreti. Vela appensa in domo. 6. Pia fides Scripturarum. Augustinus ad divinas Scripturas non piam mentem afferens aliquando, decipitur. 7. Christus quomodo filius Abraham et David. 8. Generationes ab Abraham usque ad Christum. 9. Conceptio Christi de Spiritu sancto. Justitia Joseph sincera, non saeva. 10. Interpretatio nominis Jesu. 11. Utilitas haereticorum. Utilitas per Judam proditorem. 12. Generationes ter quatuordecim apud Matthaeum inveniuntur, Jechonia bis numerato. 13. Cur Jechonias bis numeretur. 14. Transitus Evangelii ad Gentes figuratus in transmigratione Babylonis. 15. Christus inter Judaeos et Gentes lapis angularis in Jechonia adumbratus. 16. Cur genealogia Christi deducitur per Joseph. Joseph verus maritus Mariae. 17. Joseph pater Christi a Maria dictus, quomodo. Christus non se negat filium Joseph. 18. Mariae modestia et humilitas imitanda feminis. Maria virgo et mulier dicta. Symbolum fidei. 19. Christus patrem Joseph non negat. Obedientia pueri Jesu imitanda pueris. 20. Christus et filius et Dominus David. 21. Conjugium facit, non commixtio carnalis, sed charitas conjugalis. Conjugati abstinentes ex consensu. 22. Carnalis commixtio nonnisi procreationis causa. Tabulae matrimoniales. Adulterium unde. Veniale peccatum quando in usu matrimonii. 23. Duobus sustentaculis constat genus humanum. 24. Ad vitae necessaria, alii libidine, alii ratione ducuntur. 25. Patribus concessum habere multas uxores ad hoc tantum ut filios procrearent. 26. Dignitas virginalis coepit a matre Domini. Joseph quomodo vere pater Christi. Adoptio filiorum. Filii naturales et filii conjugales. 27. Duo patres Josephi ad conciliandos Matthaeum et Lucam recte admittuntur. 28. Adoptio in sacris Litteris. Antiquorum cum ancillis concubitus quomodo sine adulterio. 29. Filii proprio quodam modo apud Judaeos. Generationes Domini varie ab Evangelistis sine mendacio numeratae. 30. Quare per Joseph numerantur, non per Mariam. 31. Cur Matthaeus descendens numerat, Lucas vero ascendens. 32. De quadragenario numero in generationibus Domini. Quedragenarii numeri significatus. 33. Cur generationes septuaginta septem numerat Lucas. 34. Numeri septuaginta septem significatus. 35. Scripturae quomodo legendae. 332-354

Serm. LII. De verbis Evangelii Matthaei, cap. III, V\. 13-17, Venit Jesus a Galilea in Jordanem ad Joannem, ut baptizaretur ab eo, etc.; de Trinitate.—1. Deus Trinitas in baptismo Christi commendatur. 2. De Trinitate inseparabili difficultas. 3. Auxilii divini necessitas ad solvendum nodum difficultatis. 4. Opera Patris et Filii inseparabilia. 5. Pater omnia per Filium et fecit et regit. 6. Difficultas, an Filii nativitas et passio sit etiam Patris. Patripassianorum haeresis. 7. Difficultatis nodus. 8. Filii solius est nativitas ex virgine, sed facta est a Patre et Filio. 9. Filii nativitatem esse factam a Patre. Paulus juris divini consultus. 10. Locus Apostoli quo dicitur Christus de muliere natus. 11. Factam a Filio quoque nativitatem Filii. 12. Passio etiam Filii a Patre et Filio. 13. Idem de Christi resurrectione probatur. 14. Replicatio doctrinae explicatae. 15. Deus ad modum corporis in spatio non cogitandus. 16. Deus incomprehensibilis. 17. In nobis quaerenda Dei similitudo. 18. Anima nostra ad imaginem Dei facta. 19. Trinitatis similitudo in homine. 20. Memoria, intellectus et voluntas, et separabiliter demonstrantur, et inseparabiliter operantur. 21. Ex his tribus illustratur Trinitatis mysterium. 22. Quid ex illis ad Patrem, quid ad Filium et Spiritum sanctum pertineat, cogitandum relinquitur. 2362 23. Hinc satis intelligitur Trinitatis personas posse et separabiliter demonstrari, et inseparabiliter operari. 354-364

Serm. LIII. De verbis Evangelii Matthaei, Beati pauperes spiritu, etc.; sed de hoc maxime quod dictum est, Beati mundicordes, quoniam ipsi Deum videbunt. Cap. V, V\. 3-8.—1. Omnes volunt esse beati. Pauper spiritu quis. 2. Mitis quis. 3. Lugentes. 4. Esurientes. 5. Misericordes. 6. Mundicordes. 7. Dei facies et manus et pedes quid. 8. Praemia operibus congrua in sententiis beatitudinum. 9. Visio Dei quomodo mundicordibus speciatim promissa. 10. Fide cor mundatur ad videndum Deum. 11. Fides Christianorum discernenda a fide daemonum. Fidei comites spes et charitas. 12. Deus non cogitandus ut corpus. 13. Locus Isaiae in speciem contrarius. 14. Excutitur locus allatus. Coelum, sancti. Terra, terreni. Sursum cor. 15. Latitudo, longitudo, altitudo et profundum. 16. Crucis quatuor dimensiones. 364-371

Serm. LIV. De eo quod scriptum est in Evangelio Matthaei, cap. V, V\. 16, Sic luceat lumen vestrum coram hominibus, ut videant bona opera vestra, et glorificent Patrem vestrum qui in coelis est; et contra, cap. VI, V\. 1, Attendite ne justitiam vestram faciatis coram hominibus, ut videamini ab eis.—1. Praecepta in speciem contraria. 2. Utrumque praeceptum implet Apostolus. 3. Conciliantur duo illa praecepta. 4. Quisnam vere praeceptum utrumque implevit. 372-374

Serm. LV. De verbis Evangelii Matthaei, cap. V, V\. 22, Qui dixerit fratri suo, fatue, reus erit gehennae ignis, etc.—1. Timor utilis. 2. Divini auxilii necessitas ad domandam linguam. 3. Deus linguae domitor. 4. Ferendum flagellum Dei domitoris. 5. Quam in spem hic domamur. 6. Refugium nostrum Deus. 375-377

Serm. LVI. In Evangelii Matthaei, cap. VI, V\. 7-13, de oratione Dominica, ad Competentes.—1. Symbolum et oratio Christianis traditur. 2. Duo cavenda invocanti. 3. Non optanda mala malis, sed ut boni fiant, orandum. 4. Multiloquium in oratione vitandum. Ad quid oratio nostra. Desideriorum forma in Dominica oratione. 5. Prima petitio. 6. Secunda petitio. 7. Tertia petitio. 8. De eadem petitione. 9. Quarta petitio. 10. Panis quotidianus sermo Dei. Eucharistia. 11. Quinta petitio. 12. Peccatorum quotidianorum mundatio. Minuta peccata non contemnenda, quia plura. 13. Pactum donandi debita. 14. Hortatur ad dilectionem inimicorum. 15. Inimicos diligere paucorum est, sed tamen ab omnibus id praestandum. 16. Inimico saltem petenti detur venia. 17. Disciplina sine odio. Inimico veniam negans nihil ipsi nocet, sed sibi. 18. Sexta petitio. 19. Petitiones tres aeternam vitam, et tres hujus vitae necessitates respiciunt. 377-386

Serm. LVII. Rursum in Matthaei caput VI, V\. 9-13, de oratione Dominica, ad Competentes.—1. Symbolum prius, tum oratio tradenda. 2. Filius Dei fratres suos nos esse voluit. 3. Quid a Patre petendum. 4. Prima petitio. 5. Secunda petitio. 6. Tertia petitio. 7. Quarta petitio. 8. Quinta petitio. 9. Sexta petitio. 10. Liberatio a malo. 11. Magna tentatio, horrenda tentatio velle vindicari. 12. Commendatio charitatis erga inimicos. Debita quotidiana. 13. Hortatio. 386-393

Serm. LVIII. Item in Matthaei, cap. VI, V\. 9-13, de oratione Dominica, ad Competentes.—1. Symbolum et Dominica oratio. 2. Omnium unus Pater. 3. Prima et secunda petitio. 4. Tertia petitio. 5. Quarta petitio. 6-7. Quinta petitio. 8. Contra iram et odium. 9. Concupiscentiae resistendum. 10. Peccata minuta non contemnenda. 11. Liberatio a malo. 12. Petitionum discrimen. 13. Symbolum memoria tenendum. 393-399

Serm. LIX. Item in Matthaei, cap. VI, V\. 9-13, de oratione Dominica, ad Competentes.—1. Symbolum regula fidei. 2. Omnium unus Pater. 3. Prima petitio. 4. Secunda petitio. 5. Tertia petitio. 6. Quarta petitio. 7. Quinta petitio. 8. Sexta petitio. 400-402

Serm. LX. De verbis Evangelii Matthaei, cap. VI, V\. 19-21, Nolite vobis condere thesauros in terra, etc.; exhortatorius ad faciendas eleemosynas.—1. In hujus mundi tribulatione consilium a Christo capiendum. 2. Vita hic laboriosa. 3. Varie conturbatur qui thesaurizat. Cui colligat, nescit. 4. Furi forte thesaurizat. 5. Consilium a Christo petendum. 6. Thesaurus in coelo condendus. 7. Migrandae e terra in coelum divitiae. 8. Laturarii nostri pauperes 2363 sunt. 9. Opera misericordiae sola commemoranda sunt in judicio. 10. Ratio cur de eleemosynis tantum agatur in judicio. 11. Deus egere voluit in pauperibus. 12. Poenitentia sterilis nihil prodest. 400-408

Serm. LXI. De verbis Evangelii Matthaei, cap. VII, V\. 7-11, Petite, et dabitur vobis, etc.; exhortatorius ad faciendas eleemosynas. 2. Homo de malo bonus non fit nisi a Deo. Pelagianos redarguit. 3. Bonum duplex. 4. Eroganda pecunia, ut habeatur justitia. Mendicus Dei. Ad petendum similitudinibus Deus hortatur. 5. Vidua ad judicem. 6. Amicus ad amicum. 7. Qui, a quo, quid petamus. 8. Qui, a quibus, quidve petunt hic mendici nostri. 9. Dives et pauper in nativitate et morte aequales. 10. Aliud est esse divitem, aliud velle divitem fieri. Vermis divitiarum, superbia. 11. Divitiarum usus ad comparanrandam aeternam vitam. 12. Divites sic utantur superfluis suis, ut tribuant pauperibus necessaria. 13. Ad eleemosynas urget. 409-414

Serm. LXII. De verbis Evangelii Matthaei, cap. VIII, V\. 8-12, Non sum dignus ut sub tectum meum intres, etc.; necnon de verbis Apostoli, I Cor. VIII, V\. 10-12, Si enim quis viderit eum qui habet scientiam, in idolio recumbentem, etc.—1. Centurionis humilitas. 2. Superbus a discipulatu Christi repulsus. 3. Centurionis fides in humilitate. 4. In Centurione Gentes figuratae. 5. Mulier tangens fimbriam Christi, cum eum turba premit. 6. Impletum nunc quod in Evangelio praedicebatur. 7. Reprehenduntur in idolio convivantes cum Paganis. 8. Majoris alicujus metu recumbentes in idolio. Observantia in majorem quemque sit ordinata. 9. Scandalum fratri, peccatum est in Christum. 10. Inepta excusatio recumbentium in idolio. 11. Corpus Christi premere et tangere. 12. Praelatus seu bonus seu malus, piis nocere non valet. 13. Observantia potestatum ordinata. 14. Dolus potentis mali novaculae comparatur. 15. Securitas piorum sub Dei praesidio. 16. Vita aeterna laboris merces. 17. Idola, nisi legitima potestas detur, non frangenda. 18. Idololatrarum injustae querimoniae. 414-423

Serm. LXIII. De verbis Evangelii Matthaei, cap. VIII, V\. 23-27, Et ascendente eo in naviculam, etc.—1. Navigantes in saeculo. 2. Excitandus Christus inter irae tempestates. 3. Imperante Christo fit tranquillitas. 424

Serm. LXIV. De verbis Evangelii Matthaei, cap. X, V\. 16, Ecce ego mitto vos sicut oves in medio luporum, etc.—1. Lupi oves facti. 2. Unde fiducia christiano inter lupos. 3. Serpentis astutia quomodo imitanda. 4. Columbae simplicitatis imitanda. 425-426

Serm. LXV. De verbis Evangelii Matthaei, cap. X, V\. 28, Nolite timere eos qui corpus occidunt, etc.—1. Timore timor pellendus. 2. Homini ab homine nil metuendum. 3. Dei martyrem cur non terreat persecutor. 4. Anima modo suo immortalis. 5. Quomodo mori anima potest. Vita animae Deus. 6. Mors tum corporis, tum animae quibus indiciis cognoscitur. 7. Mors animae lugenda et timenda magis quam mors corporis. 8. Corporis et animae mors aeterna quae sit. 426-430

Serm. LXVI. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XI, V\. 2-11, Cum audisset Joannes in vinculis opera Christi, mittens duos de discipulis suis, ait illi: Tu es qui venturus es, an alium exspectamus? etc.—1. Joannis de Christo testimonium. 2. Christi testimonium de Joanne. 3. Difficultas an Joannes dubitaverit de Christo. 4. Solvitur difficultas. 5. Pauperum cura. 430-433

Serm. LXVII. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XI V\. 25, Confiteor tibi, Pater, Domine coeli et terrae, quia abscondisti haec a sapientibus, etc.—1. Confessio duplex est, peccatoris et laudatoris. Tundere pectus quid. 2. Peccatoris confessio etiam ipsa est Dei laudatio. Lazari suscitatio, peccatoris resurgentis figura. 3. Ecclesia peccatores solvendo quid eis prosit. 4. Laudare Deum. Accusare nos ipsos. 5. Inimici nostri invisibiles. 6. Unde praesidium contra inimicos. 7. Gratia in Christo maxime elucet, et in latrone. 8. Fides denegata superbis. 9. Joannes non lumen, sed lucerna. 10. Oratio ad Dominum. 433-437

Serm. LXVIII. Item de verbis Evangelii Matthaei, cap. XI, V\. 25, Confiteor tibi, Pater, Domine coeli et terrae, etc.—1. Sapientes et prudentes, quibus abscondita sunt mysteria. 2. Non prodest quantalibet scientia, si desit scientia Dei. 3. Non detinenda veritas in iniquitate. 4. Unde inexcusabiles sapientes 2364 saeculi. 5. Glorificare Deum et gratias agere, idem. 6. Superbis absconduntur mysteria, parvulis autem revelantur. 438-440

Serm. LXIX. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XI, V\V\. 28, 29, Venite ad me omnes qui laboratis et onerati estis, etc. 1.—Unde hic labor. 2. Humilitas fundamentum aedificii spiritualis. 3. Visio nobis promissa Dei videntis. 4. Peccatori fugiendum ad Deum. 440-442

Serm. LXX. Rursum de verbis Evangelii Matthaei, cap. XI, V\. 28-30, Venite ad me, omnes qui laboratis et onerati estis, et ego reficiam vos, etc. Jugum Christi in speciem durum. 2. Unde lene fit jugum Christi. 3. Amore dura quaeque mitescunt. 442-444

Serm. LXXI. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XII, V\. 32, Qui dixerit verbum contra Spiritum sanctum, non remittetur ei, neque in hoc saeculo, neque in futuro. Sive de blasphemia in Spiritum sanctum.—1. Praevia observatio ad quaestionem tractandam. Pharisaei de regno diaboli recedere ex suis ipsorum verbis admonentur. 2. Diaboli ejectio per virtutem Christi. 3. Liberatio a diabolo per gratiam. Discretio ex massa perditionis. 4. Regnum Christi haeresibus et schismatibus etiam excitatis indivisum. 5. Difficultas quaestionis tractandae. 6. Peccatum in Spiritum sanctum, quale in Paganis. Judaeis et haereticis non irremissibile. 7. De peccato in Spiritum sanctum quod in baptizatis, opinio quorumdam improbatur. 8. Quaestio omnium difficillima. 9. Non omnem Spiritus blasphemiam irremissibilem esse. 10. Certam quamdam esse blasphemiam irremissibilem. 11. Locus Joannis de certo quodam Judaeorum peccato. 12. De Spiritu sancto hic dictum esse. 13. Evangelistae alii de hac re consentientes cum Matthaeo. 14. Difficultas in verbis Marci. 15. Tentatio duplex. 16. Salus credenti et baptizato promissa. 17. Modus quidam manducandi carnem Christi proprius piorum. 18. Aggreditur solutionem quaestionis. Trinitas Deus. 19. Peccatorum remissio datur per Spiritum sanctum. Ignis, tribulatio. Ignis, Spiritus sanctus. 20. Impoenitentia peccatum in Spiritum sanctum. 21. De nullo desperandum est in praesenti vita. 22. Objectio diluitur. 23. Omnis alia blasphemia, dimisso peccato in Spiritum sanctum, dimittitur, quare. 24. Non ideo Filii blasphemiam facilius quam Spiritus remitti, quia ille minor est in quantum homo. 25. Peccata dimittere totius est Trinitatis. 26-27. Trinitatis potestas et operatio individua. 28. Peccata non remittuntur extra Ecclesiam. 29. Spiritus sanctus et Patris et Filii Spiritus est. 30. Extra Ecclesiam non habetur Spiritus sanctus. 31. Homines et carnales et animales, parvuli in Christo. 32. Ficti catholici, haeretici et schismatici Spiritum sanctum non habent. 33. Remissio peccatorum non extra Ecclesiam. 34. Impoenitentiam irremissibilis blasphemiae nomine intelligendum esse suadetur ex Luca. 35. Ex aliis duobus Evangelistis idem insinuatur. 36. Unitati Ecclesiae corde impoenitenti resistere, blasphemia est irremissibilis. 37. Congregationes praeter Ecclesiam non habent Spiritum sanctum quo fit remissio peccatorum. Peccatum irremissibile. Suffugium contra irremissibilem blasphemiam. 38. Tractatoris humilitas. 445-466

Serm. LXXII. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XII, V\. 33, Aut facite arborem bonam, et fructum ejus bonum, etc.—1. Bona opera habere malus non potest. 2. Mali nos omnes inventi. 3. Patientia Dei erga nos. 4. Duae radices charitas et cupiditas. 5. Homo bona omnia vult habere praeter seipsum. 6. Verum bonum quid. 7. Cur mundus tam acriter flagellatur. 467-468

Serm. LXXIII. De verbis Evangelii Matthaei, ubi Dominus Jesus parabolas seminantis exponit, cap. XIII, V\. 24-30, 36-43.—1. Mali inter bonos. 2. Una res multa nomina, et duae res unum interdum nomen sortiuntur in figuris Scripturae. 3. Ad Christianos malos ut mutentur. 4. Ad bonos Christianos ut malos tolerent. 470-471

Serm. LXXIV. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XIII, V\. 52, Ideo omnis scriba eruditus in regno Dei, etc.—1. Scribae Judaeis quinam. 2. Scribae non eruditi in regno Dei. 3. Praefecti mali quomodo bona loquantur, et a subditis audiendi. 4. Botrus in spinis. 5. Veteres Scipturae per Christum evacuatae. 472-474

Serm. LXXV. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XIV, V\. 24-33, Navicula autem in medio mari jactabatur fluctibus, etc.—1. Altior significatio latet in re gesta. 2. Quid significet transitus maris in navi. 3. Christi in monte oratio. 4. Navis jactata tempestate. 5. Tempestas absente Domino. 6. Retro aspicere. 7. Vigilia noctis quarta. Fides crucis. 8. Error discipulorum 2365 errorem figurat haereticorum. 9. Error alius itidem figuratus. 10. Petrus ambulans super mare. 472-476

Serm. LXXVI. Rursus in Matthaei cap. XIV, V\. 24-33, de Domino ambulante super aquas maris; et de Petro titubante.—1. Mare, saeculum; Petrus Ecclesiae typus. 2. Ecclesia non super homines, sed super Christum aedificata. 3. Petrus primo beatus, et mox satanas dictus. 4. in Petro firmi et infirmi figurati. 5. homo in se infirmus, potens in Domino. 6. Infirmitatis propriae cognitio necessaria ad gratiam obtinendam. 7. Paulus infirmitatem suam agnoscens perficitur. 8. Petrus potens non in se, sed in Domino. 9. In saeculi adversitate seu felicitate cupiditas tempestas est. 479-482

Serm. LXXVII. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XV, V\. 24-28, Egressus Jesus de Genezareth, secessit in partes Tyri et Sidonis, et ecce mulier Chananaea, etc.—Chananaea mulier humilitatis exemplum. 2. Quomodo Christus nonnisi ad Israelitas missus. Solutio quaestionis. 3. Saulus in Paulum mutatus. Ratio mutati nominis Sauli in Pauli. 4. Judaei audito Petro conversi. Oves ad quas Christus missus est. 5. Ad gentes Christus non missus est, sed misit. 6. Filia Archisynagogi, et Haemorrhoissa. 7. Res de illis narrata licet vere gesta, tamen figura est. 8. Quid illis figuratur. 9. Chananaeae perseverantia in petendo. 10. Gentes quare canes. 11. Humilitas commendata in Chananaea. Magna contra superbiam medicina, Deus homo. 12. Judaeis ob superbiam rejectis Gentes propter humilitatem in eorum locum suffectae. Magna fides, sicut granum sinapis. 13. Carnalia in regno coelorum non exspectanda. Divitiae hic argumentum indigentiae. Sanitas hujus vitae longa aegritudo. 14. Moriendi necessitus ab ipso exortu. Vera sanitas, immortalitas. 15. Rami naturales praeciduntur, inseritur oleaster, quare. 483-489

Serm. LXXVIII. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XVII, V\. 1-8, post dies sex assumpsit Jesus Petrum, et Jacobum, et Joannem fratrem ejus, etc.—1. Regnum Christi. 2. Dominicae transfigurationis allegoria. Vestimenta Christi. 3. Petri votum. 4. Vox de nube. Prostratio discipulorum. 5. Discipulorum erectio, Solus Jesus erectis iis videtur. Praemium nobis promissum ipse Deus. 6. Aliorum curanda salus ex charitate. 490-492

Serm. LXXIX. Rursum de verbis Evangelii Matthaei, ubi se Jesus demonstravit in monte tribus discipulis. Cap. XVII, V\. 1-8. 493

Serm. LXXX. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XVII, V\. 18-20, Nos quare eum non potuimus ejicere? etc. Ubi de oratione.—1. Apostolorum incredulitas. 2. Deus etsi nostram inopiam novit, orandus tamen. 3. Orandus Deus, ut a vitiis sanet. 4. Aegrotorum duo genera. Christus medicus omne aegrotos invenit. 5. Quo remedio per Christum sanati aegroti. Mercimonium coeleste. Oratio Christi pro crucifixoribus suis. 6. Oratio in vitae hujus periculis. 7. Beneficia temporalia et aeterna quomodo petenda. 8. Tempora mala unde, et quomodo ferenda. 493-498

Serm. LXXXI. De verbis Evangelii Matthaei, ubi admonemur ab scandalis mundi cavere, cap. XVIII, V\. 7-9.—1. Contra scandala quomodo munimur. 2. Mites in pressura, contra scandalum muniti. 3. Mites quinam sint. Mundus bonus et mundus malus. 4. Scandalum ab oculo, a manu et a pede. 5. Mendacium divina lege vetitum. 6. Homines agant, non ut homines, sed ut filii Dei. 7. Paganorum scandalum ex pressuris mundi. 8. Pressurae deficientis mundi praedictae. 9. Paganorum in christianam religionem querelae ex vastatione. 499-505

Serm. LXXXII. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XVIII, V\. 15-18, Si peccaverit in te frater tuus, corripe eum inter te et ipsum solum, etc. Et de verbis Salomonis, Annuens oculis cum dolo, congerit hominibus moestitiam. Qui autem arguit palam, pacem facit. Prov. cap. X, V\. 10, secundum LXX.—1. Observatio praevia. Festuca, ira, trabes, odium. 2. Peccatum irascentis; crudelitas odio habentis. 3. Odium ei qui odit gravius nocet quam alteri. 4. Quo animo frater corripiendus. Peccatum in hominem non contemnendum. 5. Hujus peccati remedium. 6-7. Quid agere debeat, qui injuriam passus est. 8. Conciliatur Evangelium cum Salomone. 9. Correptio alias secreta, alias publica esse debet. 10. Quando secreta esse debet, quando publica. 11. Correptionis modus, curve secreto fiat. Peccata carnis mortifera. 12. Vita cito emendanda. 13. Peccata carnis 2366 non contemnenda. 14. Correctio non procrastinanda. Vox corvina. Homines bona volunt habere omnia praeter vitam: 15. Pastoris onus non abjiciendum. 506-513

Serm. LXXXIII. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XVIII, V\V\. 21, 22, Quoties peccabit in me frater meus, etc.—1. De remittendis injuriis. 2. Omnis homo debitor Dei est, et debitorem habet fratrem. Misericordiae opera duo. Mendici Dei sumus, 3. Quoties ignoscendum fratri. 4. Omnia debita dimittenda. 5. Insignis hac de re figura. 6. Alia figura de eodem. Decalogus. 7. Septuagesimo septimo numero peccata omnia esse praesignata. Peccata dimissa replicantur non dimittendi. 8. Ita ignoscendum, ut non negligatur disciplina. 514-518

Serm. LXXXIV. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XIX, V\. 17, Si vis venire ad vitam, serva mandata.—1. Aeterna vita quantum amanda sit, intelligitur ex amore hujus vitae. 2. Mali sunt dies hujus vitae. Vera ac beata vita, aeterna. 519

Serm. LXXXV. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XIX, V\. 17-25, Si vis venire ad vitam, serva mandata, etc.—1. Mandatorum observatio ad promerendam vitam. Evangelium, os Christi. 2. Divites difficile salvantur. Pauperes quid cavere oportet. 3. Divitibus quid praecipi velit Apostolus. Vermis divitiarum, superbia. 4. De divitiis quid praestandum. Divites facile tribuant. 5. Quantum in pauperes erogandum. 6. Pauperes tenentur frenare cupiditates. 7. Conclusio. 520-523

Serm. LXXXVI. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XIX, V\. 21, Vade, vende omnia quae habes, et da pauperibus, etc.—1. Thesaurus in coelo reponendus. Sursum cor: 2. Consilium salutis petens, nec lubenter audiens. Deus ipse servat quod pauperi datur. 3. Deus in paupere accepit. Fenus pium et fenus iniquum. 4. Deus creditores ipse ut recipiant convenit. 5. Quid pro terrenis reddat. 6. Dominae duae contraria jubentes, avaritia et luxuria. 7. Ab earum jugo Christus liberat. 8. Avaritiae consilium imprudens. 9. Aliud stolidum consilium. 10. Consilium Dei id jubentis quod avaritia. 11. Avarorum falsa pietas in filios. Filio mortuo sua pars est transmittenda. 12. Mortuo debetur, quod vivo servabatur. 13. Christus filiis annumerandus in patrimonii divisione. 14. Avaritiae excusatio sublata. 15. Christus contra luxuriam idem consulit quod luxuria. Dives imprudens. 16. Dives alter luxuriosus. 17. Consilium Dei de faciendis eleemosynis nunc amplectendum. 523-530

Serm. LXXXVII. De eo quod scriptum est, Simile est regnum coelorum homini patrifamilias, qui misit operarios in vineam suam. Matth. cap. XX, V\. 4-16.—1. Colimus nos Deum, et colit nos Deus. 2: Quomodo nos Deus colit. 3. Vinea a Deo plantata. 4. Operarii ad vineae culturam conducti 5. Merces novissimis prius reddita, quid sit. Vocati hora prima, tertia, etc. 6. Denarius vita aeterna. 7. Quomodo aliter intelliguntur vocati hora prima, tertia, etc. 8. In eos qui vocati ad vineam venire differunt. 9. Quomodo paterfamilias exiit vocare ad vineam suam. Ecclesia loquitur omnium gentium linguis. 10. Desperatio et perversa spes occidunt animas. 11. Spes perversa qua differtur conversio. Diem crastinum Deus nemini promisit. 12. Potentium amicitiam, cum saluti obest, contemnendam docet Christus. 13. Christo medico obediendum, contemptis potentibus qui ei adversantur. 14. Phrenetici, lethargici. 15. Conclusio. 530-538

Serm. LXXXVIII. De verbis Evangelii Matthaei, ubi de duobus caecis sedentibus secus viam, et clamantibus, Domine, miserere nostri, fili David. Cap. XX, V\. 30-34.—1. Medicus noster, Christus. Miraculis corporalibus aedificabat fidem. 2. Ecclesiae postea fides sine miraculis laudabilior est. Cicatrices corporis sui cur servavit. 3. Miracula nunc majora Christus operatur. 4. Oculus mentis, quo Deus videatur, mundatur per fidem. 5. Opera nostra nunc tota est sanare oculum cordis. 6. Studium de mundando cordis oculo. 7. Aegroti ad poculum sumendum exemplo Christi invitamur. 8. Crucem suam cur hic honoravit Christus. 9. Duorum caecorum curatio quid significat. Jesum transire, quid. 10. Caeci duo, duo populi. Angularis lapis Christus. 11. Transiens Jesus interpellatur, et sanat. 12. Clamare ad Christum, quid. 13. Turba prohibens clamare. 14. Quomodo oculi sanantur. Stare Jesum, quid. 15-16. Lux interior cum visibili comparatur. 17. Clamandum 2367 inter turbas clamare prohibentes. 18. Perseverantia contradictores vincuntur. 19. Boni et mali in Ecclesia permixti. Malus bonum duobus modis non maculat. 20. Correctio non superbo animo facienda. 21. Unitas nunquam deserenda. Donatistarum separatio improbatur ex parabola zizaniorum. 22. Donatistarum commentum de frumentorum diminutione. 23. Locus male de separatione intellectus a schismaticis. 24. Prophetae populi vitia reprehendebant, nec ab illo recedebant. 25. Corde recedendum a malis, non corpore. 539-553

Serm. LXXXIX. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XXI, V\. 19-12, ubi Jesus arborem arefacit; et de illis Lucae, cap. XXIV, V\. 28, ubi finxit se longius ire.—1. Maledictio fici quid nos admoneat. 2. Mons in mare missus ab Apostolis. 3. Maledictionem arboris futurum aliquid praefigurasse. 4. Regula ad Scripturas interpretandas. 5. Factum figuratum. 6-7. Factum vere gestum, et nihilominus figuratum. 553-558

Serm. XC. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XXII, V\. 1-14, ubi de nuptiis filii regis. Contra Donatistas, de charitate.—1. Convivium dominicum duplex: aliud hic, fidelium, aliud in coelis, beatorum. 2. Justi omnes hac in vita et mali sunt et boni. 3. Mali a convivio exclusi; quinam intelligendi. 4. Uno excluso multos exclusos significari. 5. Quaenam sit vestis nuptialis. 6. Vestis nuptialis charitas. Bona caetera sine charitate non prosunt. Charitas et cupiditas in homine. 7. Proximus, omnis homo. 8. Fides non quaelibet laudatur. 9. Charitas ad inimicos extendi debet. Oratio contra inimicos quaenam illicita, quaenam licita. 10. Extendenda dilectio, ut omnes rapiat ad Deum. 559-566

Serm. XCI. De verbis Evangelii Matthaei, ubi Dominus interrogavit Judaeos, cujus filium dicerent esse Christum. Cap. XXII, V\. 42-46.—1-2. Christum esse Messiam probatur contra Judaeos. 3. Incarnati Verbi mysterium dignis aperitur. Amare Deum gratis pietas est. 4. Diabolus calumniosus adversarius. Quare de bonis spargat mala. 5. Post quaestionem de Christo, cur de moribus agitur. Honores ecclesiastici. 6. Unde fit animus capax ad intelligenda mysteria. 7. Non ascendit in coelum nisi qui inhaeret Christo. 8. Christus et Ecclesia, unus homo. 9. Fide ac bonis operibus ad Dei visionem pervenimus. 567-571

Serm. XCII. De eisdem verbis Evangelii Matthaei, cap. XXII, V\. 42-46.—1. Quaestio Judaeis facta de Christo. 2. Christus se filium David non negat. 3. Christus Deus et homo. 572-573

Serm. XCIII. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XXV, V\. 1-13, Simile erit regnum coelorum decem virginibus, etc.—1. Decem virgines quaenam intelligendae in parabola Evangelii. 2. Virgines decem, animae quaelibet de Ecclesia Dei. 3. Nec virginitas sufficit, nec opera bona. 4. Virgo anima quaelibet christiana. 5. Praeter continentiam et opera bona requiritur charitas. Oleum, charitas. 6. Ire obviam sponso quid. Virginum dormitio. 7. Mortui, quare dormientes. 8. Clamor media nocte. 9. Resurrectio virginum. Oleum in vasis. 10. Oleum portare secum. Oleum alienum. 11. Fatuae virgines irridentur a sapientibus. 12. Oleum ementes et vendentes. 13. Prudentium virginum humilitas. 14-15. Pulsantibus ostium cur non aperitur. 16-17. Quomodo prudentes quinque virgines imitandae. 573-579

Serm. XCIV. De verbis Evangelii Matthaei, ubi servus piger, qui talentum acceptum noluit erogare, damnatur. Cap. XXV, V\, 24-30.—Episcopus unde dictus. Episcopatus officium cuique patrifamilias impositum. 580

Serm. XCV. De verbis Evangelii Marci, ubi miraculum septem panum refertur. Cap. VIII. V\. 1-9.—1. Epulae in Scripturis sanctis. 2. Miraculum septem panum allegorice. 3. Mysteria in iis qui saturati sunt de septem panibus. 4. Qualis qui ad convivium invitavit. 5. Discumbens sine veste nuptiali reprobatus. 6. Unus projectus multos figurat. 7. Vestis nuptialis, charitas. 581-583

Serm. XCVI. De verbis Evangelii Marci, cap. VIII, V\. 34, Si quis vult me sequi, abneget semetipsum, etc., deque verbis I Joannis II, 15, Qui diligit mundum, non est dilectio Patris in eo.—1. Charitate fiunt praecepta levia. 2. Amor sui, prima hominis perditio. 3. Quo sequendus Christus et qua via. 4. Ferenda crux et contemnendus mundus. 5. Mundus quomodo malus, et a Deo bono factus. 6. Mundus bonus ex malo factus. 7. Mundus persequens mundum 2368 8. Mundus in Scripturis duplex, redemptus et damnatus. 9. Omnibus jussum est ut se abnegent. 10. Varii gradus sequentium Christum, quidve in illis sit retro respicere. 584-588

Serm. XCVII. De verbis Evangelii Marci, cap. XIII, V\. 32, De die autem illo vel hora nemo scit, neque Angeli in coelo, neque filius, nisi Pater.—1. Praeparatio ad novissimum diem. 2. Homini mortalitas ad humilitatem prodesse debet. 3. Sola mors hic certa. 4. Mundus per Christum nobis victus. 589-590

Serm. XCVIII. De verbis Evangelii Lucae, cap. VII, V\. 11-15; et de tribus mortuis quos Dominus suscitavit.—1. Miracula Domini in corporibus et in ammis. 2. Mortuorum duo genera. 3. Tres mortui a Domino suscitati. Miracula Christi propter significationem facta. Apta similitudo. 4. Trium mortuorum suscitatio. 5. Tria peccatorum genera, tribus illis mortuis figurata. Consuetudo mala. 6. Quatuor in peccatis progressus. 7. Resurgendum celeriter a peccato. 591-595

Serm. XCIX. De verbis Evangelii Lucae, cap. VII, V\. 36-50, Et ecce mulier quae erat in civitate peccatrix, etc. De remissione peccatorum, contra Donatistas.—1. Mulier peccatrix ad pedes Domini recumbentis. 2. Pharisaei superbi cogitatio. 3. Dominus Pharisaei cogitationem castigat. 4. Ardua quaestio ex Domini verbis nata. 5. Exemplis res declaratur. 6. Quaestio solvitur. Inter debita dimissa numerari vult quae vitavimus peccata. 7. Deinceps de remissione peccatorum, quod ab homine dimitti non possint. 8. Donatistarum error et arrogantia. 9. Argumentum Donatistarum. Peccata per Ecclesiam Spiritus sanctus dimittit. 10. Peccata a Deo dimittuntur et per hominem, et praeter hominem. Spiritus sanctus per mysterium hominum datus. 11. Spiritus datus absque hominum ministerio. Exemplum in eunucho Candacis reginae. 12. Aliud exemplum in Cornelio centurione. 13. Mundatio in Baptismo non ex ministrorum meritis, sed ex Dei gratia. 595-602

Serm. C. De verbis Evangelii Lucae, ubi agitur de tribus, quorum unus dixit, Domine, sequar te quocumque ieris, et reprobatus est; alius non audebat, et excitatus est; tertius differebat, et culpatus est. Cap. IX, V\. 57-62.—1. Cur reprobatur, qui profitetur se secuturum Christum. 2. Alter a Christo vocatus. Pietate carnali differre volens urgetur. Parentes quomodo honorandi. Mortui mortuos sepelientes. Ordinare charitatem. 3. Tertius ad suos respiciens culpatur. Electio secundum gratiam. 4. Gratiae Dei totum debent electi. 602-604

Sermo. CI. De verbis Evangelii Lucae, Messis quidem multa, etc. Cap. X, V\. 2-6.—1. Messis in Judaeis, sementis in Gentibus. Paulus modicus. 2. Messes duae, Judaeorum et Gentium. 3. Semen Evangeli Gentibus transmissum. 4. Pastoris partes populo explicare quid prosit. 5. Praecepta praedicatoribus constituta, non carnaliter accipienda. 6. Praeceptum de sacculo non ferendo. 7. De calceamentis non induendis. 8. De salute nemini dicenda in via. Expositio primo obvia. 9. Sensus alter reconditior. Evangelium per occasionem praedicare. 10. Praedicatores sua quaerentes quomodo audiendi. 11. Praedicatores pacem ferre jussi. 605-610

Serm. CII. De verbis Evangelii Lucae, Qui vos spernit, me spernit. Cap. X, V\. 16.—1. Pastoribus debita reverentia. 2. Mors quaenam vere bona vel mala sit. 3. Divitis et Lazari contraria sors post mortem. 4. Mors unde mala censeri debet. 5. Hortatur ad bona opera. 611-612

Serm. CIII. De verbis Evangelii Lucae, Et mulier quaedam Martha nomine excepit illum in domum suam, etc. Cap. X, V\. 16.—1. Unitas commendatur 2. Christus pascendum se praebere dignatur. 3. Marthae et Mariae officium utrumque bonum. Melius tamen Mariae. 4. Unum necessarium. 5. Bonum Marthae ministerium: melior pars Mariae. 6. Marthae ministerium ad Mariae quietem tendit. 613-615

Serm. CIV. Rursus in illud Evangelii Lucae, ubi de Martha et Maria. Cap. X, V\. 38-42.—1. Marthae et Mariae officia comparantur. 2. Ministerium Marthae non reprehensum a Christo. 3. Melior pars Mariae. 4. Duae vitae in Martha et Maria figuratae. 616-617

Serm. CV. De verbis Evangelii Lucae, Quis vestrum habebit amicum, et ibit ad illum media nocte, etc., cap. XI, V\. 5-13.—1. Ad petendum a Deo similitudinibus Christus hortatur. 2. Amicus de via veniens recipiendus. 3. Amicus alius media nocte interpellatus 2369 ut det tres panes. 4. Tres panes dati. 5. Fides, spes, charitas, Dei dona. 6. Tria eadem rursus significata. Panis, charitas; piscis, fides. 7. Ovum, spes. 8. Clades et vastationes quomodo Christianis utiles. 9. Civitas et regnum in coelis aeternum eos manent. 10. Terreno regno aeternitas adulatorie promissa. 11. Constantia in ferendis adversis. Sursum cor. Gallina evangelica. 12. Romae vastatio religioni christianae sive idololatriae exstinctioni falso tributa. 13. Eversis idolis non exinde Romanam cladem accidisse. 618-624

Serm. CVI. De verbis Evangelii Lucae, Nunc vos, Pharisaei, quod foris est paropsidis lavatis, etc., cap. XI, V\. 39-42—1. Pharisaeorum exterior mundities. 2. Eleemosyna an sine fide mundare possit. 3. Eleemosynae Pharisaeorum insufficientes. 4. Vera eleemosyna quae fieri jubetur. 625-626

Serm. CVII. De verbis Evangelii Lucae, Dico vobis, abstinete ab omni avaritia, cap. XII, V\. 13-21.—1. Praeceptum de cavenda omni avaritia. 2. Qua occasione datum a Christo. 3. Divisor haereditatis Christus esse nolens quid doceat. Donatistae notantur. 4. Avaritiae damnatur qui vel sua cupide servat. 5. Dives imprudens qui reservare proponit, non erogare. 6. Animae consulendum ut non habeat bona, sed ut ipsa sit bona. 7. Signum Christi in fronte intus portantes securi sunt inter malos. 8. Omnis avaritia, ne peccetur, praecidenda. 9. Rursus de periculo avari vel sua cupide servantis. 10. Avaritia vitae etiam ipsa cavenda. 627-631

Serm. CVIII. De verbis Evangelii Lucae, cap. XII, V\. 35-36, Sint lumbi vestri accincti, et lucernae ardentes, et vos similes, etc., deque verbis Psalmi XXXIII, V\. 12-15, Quis est homo qui vult vitam, etc.—1. De exspectando adventu Domini. Christiani quare facti sumus. 2. Tria in Evangelio commendata. 3. Dies boni frustra hic quaeruntur. 4-5. Vita et dies boni ubi quaerendi. 6. Quid agendum ut obtineantur dies boni. Vita et dies boni. 7. Lingua cohibenda. 632-635

Serm. CIX. De verbis Evangelii Lucae, Faciem coeli et terrae nostis probare, etc., deque istis, Si vadis cum adversario tuo ad principem, da operam in via liberari ab illo, etc., cap. XII, V\. 56-59.—1. Tempore misericordiae utendum ad poenitentiam. Vitro fragiliores sumus. 2. Quis sit adversarius ille cui consentire jubemur. 3. Adversarius noster sermo Dei. 4. Anni homini magis decedunt, quam accedunt. 636-638

Serm. CX. De verbis Evangelii Lucae, ubi dicitur de arbore ficulnea, per triennium fructum non ferente; ac de muliere habente decem et octo annos in infirmitate, cap. XIII, V\. 6-17; necnon de verbis Psalmi IX, V\. 20, Exsurge, Domine, non praevaleat homo; judicentur gentes in conspectu tuo.—1. Ficus sterilis per triennium quid significet. 2. Mulier decem et octo annis in infirmitate. Homo non de suo, sed de gratia Dei bonus. 3. Prophetae votum, ut non praevaleat homo. 4. Judicii venturi certitudo impletis tot aliis praedictionis. Deus debitor, non ex acceptis, sed ex promissis. 5. Regnum Dei promissum. 638-641

Serm. CXI. De verbis Evangelii Lucae, ubi regnum Dei dicitur simile fermento, quod acceptum mulier abscondit in farinae sata tria; deque eo quod ibi scriptum est, Domine, si pauci sunt qui salvantur? Cap. XIII, V\. 21-24.—1. Tria sata farinae. Pauci salvantur. Salvandi multi sunt inter se, sed aliorum comparatione pauci. 2. Objurgatio et ad eleemosynam exhortatio. 641-642

Serm. CXII. De verbis Evangelii Lucae, Homo quidam fecit caenam magnam, etc., cap. XIV, V\. 16-24.—1. Judaei ad coenam invitati, nos ducti et coacti. 2. Tres excusationes venire nolentium. 3. Quinque juga bonum, curiositas quinque sensuum. 4. Impedimentum fidei. Coena manibus Domini consecrata. 5. Curiositate sensuum nihil opus est ad salutem. 6. Uxor, voluptas carnis. 7. Oculorum nomine caeteri sensus significati. 8. Ad coenam venire nemo cunctetur. 643-647

Serm. CXIII. De verbis Evangelii Lucae, Facite vobis amicos de mammona iniquitatis, etc., cap. XVI, V\. 9.—1. Amici beneficos suos recepturi in coelum quinam sint. Minimi Christi quinam. 2. Mammona iniquitatis. Eleemosyna non de rapinis, sed de justis laboribus facienda. 3. Zachaeus imitandus. 4. Mammona iniquitatis cui dictae divitiae. 5. Divitiae quae verae, et quae falsae. 6. Verae divitiae. Colimus nos Deum, et colit nos Deus. 648-651

Serm. CXIV. De verbis Evangelii Lucae, Si peccaverit in te frater tuus, corripe illum, etc., cap. XVII, 2370 V\V\. 3, 4. De remissione peccatorum.—1. Fratri quoties in nos peccaverit et poenituerit, ignoscendum. 2. Venia fratri danda, ut a Deo accipiatur. 3. Dei exemplo donanda debita. 4. Peccator peccanti ignoscat. 5. Venia a Deo in oratione petitur cum pacto dandae aliis veniae. 652-654

Serm. CXV. De verbis Evangelii Lucae, Oportet semper orare, et non deficere, etc. Deque duobus qui in templum ascenderunt ut orarent; ac de parvulis Christo oblatis.—1. Fides fons orationis. 2. Fides non est superborum, sed humilium. 3. Contra Pelagianos. 4. Parvulis Baptismus Christi necessarius. 655-657

Serm. CXVI. De verbis Evangelii Lucae, Stetit Jesus in medio eorum, et dixit eis, Pax vobis, etc., cap. XXIV, V\. 36-47.—1. Manichaeorum haeresis. 2. Dubitatio discipulorum. 3. Resurrectionis Christi fides quomodo persuadebatur. 4. Contra Manichaeos. 5. Christus fidem inspirat. 6. Ecclesia per omnes gentes futura promittitur. 7. Saulus mutatus in praedicatorem Evangelii. 657-660

Serm. CXVII. De verbis Evangelii Joannis, cap. I, V\. 1-13, In principio erat verbum, et verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum, etc. Contra Arianos.—1. Verbum Dei ut intelligatur, quo pretio comparandum. 2. Pretium Verbi ipse homo. 3. Verbum Dei forma quaedam non formata. Forma sine tempore et loco. 4. Non minor in parte quam in toto. 5. In rebus divinis pia ignorantia melior quam praesumpta scientia. Oculo cordis Deus incomprehensibilis. Dei cognitione fit homo beatus. Deus ex nostra cognitione non crescit. 6. Verbum coaeternum Patri asseritur contra Arianos. 7. Divina carnalibus insinuare difficile. 8. Similitudines ad refellendos Arianos adhibendae. 9. Similitudines tamen non nititur nostra fides de Verbo. 10. Similitudines nativitatis filii Dei imperfectae in creaturis. Coaevum et coaeternum. 11. In coaevis similitudo quaedam Verbi coaeterni Deo. Ignis et lux coaeva. 12. Alia coaeva, imago et res unde nascitur. 13. In similitudinibus allatis est inaequalitas. 14. Filii Dei coaeternitas et aequalitas ex duobus collatis similitudinum generibus. 15. Cordis oculus mundandus ut videatur Deus. 16. Verbum incarnatione quasi lac factum, ut a nobis caperetur. 17. Humilitas a verbo incarnato discenda. 661-671

Serm. CXVIII. De eisdem verbis Evangelii Joannis, In principio erat Verbum, etc. Cap. I, V\ 1-3.—1. Verhum Dei aeternum, genitum, non factum. 2. Similitudine ostenditur coaeternum esse Deo Patri Filium. 671-671

Serm. CXIX. De eisdem verbis Joannis, In principio erat Verbum, etc. Cap. I, V\. 1-14.—1. Verbum aeternum apud Deum. 2. Verbum Dei non est factum. 3. Verbum Dei incomprehensibile. 4. Verbum caro factum. 5. Incarnationis mysterium suadetur. 6. Incarnatio opus omnipotentis Verbi. 7. Similitudine explicatur Incarnatio Verbi. 673-675

Serm. CXX. De eisdem verbis Joannis, In principio erat Verbum, etc., cap. I, V\. 1-3.—1. Verbum Dei incomprehensibile in Evangelio revelatum. 2. Verbum Dei ubique totum. 3. Verbi divini excellentia intelligenda ex humani Verbi proprietate. Recens baptizati in albis. 676-677

Serm. CXXI. De verbis Evangelii Joannis, Mundus per ipsum factus est, etc., cap. I, V\. 10-14.—1. Mundus duplex. 2. Mundus malus. 3. Quinam sunt filii Abrahae. 4. Nativitas duplex. 5. De eodem argumento. 678-680

Serm. CXXII. De verbis Evangelii Joannis, Cum esses sub ficu, vidi te, etc., cap. I, V\. 48-51.—1. Nathanael sub ficu, genus humanum sub peccato. 2. Somnium Jacob figura fuit. 3. De duplici nomine et de lucta Jacob. 4. Abraham cur primum nomen suum cum posteriore non retinet, Jacob vero e contra. 5. Israeli in fine credenti visio Dei promissa. 6. Christus et hic et sursum est. 680-683

Serm. CXXIII. De verbis Evangelii Joannis, Vocatus est autem et Jesus et discipuli ejus ad nuptias, etc., cap. II, V\. 1-11.—1. Humilitas Christi medicina superbiae nostrae. 2. Cur Christus esuriens non fecit panem de lapide, sicut in nuptiis vinum de aqua. 3. Via ad patriam Christus humilis. 4. Christus et sursum et deorsum. 5. Omnis homo pauper et mendicus Dei. 684-686

Serm. CXXIV. De verbis Evangelii Joannis, Est autem Jerosolymis Probatica piscina, etc., cap. V, V\. 2-4.—1. Aegroti ad piscinam sanatio fuit figurativa. 2. Tota haec vita tribulatio est. Tortores animae, timor et dolor. 3. Piscinae Probaticae significatio. 2371 Humilitas Christi per superbiam non respuenda. 4 Christus mortalitatem suscepit, ut daret immortalitatem. Brevitas hujus vitae. 686-688

Serm. CXXV. Rursum in Joannis cap. V. De quinque porticibus, ubi multitudo languentium jacebat; et de piscina Siloe, cap. IX.—1. Eadem a tractatore Scripturarum non frustra repetuntur. 2. Quinque porticus Legem Moysi figurabant. Legis ad sanandum impotentia. Lex quare data. 3. Aegrotus unus aqua mota curatus quid significat. 4. Requies Dei septimo die. Sex aetates mundi. Quomodo requievit Deus, et semper operatur. 5. Dei providentia in ordinatione malorum. 6. Judaeorum turbatio ex duplici capite. Aegrotus descendendo in piscinam curatus. Unus tantum sanatus. 7. Infirmitas triginta annorum. Justitiae perfectio quadragenario numero significata. Amor saeculi non compatitur amorem Dei. 8. Possessio rerum temporalium unde innocens agnoscitur. 9. Quadragenarius numerus in jejunio Moysi, Eliae et Christi. Quadragesima ante Pascha. Quinquaginta dies post Pascha. 10. Lex non impletur sine charitate. 11. Temporalia animo dimittenda. Tentatio plerumque peccatorem non facit, sed prodit. 686-697

Serm. CXXVI. De verbis Evangelii Joannis, Non potest Filius a se facere quidquam, nisi quod viderit Patrem facientem. Cap. V, V\. 19.—1. Fides intellectum praecedere debet. 2. Perversum est credere nolle nisi quod videas. 3. Ex creaturis quae videntur, assurgendum ad Creatorem qui non videtur. 4. Miracula insolita fecit Christus, ut et in quotidianis quae viluerant, agnosceretur factor. 6. Miraculum nativitatis ex virgine in Christo exhibitum. 6. Miraculo nativitatis Christi movemur ad credendum Deum. 7. Explicandum quomodo Filius faciat quae viderit Patrem facientem. 8. Arianorum error in verbis dominicis. 9. Refellit Arianos. Carnalem ipsorum sensum explodit. Quae fecit Pater, nonnisi per Filium fecit. 10. Non alia Pater, alia Filius, sed eadem opera Trinitas facit. 11. Trinitas personarum et unitas divinitatis. 12. Sensus verborum Christi imbutis ante recta fide perquirendus. 13. Difficultas intelligendi isthaec verba ex eo quod non intelligatur videre ipsius Verbi. 14. In Christo forma servi mortalibus ostendebatur, forma Dei beatis servabatur. 15. Videre Verbi non aliud a Verbo. Charitas capaces facit ad capessenda divina. Sensus loci propositi. 698-705

Serm. CXXVII. De verbis Evangelii Joannis, Amen, amen dico vobis, quia veniet hora, et nunc est, quando mortui audient vocem Filii Dei, et qui audierint, vivent, etc. Cap. V, V\. 24-29; necnon de verbis Apostoli, Quod oculus non vidit, etc., I Cor. cap. II, V\. 9.—1. Spes Christianorum de iis est quae non videntur. Apta similitudo. 2. Vita aeterna nobis promissa, quantum amanda. 3. Quid sit aeterna vita, et quanti emenda. Pretium vitae aeternae. Vita aeterna verbis hominis non dicitur. 4. Filius semper genitus a Patre. 5. Generatio sempiterna Filii Dei explicari non potest. 6. Deus cibus mentis beatae. 7. Resurrectio animae per fidem. 8. Resurrectio corporis aliis in bonum, aliis in malum. 9. Incarnationis Filii Dei causa et ratio. Quomodo mortuus sit. 10. Christus judex in forma servi. 11. Deum videre summa felicitas. 12. Forma servi ab omnibus videbitur, forma Dei a solis piis. 13. Post resurrectionem vita aeterna in visione Dei. 14. Resurrectio carnis futura. 15. Mortuorum suscitatio a Deo, non minus credibilis quam creatio. 705-713

Serm. CXXVIII. De verbis Evangelii Joannis, Si ego testimonium perhibeo de me, etc., cap. V, V\. 31-35; deque verbis Apostoli, Spiritu ambulate, et concupiscentias carnis ne perfeceritis. Caro enim concupiscit, etc. Galat. Cap. V, V\. 14-17.—1. Testimonium Christi, etiam de se ipso quam verum sit. 2. Cur quaesitum testimonium Joannis. 3. In martyribus Christus sibi ipse perhibet testimonium. 4. Charitas ex Spiritu sancto. 5. Lucta animae et carnis. Subdenda anima Deo, animae caro. 6. Apostolus de pugna carnis et spiritus. 7. Apostolus male intellectus. Officium pastoris, explanare difficiles locos Scripturae. 8. Pugna interior sic gerenda, ut spiritus non vincatur a carne. 9. Pugnare contra carnis concupiscentias munus est Spiritus sancti in nobis. Bene agit qui a bono agitur. 10. Sancti hic non faciunt quae volunt, quomodo. 11. Vult homo non esse concupiscentias, nec facit quod vult. 12. Pugnandum ne regnet peccatum. 13. Concupiscentias 2372 perficere quid sit. 13. In tribus mortuis a Christo suscitatis tres peccatorum gradus. 713-720

Serm. CXXIX. De verbis Evangelii Joannis, cap. V, V\. 39-47, Scrutamini Scripturas, in quibus putatis vos vitam aeternam habere, etc., contra Donatistas.—1. Evangelicae lectionis expositio. 2. Christi verba ad discipulos, ad nos pariter spectant. 3. Judaeorum infidelitas. 4. Verba Christi in Judaeos, Ecclesiae conveniunt in Donatistas. 5. Testimonia Veteris Testamenti de Christo et Ecclesia. 6. Novi Testamenti testimonium pro Christo et Ecclesia. 7. Antichristi scelus imitantur Donatistae. 8. Quae sit Catholicorum, quae Donatistarum doctrina. 9. Donatistae nec Moysi, nec Christo credunt vel resurgenti. Donatistae in Christum injurii. 720-724

Serm. CXXX. De verbis Evangelii Joannis, ubi narratur miraculum de quinque panibus et duobus piscibus. Cap. V, V\. 5-14.—1. Miraculi significatio. 2. Christus panis factus incarnatione. Mercator Christus. Redemptor noster, quomodo. 3. Amandus Christus. Ex eo quod Deus fecit, credibile fit quod promisit. 4. Quod praestitit Christus, mirabilius est quam quod promisit. 5. Christianorum sub patrono Christo securitas. 725-728

Serm. CXXXI. De verbis Evangelii Joannis, cap. VI, V\. 54-66, Nisi manducaveritis carnem, etc., deque verbis Apostoli et Psalmorum, contra Pelagianos.—1. Corporis et sanguinis Christi sacramentum. 2. Fides donum Dei. Gratiae violentia suavis. 3. Nec fides nec bona vita propriis viribus arroganda. 4. Gratia justificato, ut in via justa ambulet necessaria. 5. Ambulans in via justa, si id sibi tribuat, perit de via justa. 6. In Pelagianos. Remissio peccatorum in Baptismo. Languor post Baptismum. 7. Gratiae beneficia quatuor: remissio peccatorum, curatio languoris, redemptio ab omni corruptione et concupiscentia. 8. Gratiae postremum beneficium, corona justitiae. 9. Justitia Dei, quae Judaeis et Pelagianis ignota est. Gratia in Veteri Testamento occulta, in Novo revelata. 10. Concilia contra Pelagianos. 729-734

Serm. CXXXII. De verbis Evangelii Joannis, Caro mea vere esca est, et sanguis meus vere potus est. Qui manducat meam carnem, etc. Cap. VI, V\V\. 56, 57.—1. Ad regenerationis gratiam invitantur Catechumeni. 2. Conjugati fideles, jam corpus Christi manducantes, de castitate servanda admonentur. 3. Continentiae voto obstricti. 4. Gradus cuique suus servandus. 734-736

Serm. CXXXIII. De verbis Evangelii Joannis, ubi Jesus non se ascensurum ad diem festum dixerat, et tamen ascendit, cap. VII, V\. 2-10.—1. Evangelicae lectionis expositio. 2. Christum in eo loco non esse mentitum. 3. Mentiri pejus est quam falli. 4. Falli et mentiri quomodo differant. 5. Nec falli potest Christus, nec mentiri. 6. Ex ipsa Evangelii veritate Christus a mendacio vindicatus. 7. Solutio quaestionis. 8. Altera solutio. 737-742

Serm. CXXXIV. De verbis Evangelii Joannis, Si manseritis in verbo meo, vere discipuli mei estis, etc., cap. VIII, V\. 31-34.—1. Magister omnium Christus. 2. Praemium manentis in verbo Christi. Liberari duobus modis dicitur. 3. Servitus peccati. 4. A peccati servitute et morte non liberat nisi Christus. Similitudo carnis peccati in Christo. 5. Peccata, sacrificia pro peccatis. 6. Conclusio. 742-745

Serm. CXXXV. De verbis Evangelii Joannis, Ego veni, ut faciam opera ejus qui misit me. Contra Arianos. Et de eo quod ait illuminatus ille qui erat caecus natus, Scimus quia peccatores Deus non exaudit. Cap. IX.—1. Caecitas omnium hominum a nativitate. 2. Locus ab Arianis calumniose usurpatus. 3. Opera Patris et Filii eadem. 4. Filius Dei consubstantialis et coaeternus Patri. 5. Ut Filius opera Patris, sic Pater opera Filii facit. 6. Peccatorum etiam orationes exaudiri. 7. Nullus hic sine peccato. 8. Apostoli etiam post Christi resurrectionem peccato obnoxii. 746-749

Serm. CXXXVI. In eamdem lectionem Evangelii Joannis, de illuminatione caeci nati. Cap. IX.—1. Caeci nati illuminatio. 2. Caeci error putantis peccatores non exaudiri. 3. Judaeorum caecitas, calumniantium solvi sabbatum a Christo. 4. Caecitas Judaeorum quomodo Christi adventu aucta est. 5. Pauli de legis impotentia et de Judaeorum caecitate testimonium. 6. Elisaeus baculum praemittens, tum ipse veniens ad suscitandum mortuum, quid adumbret. 750-753

Serm. CXXXVII. In Evangelii Joannis cap. X, V\. 1-16, de pastore, et mercenario, et fure.—1. Sanitas 2373 membrorum in unitate et charitate. 2. Unitas Christi et membrorum. 3. Janua Christus. Petrus infirmus sibi ipsi ignotus. 4. Quid a Petro exigitur. 5. Tres personae ad ovile venientes; pastor, fur, mercenarius. Diligendus est pastor, mercenarius tolerandus, cavendus latro. 6. Dictum Christi in Pharisaeos, spectare et ad malos de Ecclesia pastores. Ecclesia una ex Judaeis et Gentibus. 7. Clerici mali pervertere nitentes Evangelium, dum exemplo suo laicos ad peccatum trahunt. 8. Perversa interpretatio Evangelii. 9. Malos pastores esse in Ecclesia similes Pharisaeorum. Pastor quis mercenarius, quis castus. Uxor casta. 10. Deus caste quaerendus. 11. Mercenarii quomodo utiles. Pastores pauci, mercenarii multi. 12. Mercenarius fugiens. Donatistae, lupi et latrones. 13. Uva de spinis quomodo legatur. 14. Mercenarii fugientes, dum iniquis favent. Augustinus non mercenarius 15. De ovibus quae ratio reddenda a pastore. 750-762

Serm. CXXXVIII. De verbis Evangelii Joannis, Ego sum pastor bonus, etc., cap. X, V\. 11-16.—1. Bonus pastor cur commendatus in singulari. 2. Martyrium sine charitate nihil prodest. 3. Charitas quantum bonum. 4. Petrum aliosque existere pastores bonos. 5. Unus tamen bonus pastor Christus. 6. Sponsae ad Christum affectus. 7. Sponsae verba ut intelligenda. Sodales, quasi simul edales. 8. Sponsi responsum. 9. Sponsae verba prave usurpata a Donatistis. 10. Refelluntur Donatistae. 763 768

Serm. CXXXIX. De verbis Evangelii Joannis, Ego et Pater unum sumus. Cap. X, V\. 30.—1. Christus quomodo Dei Patris Unicus. 2. Filius Dei et Pater sunt unius substantiae. 3. Arianorum objectio. 4. Quanta blasphemia dicere Filium Dei alterius substantiae. 5. Ariani per Filii injuriam Patrem falso honorant. 769-772

Serm. CXL. De verbis Evangelii Joannis, cap. XII, V\. 44-50, Qui credit in me, non credit in me, sed in eum qui me misit. Contra quoddam dictum Maximini Arianorum episcopi, qui cum Segisvulto comite constitutus in Africa blasphemabat.—1. Fides in Christum. 2. Nativitates Christi duae. 3. Verus Filius Dei cur dictus Christus. 4. Unum se esse cum Patre nemo praeter Christum dicere ausit. 5. Aequalitas Filii cum Patre. 6. Verbum Dei mandatum Patris. 773-775

Serm. CXLI. De verbis Evangelii Joannis, Ego sum via, et veritas, et vita. Cap. XIV, V\. 6.—1. Veritas a philosophis hujus saeculi inventa, non via. 2. Unde ab illis inventa veritas. 3. Stultitia colentium idola. 4. Christus factus via. 776-777

Serm. CXLII. De iisdem verbis Evangelii Joannis, Ego sum via, etc., cap. XIV, V\. 6.—1. Via tuta Christus. 2. Via Christus humilis. Fornicari a Domino. 3. Objurgatio peccatoris, ut salubriter confundatur. 4. Odium peccatoris cum ejus amore. 5. Tumor humilitatis medicamento sanandus. Christus et via et janua. 6. Christus medicus poculum prior aegroto bibit. 7. Christus a se vult, non mirabilia facere, sed humiles esse discamus. 8. Charitas sine inflatione. 9. Sine charitate non prosunt alia Dei munera. 10. Ad perfectionem et ad charitatem imitatione Christi pervenitur. 778-784

Serm. CXLIII. De verbis Evangelii Joannis, Ego veritatem dico vobis, expedit vobis ut ego vadam, etc., cap. XVI, V\. 7-11.—1. Fides in Christum ad justificationem necessaria. 2. Peccatum infidelitatis in Christum cur solum arguitur. 3. Spiritus sancti magnum munus post Christi ascensionem. 4. Justitia fidei a Spiritu sancto post recessum Christi. 5. Inexcusabilis infidelitas mundi. 784-787

Serm. CXLIV. De verbis eisdem Evangelii Joannis, Ipse arguet mundum de peccato, et de justitia, et de judicio. Cap. XVI, V\. 8-11.—1. Peccatum incredulitatis cur solum arguitur. Spiritus sanctus, gratia Dei dicitur. 2. Credere Christum, et credere in Christum, differunt. 3. Justitia de qua arguitur mundus. 4. Justitia quod Christus vadit ad Patrem, quare. 5. Solus Christus ascendit in coelum. 6. Justitia Christi quomodo nostra. 787-790

Serm. CXLV. De verbis Evangelii Joannis, cap. XVI, V\. 24, Usque nunc nihil petiistis in nomine meo. Et de verbis Lucae, cap. X, V\. 17-20, Domine, ecce in nomine tuo et daemonia nobis subjecta sunt.—1. Locus Joannis quomodo conciliandus cum verbis Lucae. 2. Timentibus absconditur dulcedo Dei, revelatur sperantibus. 3. Timor sub lege, spes sub gratia. 4. Charitas non ex nobis, sed ex Deo. 5. Hominis 2374 praesumptio per Legem, captivitas per gratiam tollitur. 6. Discipuli sub Lege nondum a cupiditatibus liberi. Temporalia a Deo petentes, nihil petunt. 790-794

Serm. CXLVI. De verbis Evangelii Joannis, Simon Joannis, diligis me? etc., cap. XXI, V\. 15-17.—1. Officium pastoris et ovium. Haereditas nostra, Deus i se. 2. Recens baptizatos cavere jubet a malis Christianis et a schismaticis. 796

Serm. CXLVII. De eisdem verbis Evangelii Joannis, Simon Joannis, diligis me plus his? etc., cap. XXI, V\. 15-19.—1. Petri praesumptio et negatio. 2. Petri amor in Christum verus. Unitas omnium pastorum in Petro figurata. 3. Petrus desertus a Christo, et post roboratus. 797-798

Serm. CXLVIII. De verbis Actuum Apostolorum, cap. V, V\. 4, Nonne manens tibi manebat, etc. Die dominico octavarum paschae dictus ad sanctos Martyres viginti.—1. Ananiae et Sapphirae non severior correptio, mors temporalis. 2. Vota Deo reddenda. 799

Serm. CXLIX. In quo quaestiones propositae ex Actibus Apostolorum, cap. X, et ex Evangelio, solvuntur; seu de quatuor quaestionibus: prima, de visione Petri. Secunda, de verbis Evangelii, Luceat lumen vestrum coram hominibus, ut videant bona facta vestra, etc. Et paulo post, Cavete facere justitiam vestram coram hominibus, ut videamini ab eis, etc. Tertia, de verbis Evangelii, Nesciat sinistra tua quid faciat dextera tua. Quarta, de dilectione inimici. Matth. cap. VI, V\. 1-4, et cap. V, V\. 43-48.—1. Quaestiones solvendae: prima quaestio, de visione Petri. 2. Voracitas non imperata Petro. 3. Judaeorum abstinentia ab immundis animalibus figurativa erat. 4. Animalia Judaeis prohibita, signa sunt. Fissa ungula. Ruminatio. 5. Judaicarum observationum praecepta cur legantur Christianis. 6. Visio Petri figurativa. Vas. Lineae quatuor. 7. Petrus personam gerit Ecclesiae. 8. Gentium receptio intra Ecclesiam. 9. Linteum. 10. Trina submissio. 11. Quaestio secunda, ex Evangelio. 12. Locorum prava interpretatione discordia. Virgines oleum non ferentes. 13. Conciliantur loca in speciem contraria. 14. Sensus legitimus utriusque loci ex ipsis Christi verbis eruitur. 15. Quaestio tertia, de Evangelio, ut sinistra nesciat opus dexterae. 16. Quaestio quarta, de inimici dilectione et odio. 17. Orandum pro persequentibus. 18. Proximi nomine inimicus etiam diligendus praecipitur. 19. Explicatur Apostoli locus, de carbonibus congerendis super caput inimici. 800-807

Serm. CL. De verbis Actuum Apostolorum, Quidam autem Epicurei et Stoici philosophi disserebant cum eo, etc., cap. XVII, V\. 18-34.—1. Paulus apud Athenienses praedicans. 2. Fides Christianorum. 3. Epicurei et Stoici cum Apostolo conferentes. 4. Beata vita ab omnibus appetitur. 5. Epicureorum et Stoicorum opinio de beata vita. 6. Epicureorum opinio ab Apostolo improbata. De anima quid Epicurei sentiunt. Christiani quidam moribus Epicurei. 7. Jejunium cum oratione et eleemosyna. 8. Stoicorum opinio Apostolo non probata. 9. Rejiciendae Epicureorum et Stoicorum de felicitate sententiae. 10. Beatitudo et ad beatitudinem via Christus. 807-813

Serm. CLI. De verbis Apostoli, Non enim quod volo, facio bonum, sed quod nolo malum, hoc ago, etc. Rom. cap. VII, V\. 15-25.—1. Locus Apostoli male intelligentibus periculosus. 2. Justi vita hic bellum, nondum triumphus. 3. Concupiscentiae interitus in votis esse debet. Manichaeorum insania. 4. Quomodo concupiscentiae et consuetudini malae resistendum. 5. Concupiscentia nobis innata et ex primo peccato orta. Originale peccatum ex concupiscentia. Christus sine peccato conceptus, ut solveret peccatum. 6. Apostoli pugna contra concupiscentiam nobis proponitur ne desperemus. 7. Agere nec perficere seu bonum seu malum, quid sit. 8. Gratia Christi perimenda aliquando concupiscentia. Modo quid agendum fidelibus. 814-819

Serm. CLII. De sequentibus verbis Apostoli, Rom. VII, et VIII, 1-4, usque ad, Nisit Deus Filium suum in similitudinem carnis peccati, etc.—1. Difficultas non est in obscuris sensibus, quando adjuvat Spiritus. 2. De eodem argumento. 3. Concupiscentiae malum in baptizatis sine reatu. 4. Manichaeorum error cavendus. 5. Lex triplex: lex peccati, lex fidei, lex factorum. 6. Lex Moysi defenditur contra Manichaeos. 7. Tres leges. 8. Christi caro sola non caro peccati. 9. De peccato in Christo quomodo damnatum peccatum. 10. Quorumdam sententia de 2375 loco Apostoli. 11. Verior interpretatio Apostoli. Christus peccatum factus quomodo. 819-825

Serm. CLIII. De verbis Apostoli, Rom. VII, 5-13, Cum essemus in carne, passiones peccatorum quae per legem sunt, operabantur in membris nostris, ut fructum ferrent morti, etc. Contra Manichaeos aperte, et tacite contra Pelagianos.—1. Locus Apostoli exponendus quam difficilis. 2. Hoc loco abutunturi. Manichaei. 3. Manichaeorum calumnia refellenda ex consequentibus. 4. Apostolus ipse Legis reprehensores ibidem damnat. 5. Lex concupiscere malum prohibens, non est mala. 6. Concupiscentiae malum ante legem ignotum. 7. Concupiscentia per legem aucta, non victa. 8. Praesumens de se ipso vincitur. 9. Confidendum non in se, sed in Deo. 10. Delectatio legis Dei, et delectatio concupiscentiae. 11. Homo superbus gladio proprio occisus. 12. Apostolus etiam atque etiam Legis apertissimus laudator. 13. De eodem argumento. 14. Peccatum ex primo homine tractum. 825-832

Serm. CLIV. De verbis Apostoli, Rom. VII, Scimus quia lex spiritualis est; ego autem carnalis sum, etc. Contra Pelagianos, qui dicunt hominem sine peccato esse posse in hac vita.—1. Lex ad quid data est. 2. De se ipso an hic loquatur Apostolus. 3. Apostolus nec ipse sine concupiscentia. 4. Apostolum loqui de propria sua imperfectione. 5. Infirmitatem animi sui confitetur Apostolus. 6. Tumoris epithema Apostolo datum. 7. Sanctus quisque in hac vita carnalis et spiritualis. 8. Quis totus carnalis, quis ex parte vel totus spiritualis. 9. Idem carnalis simul et spiritualis. 10. Consentiens cum lege. 11. Ignorare peccatum. 12. Perficere legem in hac vita sanctis non conceditur. 13. De eodem argumento. 14-15. Item de eodem argumento. 16. In resurrectione soli justi liberabuntur de corpore mortis. 17. Corpus sanctorum post resurrectionem immortale. 832-840

Serm. CLV. De verbis Apostoli, Rom. VIII, 1-11, Nulla ergo condemnatio est nunc his qui sunt in Christo Jesu, etc. Contra Pelagianos.—1. Concupiscentia cur vocetur peccatum. Peccatum quomodo regnum amittit. 2. Quomodo in sanctis nulla hic damnatio. 3. A lege peccati nemo liber nisi per gratiam. 4. Lex peccati et mortis quaenam. Lex Moysi cur data. 5. Veteris ac novae legis concordia. 6. Legum earumdem differentia. 7. Legis infirmitas ex carne. Christus in similitudine carnis peccati. 8. Christus peccatum factus. 9. Ambulare secundum carnem et secundum spiritum. Justitia legis quomodo nunc impletur in nobis. 10. Prudentia carnis et spiritus. 11. Manichaeorum error. 12. In carne non esse. 13. Non in carne, sed in spiritu esse. 14. De carne quid sperandum. 15. Carnis restitutio et immortalitas piis promissa. 840-848

Serm. CLVI. De verbis Apostoli Rom. VIII, 12-17, Ergo, fratres, debitores sumus non carni, ut secundum carnem vivamus, etc. Contra Pelagianos.—1. In Scripturis quaedam clausa, quaedam aperta. 2. Lex cur data. Gratiae medicinalis necessitas. 3. Lege uti legitime. Lex paedagogus. 4. Legis utilitas. 5. Mediatoris necessitas. Fides laudabilis quae sit. 6. Secundum carnem vivere malum est. Anima secundum Deum, caro secundum animam vivat. 7. Epicurei secundum carnem viventes, et Stoici secundum animam. 8. Anima secundum se vivens est carnalis. 9. Opus nostrum in hac vita, mortificatio carnis. 10. Praesumptio de se cavenda in carnis mortificatione. 11. Ad bonum et agimur, et agimus. 12. Nihil boni sine adjutorio Dei. Libertas sine gratia qualis. 13. Gratia non tantum ut facilius, sed omnino ut facere possis necessaria. 14. Lex vetus et nova. Spiritus servitutis et libertatis. 15. Abba et Pater, quia duo populi in Christo. 16. Spiritus arrha potius quam pignus. 17. Haereditas filiorum Dei. 849-858

Serm. CLVII. De verbis Apostoli, Spe salvi facti sumus: spes autem quae videtur, non est spes, Rom. cap. VIII. V\V\. 24, 25.—1. Spes Christianorum de aeternis. Mundo fallaci creditur, non Deo. 2. Patientia et mansuetudo necessaria. 3. Videmus in capite nostro quod speramus. 4. Nec modo sine gaudio sumus. Fluxae peccatorum deliciae. 5. Vanitas temporalium. 6. Spei nostrae certitudo. 659-661

Serm. CLVIII. De verbis Apostoli, Rom. VIII, 30, 31, Quos autem praedestinavit, illos et vocavit; quos autem vocavit, illos et justificavit, etc. Si Deus pro nobis, quis contra nos? Contra Pelagianos.—1. Praedestinatis nemo nocere valet. 2. Deus nobis debitor 2376 factus ex promissis. 3. Vocati et praedestinati sumus gratis. 4. Justificati utrum jam simus. 5. Justificatio aliqua vere per fidem. 6. Fides justificans a fide daemonum discernitur per spem et charitatem. Spes. Charitas. 7. Cultus gratuitus Dei, qui solus animam satiat. 8. Spes, in hac peregrinatione solatium. 9. Deus beatis erit omnia in omnibus. Charitas sola semper manet. 862-867

Serm. CLIX. De verbis eisdem Apostoli, Rom. VIII, 30, 31, seu de justificatione; necnon de verbis Jacobi, 2-4, Omne gaudium existimate, fratres mei, cum in tentationes varias incideritis, etc.—1. Justificatio hic in nobis imperfecta. 2. Justitiae amor admittit aliquot gradus. Primus gradus. Delectationes sensuum licitae et illicitae. 3. Delectatio mentis de justitia et fide. 4. Justitia prae omnibus licitis delectationibus amanda. 5. Justitiae delectatio anteponenda caeteris delectationibus. 6. Justitia cum delectatione ex amore sectanda. 7. Pro justitia non solum contemnenda voluptas, sed etiam ferendus dolor. 8. Martyres perfecti amatores justitiae. 9. Ex Deo est, si quid justitiae habemus. 867-872

Serm. CLX. De verbis Apostoli I Cor. I, 31, Qui gloriatur, in Domino glorietur. Et de versu Psalmi LXX, 2, In tua justitia erue me, et exime me.—1. Glorietur homo in Domino, non in sua justitia. 2. Judaei propriae justitiae opinione excaecati. 3. Scire Christum crucifixum, magna sapientia. Superbia hominem prohibet a fide in Christum. 4. Humilitas crucis via ad celsitudinem. 5. Filii Zebedaei celsitudinem appetentes ad viam vocantur. 6. Circumcisio Veteris Testamenti, crux Novi signum. 7. Gloriatio sit in cruce Christi, non in nostra justitia. 872-877

Serm. CLXI. De Verbis Apostoli, Nolite errare: neque fornicatores, neque idolis servientes, neque adulteri, neque molles, neque masculorum concubitores . . . . regnum Dei possidebunt. Nescitis quia corpora vestra membra Christi sunt? etc. I Cor. cap. VI, V\V\. 9, 10, 15, 19.—1. Fornicatio fugienda. 2. Fornicator in Spiritum sanctum injuriosus. 3. Fornicatio excludit a regno Dei. 4. Habitationes duae, in igne, aut in regno. Pro corpore quantum timetur. 5. Mors animae plus timenda quam corporis. 6. Vita animae et vita corporis unde. Animae vita Deus. 7. Timor vanus et timor utilis. 8. Timor poenae malum non faciens, nondum laudandus. Gehennae timor ad quid utilis. 9. Charitas timorem alium pellit, alium introducit. 10. Vis impuri amoris. 11. Virgines sacras amor facit. Ornamenta feminarum. 12. Virginum sacrarum amor. 877-884

Serm. CLXII. De verbis Apostoli, Omne peccatum quodcumque fecerit homo, extra corpus est; qui autem fornicatur, in corpus proprium peccat. I Cor. cap. VI, V\. 9-20.—1. Difficilis quaestio ex verbis Apostoli. 2. Solutio difficultatis. Cur sola fornicatio dicitur peccatum in corpus proprium. 3. Generalis fornicatio, qua non adhaeretur Deo. Apostoli interpretatio duplex. 885-888

Serm. CLXIII. De verbis Apostoli, Spiritu ambulate, et concupiscentias carnis ne perfeceritis. Galat. cap. V, V\. 16-21.—1. Templi antea profani dedicatio. 2. In nobis uti in profano templo, alia dejicienda, alia consecranda. 3. Aedificatio per fidem, dedicatio per resurrectionem. 4. Novum canticum. Salutare Dei Christus ab antiquis desideratus. 5. Christi praedicatio. 6. Lucta carnis et spiritus. 7. Victoria post resurrectionem. Cur differtur victoria. 8. Medicamentum elationis in Paulo. 9. Humilitate victoria obtinenda. 10. Lex sine gratia. 11. Necessitas divini adjutorii. 12. Invocandum Dei adjutorium. 889-895

Serm. CLXIV. De verbis Apostoli, Galat. VI, 2-5, Invicem onera vestra portate: et de istis, Unusquisque onus suum portabit. Contra Donatistas.—1. Lex Christi a portantibus invicem onera sua impletur. 2. Onera distinguenda. 3. Onerum duo genera. 4. Sua cuique onera, peccata. Concionator mundi, Christus. 5. Onus avaritiae, Onus pigritiae. 6. Pro sarcinis cupiditatis, suscipiendae sarcinae charitatis. 7. Christus magister quid a se disci velit. Sarcina Christi levis. 8. Cupiditatis aut charitatis quisque suae onus portat 9. Onera quae communicanda. Paupertas, onus. Divitiae onus. 10. Donatistae in schismate post Collationem pertinaces. 11. Qui tolerat malos non eo ipso communicat eorum peccatis. 12. Caecilianus absens et innocens damnatus. Leges Imperatorum contra Donatistas. Caecilianus ter absolutus. Primianus. 13. Donatistae sua ipsorum sententia damnati. 14. Donatistas quid in errore 2377 detineat. 15. Patientia in ipsos exhibenda. 895-902

Serm. CLXV. De verbis Apostoli, Ephes. III, 13-18, Peto non infirmari in tribulationibus meis pro vobis, quae est gloria vestra, etc., deque gratia et libera voluntate, contra Pelagianos.—1. Spes collocanda in Deo, non in viribus liberi arbitrii. Gratiae et liberi arbitrii concursus. 2. A Deo petitur hoc ipsum quod ab homine exigitur. 3. In quatuor dimensionibus mysterium crucis. 4. Crucis latitudo, longitudo et altitudo. 5. Profundum crucis. 6. Error de animarum peccato ante corpus, unde. 7. Mors nonnisi ex peccato. Parvulorum mors ex peccato primi hominis. 8. Parvuli in utero exstincti. 9. Gratia parvulis et majoribus subveniens. Gratiae mysterium inscrutabile. 902-907

Serm. CLXVI. Sermo de verbis Apostoli, Ephes. IV, 25, Deponentes mendacium, loquimini veritatem; et Psalmi CXV, Omnis homo mendax.—1. Mendacium prohibitum homini. 2. Homines objurgantur quod sint homines. In vetere homine mendacium, in novo veritas. 3. Quomodo quae Dei sunt, fiant nostra. 4. Vocatus es ut non sis homo, sed filius Dei. 907-909

Serm. CLXVII. De verbis Apostoli, Videte quomodo caute ambuletis; non ut insipientes, sed ut sapientes; redimentes tempus, quoniam dies mali sunt. Ephes. cap. V, V\V\. 15, 16.—1. Dies mali unde. 2. Justi hic nunquam sine persecutione. 3. Redimere tempus. 4. Proverbium Punicum cum Christi praecepto consentiens. 909-910

Serm. CLXVIII. De verbis Apostoli, Ephes. VI, 23, Pax fratribus, et charitas cum fide. Sive de gratia Dei secundum Vasis electionis confessionem atque doctrinam, quoniam fides misericordiae Dei donum est.—1. Filios fidei Abrahae facit, qui promisit. 2. Fides Christianorum alia a fide daemonum. Fides filiorum Dei, cum charitate. Fides initium salutis. Pax vera. 3. Omnia bona, et ipsa etiam fides, a Deo est. Fides plena. 4. Gratia data infideli et persecutori crudeli. 5. Et fides et oratio ex Dei Gratia. Pelagiana objectio. 6. Fidem donum Dei esse probat oratio facta pro Saulo infideli. 7. Paulus, id est, modicus, gratiae in se collatae praedicator. 8. Oratur pro infidelibus, ut credant.

Serm. CLXIX. De verbis Apostoli, Philipp. III, 3-16, Nos enim sumus circumcisio, qui Spiritui Dei servimus, etc. Contra Pelagianos.—1. Spiritu Deo servire quid sit. 2. Circumcisio et justitia quomodo nos sumus. Justitia nostra ex Dei dono. 3. Circumcisio spiritualis gloriantium in Christo. Circumcisio quare octavo die fierat. Dominicus dies. 4. Fidere in carne. 5. Paulo causa gloriandi in carne quae fuerit. 6. Ambulare in lege sine querela. 7. Justitia in lege cur a Christo removeat. 8. Solutionem quaestionis aggreditur. 9. Saulus Ecclesiae persecutor, quia justitiam suam constituens. 10. Justitiam suam horret Paulus, ut habeat justitiam a Deo. 11. Justitia nobis vera non est, nisi ex gratia. 12. Magnum est cognoscere virtutem resurrectionis Christi. Resurrectio nostra mirabilior. 13. Justificatio nostra ex gratia, non sine nostra voluntate. 14. Communicatio passionum Christi ex charitate. 15. Charitas et dilatatio cordis a Spiritu Sancto. 16. Apostolus imperfectum se profitetur. 17. Marthae et Mariae officia. 18. Proficiendum semper in via ad Deum. 915-926

Serm. CLXX. De iisdem verbis Apostoli, Philipp. III, 6-16, Secundum justitiam quae ex lege est, qui fuerim sine querela, etc.; deque verbis Psalmi CXLII, 1, 2, Exaudi me in tua justitia, etc., ac postremo de lectione Evangelii Joannis, cap. VI, V\. 39; Voluntas patris mei est ut omnia quae dedit mihi, non pereant, etc.—1. Justitia ex Lege Apostolo damnum videtur. 2. Dictum Apostoli sic accipiendum, ut caveatur error Manichaeorum de Lege veteri. Lex ad quid data. Originale peccatum. 3. Peccatum in Christo nullum. 4. Mundus, peccatores et dilectores mundi. Solus Christus innocens. Originale peccatum. 5. Conversatio sine querela secundum legem. 6. Justitia hominis nisi a Deo, nulla. 7. Justitia hujus vitae ad justitiam futuram collata, quam nihili facienda. 8. Perfectae justitiae desiderio contemnenda praesens justitia. 9. Perfecta justitia et felicitas cum videbitur Deus. 10. Dies noster Christus. Toto desiderio tendendum in coelum. 11. Via nostra, Christus. 926-932

Serm. CLXXI. De verbis Apostoli, Gaudete in Domino semper, etc. Philipp. cap. IV, V\. 4-6.—1. Gaudium sit in Domino, non in saeculo. Dominus nobis proximus. 2. Samaritanus homini sauciato subveniens, Christus. 3. Incarnatione Deus homini factus est proximus. 4. Gaudium in saeculo. 5. Impunitas, maxima Dei vindicta. 933-935

Serm. CLXXII. De verbis Apostoli, I Thess. IV, 12, Nolumus autem vos ignorare, fratres, de dormientibus, ut non contrastemini, sicut et caeteri qui spem non habent. Et de operibus misericordiae, quibus mortui adjuvantur.—1. Tristitia de mortuis, qualis prohibetur. 2. Orationes et sacrificium ac eleemosynae pro defunctis. 3. Luctus et officia defunctis exhibenda. 935-937

Serm. CLXXIII. De eisdem verbis Apostoli, I Thess. IV, 2378 12-17.—1. In defunctorum obsequiis quid recogitandum. 2. Resurrectionis fides, solatium in morte charorum. 3. Consolatio in mortuorum luctu. 937-939

Serm. CLXXIV. De verbis Apostoli, I Timoth. I, 15, Humanus sermo, et omni acceptione dignus, quia Christus Jesus venit in mundum peccatores salvos facere, etc.; deque lectione Evangelii Lucae, cap. XIX, V\. 1-10, ubi de Zacchaeo. Contra Pelagianos.—1. Adventus Christi in mundum ratione carnis intelligendus. Incarnationis necessitas. 2. Incarnationis causa peccatum. Liberi arbitrii infirmitas cernitur in Adamo. Gratiae donum in Christo perspicitur. 3. Zacchaei factum allegorice, Sycomorus, crux Christi. Crux in fronte. 4. Gratiae praevenientis necessitas. 5. Suscipere Jesum in cor. 6. Qui sani sibi videntur, insaniunt in medicum. Sanguis medici medicamentum suo interfectori. 7. Originale peccatum probatur. Christus etiam infantibus est Jesus. Parvulorum baptismus et communio. 8. Causa quare Christus venit. Ratio nominis Jesu. Parvuli Salvatore egent. Fides recta sit respondentium pro ipsis in Baptismo. 9. Omnes parvuli tanquam pupilli considerandi. Parvulis regeneratio necessaria. Objectio contra peccatum originale. Regula antiqua fidei, baptizare parvulos. 939-944

Serm. CLXXV. De eisdem verbis Apostoli, Fidelis sermo et omni acceptione dignus, etc., I Timoth. cap. I, V\V\. 15, 16.—1. Incarnationis Christi causa. 2. Judaeorum periculosior aegritudo. Judaei in medicum insanientes. 3. Christus interfectoribus medicamentum parat de suo sanguine. 4. Interfectorum Christi conversio. 5. Peccatores Christus amat, ut non semper sint peccatores. 6. Paulus quomodo peccatorum primus. 7. Primus peccatorum, quia omnibus pejor. 8. Pauli conversio. 9. Christi medici ars commendata in curatione Pauli. 945-949

Serm. CLXXVI. De tribus lectionibus Apostoli, I Timoth. I, 15, 16, Fidelis sermo, et omni acceptione dignus, etc.; Psalmi XCIV, 6, 2, Venite adoremus, et posternamur ei, etc.; ac Evangelii Lucae, cap. XVII, V\. 12-19, ubi de decem leprosis a Domino mundatis. Contra Pelagianos.—1. Lectiones et cantus in Ecclesia. 2. Gratiarum actio ab omnibus debita medico. Peccatum originale in parvulis. Pupillorum tutores episcopi. 3. Paulus quomodo peccatorum primus. 4. in Pauli curatione spes salutis allata desperatis. 5. Salus nostra ex Deo, non ex nobis. Gratiae beneficia. Confessio duplex. 6. Doctrina varia et inconstans lepra mentis. 949-953

Serm. CLXXVII. De verbis Apostoli, Nihil in hunc mundum intulimus, sed nec auferre aliquid possumus, etc. I Timoth. cap. VI, V\. 7-19.—1. Avaritia verbis apud omnes damnatur, non factis. 2. Christianis quae fugiendae avaritiae doctrina traditur. 3. Itineri hujus vitae necessaria sine cupiditate habeantur. 4. Divitiae interiores sectandae. 5. Thesaurizare hic volentium inepta excusatio. Sursum cor. 6. Divitiarum cupiditas insatiabilis. 7. Divitiae sine cupiditate si habentur, non culpandae. Pauperi cavenda cupiditas divitiarum. Diviti cavenda superbia. 8. Spes in divitiis non ponenda. Frui et uti. 9. Homini sufficit solus Deus. Avaritiae crimen et poena. 10. Divitiae piis operibus impendendae. Divitiis emenda vera vita. 11. Tinea malae cogitationis revocans a faciendis eleemosynis. 953-959

Serm. CLXXVIII. De verbis Apostoli, Tit. I, 9, Ut potens sit exhortari in doctrina sana, et contradicentes arguere. Contra rerum alienarum raptores.—1. Episcoporum onus. 2. Avarus suorum reconditor damnatur. 3. Dives quia immisericors, punitur. 4. Raptoris eleemosynae Deo non acceptae. 5. Paganorum res rapere non licet. 6. Raptores redarguit. 7. Res inventa restituenda. 8. Exemplum eximium de restituenda eleemosyna. 9. De eodem argumento. 10. Timor servilis nequitiam cordis non impedit. 11. Amor justitiae castus unde probatur. 960-965

Serm. CLXXIX. De verbis apostoli Jacobi, Sit autem unusquisque vestrum velox ad audiendum, tardus autem ad loquendum. Ac de illis ibidem, Estote autem factores verbi, et non auditores tantum. Cap. I; V\V\. 19, 22.—1. Dicendum de utrorumque officio, auditorum et praedicatorum verbi Dei. 2. Audire verbum Dei, tutius est quam praedicare. 3. Mariae et Marthae officia. Pars Marthae bona. Hospitalitatis bonum. 4. Pars Mariae melior, quia non aufertur. Marthae opus aufertur, non merces. 5. Pars Mariae quomodo non transit. 6. Veritate pasci, pars Mariae quae non transit. Delectatio de lumine veritatis. 7. Factores verbi et intus et foris esse debemus. 8. Auditores verbi aedificantes alii super petram, alii super arenam. 9. Non audire, quasi non aedificare, malum est. 10. Auditor negligens praedicatoris vitia ne causetur. 966-971

Serm. CLXXX. De verbis apostoli Jacobi, Ante omnia nolite jurare, etc., cap. V, V\. 12.—1. De cavenda juratione admonitio. 2. Juratio licet a Deo usurpata, homini tamen fugienda. Perjurium quot modis contingit. 3. Periculum perjurii in juratione. Verum jurare fas est; non jurare, tutius. 5. Juratio ab Apostolo adhibita. 6. Varii modi jurandi. 2379 7. Jurare quid sit. 8. Perjurium animae mortiferum. 9. Cur dicitur a juratione ante omnia abstinendum. 10. Jurandi consuetudini aliquando obnoxius Augustinus. Juratio qua conditione adhibenda. 11. Juramentum ab alio exigens, quomodo peccet. 12. Jurandi consuetudini operosius resistendum. 13. Falsum jurare per idola, perjurium est. 14. Jurandi consuetudo quomodo convellitur. 972-979

Serm. CLXXXI. De verbis Epist. I Joannis, cap. I, V\V\. 8, 9, Si dixerimus quia peccatum non habemus, nos ipsos seducicimus, et veritas in nobis non est. Contra Pelagianos.—1. Nemo hic vivit sine peccato. 2. Pelagianorum error, justos hic sine peccato reperiri. 3. Refutantur ab ipsorum de se ipsis professione. Haeretici extra Ecclesiam sunt. 4. Mendax humilitas Pelagianorum. 5. Mendacium specie humilitatis, peccatum est. 6. Ecclesiam hic non esse sine peccato, liquet ex dominica oratione. 7. Tota Ecclesia hic petit sibi dimitti peccata. Hic agitur ut Ecclesia in coelis sit sine macula et ruga. 8. Remedia peccatorum sine quibus vivi non potest. Mortifera non facit bonae fidei et bonae spei Christianus. Conditio qua nobis relaxantur quotidiana peccata. 979-983

Serm. CLXXXII. De verbis Epist. I Joannis, cap. IV, V\. 1-3, Charissimi, nolite omni spiritui credere; sed probate spiritus, si ex Deo sunt, etc., contra Manichaeos.—1. Non cuilibet spiritui credendum. 2. Ex Deo non est, qui negat Christum in carne venisse. 3. Manichaeorum in ipso loco Joannis insidiae. Error de duabus naturis. 4. Manichaeorum error animam esse partem Dei, con utatur. 5. Lumen sibi esse homo non potest. Mala non ex natura, sed ex vitio naturae. 6. Mala hominis duo, error et infirmitas. 7. De eodem Joannis loco quaestio alia differtur in subsequentem sermonem. 984-987

Serm. CLXXXIII. Rursum de verbis Epist. I Joannis, cap. IV, V\. 2, Omnis spiritus qui confitetur Jesum Christum in carne venisse, ex Deo est.—1. Quaestio tractanda. 2. Haeretici in hoc conveniunt, ut negent Christum in carne venisse. 3. Arianus quomodo negat Christum in carne venisse. 4-5. De eodem argumento. 6. Eunomianus. 7. Sabellianus. 8. Photinus. 9. Donatista. 10-11. De eodem argumento. 12. Pelagianista. 13. Haereticis commune est et malis Catholicis, negare incarnationem Christi. 14. Et recta fides, et bona vita ex Deo. 15. Et credendo et bene vivendo confiteri debemus Christum in carne venisse. 988-994

Classis Secunda.—Sermones De Tempore. 995-996

Serm. CLXXXIV. In Natali Domini nostri Jesu Christi, I.—1. Incarnationis mysterium sapientibus mundi absconditum. 2. Natalis Christi cunctis laetitiae causa. 3. Nativitas Christi duplex. Admiranda in Deo infante. 995-997

Serm. CLXXXV. In Natali Domini, II.—1. Verbi incarnatione Veritas orta de terra. 2. Justitia incarnatione Christi nobis allata. 3. Gloria Dei in hominum gratuita significatione. 997-998

Serm. CLXXXVI. In Natali Domini, III.—1. Christus virginis partu editus. Incarnatione Deus esse non destitit. 2. Verbo non mutato factus est idem Dei et hominis filius. Regula fidei, symbolum. 3. Dei filium eumdem esse filium hominis incarnatione. 999-1000

Serm. CLXXXVII. In Natali Domini, IV.—1. Mira in Christo infante dissidentium attributorum convenientia. 2. Verbum a Patre non recessisse adventu in carnem, similitudine monstratur. 3. Verbum incarnatione non mutatum. 4. Verbum incarnatum Deus et homo. 1001-1002

Serm. CLXXXVIII. In Natali Domini, V.—1. Verbum Dei explicari ab homine non potest. 2. Verbum aeternum nostri causa natum in tempore. 3. Verbum infans doctor humilitatis. 4. Maria Christum sine virginitatis damno peperit. 1003-1004

Serm. CLXXXIX. In Natali Domini, VI.—1. Christus dies de die. 2. Mirabilis ortus Christi ex virgine. 3. Regenerationis beneficium ex humana Christi generatione. 4. Generatio Christi duplex. 1005-1006

Serm. CXC. In Natali Domini, VII.—1. Diem quo nasceretur Christus mysterii causa elegit. 2. Nativitates Christi duae. Cur nasci ex femina voluit. 3. Christus propter nos infans in praesepi. 4. Celebranda Christi nativitas. 1007-1008

Serm. CXCI. In Natali Domini, VIII.—1. Verbum ut indigna pro indignis ferret, incarnatum est. 2. Virginitate matris illaesa natus Christus. 3. Ecclesia mente et virgo et mater. 4. Virginitas Mariae imitanda. 1009-1011

Serm. CXCII. In Natali Domini, IX.—1. Incarnatio Filii Dei propter homines, quam admiranda. 2. Virginibus, viduis et conjugatis ex Christi nativitate laetitiae causa. Ecclesia mater est et virgo. 3. Veritas de terra, justitia de coelo. Die minimo anni cur natus Christus. 1009-1013

Serm. CXCIII. In Natali Domini, X. 1013

Serm. CXCIV. In Natali Domini, XI.—1. Nativitas Christi duplex. Dies nativitatis Christi et Joannis. 2. Verbum Angelorum in coelis, et hominum in praesepio cibus. 3. Verbi 2380 visione post hanc vitam satiabimur. 4. Conclusio. 1015-1017

Serm. CXCV. In Natali Domini, XII.—1. Nativitas Christi duplex, utraque inenarrabilis. 2. Christus virginis filius, virginis sponsus. 3. Cur Christus in carne venit. 1017-1018

Serm. CXCVI. In Natali Domini, XIII.—1. Christi nativitates duae sunt. Filius sine initio semper genitus a Patre. 2. Tres vitae, conjugalis, vidualis et virginalis, Christo attestantur. 3. Deus nostri causa infans. 14. Calendarum januariarum solemnitas superstitiosa. 1019-1020

Serm. CXCVII. De Calendis januariis, I, contra Paganos. 1021

Serm. CXCVIII. De Calendis januariis, II.—1. Solemnitas Calendarum Januariarum. 2. Separatio nostra a Gentibus christiana fide, spe et charitate. 3. Piis operibus secernuntur Christiani a Paganis. Dii falsi malis moribus cultorum suorum delectantur. 1024-1025

Serm. CXCIX. De Epiphania Domini, I.—1. Christus Judaeos et Gentes in se mox copulat. 2. Magorum fides et contra infidelitas Judaeorum. 3. Error de sidereis fatis. 1026-1027

Serm. CC. In. Epiphania Domini, II.—1. Manifestationis Christi solemnitas. 2. Herodis terror. 3. Judaeorum caecitas in ipsa illuminatione Magorum. Scripturae apud Judaeos propter Gentium fidem relictae. 4. Christo charitate cum Judaeis Gentes cohaerent. 1028-1030

Serm. CCI. In Epiphania Domini III.—1. Manifestatio Christi facta Gentibus. Stella lingua coeli. 2. In Pilato et Magis significatae Gentes ab Oriente et Occidente congregandae. 3. Judaei ad Gentium salutem Scripturarum custodes. 1031-1032

Serm. CCII. In Epiphania Domini, IV.—1. Epiphania, manifestatio Christi. 2. Primitiae gentium in Magis delibatae 3. Judaei Christum suis ritibus et Scripturis ostendunt. 4. Pristina vita post poenitentiam non repetenda. 1033-1035

Serm. CCIII. In Epiphania Domini, V.—1. Epiphaniae festivitas merito instituta. 2. In Judaeis gratia prior, in Gentibus humilitas amplior. 3. Gentium omnium salus figurata. 1035-1036

Serm. CCIV. In Epiphania Domini, VI.—1. Epiphania, Christi manifestatio. 2. Christus Judaeis et Gentibus adunandis angularis lapis. 3. Ex Judaeis alii reprobati, alii electi. Jacob et benedictus et claudus. 1037-1038

Serm. CCV. In Quadragesima, I.—1. Quadragesimae tempore crux castigandi corporis assumenda. Christianus perpetuo debet pendere in cruce. Crux totius vitae nostrae. 2. Pia opera ferventius exercenda per quadragesimae tempus. 3. A litibus in primis jejunandum. 1039-1041

Serm. CCVI. In Quadragesima, II.—1. Quadragesimae tempus operibus pietatis et humilitatis fervere debet. 2. Oratio fulcienda jejunio et eleemosyna. Duo genera eleemosynarum. In paupere pascitur Deus. Nemo pauper in altero eleemosynae genere. 3. Jejunia Deo accepta. 1041-1042

Serm. CCVII. In Quadragesima, III.—1. Eleemosyna isto maxime tempore eroganda. 2. Jejunium et abstinentia qualis requiritur. Minuendae voluptates, non mutandae. 3. Oratio jejunantis libera sit a cupiditate et odio. Quomodo oratio facit eleemosynas. 1042-1044

Serm. CCVIII. In Quadragesima, IV.—1. Quadragesimalis abstinentia qualis esse debet. Restringendae deliciae, non mutandae. 2. Eleemosynae opera amplificanda. Eleemosynae genus, parcere inimicis. 1044-1045

Serm. CCIX. In Quadragesima, V.—1. Quadragesimali observatione finiendae inimicitiae. Tria vitia, quibus inimicitiae vivunt. 2. Orationes eleemosynis adminiculandae. 3. Abstinentia qualis suscipienda. 1046-1047

Serm. CCX. In Quadragesima, VI.—1. In Quadragesima considerandum anni tempus et dierum numerus. 2. Quaestio: Cur eo tempore jejunetur ante Baptismi celebrationem. Responsio. 3. Baptismus Joannis a Baptismo Christi discernendus. Sacramenta veteris Legis cur suscepit Christus. Quando tentatio infertur, jejunandum. 4. Cur quadragesimale jejunium ante Pascha. Ablato sponso filiis lugendum. 5. Cur gemendum et jejunandum in hac vita. 6. Jejunium ante solemnitatem passionis Christi maxime conveniens. 7. Dies nunc laboris et tristitiae. 8. Jejunium quadragenario numero cur institutum. 9. Quadragesimae tempus abstinentia et piis operibus magis fervere debet. 10. Deliciosi Quadragesimae observatores. 11. Abstinentia a vino delicato. 12. Misericordiae opera in pauperes. Alterum misericordiae genus in ignoscendo. 1047-1053

Serm. CCXI. In Quadragesima, VII.—1. Finiendae querelae in Quadragesima. Pactum dimittendi ut dimittatur nobis. Aliud ira, et aliud odium. 2. In tenebris et carcere est qui odit. Ignoscendum, ut possis dominicam orationem dicere. 4. Securus apud Deum est, cui petenti negatur venia a fratre. De iis qui veniam ab homine petere erubescunt. Venia a quibusdam nonnisi tacite et blandiendo petenda. 5. Nolenti petere veniam, quomodo ignoscendum ex animo. 2381 6. Offensae donandae exemplo Christi. 1054-1057

Serm. CCXII. In traditione Symboli, I.—1. Symbolum unde dictum. 2. Symbolum memoria tenendum quare. 1058-1060

Serm. CCXIII. In traditione Symboli, II.—1. Symbolum quid. Deus quomodo omnipotens. 2. Christus Filius Dei unicus. Quomodo incarnatus. Christus nobis unicus Salvator. 3. Christus Filius Dei quomodo mortuus et sepultus. 4. Dextera Dei aeterna felicitas. 5. Salvator noster, judex noster et advocatus. 6. De spiritu sancto. Sic accipi debet Spiritus sanctus, ut non credatur minor quam Filius, et minor quam Pater. 7. Sancta Ecclesia catholica, quae. Inventa meretrix, et facta virgo. Mariae similis, et parit et virgo est. 8. Remissio peccatorum in Baptismo et oratione dominica. Quotidianus Baptismus. 9. Carnis resurrectio qualis promissa. 1060-1065

Serm. CCXIV. In traditione Symboli, III.—1. Symbolum fidei cur institutum. 2. Credere omnipotentem Deum oportet, creatorem universorum. 3. Omnipotens iniquis multa contra ejus voluntatem facientibus non superatur. 4. Omnipotens id solum non potest, quod non vult. 5. Christus Filius Dei unicus. 6. Nativitas Christi de Spiritu sancto ex Virgine. 7. Christus Filius Dei crucifixus, mortuus et sepultus. 8. Christi resurrectio et ascensio. Sessio ad dexteram Patris. 9. Christus visibili forma judex veniet. 10. Spiritus sanctus de Patre procedens Deus. Trinitatis mysterium. 11. Ecclesia sancta catholica, columna et firmamentum veritatis. Remissio peccatorum. 12. Resurrectio carnis. Conclusio. 1065-1072

Serm. CCXV. In redditione Symboli.—1. Symbolum fidei animo semper versandum. 2. De Deo quid credendum. 3. De Christo. Nativitas ejus aeterna et temporaria, utraque inenarrabilis. In carne natus est illaesa matris virginitate. Maria credendo concepit sine viro. Christus nostri gratia natus est in carne. 5. Pro nobis mortuus. Crux non erubescenda. 6. Resurrectionis Christi fides. Haec fides Christianos discernit. 7. Christi sessio ad dexteram Patris. 8. De Spiritu sancto, remissione peccatorum, etc. 9. In Ecclesia catholica vivendum. 1072-1076

Serm. CCXVI. Ad Competentes.—1. Competentes quinam. 2. Hortatur ut renuntient saeculo. 3. De regno coelorum emendo cogitent. 4. Ad Deum conversi tendant ad aeternam vitam. 5. Hic vitae aeternae desiderio lugeant, et membra sua mortificent. 6. Quod illis certamen indictum. Exorcismus adjurato Christi nomine. Maledicta in diabolum. Expulsio diaboli. 7. Ad spiritualem renascentiam cooperentur Christo et Ecclesiae. 8. Novae regenerationis gratia. 9. Aetates spirituales. 10. Cavenda superbia et adhibenda vigilantia. 11. Quanta Dei misericordia: quomodo ad illam confugiendum. 1076-1082

Serm. CCXVII. De oratione Christi, Pater, quos dedisti mihi, volo ut ubi ego sum, ibi sint ipsi. Joan. cap. XVII, V\. 24.—1. Christus orat, et dat quod orat. 2. Locus bonus, quo nobis migrandum de hoc loco malo. 3. Bene agendo in loco malo, pervenitur ad locum bonum. Dies Quadragesimae Dies Quinquagesimae post Pascha. 1083-1084

Serm. CCXVIII. De Passione Domini in Parasceve.—1. Passionis Dominicae mysteria explicanda. 2. Quid significet quod Christus crucem suam portavit. 3. Calvariae locus. 4. Latrones a dextris et a sinistris. 5. Titulus super crucem. 6. Cur tribus linguis conscriptus. 7. Judaei apud Pilatum agentes de mutando titulo. 8. Vestes in quatuor partes divisae 9. Inconsutilis tunica sorti commissa. 10. Mater commendata a moriente. 11. Acetum in spongia datum. 12. Vox ultima et inclinatio capitis. 13. Crura latronibus, non Christo confracta. 14. Sanguis et aqua e lateris vulnere. 15. Joseph et Nicodemus sepelientes. 1084-1087

Serm. CCXIX. In vigiliis Paschae, I.—Vigiliae sacrae. Celebrandae quomodo. 1087

Serm. CCXX. In vigiliis Paschae, II,—Quis mortuus pro nobis. Solemnitas Paschae. 1089

Serm. CCXXI. In vigiliis Paschae, III.—Quod in Genesi dies a luce, nunc a nocte computentur. Ibid.

Serm. CCXXII. In vigiliis Paschae, IV.—Vigilandum adversus diabolum. Rectores mundi diabolus et angeli ejus. In coelestibus quibusnam habitant. Diabolus e cordibus piorum ejectus. 1090

Serm. CCXXIII. In vigiliis Paschae, V.—1. Dies, fideles baptizati. Hortatur ut bonos imitentur, tolerent malos. 2. Bonorum et malorum permixtio in Ecclesia. 1092

Serm. CCXXIV. In die Paschae, I, ad populum et ad Infantes, seu eo die baptizatos.—1. Gratia baptizatis collata. 2. Carnis peccata diabolus levia facit, cum sint gravia et mortifera. 3. Incontinentes corripiuntur et excommunicantur. Meretrix est quaecumque concubina praeter uxorem. 4. Morum correctio non differenda. 1093-1095

Serm. CCXXV. In die Paschae, II, ad Infantes.—1. Christus quid erat ante Incarnationem. 2. Incarnatio Christi opus est totius Trinitatis. Virginitatis propositum in Maria. 3. Incarnatione quomodo Verbum non recessit a Patre 2382 4. Ab ebrietate caveri debet. Ebrietas sancta. 1095-1098

Serm. CCXXVI. In die Paschae, III, ad populum et ad Infantes. 1098

Serm. CCXXVII. In die Paschae IV, ad Infantes de Sacramentis. 1100

Serm. CCXXVIII. In die Paschae V, ad populum et ad Infantes.—1. Dies Sacramentis Infantium deputati. Infantibus exempla probitatis praebeant alii fideles. 2. Infantes hortatur ut imitentur bonos. 3. Sermo debitus Infantibus, de Sacramento altaris. 1101-1102

Serm. CCXXIX. De Sacramentis fidelium, feria II Paschae. 1103

Serm. CCXXX. In diebus Paschalibus, I.—De versu Psalmi CXVII 24, Hic est dies quem fecit Dominus. Ibid.

Serm. CCXXXI. In diebus Paschalibus, II, de resurrectione Christi secundum Marcum.—1. Discipuli non credentes merito objurgati. 2. Sacramentum passionis et resurrectionis Christi quodnam sit Mortis parens peccatum. 3. Bona vita mortem comprehendit et resurrectionem. 4. Bene vivere, quid. Beatam vitam in terra quaerere, mendacium. 5. Beata vita ubi quaerenda. 1104-1106

Serm. CCXXXII. In diebus Paschalibus, III, de resurrectione Christi secundum Lucam.—1. Resurrectio secundum quatuor Evangelistas recitari solita. Passio nonnisi secundum Matthaeum. 2. Incredulitas discipulorum audita resurrectione Christi. 3. Discipuli abeunt in alienorum opiniones de Christo. Petri de Christo confessio. 4. Petri mox humana cogitatio de Christo. 5. Nec mors Christo, nec vita nobis debebatur. 6. Latronis fides quam magna, cum titubant discipuli. 7. In fractione panis agnoscitur Dominus. 8. Ad poenitentes. 1107-1111

Serm. CCXXXIII. In diebus Paschalibus, IV, de resurrectione Christi secundum Marcum.—1. Resurrectionis fides propria Christianorum. 2. Salus credentibus promissa discernenda a salute temporali. Christus est fons vitae. 4. Salus hic vera non inventa a Christo. Christus natus mortalis, ut mortem auferret. 5. Mors in Christo mortua. 1112-1114

Serm. CCXXXIV. In diebus Paschalibus, V, de resurrectione Christi secundum Lucam.—1. Quatuor Evangelia legi debent. Quatuor Evangelistae necessarii. 2. Discipuli de Christo dubitantes, a latrone victi. 3. Fides Christianos a Paganis et Judaeis discernens. 1115-1116

Serm. CCXXXV. In diebus Paschalibus, VI, de eadem lectione Evangelii Lucae, cap. XXIV, V\. 13-31.—1. Evangelistae salva narrationis veritate variant. 2. Christus cum discipulis in via. 3. Christus cur agnosci voluit in fractione panis. Hospitalitatis merces. 4. Christus absentavit se corpore, ut aedificetur fides. 1117-1119

Serm. CCXXXVI. In diebus Paschalibus, VII, de eadem lectione Evangelii Lucae, cap. XXIV, V\. 13-31.—1. Mors Christi propter aliud, et propter aliud resurrectio. 2. Spes discipulis morte Christi ablata. 3. Hospitalitatis meritum. 1120-1121

Serm. CCXXXVII. In diebus Paschalibus, VIII, de ultima lectione Evangelii Lucae, cap. XXIV, V\. 37-39, cum refutatione Manichaeorum.—1. Discipulis spiritum, non carnem Christi se videre putantibus, similes Manichaei. Negantes carnem Christi, totum mysterium redemptionis nostrae evacuant. 2. Non melius de Christo sentire, qui eum dicunt spiritum fuisse sine carne. 3. Manichaeorum error in discipulorum reprehensione damnatus. Discipuli spiritum se videre putantes, reprehenduntur. 4. De Christo quid credendum. Verbum Dei. Incarnatione suscepit totum hominem. 1122-1124

Serm. CCXXXVIII. In diebus Paschalibus, IX, de eadem lectione Evangelii Lucae, cap. XXIV, V\. 38-47.—1. Christus verus et vera Ecclesia ex loco Lucae agnoscitur. 2. Contra Manichaeos et Priscillianistas. 3. Contra Donatistas, Ecclesiam esse toto orbe diffusam. 1125-1126

Serm. CCXXXIX. In diebus Paschalibus, X, de resurrectione Christi secundum Marcum et Lucam.—1. Resurrectio secundum quatuor Evangelistas recitari selita. 2. Christus in panis fractione agnoscitur. Hospes esse Christus cur voluerit. 3. Elias ad viduam mittitur pascendus, ut beneficium praestetur pascenti. 4. Super pauperem non sese efferat, qui ipsum juvat. 5. Fenerandum Deo. 6. Christus cur egenus factus est. 7. Christus in paupere eget. 1125-1129

Serm. CCXL. In diebus Paschalibus, XI, de resurrectione corporum, contra Gentiles.—1. Evangelistarum in historia resurrectionis varietas sine discordia. Defensio fidei titubantibus necessaria. 2. Resurrectio contra infideles probatur ex omnipotentia Dei. 3. Caro resurget sine vitio. Calamitatum omnium causa peccatum. 4. Philosophorum de animae conditione post mortem opiniones. 5. Sapientia mundi Deo stultitia. Resurrectio promissa piis credentibus in Mediatorem. 1130-1132

Serm. CCXLI. In diebus Paschalibus, XII, de resurrectione corporum, contra Gentiles.—1. Resurrectio fides Christianorum. 2383 Deus a philosophis cognitus ex operibus mundi. 2. Pulchritudo creaturarum confessio est Creatoris. Ab hominis cognitione ad cognitionem Dei quomodo pervenerunt philosophi. 3. Philosophi post Deum cognitum idololatrae. 4. De animarum statu post mortem quid senserint philosophi. 5. Virgilio non placet doctrina de animarum reditu in corpora. Animas in ea opinione beatas esse non posse. 6. Spes hic felicior quam in illa felicitate. 7. Porphyrii sententia de fugiendo omni corpore. Refellitur. 8. Rursum ex Platonis verbis confutatur. 1133-1138

Serm. CCXLII. In diebus Paschalibus, XIII, de resurrectione corporum, contra Gentiles.—1. Resurrectionis fides manifesto probata, imprudenter ab hominibus impugnatur. 2. Contra resurrectionem carnis obtendunt, Si corruptio non erit, cur manducabitur? 3. Si carnis vitia non resurgent, cur in Christo cicatrices? 4. Parvulorum resurrectio qualis. 5. Terrenum corpus quomodo in coelo erit? 6. Christi corpus in coelo. 7. Deo volente fit quod alias fieri non potest. 8. Corporum ordo ex diversitate ponderum. Terrenum corpus contra ponderum ordinem super aquam. 9. Plumbum super aquam. 10. Corporum graviorum celerior quorumdam motus. 11. Corpora spirituali post resurrectionem, unde dicta. 12. Resurrectionis promissio tot aliis Dei promissionibus jam impletis confirmatur. 1138-1143

Serm. CCXLIII. In diebus Paschalibus, XIV, de resurrectione Domini secundum Joannem, in illud cap. XX, V\. 17, Noli me tangere; nondum enim ascendi ad Patrem meum. Et de membrorum usu post resurrectionem.—1. Difficultas in verbis Domini nolentis se a Maria tangi ante ascensionem. 2. Tangere Christum quid. 3. Difficultas de usu membrorum post resurrectionem. 4. Membra corporis erunt aut ad usum, aut ad speciem. Harmonia membrorum. 5. Nec interiora membra, nec ipsa corda latebunt post resurrectionem. 6. Membra alia ad usum, alia ad decorem. 7. In beatorum corporibus pulchritudo erit omnibus numeris absoluta. 8. Beatorum actio quaenam erit. Quadragesima ante Pascha et quinquaginta dies post Pascha. Alleluia. In futura vita laus Dei sine cessatione, sine fastidio. 1143-1147

Serm. CCXLIV. In diebus Paschalibus, XV, de eadem lectione Evangelii Joannis, cap. XX, V\. 1-18.—1. Resurrectionem Christi nec Magdalena credebat, nec apostoli. Fides Petri passo Domino absorpta. 2. Christus agnoscitur a Magdalena. Difficultas in verbis Domini ad Magdalenam. 3. Discipulorum de Christo fides ante resurrectionem qualis erat. De Christo quid credendum. Tangere Christum est in ipsum credere. Fidei tactum qualem exigat Christus. 4. Ariani et Photiniani Christum recta fide non tangunt. 1147-1150

Serm. CCXLV. In diebus Paschalibus, XVI, de eadem lectione Evangelii Joannis, cap. XX, V\, 1-18.—1. Christum resurrexisse non credebant apostoli. 2. Difficultas in Christi verbis ad Magdalenam. 3. Noli tangere, id est, noli hominem tantum credere. 4. Dominicorum verborum sensus. 1151-1153

Serm. CCXLVI. In diebus Paschalibus, XVII, de eadem lectione Evangelii Joannis, cap. XX, V\. 1-18.—1. Evangelistarum sine falsitate varietas. 2. Discipuli credunt ablatum corpus Domini. 3. Apparitio Christi Magdalenae. 4. Quomodo intelligenda verba Christi ad Magdalenam. Tangere fide. 5. Cur Christus distincte dicit, Patrem meum et Patrem vestrum, etc. 6. Conclusio. 1153-1156

Serm. CCXLVII. In diebus Paschalibus, XVIII, de alia lectione Evangelii Joannis, cap. XX, V\. 19-31.—1. Resurrectio ex quatuor Evangeliis recitata. 2. Christi ad discipulos per ostia clausa intrantis miraculum ex aliis miraculis suadetur. 3. Confirmatur ex dicto Domini de camelo, qui Deo faciente potest intrare per foramen acus. 1156-1158

Serm. CCXLVIII. In diebus Paschalibus, XIX, de lectione Evangelii Joannis, cap. XXI, V\. 1-14; et de duobus piscationibus, una ante passionem, altera post resurrectionem.—1. Piscatio ad mare Tiberiadis non sine mysterio. In piscationibus duabus figura Ecclesiae praesentis ac futurae. 2. Piscatio prima. 3. Secunda piscatio. 4. Numerus piscium quid mysterii habeat. Praecepta nullus implet, nisi adjutus gratia. 1158-1160

Serm. CCXLIX. In diebus Paschalibus, XX, de eadem lectione et de duabus piscationibus.—1. Piscatio jussu Domini facta duplex. 2. Piscationes duae statum Ecclesiae praesentis et futurae adumbrant. 3. Mandata Dei nonnisi per gratiam impleri, intelligitur in numero piscium captorum. 1161-1172

Serm. CCL. In diebus Paschalibus, XX, de eodem argumento.—1. Ignobiles cur prius electi a Christo. 2. Piscationum duarum discrimen et mysterium. Prima piscatione boni et mali significantur congregandi. Periculum ex malorum felicitate. Schismata. 3. Altera piscatio. Numerus piscium in hac sola dictus. Lex sine gratia nihil valet. Decem praeceptorum distinctio. Auxilium Dei ad implendam legem necessarium. 1163-1165

2384 Serm. CCLI. In diebus Paschalibus, XXII, item de eodem argumento.—1. Piscationes Domini jussu factae duae. 2. Altera piscatione significatus electorum numerus: Rete missum in dexteram, quia soli boni colligendi. Numerus, ad electos; super numerum, ad reprobos spectat. 3. Littus, finis saeculi. Non scissum rete, quia nullae haereses. Quis magnus, et quis minimus, in regno coelorum. 4. Magnus in regno coelorum. 5. Numerus piscium centum quinquaginta trium quid significet. Spiritus sanctus septenario commendatus. Sanctificatio nostra plena. 6. Lex non impletur sine Dei adjutorio. Non timore poenae lex impletur, sed amore justitiae. 7. Sermo Dei adversarius noster. 1167-1171

Serm. CCLII. In diebus Paschalibus, XXIII, de eadem iterum lectione.—1. Piscatio jussu Domini facta non sine mysterio. Altera piscatio ante passionem. 2. Discrimen duarum piscationum. Retia, verbum Dei; mare, saeculum. 3. Duo navigia, duo populi. Submersionis periculum ex multitudine. Periclitatur navis Judaeorum. 4. Navis Gentium. Retia rupta, haereses et schismata. 5. In area Domini palea semper aliqua cum frumento. Venti paleas ad aream reflant. 6. Carnalia quaerentes, sive sint intra, sive foris, palea sunt. Palea potest fieri frumentum. 7. Ecclesia post resurrectionem non nisi bonos habitura significatur. 8. Centum quinquaginta tres pisces quid significent. 9. Quinquaginta dies, et Alleluia post Pascha antiquae traditionis. 10. Quinquagenarii et quadragenarii numeri mysterium. Quadragenarius numerus hoc tempus significat. 11. Quadragenario bene gesto additur denarius. Quinquagenarius numerus significat Ecclesiam futuram. 12. Quadraginta dies ante, et quinquaginta post Pascha. Carnalis festorum celebratio. Perfecta beatitudo. 1171-1178

Serm. CCLIII. In diebus Paschalibus, XXIV, de ultima lectione Evangelii Joannis, cap. XXI, V\. 15-25.—1. Petrus ob trinam negationem ter interrogatus de sua dilectione. 2. Dilectionem Christus postulat sibi erga oves suas impendi. 3. Petrus de se ante infirmus, nunc ex gratia Christi maturus ad passionem. 4. Quaestio de verbis Domini, quomodo velit manere Joannem donec veniat. 5. Verba illa Domini duobus modis intelligi possunt: primo de passione non a Joanne subeunda; secundo de Joannis Evangelio non bene intelligendo nisi in futura felicitate. 1179-1181

Serm. CCLIV. In diebus Paschalibus, XXV.—1. Tristitiae tempus prius tempore laetitiae. 2. Tristitia unde esse debet. Poenitentia impoenitenda. 3. Infructuosae arbori stercus adhibitum figura poenitentiae. 4. Tristitia de saeculi rebus perniciosa. Quae hic lugenda. 5. Duo tempora, Quadragesimae et Quinquagesimae, quid significent. Alleluia quid. 6. Debitor Deus quia promisit, non quia accepit. Deo retribuere aliquid non valemus. 7. Homo de suo non habet nisi mendacium. 8. Laudandus Deus nunc et semper. 1182-1185

Serm. CCLV. In diebus Paschalibus, XXVI, de Alleluia.—1. Alleluia, piorum hic solatium, sola erit actio beatorum. 2. Mariae et Marthae diversa officia. 3. Beneficia Dei in omnes et bonos et malos. Sanitas a Deo. 4. Deum aliquid servare bonis. Homines et filii hominum in quo differant. 5. Piis promissa delectatio laudis Dei, quae non datur impiis. 6. Duae vitae in Martha et Maria adumbratae. Unum necessarium Dei fruitio erit beatis bonorum omnium loco. 7. Carnalis cogitatio de futura felicitate. Gaudium carnale de mentis aegritudine venit. Vera sanitas nostra, immortalitas. Divitiae terrenae, non facultatis, sed infirmitatis argumenta. 1186-1189

Serm. CCLVI. In diebus Paschalibus, XXVII, iterum de Alleluia.—1. Laudare Deum oportet vita et lingua. 2. Error quorumdam, carnem non pertinere ad hominem. 3. Alleluia hic inter tentationum pericula quomodo cantandum. 1190-1192

Serm. CCLVII. In diebus Paschalibus, XXVIII, de versu Psalmi CXV, 11, Omnis homo mendax.—1. Deus corde laudandus. 2. Homo de suo mendax, ad Deum confugiat, ut sit verax. 3. Petrus mendax a se ipso verax Dei beneficio. 1193-1194

Serm. CCLVIII. In diebus Paschalibus, XXIX, de versu Psalmi CXVII 24, Hic est dies quem fecit Dominus.—1. Dies a Domino factus Christi Ecclesia ex Judaeis et Gentibus. 2. Baptizati dies ex tenebris facti. 3. Thomas factus dies. 1194-1196

Serm. CCLIX. In die Dominico octavarum Paschae.—1. In futuram vitam esse debet Christianorum intentio. 2. Octavi et septimi dies mysterium. Regnum Christi et sanctorum in terra post separationem malorum. Sabbatismus sanctorum in terra. 3. Misericordiae opera commendat. 4. Opera misericordiae superare debent offensiones nostras. Misericordia gemina. 5. Eleemosyna eroganda cum humilitate et hilaritate. 6. Dies feriati. 1196-1201

Serm. CCLX. Eodem die.—1. Octavae infantium. Falsi fideles. Continentia servanda pro suo cuique gradu. Votum continentiae non reddens damnatur. 1201

Serm. CCLXI. In die quadragesimo Ascensionis Domini, I.—1. 2385 Ascensio Domini sic celebranda, ut cum ipso ascendamus. Sursum cor, quandonam pietatis, quandonam superbiae. 2. Christus semper Deus. Dei notitiam vanitas litigando quaerit, pietas credendo. 3. Pauli in Dei cognitione modestia. 4. Mundandum cor, quo videatnr Deus. 5. Deus habitare vult in corde mundo. Avaritiae homo servit. non Deo 6. Tenebrae cupiditates et opera mala. 7. Deus homo factus manet semper Deus. Una persona Deus et homo in Christo. 8. Praeceptum utrumque dilectionis erga Christum impletur. 9. Bona opera frequentanda. Peccata, praeter crimina, sunt alia minora. 10. Remedia quotidiana. Minora peccata multitudine obruunt. 11. Conclusio. 1202-1207

Serm. CCLXII. In die Ascensionis Domini, II.—1. Sancti Leontii solemnitas. 2. De eodem argumento. 3. Ascensionis fides et celebritas per totum orbem. 4. Ascensionis Christi prophetia. 5. Ecclesia gloria Christi. 1207-1208

Serm. CCLXIII. De Ascensione Domini, III.—1. Glorificatio et victoria Christi completa est resurrectione et ascensione. Christus, leo et agnus. Diabolus, leo. Muscipula diaboli. 2. Ascensio Christi pignus nostrae ascensionis. 3. Christum cum corpore ascendisse. 4. Christus cur quadraginta diebus jejunavit, et totidem dies egit cum discipulis post resurrectionem. 1209-1211

Serm. CCLXIV. De Ascensione Domini, IV.—1. Dicendum de mysterio ascensionis Christi. 2. Christus per resurrectionem conversatur cum discipulis, ut in fide confirmentur. Ascendit in coelum, ne remaneant in carne. 3. Filius Dei natura aequalis Patri, misericordia ad mortem usque infirmatus. 4. Christus abire vult, ut absente carne divinitas ipsius cogitetur. Filius Dei in se non minor per incarnationem. 5. Christus post resurrectionem cum discipulis agit dies quadraginta, ut significet necessariam hic semper fidem incarnationis. 6. Carnis resurrectio futura. 7. Trinitatis mysterium. 1212-1218

Serm. CCLXV. De Ascensione Domini V.—1. Veritas resurrectionis Christo per quadraginta dies cum discipulis agente confirmata. 2. Adventus Christi ad judicium praenuntiatus. 3. Discipulorum inquisitio de tempore futuri adventus Christi. 4. Responsum Christi. 5. Christus bonus magister, docens quod expedit scire. 6. Ecclesia una ubique diffusa praedicatur contra schismaticos. 7. Verba novissima Christi a schismaticis contempta. Tunica Christi inconsutilis. 8. Christi duae glorificationes. Spiritus sanctus bis datus. 9. Spiritus sanctus ideo bis datus, ut duo praecepta charitatis commendarentur. 10. Charitas Spiritus sancti donum. 11. Charitas non habetur extra Ecclesiam. 12. Ecclesiae unitas Christo glorificato quoties commendata. 1218-1224

Serm. CCLXVI. In vigiliis Pentecostes, de versu psalmi CXL, 5, Emendabit me justus, etc. Contra Donatistas. 2. Spiritus sancti adventus die Pentecostes. Unitas Ecclesiae catholicae dono linguarum significata. 3. Spiritus sancti donum, non hominis ministri, sed Dei. Donatistarum error, non dari Spiritum sanctum nisi per sanctos ministros. 4. Spiritus sanctus sine hominum ministerio aliquando datus. 5. Philippus diaconus alius ab apostolo. Spiritus sanctus Cornelio sine manus impositione et ante Baptismum datus. 7. Ex his refellit Donatistas. 8. Amandus objurgator, cavendus adulator. 1225-1229

Serm. CCLXVII. In die Pentecostes, I.—1. Solemnitas adventus Spiritus sancti. 2. Donum linguarum. 3. Cur donum linguarum non modo conceditur. 4. Spiritus sanctus, tanquam anima corporis Ecclesiae extra eam non habetur. 1229-1231

Serm. CCLXVIII. In die Pentecostes, II.—1. Spiritus sanctus dono linguarum unitatem Ecclesiae catholicae commendat. 2. Spiritus sanctus extra Ecclesiam non habetur. 3. Unitas commendata in creatione rerum et in Christi ortu. 4. Ecclesiae catholicae unitatem Christus commendat apostolis. 1229-1233

Serm. CCLXIX. In die Pentecostes III.—1. Adventus Spiritus sancti cum dono linguarum praenuntiat unitatem Ecclesiae per omnes gentes. Contra Donatistas. 2. Schismaticos, etsi Baptismum habeant, non tamen habere Spiritum sanctum. Spiritus sanctus per Sacramenta et sine Sacramentis datus. 3. Schismaticos animales esse, nec habere Spiritum sanctum. Donatistas carere charitate. 4. Eos factis non posse dicere, Dominus Jesus. 1234-1236

Serm. CCLXX. In die Pentecostes IV.—1. De Spiritu sancto dicendum cur die quinquagesimo post Pascha missus sit. 2. Cur Spiritus sanctus non posset venire, nisi abeunte Christo. Humanitas Christi, in qua humano affectu haerebant, oculis discipulorum auferri debuit. Petra super quam aedificata Ecclesia, ipse est Christus. 3. Post quadragesimum diem Ascensionis cur decimo die venerit Spiritus sanctus. Quadragenarii numeri sacramentum. Denarii mysterium. Spiritus sanctus die decimo venit, ut significetur legem impleri per gratiam. Lex sine gratia quomodo littera est occidens. Spiritus sanctus missus ut impleretur lex. 4. Lex charitate 2386 impletur, non timore poenae. Timor alius castus, alius servilis. Charitas ex Spiritu sancto. 5. Spiritus sanctus commendatus in septenario numero. Sanctificatio et vacatio septimae diei. 6. Lex per denarium, et Spiritus sanctus per septenarium in quinquagenario commendatus. 7. De duabus piscationibus, et de piscibus centum quinquaginta tribus captis post resurrectionem. 1237-1243

Serm. CCLXXI. In die Pentecostes, V. 1245

Serm. CCLXXII. In die Pentecostes postremus, ad Infantes, de Sacramento. 1246

Classis Tertia.—Sermones De Sanctis. 1247-1248

Serm. CCLXXIII. In natali martyrum Fructuosi episcopi, Augurii et Eulogii diaconorum.—1. Mors animae timenda, non corporis. Deus animae vita. 2. Solemnitates martyrum ad exhortationem fidelium. S. Fructuosi responsum. 3. Responsum Eulogii diaconi. Martyres honorandi, Deus colendus. Mortuis hominibus cultus a Paganis impensus. 4. Templum et sacrificium uni vero Deo debitum. 5. Aromata, sancti et martyres. 6. Beata Agnes. Dii Paganorum non comparandi martyribus, 7. Templa et sacrificia non martyribus, sed Deo soli exhibentur. Martyres loco meliore recitantur ad altare. 8. Sancti cultum Deo debitum impendi sibi horrent. 9. In diebus martyrum cogitandum de ipsorum sequendis vestigiis. Martyres laudandi et amandi, Deus martyrum colendus. 1247-1252

Serm. CCLXXIV. In Natali martyris Vincentii, I.—Vincentius ubique vicit. Christi sanguine redemptus non perit. Patientia donum Dei. Victoria perfecta de universis machinis inimicis. 1252

Serm. CCLXXV. In Natali martyris Vincentii, II.—1. Vincentii in poenis fortitudo ex adjutorio Christi. Martyres discernit causa, non poena. 2. Diabolus in Vincentii tormentis magis tortus quam Vincentius. 3. Corpus martyris exanime divino praesidio non destitutum. Reliquiis sanctorum divinitus honor conciliatus. 1254-1255

Serm. CCXXVI. In festo martyris Vincentii, III.—1. Martyris fortitudo a Christo est. 2. Duplex mundi acies contra milites Christi, blanditiae et terrores. 3. Vincentius tormentis suis non tantum vastatus, quantum Dacianus. 4. Vincentii gloria post passionem, etiam in hoc mundo. 1255-1257

Serm. CCLXXVII. In festo martyris Vincentii, IV, in quo disputatur de corpore spirituali post resurrectionem, et utrum ejusmodi corporis oculis videri Deus possit.—1. Vincentii cadaver invictum. Reliquiae sanctorum ad fidelium consolationem. Corpora sanctorum data Ecclesiis ad memorias orationum, non ad glorias martyrum. 2. Martyr corpori non parcendo, ipsi consulit. Judicium, pro poena aeterna. 3. Corpus non contempserunt martyres, sed ei bene consuluerunt. 4. Corporis gloria post resurrectionem. Sanitas corporis, concordia eorum quinus constat. 5. Sanitas est nihil sentire, scilicet molestum et onerosum. 6. Dacianus saeviens in corpus mortuum. Vivere in corpore, et nihil ex ejus onere sentire, est sanum esse. Onus corporis in hac vita semper manet. 7. Quaerendum aliquid in hoc corpore, unde intelligatur velocitas corporis futuri spiritualis. 8. De corpore spirituali ex occasione dicendum. 9. Celeritas corporum coelestium. 10. Radii oculi celeritas. 11. Celeritati radii ex oculo emissi resurrectio comparata. 12. Ex resurrectionis futurae facilitate intelligenda facilitas corporis spiritualis. Haec mirabilior celeritate radii oculi. 13. An Deus videbitur per corpus spirituale. Deus non potest videri in loco ad modum corporis. 14. Si per corpus spirituale videri possit substantia quae non videtur in loco, adhuc incompertum. 15. De corpore spirituali, deque invisibili Dei natura quid jam certum. 16. Visio Dei an carni promissa. Salutare Dei. Christus per carnem videbitur ab omni carne. 17. Simeon hic oculis vidit salutare Dei. Visibilis Christus in judicio futuro. 18. De difficultate proposita, deque Deo et de corpore futuro spirituali quid tenendum. 1257-1267

Serm. CCLXXVIII. Pro solemnitate conversionis S. Pauli, I, de vocatione apostoli Pauli, et commendatione dominicae orationis.—1. Paulus ex persecutore praedicator Christi. Gratiae Dei exemplum in Paulo datum, ne aliquis peccator desperet. 2. Aegrotare et convalescere non aeque habet homo in potestate. Ex libera hominis voluntate semen mortis. Medicus proprie quis. 3. Aegrotus praecepta medici observando nonnisi paulatim fit sanus. 4. Cum praeceptis medici ferendus etiam dolor sectionis. 5. Christus medicus quomodo nos paulatim sanat. 6. Antidotum contra omnia peccata. Duobus peccatorum generibus duo opponuntur praecepta. 7. Peccat in Deum, qui in se corrumpit templum ejus. 8. Corruptores sui, non innocentes. Innocens quis. 9. Modus in rerum concessarum usu difficile tenetur. Usus uxoris immoderatus, nisi liberorum procreandorum causa fiat. 10. Deus ipse offenditur usu rerum concessarum immoderato. Remedium contra peccata ejusmodi immoderationis. 11. Contempto illo remedio, non remanet spes ulla salutis. 12. Peccata gravia, quae poenitentiae laborem exigunt 2387 vehementiorem. Levia peccata multitudine opprimunt, nisi a Deo dimittantur. 13. Sentinare, debita debitoribus nostris dimittendo. 14. Odium cito deponendum, ne corrumpat cor. 1268-1274

Serm. CCLXXIX. Pro solemnitate conversionis apostoli Pauli, II.—1. In Pauli mutatione impletur prophetia Jacob de Benjamin. 2. Paulus ad Ananiam, lupus ad ovem captivus adducitur. 3. Christus mitis et humilis, quando nec sileat, nec mitescat. 4. Erga Paulum exhibet utrumque: et non silet, et non mitescit. 5. Saulus unde appellatus. Paulus, modicus et humilis. 6. Humiles Deus exaltat. 7. De Christo crucifixo non erubescendum. 8. De Christi morte cur non erubescendum. Christus suscepit duo mala nostra, ut daret duo bona sua. 9. Mors non timenda temporalis, sed aeterna. 1275-1280

Serm. CCLXXX. In Natali martyrum Perpetuae et Felicitatis, I.—1. Perpetua et Felicitas perpetuae felicitatis praemium insigni martyrio adeptae. 2. Gloria martyrum. 3. Martyrum cur maxima praemia. Vitae hujus laboriosae amor. 4. Martyres et mortem et dolores pro Christo contempserunt. 5. Felicitas martyrum alia ante, alia post resurrectionem. 6. Solemnitates martyrum, quo animo celebrandae. Martyres miserantur nos, ac precantur pro nobis. 1280-1283

Serm. CCLXXXI. In Natali martyrum Perpetuae et Felicitatis II.—1. In Perpetua et Felicitate Christus invictus. 2. Perpetuae victoria de diabolo. 3. Felicitatis partus et martyrium. 1284

Serm. CCLXXXII. In Natali martyrum Perpetuae et Felicitatis, III.—1. De nominibus martyrum Perpetuae et Felicitatis. 2. Feminae de hoste victrices. 3. Cur martyrum comitum nomina non pariter celebrantur. 1285

Serm. CCLXXXIII. In natali martyrum Massilitanorum.—1. Gratia Dei praedicanda in festis martyrum. Voluptas et dolor, duo incitamenta ad peccandum. 2. Patientia et continentia, dona Dei sunt. 3. Non spiritum hujus mundi accepimus, sed Spiritum qui ex Deo est. 4. Vera et falsa patientia. Contra Donatistas. 1286-1287

Serm. CCLXXXIV. In Natali martyrum Mariani et Jacobi.—1. Martyrum patientia, donum Dei. 2. Martyres blanditiis carnalium parentum tentati. Mariani mater Maria in filii sui passione exsultat. 3. Fortitudo martyrum non ab ipsis, sed a Deo. 4. Ex multitudine cor ad unum gratia Dei convertitur. Martyres unius delectationis Dei amore in mundi blanditiis et acerbitatibus victores. 5. Orationibus martyrum se commendat Ecclesia. Martyrum plena victoria. Tentatio Domini triplex ad illecebras pertinens. Aliud tentationis genus in tormentis. 6. Patientiae exemplum in Domino et in martyribus conservis nostris praestitum. 1288-1292

Serm. CCLXXXV. In die Natali martyrum Casti et Aemilii.—1. Martyrum sic celebranda solemnia, ut eos delectet imitari. 2. Martyrem non facit poena, sed causa. Latronis in cruce fides causam patientis mutavit. Tres cruces. Crux Christi, tribunal judicis. 3. Munera gratiae ex profundo Dei judicio dantur. Petrus praesumptor paulisper deseritur, ut sibi demonstretur. Praesumptores odit Deus. 4. Castus et Aemilius in tormentis unde victi primum, unde post victores. 5. Martyres advocati nostri, et tamen unus advocatus noster Christus. 6. Extra Ecclesiam non oves Christi, sed haedi pascuntur a schismaticis. Donatistarum vox. 7. Martyres in Ecclesiae unitate honorandi. 1293-1297

Serm. CCLXXXVI. In Natali martyrum Protasii et Gervasii. 1. Martyres graece, latine testes. Testis Christi usque ad mortem non omnis qui in eum credit. Credentium tres gradus. 2. Petrus ante mortem Domini infirmior martyribus ac puellis quibusdam. Petrus vitam negando moritur. 3. Martyres Christum plus asserunt mortui, quam vivi. Mors eorum pretiosa. 4. Protasii et Gervasii detectio miraculis illustrata. 5. Per martyres non omnibus sanitas, sed eorum imitatoribus immortalitas datur. Aeger non exauditur ad voluntatem, sed ad sanitatem. 6. Martyribus et Machabaeis plus praestitum, quam tribus pueris ab igne liberatis. 7. Libelli de miraculis martyrum lecti in ecclesia. Martyrium in lecto. 1297-1300

Serm. CCLXXXVII. In Natali S. Joannis Baptistae, I.—1. Natalis dies Christi tantum et Joannis ab Ecclesia celebratus. 2. Christus hic diem habet natalem ut homo, non ut Deus. 3. Mirabilis utraque nativitas, Christi et Joannis, licet tanta sit inter eos distantia. 4. Christi et Joannis in die natali et in passione differentia quid significavit. 1301-1302

Serm. CCLXXXVIII. In Natali Joannis Baptistae, II, de voce et verbo.—1. Celebritas nativitatis S. Joannis. 2. Joannes plus quam propheta, se abjecto Christum commendat. 3. Vocem inter et verbum quid discriminis. 4. Vocis ministerio opus est ut verbum insinuetur menti auditoris. 5. Vocis ministerium minuitur, crescente profectu mentis ad Verbum. 1302-1306

Serm. CCLXXXIX. In Natali Joannis Baptistae, III.—1. Joannes non sine causa tam mirabiliter natus et tam magnus. 2388 2. Joannes homo tantum, Christus Deus et homo. 3. Joannes tam excellens homo, ut Christus putaretur. Joannis de se ipso ac de Christo testimonium. 4. Joannes nominis Christi superbam usurpationem cavet. 5. Joannes praecursor maximus homo, ut Christus agnoscatur plus quam homo. 6. Non Joannes solus, sed et apostoli lucernae. Candelabrum lucernae, crux Christi. 1308-1311

Serm. CCXC. In Natali Joannis Baptistae, IV.—1. Testimonium Joannis de Christo, et Christi de Joanne. 2. Natalis Christi et Joannis cur celebretur, non aliorum. 3. Joannes ideo tantus homo, ut Christo se humilians, eum plus quam hominem esse ostendat. 4. Zachariae et Mariae eadem fere verba, non eadem incredulitas. 5. Zacharias desperando interrogat, Maria inquirendo. Gratia Dei quam maxima in Incarnatione Verbi. 6. Divites, id est superbi, exinaniendi sunt; et esurientes, id est humiles, implendi. Pharisaeus, dives; Publicanus, pauper. 7. Dominicum judicium de Pharisaeo et Publicano. Pelagianos redarguit ipso Pharisaeo superbiores. 1312-1515

Serm. CCXCI. In Natali Joannis Baptistae, V.—1. Joannis nativitas mirabilis propter Christum. 2. Ex magnitudine Joannis majestas Christi intelligenda. 3. Angelus ad Zachariam et ad Mariam missus. Oratio Zachariae quomodo exaudita. 4. Maria inter mulieres benedicta. 5. Zachariae et Mariae similis interrogatio, animus dissimilis. Propositum virginitatis, 6. Maria ex gratia mater Filii Dei. 1316-1319

Serm. CCXCII. In Natali Joannis Baptistae, VI, in quo disputatur contra Donatistas.—1. Joannis nativitas cur celebretur, non aliorum. 2. Cur tantus homo Joannes, nec inter discipulos Domini, sed discipulos habens cum Domino. Donatistarum voces superbae. 3. Christus ut humilitatis viam doceret, baptizatus et incarnatus. 4. Baptizari cur a Joanne voluit. 5. Donatistae locum Evangelii de arbore et ejus fructu ad ministrum Baptismi perperam transferunt. 6. Donatistae se pro Christo jactare convincuntur. 7. Locus Evangelii de arbore et fructu quomodo intelligendus. 8. Ex Joannis et Apostoli verbis Donatistas redarguit. 1319-1326

Serm. CCXCIII. In nativitate Joannis, VII.—1. Joannis et Christi in nativitate comparatio. 2. Joannes quidam limes Veteris et Novi Testamenti. Ideo de senibus nascitur, et in utero exsultat. Zachariae os prius clausum, et post apertum. 3. Vox Joannes, Verbum Christus. Vox Verbum putata. 4. Cur tantae gratiae homo missus, qui perhiberet testimonium Christo. 5. Christus Deus latens in carne. 6. Deo in carne latenti necessarium fuit testimonium hominis, quo non esset alius major. Joannes discipulos sicut Christus habens, fit Christi testis credibilior. 7. In Christi nuptiis paranymphus Joannes. Mediator Christus in quantum homo. 8 Mediatoris gratia omnibus, ut Deo reconcilientur, necessaria. 9. Omnes in Adam, et omnes in Christo. 10. Infantes etiam ipsi egent liberatore. 11. Christus etiam parvulis est Jesus, id est salvator. 12. Joannes cum peccato natus, salvatore indiguit. 1327-1335

Serm. CCXCIV. In Natali martyris Guddentis, de Baptismo parvulorum, contra Pelagianos.—1. Occasio sermonis. 2. Baptizandos parvulos Pelagiani concedunt, non propter vitam aeternam, sed propter regnum coelorum. 3. Vitam aeternam non esse praeter regnum coelorum. Inter dextram ad regnum Dei pertinentium, et sinistram damnatorum nullus medius locus. 4. Exclusioni a regno Dei conjunctam esse poenam ignis aeterni. 5. Pelagiana vitae aeternae et regni Dei distinctio plane arbitraria. 6. Negato semel originali peccato, Pelagianos non posse eum vincere, qui nolit parvulos excludi a regno Dei. 7. In quaestione de parvulis non baptizatis confugiendum ad auctoritatem divinam. 8. Sententia dominica excludens non baptizatos a regno Dei, fatentibus Pelagianis. 9. Ex eadem Evangelii lectione vincendi Pelagiani. 10. In coelum solus Christus ascendit. Christi membra cum capite, unus Christus. 11. Quomodo Christi membra efficimur. Fides in Christum necessaria ad salutem. 12. Parvulis alieno facto vulneratis aliena fide subvenitur. 13. Serpens aereus exaltatus figura Christi crucifixi in similitudine carnis peccati. 14. Quicumque in Christum non credit damnatur. Judicium pro damnatione. Infantes dicti fideles. Peccatum originis. 15. Pelagianorum effugium, dum urgentur verbis Apostoli de originali peccato. Non primum peccandi exemplum, sed originis peccatum ibi significatum. 16. Pelagianorum objectio contra peccatum originale. Cur de baptizato non justus nascitur. 17. Alia eorumdem cavillatio exploditur. Christus nihil prodest non credentibus. Infantibus baptizatis prodest Christus. Infantes baptizati vere credentes aliorum fide. Infantes credunt fide parentum. 18. Contra peccatum originale perperam citatus Apostolus Sanctificationis modi multi. 19. Cypriani auctoritas pro originali peccato. 20. Veritatis hostes quatenus patienter ferendi. 1335-1348

Serm. CCXCV. In Natali apostolorum Petri et Pauli, I.—1. Petra super quam aedificata est Ecclesia, ipse est Christus. 2389 2. Petro Ecclesiae personam gerenti datae claves regni coelorum. Uni datae sunt, quia Ecclesiae unitati. Christus prius resuscitat, tum Ecclesia solvit. 3. Ecclesiae fortitudo et infirmitas in Petro figurata. 4. Petro Ecclesiae unitatem significanti oves a Christo commendatae. Cur ter interrogatus Petrus de suo amore. 5. In Donatistas dominici gregis divisores. 6. Paulus ex persecutore praedicator Christi. 7. Paulus et Petrus pro Christo passi. 8. Dies martyrum ideo celebrantur, ut eos imitari delectet. 1348-1352

Serm. CCXCVI. In Natali apostolorum Petri et Pauli, II.—1. Petrus infirmus plus promittit quam potest. 2. Infirmitas Petri timentis mori Dominum. 3. Petro jam amanti Christus oves commendat. 4. Pastor idoneus ille est, qui vitam rependere valet pro ovibus. 5. Caeteris Ecclesiae pastoribus id mandatum, quod Petro. Animus martyrii martyrem facit. 6. Tribulationes temporales pro futura gloria ferendae. Romae vastatio temporibus christianis. 7. Pagano de Roma christianis temporibus incensa insultanti quid respondendum. Christianus vocatus non ad terrena, sed ad coelestia. 8. Christianorum est pati mala temporalia, et sperare bona sempiterna. Tribulationes praedictae a Christo. 9. Tribulationes temporibus christianis, an majores sint, et quare. Thesaurizare in coelo jubemur, non in terra. 10. Contra Deum in adversis non murmurandum. Impiorum felicitas magna ira Dei. 11. Amor in Deum tum apparet, si amantur lucra Dei. 12. Ex haeresi etiam post relapsum redeuntes benigne recipiendi. 1352-1358

Serm. CCXCVII. In Natali apostolorum Petri et Pauli, III.—1. Praesumptio Petri. Timor ex infirmitate humana, amor ex gratia divina. 2. Petrus praedicitur passurus quod non volet. 3. Mortis amaritudo tolerata a martyribus. Martyrum inde corona illustrior. Petreis pedibus tritae spinae. 4. Vitae amor cujusnam laudatur. 5. Corona Paulo redditur debita, quia praecessit gratia indebita. 6. Dei dona sunt merita nostra. Vincimus per eum qui dilexit nos. 7. Dei est custodire dona sua in nobis. 8. Vita ametur, sed bona. Omnia volunt homines bona praeter animam suam. 9. Vita beata hic non quaerenda. Dies malos non facimus. Homini malum nonnisi ab homine. Homo a malo se ipso liberatus, laedi ab aliquo non potest. 10. Paulus a malo se ipso liberatus. 11. Mali non nocent homini liberato a se ipso malo. Festa sanctorum quomodo celebranda. 1359-1364

Serm. CCXCVIII. In Natali apostolorum Petri et Pauli, IV.—1. Petri et Pauli natalitia frequentia majore celebranda. 2. Amandi in primis Petrus et Paulus. 3. Pauli gaudium passione sua imminente. Per angustias transitur ad locum latitudinis. 4. Corona non redderetur debita, nisi gratia prius data fuisset indebita. 5. Victoria certanti datur per Christum. Merita hominis dona sunt Dei. 1365-1367

Serm. CCXCIX. De Natali apostolorum Petri et Pauli, V, in quo disputatur contra Pelagianorum haeresim.—1. Petrus apostolorum primus, Paulus novissimus. 2. De eodem argumento. 3. Apostoli verba de passione sua imminente. Ex Dei gratia et debitores efficimur, et redditores. Martyrum virtus a Deo. Revelatione Paulus confirmatus de sua futura passione et victoria. 4. Corona justitiae non martyribus tantum, sed omnibus fidem servantibus promissa. Desiderium adventus Christi judicis futuri. 5. Corona debita servantibus fidem. 6. Salvator Christus Jesus, Paulus primus peccator, quia caeteris persecutoribus crudelitate superior. Pro supplicio debito salus ipsi reddita. Medicus Christus artis suae vim in Pauli curatione commendavit. 7. Petro jam sano praedicitur sua passio, cui infirmo fuerat praedicta negatio. 8. Petrus quomodo nolens passurus. Mors poena peccati. 9. Paulum quoque mori noluisse ostenditur. 10. Mortem a peccato esse contra Pelagianos probatur. 11. Pelagianorum errori, mortem naturae esse, non peccati, Enoch et Eliae exemplum nihil suffragatur. 12. Crebrescentes Pelagianos caveri jubet. 1367-1376

Serm. CCC. In solemnitate martyrum Machabaeorum, I.—1. Christiani ante Christum nonnulli exstitere. 2. Machabaei martyres, non appellatione, sed reipsa christiani. 3. Machabaeorum passio merito celebratur in Ecclesia. Christi mysterium in Vetere Testamento velatum. Clavis Testamenti Veteris, crux. 4. Passione Christi impletae prophetiae et omnia crucis in mysterio revelata. 5. Christum alii martyres in Evangelio revelatum, Machabaei in lege velatum confessi sunt. 6. Machabaeis merito instituta solemnitas. Basilica in eorum memoriam erecta Antiochiae. Filios diligere matres discant a Machabaeorum matre. 7. Filium qui reliquus erat, cohortatur ad martyrium. 1376-1380

Serm. CCCI. In solemnitate Ss. Machabaeorum, II.—1. Mater Machabaeorum in filiorum passione quam fortis. 2. Deus non tantum tribus pueris, sed etiam Machabaeis adfuit. Cur tres pueri ab ignibus liberantur, Machabaei consumuntur. 3. In eos qui felicitatem in hac vita esse censent, ac de altera vita dubitant. 4. Mali hic suo loco in usus bonos positi. 5. Traditio Christi et a Juda et a Deo. 6. Impio locus hic 2390 inter justos, non in altera vita. 7. De saeculari felicitate impiorum ne perturbentur pii. 8. Coelestis felicitas piis qualis parata. Mundi felicitas piis, non honos, sed onus. 9. Breve tempus vitae. 1380-1385

Serm. CCCII. In solemnitate martyris Laurentii, I.—1. Temporalia beneficia per martyrum orationes cur Deus impertis. Apta similitudo. 2. Duae vitae, praesens vita quam aerumnosa, et tamen vehementer amata. Aeterna vita sic diligatur quomodo ista temporalis. 3. Christiani sumus, non propter temporalia, sed propter aeternam vitam. Crux Christi in fronte quid nos admoneat. 4. Vita temporalis multum diligitur; non sic vita aeterna. 5. Necessaria dat homo, ut hic diutius vel misere vivat; non dat superflua, ut in aeternum cum Christo regnet. 6. Immerito vitam istam sic amari. 7. Vita aeterna Deus est, vita praesens, vapor. 8. Laurentius opes Ecclesiae quaerenti eas persecutori quales profert. 9. Martyres imitandi. 10. Saevire in malos non licet. 11. Prohibere suos quisque subditos debet, ne malis noceant. 12. Qui bonum facit, quomodo ex potestate laudem meretur. 13. Malos interficere non cuilibet licet. 14. Sententia Domini in homines misericordes. 15. Milites non militia, sed malitia bonos esse non sinit. Teloneariis quid praeceptum, quid universis. 16. Negotiator fraudi et perjurio obnoxius, in malos non saeviunt nisi mali. 17. Episcopus pius rem habere cogitur cum saecularibus potestatibus. 18. Malus mortuus, bis dolendus. 19. Civiles tumultus prohibere quisque pro viribus debet. 20. Ira Dei ex populi peccatis. 21. Populus ne sibi sumat quod ad potestates pertinet, neve inordinate saeviat in malos. 1385-1393

Serm. CCCIII. In Natali martyris Laurentii, III.—1. Laurentius archidiaconus opes Ecclesiae proferre jussus. 2. Martyrum merces Christum sequentibus parata. 1393-1394

Serm. CCCIV. In solemnitate Laurentii martyris, III—1. Diaconi officium, ministrare sanguinem Christi. Coenae Dominicae mysterium, ut cujus sanguinem sumimus, pro ipso animam sumamus. 2. Christum sequi omnes debemus. 3. In quibus licet Christum sequi, praeter martyrium. Humilitas ipsius sectanda. Vindicta exemplo Christi non expetenda. Praesentia contemnenda. 4. Vera et invicta virtus charitas. 1395-1397

Serm. CCCV. In solemnitate martyris Laurentii, IV.—1. Granum morte multiplicatum. 2. Anima hic non amanda. Christus propinquante morte turbatur, quia nos in se transfigurat. 3. Christus potestate mortuus est, potestate resurrexit. 4. Morte imminente turbatur, ne nos desperemus. 1397-1399

Serm. CCCVI. In natali martyrum Massae Candidae.—1. Martyrum gloria insipientibus abscondita. Malitia pro poena. 2. Poena non nocet, si bona est causa. Massa Candida. 3. Beatam vitam omnes, in diverso licet vitae genere, pariter volunt. 4. Beata vita quid sit. Omnes vivere volunt, et sani esse. 5. Vita in doloribus non proprie vita. Vita non censenda, nisi quae beata. 6. Idem ostenditur ex alio Scripturae loco. Vita beata non est, nisi aeterna sit. 7. Vita vera est, quae aeterna et beata. Ad beatam vitam necessaria certitudo aeternitatis. 8. A felicitate regni Dei procul suspiciones falsae, quae hic sunt origo malorum. 9. Vitae, ut sit beata, adesse debet veritas et amicorum cognitio sine metu deceptionis. 10. Via ad vitam et veritatem Christus. Viam duram post Christum tenuerunt martyres, et nobis linierunt. 1400-1405

Serm. CCCVII. De decollatione Joannis Baptistae, I.—1. Joannis Baptistae caedes qua occasione facta. 2. Juratio omnis prohibita propter periculum falsae jurationis. 3. Juratio a Deo adhibita. 4. Nobis tamen merito prohibita. 5. Consuetudo jurandi ab Augustino victa. 1406-1407

Serm. CCCVIII. In eadem solemnitate, II.—1. Herodes in angustiis aut perjurii aut cruenti lacinoris admittendi. 2. Temeraria juratio non implenda admisso homicidio. Perjurium Davidis magnum peccatum, licet minus quam homicidium. 3. Jurans ab alio provocatus non sic peccat, quomodo iste alius. 4. Jurare compellens eum quem falsum juraturum credit, pejor est homicida. 5. Tutuslymeni ob hoc peccatum divina correptione flagellatus. 1408-1409

Serm. CCCIX. In Natali Cypriani martyris, I.— 1. Cypriani passio recolitur. 2. Exsilium ipsius. Reditus ab exsilio. 3. Comprehensio a duobus apparitoribus. 4. Cypriani sollicitudo pastoralis. 5. Quomodo sibi consulendum. 6. Cypriani verba. Sententia in Cyprianum. 1410-1412

Serm. CCCX. In Natali Cypriani martyris, II.—1. Natale Cypriani martyris Africa tota percelebre. 2. Carthaginensis Ecclesia Cypriani episcopatu et martyrio nobilitata. Mensa Cypriani apud Carthaginem. 3. Cypriani mors pretiosa. 4. Cyprianus et passione et scriptis suis per orbem clarus. 1412-1413

Serm. CCCXI. In Natali Cypriani martyris, III.—1. Solemnitates martyrum celebrandae imitatione virtutum. Mundi blandientis errores et saevientis terrores sapientia et patientia 2391 superati. 2. Apostoli de Domino quae ipsi viderant confitendo mortui. 3. Contemptum mundi martyres exemplo docent. 4. Rerum terrenarum amor viscus animae. 5. Cantica profana et saltationes pulsae de Ecclesia, ubi sepultus Cyprianus. 6. Canticum nostrum cui moribus, tanquam saltatione, oportet consonare. 7. Saltatores spirituali cantico mutatione vitae consonantes. 8. Tempora mala non faciunt nisi homines mali. 9. Ex auro bonus multa bona praestat, malus multa mala. 10. Boni inter malos in Ecclesia non desunt. Massa Candida. Cyprianus electum granum. 11. Res quarum est bonus et malus usus. Bona alia bonorum propria, alia bonis et malis communia. 12. Cui et malis dantur a Deo bona temporalia. 13. Ideo et malis dantur, ut a bonis contemnantur, et meliora quaerantur. Divitiae quale bonum. 14. Mundus amarus factus amari non desinit; quid si dulcis esset? 15. Thesaurizandum in coelo. Sursum cor. 1418-1419

Serm. CCCXII. In Natali Cypriani martyris, IV.—1. Martyr non in ipso, sed in Domino laudandus. 2. Cyprianus qualis ante conversionem ad fidem. 3. Dei gratia conversus, factus est verus Cyprianus. 4. Ex forensi oratore factus praedicator Christi. 5. Victoria martyrum de daemoniis quam nunc evidens. 6. Cyprianus doctrina et exemplo inter martyres praecellens. Locus sepulcri ipsius. Gratiae beneficia in Cyprianum. Unitatem Ecclesiae quantum dilexit Cyprianus. 1420-1422

Serm. CCCXIII. In Natali Cypriani martyris, V.—1. Cypriani laudibus nulla lingua par est. 2. Martyrum laudes in Deum recidere. 3. Martyres et armantur a Deo, et ab eodem armato adjuvantur. 4. Armatus Deus quomodo intelligendus. 5. Framea magna Dei Cypriani anima. Altare erectum super corpus Cypriani. 1423-1424

Serm. CCCXIV. In Natali Stephani martyris, I.—1-2. Imitandus Stephanus, praesertim in dilectione inimicorum. 1425

Serm. CCCXV. In solemnitate Stephani martyris, II.—1. Stephani gesta canonico libro contenta. Actuum Apostolorum liber legi solitus a Dominico Paschae. 2. Stephani passio similis passioni Christi. Veritatis magna vis. 3. Stephanus in concilium adductus cur non exemplo Christi tacet. Super tectum praedicare. 4. Judaeorum gens per Christum in quibusdam liberata. 5. Stephanus in Judaeos lingua ferox, corde lenis. 6. Stephanus pro se orans stat, quia exigit debitum. Homo ex se malus, Dei autem dono bonus. 7. Saulus in Stephani caede saevior persecutor. Saulus a Saüle dictus Paulus, modicus, parvus. Stephanus pro mimicis fixo genu orat, quia petit indebitum. 8. Christus in crucis cathedra docens regulam pietatis. Discipulum imitatorem habet Stephanum. 9. Mansuetudo erga inimicos. Ira scorpio est. Ira inimica, praeter quam caeteri inimici minime nocent. 10. Ira inimica nostra quantum noceat. Ira non potest interimi, sed reprimi potest. 1426-1431

Serm. CCCXVI. In solemnitate Stephani martyris, III.—1. Stephanus inter diaconos primus. Prodigia a Stephano facta, sed per nomen Christi. 2. Duri Judaei in Stephanum. 3. Dominum Stephanus moriens imitatur, commendando spiritum suum et orando pro interfectoribus suis. 4. Saulus lupus, propter Stephani orationem mutatus in ovem. 5. Pictura Stephani lapidationem et Sauli conversionem exhibens. 1431-1434

Serm. CCCXVII. De Stephano martyre, IV.—1. Reliquiae Stephani in Africam translatae, ac ubique ob Dei beneficia diffamatae. Praeceptum diligendi inimicos habet grande praemium. Exemplum de Patre coelesti datum. 2. Exemplum aliud in Christo. 3. Exemplum et in Stephano. Evangelium et instrumentum est et testamentum. 4. Lucerna infirmis oculis accensa in sanctorum exemplis. Inimicorum dilectio donum Dei. 5. Objurgatio amantis nonnunquam acerba. Stephani amor erga suos interfectores. 1435-1437

Serm. CCCXVIII. De martyre Stephano, V.—1. Reliquiae Stephani martyris in loco sacro collocatae. Detectio corporum Gervasii et Protasii. Altare Deo erectum super reliquias Stephani. 2. Martyres non tantum saeculi delicias, sed, quod difficilius est, tormenta vicerunt. Certamen usque ad sanguinem. 3. Martyrii quaedam lucta in tentationibus quotidianis. 1437-1439

Serm. CCCXIX. De Stephano martyre, VI.—1. Stephani ad Judaeos oratio quam prudens. Stephanus tanquam servus miracula facit in Christi nomine. 2. Spiritum suum Christo commendat. 3. Quonam receptus ejus spiritus a Christo. 4. Pro lapidatoribus suis cur genu fixo orat. 5. Stephanus in sua passione imitator Christi patientis. 6. Detectio corporis ejus, Orationes ipsius multa impetrant, non omnia. 7. Stephanus conservus noster, non pro Deo colendus. 1440-1442

Serm. CCCXX. De homine sanato per orationes S. Stephani; ubi Augustinus episcopus se excusat quod sermonem facere non potuerit. 1442

Serm. CCCXXI. Ubi libellum sanati hominis promisit. 1443

Serm. CCCXXII. Ubi libellum promissum sanati hominis praesentavit. Ibid.

2392 Serm. CCCXXIII. Habitus post libellum de S. Stephano.—1. Parentum imprecationes in filios, quam reformidandae. 2. Sanitas duobus fratribus non impetrata Anconae, ut iis Hippone concederetur. Memoria Stephani qua occasione apud Anconam ante corporis ejus detectionem exstructa. 3. De miraculis apud Uzalim factis. 4. Populi clamor ex habita curatione puellae exortus. 1445-1446

Serm. CCCXXIV. Quo Augustinus complet partem sermonis mox praecedentis miraculo interrupti.—Miraculum apud Uzalim factum. Parvulo ante baptismum exstincto vita reddita, ut sacramenta perciperet. 1446

Serm. CCCXXV. In Natali viginti martyrum. In martyribus non poena attenditur, sed causa. Donatistarum falsos martyres carpit. 1447-1448

Serm. CCCXXVI. In Natali Martyrum.—1. Martyres ad felicitatem expediti cucurrerunt. 2. Persecutoris interrogationes et martyrum responsa. 1449-1450

Serm. CCCXXVII. In Natali Martyrum.—1. Martyres a sceleratis discernit, non poena, sed causa. 2. Crucifixorum cum Domino una poena fuit, sed dispar causa. 1450-1451

Serm. CCCXXVIII. In Natali Martyrum.—1. Christus prior passus patiendi virtutem martyribus dedit. 2. Martyres quomodo veraces, si omnis homo mendax. Martyr graece, Testis latine. 3. Veraces martyres, quia in eis Spiritus Dei loquebatur. 4. Pro veritate pati, martyrum est; pro falsitate etiam impiorum. Causa patientiae bona eligatur. 5. Judicii futuri certitudo. Resurrectio cujusque cum causa sua. Damnatorum acriores poenae post resurrectionem. 6. Martyrum beatitudo et gloria post resurrectionem major. 1451-1454

Serm. CCCXXIX. In Natali Martyrum.—1. Pretiosa mors martyrum empta pretio mortis Christi. 2. Martyres non ex se, sed ex Dei gratia victores. 1454-1455

Serm. CCCXXX. In Natali Martyrum.—1. Sermonis exordium. 2. Negare se quomodo debeat Christi discipulus. 3. Amor hic perversus, verius est sui contemptus. Pecuniae amor usque ad animae contemptum. 4. Petri timor audita futura passione Christi. Negare se quid. 1456-1458

Serm. CCCXXXI. In Natali Martyrum.—1. Amare et perdere animam suam duobus modis intelligitur. 2. Martyrem non facit poena, sed causa. Morientes propter Christum, non Christo, sed sibi consuluerunt. 3. Dona Dei bonis et malis communia. Proprium servatur bonis. 4. Deus ipse bonorum praemium erit. 5. Avari martyres auri. 1459-1461

Serm. CCCXXXII. In Natali Martyrum.—1. Martyres unde amici Christi. Diligere invicem jubemur propter regnum Dei. 2. Quantum diligere invicem praecipimur. 3. Charitas Dei donum. 4. Fornicatores non esse intraturos in coelestem civitatem. 1461-1462

Serm. CCCXXXIII. In Natali Martyrum.—1. Martyribus data securitas. 2. Paulo merces debita. Eidem prius pro supplicio debito, data gratia. 3. Pauli mutatio. Prophetia Jacob in Paulo impleta. 4. Paulus post Dei gratiam retribuit bona opera. 5. Bona opera dona Dei. Pauli propria nonnisi mala. 6. Contra praesumentes de libero arbitrio, probatur non inesse nobis quidquam boni, nisi a Deo. Spiritus hujus mundi facit superbos. 7. Gratias agendum Deo. 1463-1467

Serm. CCCXXXIV. In Natali Martyrum.—1. Martyrum securitas sub praesidio Dei. 2. Unde securi et certi sumus de Dei praesidio. Christi mors, pignus vitae ejus nobis donatae. 3. Christus ipse futurus possessio nostra. 1467-1469

Serm. CCCXXXV. In Natali Martyrum.—1. Sanctorum martyrum voces. Delectationes et dolores vicerunt martyres. 2. Martyres non poena, sed charitas discernit. Avarus quasi martyr auri. 1470

Serm. CCCXXXVI. In Dedicatione Ecclesiae I.—1. Aedificatio et dedicatio domus Dei in nobis. 2. Amandus Deus propter ipsum, et proximus propter Deum. 3. Christi passio praedicta in Psalmo dedicationis. 4. Pretium nostrum sanguis Christi. 5. Prophetia de Christo capite, nobis ejus membris aptata. 6. Ecclesiae novae dedicatio. 1471-1475

Serm. CCCXXXVII. In Dedicatione Ecclesia, II.—1. Ecclesiae constructio bonum opus ex fide et charitate operantis aestimandum. Fabrica Ecclesiae coelestis. 2. Aedificatio in labore, dedicatio in laetitia. 3. Desiderium habitandi in domo Dei. Domus Dei sunt ipsi ejus habitatores. 4. Fundamentum nostrum sursum, non deorsum. 5. Habitaculum aeternum per opera bona praeparandum. 1475-1477

Serm. CCCXXXVIII. In dedicatione Ecclesiae, III.—1. Bona opera in manifesto facta duplicem habent utilitatem. 2. Lucerna in candelabro. 3. Domini praecepta duo in speciem contraria conciliantur. 4. In bono opere laudem nostram quaerere prohibemur. 1475-1479

Serm. CCCXXXIX. In die Ordinationis suae. I.—1. Sarcinae episcopalis pondus. Ad hominum laudes quomodo affectus Augustinus. 2. Cura de aliorum salute quanta imposita episcopo. 3. Suos hortatur ut ipsum bene viventes relevent. 4. Evangelio terretur, ne episcopali onere posito securiorem 2393 vitam deligat. Servi est erogare; Domini rationem exigere. 5. Hortatur ut vitam mutent in melius. Vitam solam homines non curant habere bonam. 6. Conclusio. 1480-1482

Serm. CCCXL. In die Ordinationis suae, II.—1. Episcopalis sarcina. Christi adjutorio eget, ut portetur. Gratuitus Dei amor spem mercedis non tollit. 2. Episcopus pro fidelibus, et fideles pro episcopo orare debent. 1482-1484

Classis Quarta.—Sermones De Diversis. 1493-1494

Serm. CCCXLI. 1. De eo quod Christus tribus modis in Scripturis intelligitur. 2. Primus modus quo Christus praedicatur ut Deus. Verbi similitudo. 3. Alius modus quo Christus commendatur ut Deus et homo. 4. Christus utroque modo commendatus ab Apostolo. 5. Caveri jubet ab Arianorum haeresi. Virginitas mentis integritas fidei. Serpens pollicitatione scientiae seducens. 6. Id nunc agit in Ecclesia, quod olim in paradiso. Contra Arianos, quomodo Pater filio major. Filium Patri esse aequalem in forma Dei, minorem in forma servi. 7. Filius Dei anto incarnationem nullo modo minor Patre. 8. Filium non posse dici alia ratione aequalem, alia minorem. In Deo non aliud potestas, aliud prudentia et caeterae virtutes. 9. Justitia et similia de Deo dicuntur non proprie, sed quia nihil dici potest melius. 10. Filium Dei non posse dici ex alia parte aequalem, ex alia inaequalem. 11. Christus tertio modo intelligitur caput et corpus. 12. Christus in Scripturis enuntiatus tribus modis. Christus et Ecclesia unus Christus. 13. Sponsa Christi agat ut sit sine macula et ruga. 1495-1500

Serm. CCCXLII. De Sacrificio vespertino, in quo explicatur initium Evangelii Joannis.—1. Crucis signum. Sacrificium crucis. 2. Joannes missus ante Christum, ut lucerna ante lumen. 3. Mundus duobus modis intelligitur. 4. Christus quomodo non receptus a suis. Judaei ob superbiam praecisi, Gentiles ob humilitatem in oliva inserti. Centurionis humilitas et fides. 5. Potestas data ut efficiamur filii Dei. 1501-1504

Serm. CCCXLIII. De Susanna et Joseph, cum exhortatione ad castitatem.—1. Susanna exemplum pudicitiae conjugalis. Castitas donum Dei. Susanna divinitus liberata a falsis testibus. 2. Susannae, quia liberata est, non major exinde felicitas. 3. Maria a falsa suspicione Joseph liberata. 4. Virginum et conjugatorum castitas, praemium inaequale, sed aeternum utraque habet. Jugum Christi lene, et sarcina levis amantibus. 5. Feminis exemplum Susanna. Agendum non solum ut bona sit vita, sed et fama illaesa. 6. Joseph viris exemplum pudicitiae. 7. Castitatem in aliis impudici vel ipsi amant. 8. Pudicitiae amore resistendum in tentatione exemplo Susannae et Joseph. 9. Pro pudicitia spernendae delectationes et molestiae. 10. Job in stercore quam dives. 1505-1511

Serm. CCCXLIV. De amore Dei et amore saeculi.—1. Pugna inter amorem Dei et amorem saeculi. 2. Amandus Deus super parentes. 3. Humanus affectus exemplo Christi vincendus. Humana voluntas in Christo mortem refugiens. 4. Mors duplex, prima et secunda. Mors prima omnibus necessario subeunda, altera solis malis parata. A morte temporali homo se pecunia remidit; ab aeterna morte, justitia. Sanguis Christi pro nostra redemptione fusus. 5. Vita aeterna quantum amanda, cum tantum ametur vita temporalis. In eos qui temporalis vitae amore perdunt vitam aeternam. 6. Perdere animam, ut inveniatur anima. 7. Animam cujus gratia perdere jubemur. 1512-1516

Serm. CCCXLV. De contemptu mundi.—1. Praesens vita spe futurae vitae contemnenda. Divitibus vita haec somnus. 2. Vita peritura redimitur omnibus bonis: vita aeterna quanti emenda. 3. Divitiae ne hic pereant, in coelum praemittendae. 4. Christus accipit quod pauperibus erogatur. Cor hominis cum thesauro suo. 5-6. Divitiae verae regni coelorum. Divitiae terrenae nihil praeter sollicitudinem afferunt. Tua erogare non sufficit, nisi et Christum sequaris. 1517-1521

Serm. CCCXLVI. De peregrinatione nostra in hac vita, per fidem.—1. Vita haec mors verius quam vita. Vera vita nonnisi aeterna. 2. Peregrinatio per fidem in hac vita. 1522-1523

Serm. CCXLVII. De timore Dei, I.—1. Timor Dei in Scripturis quam crebro commendatus. 2. Gradus a timore ad sapientiam. 3. Gradus ex Isaia septem comparantur ad octo beatitudines Evangelii. 1324-1325

Serm. CCCXLVIII. De timore Dei, II.—1. Timore Dei fortitudo vera comparatur. Timor charitate pellendus, non vanitate. 2. Timore carere, qua dilectione contingat, discutiendum. 3. Epicurei et Stoici carere timore amant, sed perverse. 4. Timor in Christiano, alius paulatim ejiciendus, alius permansurus. 1526-1529

Serm. CCCXLIX. De Charitate, et de caeco illuminato, I.—1. Charitas alia divina, alia humana. Charitas humana, alia licita, alia illicita. 2. De humana charitate licita. 3. De illicito amore. Membra Christi. 4. Charitas divina amorem illicitum meretricis non compatitur. 5. Lucis internae amore exemplo caeci clamandum bene vivendo. Contradictio mundi. 6. Christi transitus. 7. Diligantur parentes, sed plus Christus.

2394 Serm. CCCL. De Charitate, II.—1. Charitatis laus. Per eam divina doctrina sine errore comprehenditur, sine labore custoditur. Mandatum novum faciens hominem novum. 2. Charitate doctrina Scripturarum tota possidetur. 3. Charitatis praeconium prosequitur. 1533-1535

Serm. CCCLI. De utilitate agendae poenitentiae, I.—1. Poenitentiae humilitas quam necessaria. Deo excelso humilitate propinquatur. Lex ad quid data. 2. Tria poenitentiae genera. Prima poenitentia, ante Baptismum. 3. Altera poenitentia quae hic omnium est ac perpetua. Vitae hujus poenitere nos debet, quia corruptioni et tentationibus obnoxia est. 4. Poenitentiae humilitas etiam justificatis necessaria. Quantumcumque justis, non gloriandi, sed poenitendi causam semper adesse. Dispensatoribus verbi Dei et Sacramentorum unde poenitentiae causa. 5. Laicorum peccata quotidiana. Conjugii usus quandonam inculpabilis. 6. Peccata quotidiana omnes ex carnis infirmitate contrahimus. Lucta Christianae animae. 7. Tertia poenitentia severior pro peccatis mortiferis. Lacrymae sanguis poenitentis. 8. In eos qui sibi salutem praeter regnum coelorum pollicentur. Sententia ultima mittens aut in regnum, aut in ignem. 9. Poenitentia relapsis post Baptismum amplectenda. 10. In eos qui poenitentiae negligendae exemplum ex aliis sumunt. A communione non prohibentur nisi sponte confessi, vel legitime convicti. 11. Adversus eos qui pravis exemplis acquiescentes contemnunt poenitentiam. Praepositi mali non imitandi. Elegans similitudo. 12. Peccator nullus desperet, sed ad poenitentiam confugiat. Mutatio vitae et satisfactio pro commissis. 1535-1548

Serm. CCCLII. De utilitate agendae poenitentiae, II.—1. Sermoni occasio data ex lectione. 2. Poenitentia triplex. Prima baptizandorum. Poenitentia ante Baptismum imperata Judaeis. 3. Figurae nostrae in iis quae Israelitis contigerunt. Petra, figura Christus. Transitus maris Rubri, Baptismus. Manna Christi panis coelestis figura. Quomodo cibum et potum spiritualem eumdem nobiscum sumpserunt Israelitae. Petra virga percussa. 4. Moysi dubitatio figurativa. 5. Moyses in monte moriens, quid adumbravit. 6. Ad Baptismum invitat. Manus Moysi contra Amalech nunc extentae, nunc demissae. 7. Altera poenitentia, quae omnium est, ac quotidiana. Medicina et pactum in Dominica oratione de remittendis debitis. Ignoscendum fratri. 8. Tertium genus poenitentiae luctuosae, pro mortiferis peccatis. Desperatione veniae anima suffocatur. 9. Contra Paganos poenitentiae permissione peccandi licentiam dari suggillantes. 1549-1559

Serm. CCCLIII. In die octavarum Infantium; quos exhortatur verbis Petri apostoli, Deposita ergo omni malitia, etc.—1. Baptizatos exhortatur. Innocentia morum retinenda. Humilitas sectanda. 2. Erga Deum multo maxime servanda innocentia. In Israelitis data baptizatis figura vitae christianae. 1560-1561

Serm. CCCLIV. Ad continentes habitus, quo eos primum adversus obtrectatores et invidos corroborat, tum deinde superbiam cavere jubet. 2. Membra Christi non solum eos qui foris, sed quosdam etiam intus patiuntur inimicos. 3. Continentiam locus excellentior in Christi corpore. Continentia ipsorum ab invidis mordetur, ut probetur. Mali bonis necessarii. 4. In Christi corpore non soli continentes, sed etiam conjugati locum habent. Conjugati humiles superbis continentibus meliores. 5. Superbia invidiae mater. Agnes virgo et Crispina mulier, ambae martyres. Continens cogitet quid sibi desit, non quid adsit. 6. Charitas sectanda, ut vitetur inflatio. Superbia quid est, et cur parit invidiam. An fugienda scientia, ne inflet. 7. Stimulus carnis Apostolo datus, ne superbiret. Exaudiri optemus, non ad voluntatem sed ad sanitatem. Aeterna quomodo petenda, quomodo temporalia. 8. Contra continentes superbos. 9. Continentibus quam maxime cavenda superbia. Conjugatus humilis quantum melior continente superbo. Continens superbus locum non habet in regno Dei. 1563-1567

Serm. CCCLV. De vita et moribus clericorum suorum, I.—1. Curandum ut bona sit non solum conscientia, sed etiam fama. 2. Vita communis cujus exemplum in primis christianis. Monasterium ab Augustino, primum in horto, et post in episcopii domo institutum. In loco humili salus, in alto periculum. Vita communis in monasterio. Proprium aliquid habere quemquam vitae illius lege vetitum. 3. Januarius presbyter proprium contra monasterii legem retinuit. Testamentum fecit. Haereditatem ipsius pro Ecclesia suscipere non vult Augustinus. Lis inter Januarii filios de ejus haereditate. 4. Haereditatem cujusquam, exhaeredatis filiis, non suscipit Augustinus. 5. Bonifacii haereditatem quare non susceperit. 6. Clericis suis praecipit, ut si qui habent proprium, cito dimittant. Clericatum, si cui a sua societate discedere placuerit, proponit non auferre. Simulare propositum sanctitatis pejus est quam cadere a proposito Clericatus magis onus quam honor. 7. Pollicetur sermonem 2395 subsequentem. 1568-1573

Serm. CCCLVI. De vita et moribus clericorum suorum, II.—1. Forma vivendi coenobitarum in Actibus Apostolorum descripta. 2. Unde Augustino visum est de suorum clericorum vita apud plebem agere. 3. Clerici omnes Augustini in proposito paupertatis constantes inventi. Valens diaconus. Patricius subdiaconus. 4. Faustus diaconus. 5. Severus diaconus caecus. 6. Hipponensis diaconus. 7. Eraclius diaconus. 8. Subdiaconi. 9. De presbyteris. 10. Leporius presbyter. 11. Lis inter Januarii filios, sponte finita. 12. Obtrectatorum calumniae sine rixa refellendae. 13. In communem usum cedere vult, quae clericis suis offeruntur a fidelibus. Augustini modestia. 14. Clericorum albo expungendum statuit, qui paupertatis propositum violaverit. 15. Presbyter Barnabas. 1574-1580

Serm. CCCLVII. De laude pacis.—1. Pacis laus. 2. Pacem hoc est habere, quod amare. 3. Schismatici ad pacem pacifice revocandi. 4. Mansuetudo haereticis exhibenda litigantibus et conviciantibus. Non jurgiis, sed magis apud Deum precibus agendum est contra haereticos. 5. Pia opera pro Ecclesiae obtinenda pace, jejunium solemne post Pentecosten. Hospitalitas in eos qui Carthaginem veniunt collationis causa. 1582-1585

Serm. CCCLVIII. De pace et charitate.—1. Pacis conciliandae cura catholicis episcopis. Vinci nolens a veritate, vincitur ab errore. 2. Testimonia pro Ecclesiae catholicae unitate. Contentio Catholicorum quomodo dilectionis est, non litis. 3. Testimonium pro Ecclesia catholica. 4. Charitas latum mandatum, quo pax redintegratur. 5. Catholici quo animo veniunt ad collationem. 6. Rogat ne quisquam de plebe irruat in locum congregationis. 1586-1589

Serm. CCCLIX. De eo quod scriptum est in Ecclesiastico, cap. XXV, V\. 2, Concordia fratrum, et amor proximorum, etc. De lite et concordia cum Donatistis.—1. Tria excellentia. Concordia rara, quare. 2. Terrenae possessionis amor causa discordiae. 3. Dominus interpellatus ut fratri jubeat haereditatem partiri, cur facere renuit. 4. Concordia fratrum in coelesti haereditate. Litigare quis censendus. 5. Catholicorum propositum et voluntas pro Ecclesiae pace. 6. De Caeciliano, salva Ecclesiae causa, judicium haberi voluerunt. 7. Multi ex Donatistarum schismate conversi ad Ecclesiam. 8. Obstinatorum quorumdam inepta excusatio. Aliorum insania et furor. 9. Concordia fratrum in christo. 1590-1597

Serm. CCCLX. Ad Vigilias Maximiani, de quodam Donatista qui reversus est ad Ecclesiam. 1598

Serm. CCCLXI. De resurrectione mortuorum, I.—1. Exordium. 2. Spes fidesque nostra resurrectio mortuorum. Charitas nostra. Duae quaestiones de futura resurrectione. 3. In altera infidelis errat, in altera christianus carnalis. Christianus auctoritatis pondere ducendus. 4. Resurrectionem futuram probare suscipit. 5. In eos qui sic vivendum hic decernunt, quasi post mortem supersit nihil. 6. Resurrectionis fides irridetur ab incredulis. Parentalia. In eos qui objiciunt nullum a mortuis rediisse. 7. Fides nostra in corde quasi Christus in navi dormiens, excitanda, ut tempestas sedetur. 8. Resurrectionis futurae fides resurgente Christo satis comprobata. Totus orbis attestatur fidei nostrae. Omnia testimonium perhibent resurrectioni. 9. Exemplum resurrectionis in semine. 10. Resurrectionis nostrae exemplum in Christo. Omnis creatura loquitur resurrectionem. Evigilatio animalium. Novilunia. Frondes arborum. 11. Quomodo de terra quaedam instaurantur. 12. Objectio quod corpus abeat in cinerem. Mos Aegyptiorum. Gabbarae. 13. Contra mala colloquia fides a Christo firmata. 14. In eos qui resurgere Christo tantum licuisse dicunt. Membrorum conjunctio cum Christo capite. Apta similitudo. 15. Christus dolose ab infidelibus laudatur, ne similem resurrectionem speremus. 16. Christi resurrectione spem nobis resurrectionis merito allatam esse. Mortalitas Christi unde. Christus quomodo factus mediator. Peccata quomodo in Christo. Mortalitas poena peccati. 17. Mortalitas in Christo vera, non ex merito, sed ex misericordia. Christi resurrectio secundum carnem antea mortalem. Si justum eum fatentur, non fefellit promittens resurrectionem. 18. Unde probata superius resurrectio futura. 19. Ultimum judicium exspectare exemplo Noe admonemur. 20. Ninive juxta prophetiam eversa, sed per poenitentiam. 21. Reprehensione digniores qui nunc Christo aedificante Ecclesiam non convertuntur, quam qui olim Noe aedificante arcam. 1599-1611

Serm. CCCLXII. De Resurrectione mortuorum, II.—1. Dicendum qualis futura sit justorum resurrectio. 2. De eodem argumento. 3. Vasculorum nomine beatorum secretae sedes significatae. Absconditum vultus Dei. 4. Ad patriam fide suspiramus. 5. Ecclesia docet quod credidit, non quod novit. 6. Christiano de resurrectione dubitare non licet. 7. Quaestio, qualia futura sint corpora. Regula fidei, symbolum. Apta similitudo. 8. Aedificium coelestis Jerusalem habet fundamentum 2396 sursum. Christus et fundamentum nostrum, et caput. 9. Agendum ut in Christo aedificemur. Christus fundamentum est, si primum in corde locum obtineat. Ignis gehennae quam timendus. 10. Resurrectio talis speranda, qualis in Christo praecessit. Angeli apud Abraham vere manducarunt. 11. Homo ex necessitate manducat, angelus ex potestate. 12. Manducandi potestas post resurrectionem erit, sicut in Christo, non necessitas. 13. Quaestio, quomodo caro et sanguis non possidebit regnum Dei. 14. Solvitur quaestio. Prima expositio Apostoli. 15. Verior Apostoli sensus. 16. Christus quomodo homo de coelo coelestis. 17. Hoc nobis resurrectione praestandum, quod in Christo praecessit. Caro et sanguis pro corruptione. 18. Quomodo in coelo erit corpus nostrum, si non erit ibi corruptio. Carnis non erunt eadem opera post resurrectionem. Judaeorum et Sadducaeorum error de resurrectione. Resurrectio ad vitam Angelorum. 19. Resurrectio ad vitam sine corruptione. Mutatio carnis in melius bonorum propria. 20. Celeritas resurrectionis. Atomus, quid. Atomus in corpore. Atomus in tempore. Ictus oculi. 21. Immutatio sanctorum in resurrectione qualis erit. Caro et sanguis proprie corruptionis et mortalitatis nomina. 22. Error quorumdam circa veritatem resurrectionis. 23. Resurrectio duplex, in spiritu et in corpore. Corpora impiorum qualia resurgent. 24. Testimonia de duplici resurrectione ex Apostolo. 25. Ambae resurrectiones in Evangelio. Resurrectio secundum spiritum, quae nunc fit per fidem. 26. Resurrectio secundum carnem futura. 27. Quale corpus, et qualis sanctorum vita post resurrectionem. 28. Vita similis Angelorum erit, carens operibus corruptionis et indigentiae. Sabbatum perpetuum. Misericordiae opera cur ibi nulla erunt. 29. Quae erit beatorum actio post resurrectionem. Amen et Alleluia erit tota actio nostra sine taedio. 30. Requies et recubitus beatorum in contemplatione ac laude veritatis. 31. Vita delectabiliter summeque vacantium in visione Dei. Precatio post concionem. 1611-1633

Serm. CCCLXIII. De cantico Exodi, cap. XV, V\. 1-21.—1. In Scripturis sanctis considerandis non regere debet earumdem Scripturarum auctoritas. 2. Transitus maris Rubri figura Baptismi. 3. Transitus per eremum figura peregrinationis nostrae in hac vita, in qua adversantes superamus auxilio Christi. 4. Maria tympano assumpto concinens quid figurat. 1634-1638

Classis Quinta.—Sermones Dubii. 1639-1640

Serm. CCCLXIV. De Samsone, Judic. capp. XIII-XVI.—1. Fortitudo Samson ex Spiritu Dei. 2. In Samsone figuratus Christus. Uxor Samsonis. Problema ipsius. 3. Sodalis ducens ipsius uxorem figura haereticorum. Vulpes ignem in caudis trahentes. 4. Accessus ad meretricem. Portae civitatis, cum a somno surrexisset, in montem ablatae. 5. Virtus in capillis. Excaecatio et mors Samsonis 1639-1642

Serm. CCCLXV. De versu 7 Psalmi XV, Benedicam Dominum, qui tribuit mihi intellectum, etc.—1. Deus corde laudandus et amore. Laus sine amore, nec vera, nec Deo accepta. 2. Contra haereticos intellectum bonum, quo benedicitur Deus, habere se a natura jactantes. 3. Rursus confutantur verbis Salomonis. 4. Intellectus bonus a Spiritu sancto. Spiritus sanctus donum nobis Christi passione emptum. 5. Convincuntur postremo experientia propriae infirmitatis et concupiscentiae. 1643-1645

Serm. CCCLXVI. De Psalmo XXII, Dominus regit me, et nihil mihi deerit.—1. Psalmus reformationis hominis mysterium continens. 2. Hominis lapsi figura in eo qui descendit ab Jerusalem in Jericho. 3. Ovis per Christum ad ovile reductae securitas. Pascua animae chistianae. 4. Conversio ex Dei gratia, non ex meritis. Semitae justitiae quaenam. 5. Umbra mortis via peccati. 6. Virga disciplinam, baculus adjutorium significat. Mensa per Christum praeparata. 7. Gratia praeveniens et subsequens. 8. Gratiae et christianae professionis quis finis. 1646-1650

Serm. CCCLXVII. De verbis Evangelii Lucae, cap. XVI, V\. 19-31, ubi de divite et Lazaro.—1. Divitis cum Lazaro paupere comparatio. Avaritia inexplebilis. 2. Dives cur damnatus. 3. Ad eleemosynam exhortatur. 1650-1651

Serm. CCCLXVIII. De verbis Evangelii Joannis, cap. XII, V\. 25, Qui amat animam suam, perdet illam: et de verbis Apostoli, ad Ephesios, cap. V, V\. 29, Nemo unquam carnem suam odio habuit.—1. Animam si quis amat, quomodo perdet. 2. Amor quidam perversus, et quoddam rectum odium animae. 3. Modus diligendi animam. Duplex amor. 4. Amoris initia. 5. Amor verus et probus quo ordine comparatur. 1652-1654

Serm. CCCLXIX. De Nativitate Domini, I.—1. Duplex ortus Christi, alius ante omnem diem, alius in die. Nativitas Christi divinis testimoniis illustrata. 2. Nativitas Christi aeterna. 3. Nativitas Christi temporaria. 1655-1656

Serm. CCCLXX. De Nativitate Domini, II.—1. Nativitatis seu conditionis hominis quatuor genera. 2. Omnis fidelium gradus Salvatori omnium nato attestatur. 3. Desiderium Christi nascituri quantum in antiquis sanctis. 4. Pueri et senes 2397 et conjugati attestantur Christo. 1657-1659

Serm. CCCLXXI. De nativitate Domini, III.—1. Christi duae nativitates. 2. Incarnatione visibilis Deus, quem homo sequatur, exhibetur. 3. Deus et homo quomodo misceri potuit. Difficilior animae corporisque permixtio. 4. Hominis dignitas ex Dei in ipsum dignatione. 1659-1661

Serm. CCCLXXII. De Nativitate Domini, IV.—1. Nativitas Christi duplex. 2. Ad Christi nuptias Judaei et Gentiles invitati. Carne et sanguine Christi pascimur. Christus sponsus et gigas, pulcher et fortis. 3. Viam quomodo cucurrit Christus. 1661-1662

Serm. CCCLXXIII. De Epiphania Domini, I.—1. Christus manifestatus Magis. 2. De eodem argumento. 3. Herodis metus et in parvulorum caede saevitia. Innocentes martyrum corona donati. 4. Infelices Judaei fabris Arcae Noe et lapidibus milliariis persimiles. 5. Spectaculum spirituale in hoc festo. 1663-1665

Serm. CCCLXXIV. De Epiphania Domini, II.—1. Magi ad Christum stella et Angelorum revelatione perducti. 2. Christus ab ipsis Judaeis demonstratus Gentibus. 3. Sacrificium uni Deo debitum. 1666-1667

Serm. CCCLXXV. De Epiphania Domini, III.—Christus Judaeis primum, et post Gentibus manifestatus. Infantes martyres effecti. Duo parietes ad angulum convenientes. 1668

Serm. CCCLXXVI. Dominica in octavis Paschae.—1. Magnum miraculum intrare januis clausis. 2. Octavae Infantium. Vetus et novus homo. 3. Baptizatos hortatur ne imitentur malos christianos. In Ecclesia mali bonis permixti. 4. Mali ad peccandum inducentes cavendi. Incantationum remedia illicita. Eleemosyna. 1669-1671

Serm. CCCLXXVII. In Ascensione Domini.—1. Verbum Dei digne a nobis laudari non potest. Quomodo exsultavit ad currendam viam. Cur in bis Psalmo dictum, Tollite portas, etc. 1671-1672

Serm. CCCLXXVIII. In die Pentecostes.—Charitas effectus praesentiae Spiritus sancti. Spiritus sanctus arrha vitae aeternae, Arrham inter et pignus discrimen. Datur arrha vitae aeternae, ut eam desideremus. 1673

Serm. CCCLXXIX. In Nativitate Joannis Baptistae, 1.—Joannes tam magnus homo, ut Christum Deum praedicaret. Cur prophetae tot ante Christum praemissi. 1674

Serm. CCCLXXX. In Nativitate Joannis Baptistae II.—1. Christum temporaliter natum praecessit Joannes. Nativitates Christi duae. Superbia tumor. Incarnationis causa, ut homini Deus exemplum praeberet. 2. De eodem argumento. 3. Ex verbis Joannis Arianorum calumniae, Verbum siquidem erat in principio, factum non erat. 4. Arianorum cavillatio, similiter dictum esse in Genesi, Terra erat. 5. Objectio: Christum dici factum, in quantum Verbum est. Christus ante Joannem factus, id est ante positus ipsi et praelatus. 6. Datae interpretationi consonare verba Joannis subsequentia. 7. Joannes Baptista non erat lumen, comparatione Christi veri luminis. Lumen tamen Joannes participatione sapientiae. 8. Passionis et nativitatis differentia. Christus crescit, Joannes minuitur. 1675-1682

Serm. CCCLXXXI. De Natali apostolorum Petri et Pauli. 1683

Serm. CCCLXXXII. De sancto Stephano.—1. Praeceptum de diligendis inimicis. 2. Christi exemplum orantis pro suis interfectoribus. Christus orat pro nobis, orat in nobis, et oratur a nobis. 3. Exemplum Stephani orantis pro interfectoribus suis. 4. Saulo Stephani oratione gratia et salus impetrata. 5. Mala precari inimicis quam iniquum. 1684-1686

Serm. CCCLXXXIII. In die anniversaria ordinationis episcopalis.—1. Episcopale onus quomodo gerat, secum inquirendum ducit. 2. Debitoribus suis ignoscit. 3. In gratiam cum eis redire cupit, in quorum forte offensionem incurrit. 1687-1688

Serm. CCCLXXXIV. De Trinitate, sive de Scripturis veteribus et novis contra Arianos.—1. Deus, quid sit. 2. Trinitas unus Deus. Arianorum error. In sole tria inseparabilia. In igne quoque tria inseparabilia. 3. Scripturarum testimonia de divina Trinitate. Fidei catholicae encomium. 1689-1690

Serm. CCCLXXXV. De amore hominis in hominem.—1. Amor hominis alius rectus, alius perversus. 2. Liciti amoris gradus. 3. Amicitia alia consuetudinis, alia rationis. 4. Amicitiae amor gratuitus. 5. Deus gratis diligendus. 6. Creaturam deserto Creatore diligere, adulterare est. 7. Salus vitae hujus quam vana. 8. Vera salus vita aeterna. Amicus ad salutem aeternam diligendus. Charitas perfecta. 9. Conclusio. 1690-1695

Serm. CCCLXXXVI. De dilectione inimicorum.—1. Charitas etiam ad inimicos extendi debet. Preces ab ipso judice Christo traditae. Dimittendum, ut dimittatur nobis. Securus apud Deum, cui roganti negatur venia a fratre. Orandum pro non rogante veniam. 2. Christi exemplum orantis pro insultantibus et interficientibus. Exemplum Stephani. 1695-1697

2398 Serm. CCCLXXXVII. De correptione proximi.—1. Corripiendi cura sacerdotibus imposita. Sermo Dei adversarius noster. 2. Correptio proximo non ex odio adhibenda. 3. Conclusio. 1697-1699

Serm. CCCLXXXVIII. De faciendis eleemosynis, I.—1. De solis eleemosynis mentio fit in ultimo judicio. 2. Eleemosynae pro gravioribus peccatis non prosunt, nisi mores mutentur. Nemo hic sine peccato. 1700

Serm. CCCXXXIX. De faciendis eleemosynis, II.—1. Panis coelestis et panis terrenus. Consilium dandi panem terrenum, ut coelestis impetretur. 2. Ne se extollat qui dat pauperi. Pauper accipiendo plus diviti praestat, quam ille ipsi erogando. 3. Consilium Christi de erogandis divitiis, ne hic pereant. 1701-1705

Serm. CCCXC. De faciendis eleemosynis, III.—1. Eleemosynae comites jejuniorum in sanctis viris. Consilium praemittendi divitias in coelum. 2. Divitiae in coelum erogando levantur. Eleemosyna fenus apud Deum. 1705-1706

Serm. CCCXI. Ad juvenes.—1. A tentatione nulla aetas vacat. Non puerilis. 2. Nec senilis. 3. Juvenilis validius impugnatur. 4. Luxuriantium verba. Mollitiem sequitur crudelitas. 5. Juvenes sensibilibus non capiantur. Ad sapientiae amorem se convertant. 6. Feminis etiam junioribus dicta conveniunt. In ecclesiis non se ostentent. 1706-1709

Serm. CCCXCII. Ad conjugatos.—1. Mulier curvata symbolum generis humani. 2. Concubinas habere non licet, nec maritatas uxores ducere, nec a marito repudiatas. 3. Poenitentia iis qui a castitatis proposito lapsi sunt amplectenda. Publica poenitentia. Theodosii poenitentia. 4. Christianae mulieres quomodo zelare debeant viros suos. 5. Caput mulieris vir. Ducat hic in bonum, illa sequatur. 6. Poenitentes mutentur. Catechumeni imitentur bonos de Ecclesia. 1709-1712

Serm. CCCXCIII. De poenitentibus.—1. Poenitentia non vera, si non vita mutatur. Poenitentia in extremis quam incerta. 1713

Serm. CCCXCIV. De Natali Ss. Perpetuae et Felicitatis. 1715

Serm. CCCXCV. De Ascensione Domini, VI. 1716

Serm. CCCXCVI. In assumptione episcopi. 1717

Sermo S. Presbyteri Eraclii, Discipuli S. Augustini, Ipso Praesente Habitus. 1717-1718

S. Aurelii Augustini Sermonum Quorumdam Fragmenta. 1719-1736

Appendix Tomi Quinti Operum S. Augustini, continens Sermones Supposititios, in quatuor classes subjecto nunc primum ordine digestos. 1735-1736

Classis Prima.—De Veteri Et Novo Testamento. Ibid.

Sermo Primus. De ligno dignoscentiae boni et mali. Gen. II, 16, 17.—1. Solvuntur vanae quaestiones de arbore paradisi. 2. Mors in arbore facta non fuit. 3. Arbor non erat mala. Res malae non natura, sed malo usu. 4-5. Peccatum soli Adae imputandum, non arbori, aut Deo. 6. Cur Deus sciens Adam peccaturum, non eum revocavit a peccato. 7. Mors ex divini mandati contemptu. Scripturae quam reverenter accipiendae. 8. An debuit Deus permittere peccatum. 9. Adam non ideo malus, quia genitor homicidae. 1735-1740

Serm. II. De vocatione Abrahae, Egredere de terra tua, etc. Gen. XII, 1.—1. Egredi de terra sua, quid sit. 2. Egredi de cognatione nostra. 3. Egredi de domo patris sui. 4. Recapitulatio supra dictorum. 1741-1742

Serm. III. De beato Abraham.—1. Abraham justificatus ex fide. 2. Tres angelos Abraham suscipit hospitio. 3. Hospitalitas non est sine mercede. 1743-1744

Serm. IV. De vacca, ariete vel capra trium annorum, turture quoque et columba. Gen. XV, 9-17.—1. Carnales et spirituales in Abrahae sacrificio significati. 2. In Ecclesia catholica carnales contra se positi. 3. Judicii extremi figura. 1745-1746

Serm. V. De tribus viris qui beato Abrahae apparuerunt. Gen. XVIII.—1. In lectione Scripturae non litterae tantum attendendum. 2. Loth longe inferior Abraham. 3. Hospitalitatis commendatio. 4. Abraham mysterium Trinitatis cognovit. Lotio pedum. 5. De eodem argumento. 6. Descendere Deus quomodo intelligatur. 7. Quomodo nesciat Deus peccatores. 1747-1749

Serm. VI. De Immolatione Isaac, I.—1. Exordium. 2. Trinitatis mysterium. 3. Christi figura aries et Isaac. 4. In pueris Abrahae figura est Judaeorum. 5. Adam sepultus in Calvariae loco. 6. Baptismi sacramentum non negligenter aut tardius requirendum. 1749-1751

Serm. VII. De immolatione Isaac, II. 1751

Serm. VIII. De puero Abraham, qui missus est ad Rebeccam.—1. Juramentum per femur Abrahae. 2. Servo Abrahae occurrit Rebecca, quam ille, habito parentum fratrisque et ipsius consensu, Isaac domino suo uxorem accipit. 3. Abraham et servus ipsius, quorum figurae. Rebecca desponsata Isaac figura Ecclesiae. 4. Isaac veniens in agrum 2399 figura Christi in mundum venturi. 5. Synagoga per Saram, Ecclesia per Rebeccam adumbrata. 1753-1754

Serm. IX. De sancta Rebecca.—1. Increpantur qui ecclesiam raro adeunt, aut verbum Dei audire negligunt. 2. Exhortatio ad orandum. 3. Desponsatio spiritualis. 4. Sermo Dei et pascit, et pascitur. 5. Dies Domini quotidie est Christianis. 1755-1757

Serm. X. De conceptu Rebeccae. Gen. XXV.—1. Eruditi se accommodent ad simplicium ignorantiam. 2. Isaac Christi, Rebecca Ecclesiae figura. Jacob et Esau in utero Rebeccae, boni et mali in utero Ecclesiae. 3. Populus major, Judaei; minor Gentes. 4. Populus major, mali; minor, boni. 5. Virtutes in Quadragesima colendae. 1758-1760

Serm. XI. De beato Jacob, I.—1. Christi mysteria in Jacob adumbrantur. 2. Jacob baculum portat, Christus lignum crucis. 3. Scala quae visa est Jacob, quid figuret. 4. Dominus scalae incumbens Christum figuravit. 5. Praedicatores, angeli ascendentes et descendentes. 6. Recapitulatio supra dictorum. 1760-1762

Serm. XII. De beato Jacob, II.—1. Jacob Salvatoris typus. Matrimonia Patriarcharum ad puteos. 2. Lia et Rachel, Synagoga et Ecclesia. 3. Jacob dives rediens, figura Christi. 4. Laban typus diaboli. 5. Luctatio Jacob, Judaeos Christum persequentes designat. 6. Jacob baculum portans, imago Christi crucem gerentis. 1762-1764

Serm. XIII. De beato Joseph, I.—1. Jacob Dei patris, Joseph Christi typum gessit. Fratres Joseph Judaeos et peccatores designant. 2. De pretio venditionis Joseph non conveniunt translationes. 3. Invidiae veneno mors intravit in orbem terrarum. 4. Somnium Joseph in Christo duntaxat impletum. 5. In Joseph sola Aegyptus, in Christo universus mundus augmentum habet. Quis est qui reddit mala pro bonis. 1765-1766

Serm. XIV. De beato Joseph, II.—1. Invidia nec fratribus ipsis parcit. 2. Culpa in eo qui male videt, non in eo qui male videri non vult. 3. Amor impudicus non est amor. 4. Non caro, sed castitas adamanda. 5. Benignitas Joseph. 6. Invidia comparatur aerugini et viperis. 7. Venena fellis quicumque invidus est, evomat. 1767-1770

Serm. XV. De beato Joseph, III.—1. Cur Joseph. sortem suam patri notam non fecerit statim. 2. Occulto Dei judicio non ad patrem suum misit. 3. Cur Simeon et Benjamin retinendo patris dolorem auxerit. 4. Amici Dei non sine minutis peccatis, quae tribulationis igne consumuntur. 5. Exemplo Joseph docemur castigari eum qui non magis a Deo quam ab homine auxilium postulat. 6. Cur Joseph tam dure egerit cum fratribus. 7. Correptio fraterna; taliter indulgendum aliis, qualiter volumus ut nobis indulgeat Deus. 8. Propter pauperes qui ad opera sua festinant. De Joseph alia loqui reservat in crastinum diem. 1770-1772

Serm. XVI. De eo quod scriptum est, Mortuus est Joseph, et filii Israel creverunt, etc. Exod. I, 6.—1. Mortuo Joseph multiplicantur Israelitae, mortuo Christo Christiani. 2. Populus Israel in Aegypto, et anima in carne, sub duobus regibus. 3. Quae scripta sunt ad nostram doctrinam scripta sunt. 4. Non sufficit cor malis vacuari, nisi et bonis impleatur. 1773-1774

Serm. XVII. De colluctatione Aegyptiorum et Israelitarum. 2. Diabolus non persequitur nisi bonos. Deus bonos, diabolus malos habet ministros suos. 3. Contrariis sanare contraria, destructisque vitiis virtutes struere studeamus. 1775-1776

Serm. XVIII. De Moyse, I.—1. Christus in Moyse figuratus; Ecclesia in filia Pharaonis. 2. Ecclesia rursus in Aethiopissa Moysi uxore. 3. In rubo Synagoga. 4. Verba bona ex Deo, mala ex diabolo. 5. Virga Moysi, crucis mysterium. 6. Manus Moysi. 7. Moyses prohibetur uxorem ducere secum in Aegyptum. 1776-1778

Serm. XIX. De Moyse, II.—1. Flamma Spiritum sanctum, rubus Judaeos designat. 2. Ignes duo, charitatis et cupiditatis. 3. Moysi et Josue praecipitur solvere corrigiam calceamenti 4. Quare illud utrique praeceptum. Quid per terram sanctam significetur. 5. Apostoli fratres Christi uxorem defuncti acceperunt. 6. Auditores, qualiacumque praedicator intimet, attentius perscrutentur. 1778-1780

Serm. XX. De decem plagis Aegyptiorum. Exod. VII-XII.—1. Moyses lex intelligitur. Virga crux Christi. 2. Plagae Aegyptiorum. Sanguis. Ranae. Cynomia. Mors animalium. Ulcera et vesicae. Tonitrua. Locustae. Tenebrae. Mors primogenitorum. 3. Recapitulatio supra dictorum. 1781-1782

Serm. XXI. De decem plagis et decem praeceptis, Exod. VII-XII; et cap. XX, V\. 3-17.—1. In plagis vulnera, in praeceptis medicamenta. 2. Aqua in sanguinem vertitur, quia sensus impiorum obtenebratur. 3. Ranae, philosophi vel haeretici. 4. Sabbatum spirituale. Sciniphes, inquieti et turbulenti. 5. Cynomia, parentum contemptor. 6. Moechus mutatur in pecus. 7. Ardor bonus et ardor malus. 8. Lucrum injustum. Fames animae et corporis. 9. Locusta, detractor. 10. Actus matrimonii quando non sine peccato. 11 2400 Haereditatem ambientes alienam. Primogenita cordis fides. 12. Adhortatio. 1783-1786

Serm. XXII. De eo quod scriptum est, Induravit Dominus cor Pharaonis. Exod. cap. IX, V\. 12.—1. De Pharaonis induratione. 2. Obduratio cordis ex desperatione. Indurat Deus per patientiam, non per potentiam. 3. Altera objectio de eodem argumento. 4. Induratio ex gratiae absentia sequitur. 5. Cur Deus non omnes misericorditer flagellet. Qua ratione dicatur indurare. 6. Quoties peccavimus, eleemosynae vel poenitentiae medicamentum animae vulneribus apponere festinemus. 1786-1788

Serm. XXIII. De Pharaonis saevitia et submersione. Exod. I, V, XIV.—1. Pharaonis saevitia in Hebraeos. 2. De eodem argumento. 3. Moysi nomen mysticum. 4. Masculos pueros Hebraeorum in amnem projici jubet. 5. Primogenitorum Aegypti justa percussio. 6. Mirabiliter Deus providet in suos. 1789-1790

Serm. XXIV. De via trium dierum. Exod. VIII.—1. Transitus maris Rubri, Baptismi figura. Trina mersio. 2. Clamor sanctorum sine voce. 3. Crucis mysterium in virga. Aegyptium spiritualem quis exstinguit. 4. Via trium dierum quid intelligatur. 5. De eodem argumento. 1791-1793

Serm. XXV. De amara aqua et manna. Exod. XV, XVI.—1. Aqua amara, Legis littera. 2. Lignum unde dulcescit amara Lex, sapientia. 3. Manna coepit dominica die dari. Quomodo manducandum. 4. Quid sit die sexto duplum colligere. Vermes ex manna. 5. Peccanti verbum Dei fit vermis. 6. Verbum Dei sapit cuique prout vult. 7. Lectioni divinae studeamus insistere. 1793-1795

Serm. XXVI. De Raphidin, de petra percussa, et de Amalec. Exod. XVII.—1. Quid sit de deserto Sin venire in Raphidin. 2. Sitis multiplex. 3. Christus percussa petra quae fontes eduxit. Bellum quis diabolo indicit. 4. Prima sacri nominis Jesu in Scripturis mentio. 5. Moyses manus levavit, non extendit. Levare manus, quid sit. Oratione pugnatur ad victoriam 1795-1797

Serm. XXVII. De filiis Israel. 1797

Serm. XXVIII. De exploratoribus et de botro.—1. Viri duo ferentes uvam, duo Testamenta et duo praecepta. Christus in medio duum Testamentorum. 2. Maria terra promissionis. 3. Duo ferentes uvam, Judaeus populus et christianus. Christus salus credenti, onus non credenti. 4. Sarcina Christi levat, non premit. Aut Christi, aut saeculi jugo quisque subest. 1799-1800

Serm. XXIX. De eo quod senior populus in deserto mortuus est, et junior in terram repromissionis ingressus est.—1. Israelitarum populus senior Judaeos, junior Gentes figurat. Justitia et misericordia Dei erga Israelitas. 2. Sententia Dei in peccantes non immutabilis. Conversio non procrastinanda. 3. Exemplum severitatis Dei in Israelitarum punitione movere nos debet ad poenitentiam. Poenarum aeternarum argumentum. 4. Peccatorum vulnera dum recentia sunt, facilius curantur. 1801-1803

Serm. XXX. De thuribulis.—1. Thuribula, Scripturae. Thuribula aerea, haereticorum dicta. Haeresum utilitas. Ambitio clericorum resecatur. 2. Aaron typus Christi mediatoris. Quid Angelus vastator expavit. 3. Qui viventes, qui mortui in die judicii. 1803-1805

Serm. XXXI. De virga Aaron.—1. Virga est principum. 2. Nucis cum lege allegorica comparatio. 3. Liberalitas Dei. 4. Resurrectionis figura et praerogativae quatuor. 5. Vitae spiritualis gradus quatuor adumbrantur. 6. Unus Christus flos et virga, diversus diversis. 1805-1807

Serm. XXXII. De serpente aeneo et de virga Moysi.—1. Serpens aeneus figura Incarnationis. Mors a morsu. Diabolus in Adam quasi juste, in Christum injuste saeviit. Adae debitum Christus exsolvit. 2. Cur serpens aeneus, non aureus aut argenteus. 3. Ad Christum fideliter aspiciant, quicumque a Diabolo percussi sunt. 4. Crucis mysteria in virga Moysi. 1807-1809

Serm. XXXIII. De Balaam et Balac.—1. Lectionis expositio. 2. Balaam magus potius quam propheta. 3. Balaam et Balac quorum figurae. 4. Conclusio. 1809-1810

Serm. XXXIV. Quod justo Dei judicio filii Israel terram promissionis, expulsis Chananaeis, receperint. 2. Prima ratio, injusta possessio. Altera ratio, graves reatus. 3. Terra promissionis, homines ante peccatum. 4. Nonnisi per Jesum recuperatur; et post transitum Jordanis, hoc est, Baptismum. 5. De eodem argumento. 6. Adversitas aequanimiter ferenda. 1811-1812

Serm. XXXV. De eo quod Jesus praecepit populo, ut parati essent ad transeundum Jordanem; et de subversione murorum Jericho.—1. Moyses figura Legis. Jesus figura veri Jesu. Trinitatis fides ad Baptismum. 2. Exploratores duo, duo praecepta. 3. Lapides in Jordane, patriarchae, in castris positi, Apostoli. 4. Judaeorum et Gentium figura. 5. Jericho typus mundi. Sacerdotalis tuba. Tubae sonus terroris est, non oblectationis. 6. Per tubas muri Jericho 2401 ruunt, per praedicationem iniquitas. 1813-1815

Serm. XXXVI. De Gedeon.—1. Praedestinationis adumbratio. 2. Redemptionis nostrae figura. Christus petra relate ad carnem. 3. Sacrificiorum veterum abolitio revelata. Christus haedus, ovis, vitulus. Crucis mysterium. 4. Ros in vellere, tum in area; fides primum in Judaea, exinde apud Gentes. 5. Ad quid vellus in area. 6. Recapitulatio. 1816-1817

Serm. XXXVII. De David et Isai patre suo, et de Golia.—1. Idem potest esse figura diversorum. Isai typus Dei Patris. 2. David figura Christi. 3. Frater increpans David, Judaei vel diabolus Christi adventum invidentes. 4. Leo et ursus a David occisi, diabolus a Christo spoliatus. 5. Ante Christum nec animus, nec vires sunt ad pugnandum. Diabolus post adventum Christi religatus. 6. Mordere non potest nisi volentem. 7. David cum baculo contra Goliam. Christus cum cruce contra diabolum. Golias proprio gladio, diabolus propria iniquitate percussus. Membra nostra arma diaboli, vel templa Christi. 8. Spiritualis Goliae in fronte percussio. 1818-1821

Serm. XXXVIII. De plaga populi propter David, et de altaris aedificatione in area Areuna Jebusaei.—1. Judaeorum reprobationis, et electionis Gentium figura. 2. De eodem argumento. 1821-1822

Serm. XXXIX. De judicio Salomonis inter duas meretrices: contra Arianam haeresim.—1. Ecclesia catholica et haeresis Ariana in duabus meretricibus. Filii aequalitas ex omnipotentis et bonitate Patris demonstratur. 2. Haereditas testamento Christi relicta. 3. Dei divisio. Apud Arianos. 4. Servanda unitas in Domino. 1822-1823

Serm. XL. De Elia.—1. Elias Salvatoris typus. Gentes in corvis figuratae. Ecclesia nigra et formosa. 2. Deus omni bene operanti loquitur. Vidua quae Eliam suscepit, Ecclesiae figura. 3. Mors spiritualis credenti necessaria. 4. Suscitationis Gentium figura. Haec fit a tota Trinitate. 5. Gratiae per adventum Christi conferendae figura. Praedicavit Christus annos tres et menses sex. 6. Recapitulatio. 1823-1825

Serm. XLI. De Elisaeo, I.—1. Manichaei Vetus Testamentum unde blasphement. Prophetae Elisaei aevo contempti. Parvulorum percussio misericordiae magis quam crudelitatis fuit. Severitatis hujus exemplum de Novo Testamento. 2. Judaeorum insania in passione Domini. Punitio eorum per Titum et Vespasianum futura figuratur. Quot Judaei tunc perempti, quot captivi. 3. Judaeorum infelicitate moniti, fidem rectam tenentes, et charitatem integram conservantes, servire Domino laboremus. 1826-1827

Serm. XLII. De Elisaeo, II.—1. In Elisaeo Christus exhibetur. In vidua paupere, Ecclesia. Illa a debitis per oleum, haec a peccatis per charitatem soluta. 2. Vasa vacua, Gentes. 3. Amor proprius inops et indigens. Charitas dives, et omnibus abundans. Erogando crescit. 4. Vasa charitatis, homines, implentur cum amantur. 5. Clauso ostio vel aperto quis agat. 6. Mulier Sunae ex sterilitate ad fecunditatem transiens, Ecclesiae typus. 7. Praeceptum non resalutandi in Scriptura quid vetet. Ut puer Elisaei, sic nec Moyses potuit vitam reddere. 8. Elisaeus se inclinans puerum, Christus se humilians mundum resuscitavit. 1827-1830

Serm. XLIII. De Naaman Syro. 1830

Serm. XLIV. De Elisaeo et Giezi puero.—1. Elisaeus Dominum, Giezi Judam vel Judaeos figuravit. Avari sunt leprosi. 2. Naaman puellae, populus Gentium acquiescens prophetiae. 3. Judaei tunc lepra percussi, cum Gentes ab ea liberatae. 4. Vocationis Gentium ad fidem per Baptismum figura. 5. Qui baptizantur, nasci incipiunt. 6. Magna Domini munera non nobis judicium pariant, sed profectum. 1831-1834

Serm. XLV. De Elisaeo, et securi in gurgite lapsa.—1. Lapsus humani generis figura. 2. Figura reparationis illius. Relapsus cavendus. 3. Qui peccat, destruit templum Dei. 4. Conclusio. 1834-1836

Serm. XLVI. De fame Samariae. 1836

Serm. XLVII. De beato Tobia. 1838

Serm. XLVIII. De Judith, I. 1839

Serm. XLIX. De Judith, II. 1840

Serm. L. De beato Job, I. 1841

Serm. LI. De beato Job, II.—1. Job in prosperis et in adversis victor. Thesaurus justi fides. 2. Et dives potest esse bonus, et pauper beatus. Pauperum contemptus quam cavendus. 3. Nobilium non dignitas culpanda, sed fastus. Homo quam Deo charus. 4. Dei in pauperes favor. 1842-1843

Serm. LII. De beato Job, III; et de verbis Psalmi XCVII, 5, 6, Psallite Domino in cithara, etc.—1. Quis psallat in psalterio et cithara; Job tuba ductilis, Job afflictus ad purgationem levium peccatorum. 2. Job infirmus melior Adam integro. 3. Diabolus malleus universae terrae. 4. A diabolo tunduntur justi et injusti. 1844-145

Serm. LIII. De verbis Psalmi XLIX, 20, 23. Sedens adversus fratrem tuum detrahebas, etc.—1. Eleemosyna sine 2402 justitiae studio. 2. De eodem argumento. 3. Bona post dorsum, mala ante faciem sibi proponenda. 4. Deum non laudant iniqui, nec justi superbi. 5. Adhortatio. 1846-1848

Serm. LIV. De eo quod Propheta dicit in Psalmo LXXXIII, 3, 4, Cor meum et caro mea exsultaverunt in Deum vivum.—1. Plenus amor Dei excludit amorem saeculi. Qui cor it caro in Deum exsultent. 2. Christus, turtur et passer. Vox turturis, doctrina castitatis. Christi domus, Ecclesia. Pulli, Christiani. 1848-1849

Serm. LV. De eo quod scriptum est in Psalmo CXVIII, 66, Bonitatem, et disciplinam, et scientiam doce me.—1. Quid orandum. Bonitati necessaria disciplina, et utrique scientia. 2. Has virtutes in se exhibuit Petrus. 3. Paulus similiter. 4. Item Joannes Baptista. 5. Peroratio. 1849-1850

Serm. LVI. De verbis Psalmi CXXXV, Confitemini Domino, etc., necnon Proverbiorum, cap. III, V\. 11, 12. Fili, ne neglexeris disciplinam Dei, etc.—1. Confessionis necessitas. Dei ad indulgendum propensio. 2. Flagella Dei, beneficia sunt et remedia. De indolentia dolendum. 3. Affliguntur peccatores, ut emendentur; et justi, ut probentur ac proficiant. 4. Militi Christi semper vigilandum. In pace magis vigilandum. 1851-1852

Serm. LVII. De muliere forti, et de Ecclesia, in Proverbiorum cap. XXXI, V\. 10-31.—1. Verbum Dei cordis fervore fovendum. 2. Ecclesia catholica latere non potest. 1853

Serm. LVIII. In eumdem locum Proverbiorum, cap. XXXI, V\. 10-31.—1. Ecclesia in multis figurata. 2. Lana et linum quid significent. 3. Quid colum et fusum. 4. Christus dupliciter et simpliciter laudandus. 5. Eleemosynas facientes, de colo trahere festinemus ad fusum, et de sinistra transferamus ad dexteram. 1854-1855

Serm. LIX. De tribus pueris missis in fornacem ignis.—1. Tyranni saevitia in tres pueros. 2. Tres pueri in fornace illaesi. 3. Miraculum agnoscit tyrannus. 1855-1856

Serm. LX. De Susanna.—1. Justi in saeculi insidiis Deo liberante victores. 2. Susannae periculum et liberatio. 1857

Serm. LXI. De pace, in illud Evangelii Matthaei cap. V, V\. 9, Felices pacifici, etc.—1. Pacis fructus. Concordia fratrum. 2. Christum spernit, qui pacem non custodit. 3. Pax opus Dei, discordia, diaboli. 1858-1859

Serm. LXII. De verbis Evangelii Matthaei, cap. V, V\. 43-48, et cap. VI, V\. 1-6, Ego autem dico vobis, Diligite inimicos vestros, etc.—1. Inimicus quomodo diligendus. Proximus quis. 2. Praecepta Dei non sunt impossibilia. A dilectione nemo se potest excusare. 3. Praecepto de diligendis inimicis nil in Scripturis adversum. Quinam sint pro quibus non orandum. Peccatum ad mortem. 4. Quid orent sancti petentes vindictam. Peccati regnum quomodo evertendum. 5. Qui sint filii Dei. 6. Qui sint Publicani, Ethnici. Inimici plus diligendi quam amici. 7. De eodem argumento. 8. Praecepta observantur dupliciter. 9. Hypocrita. Nemo sine hypocriseos labe. 10. Quid sinistra, quid dextra. Dextrae et sinistrae alia explicatio. 11. Cubiculum. Ostium. Quae sint orationis alae. 1859-1864

Serm. LXIII. De verbis Evangelii Matthaei, cap. VI, V\. 1-6, Nesciat sinistra tua quid faciat dextera tua, etc.—1. Eleemosyna in publico, et tamen in occulto. 2. Jejunium publicum. Quid dextra, quid sinistra. 3. Orationes publicae. Qui fiant clauso ostio. Quo loco temporalia roganda. 1864-1865

Serm. LXIV. De verbis Evangelii Matthaei, cap. VI, V\. 1-18, Cum jejunatis, etc.; et de Oratione dominica.—1. Homini duo praecipue meditanda. Plangendus casus. 2. Necessaria medicinalis gratia Redemptoris. Christus verbo et exemplo docuit. Petendorum quorumlibet compendium. Tria petuntur ad aeternam vitam, quatuor ad temporalem. 4. Unde Christiani a Judaeis distincti, inde inter se indistincti. Charitatis excitatio. Fiducia impetrandi. Cur orantes convertimur ad orientem. 5. Enumerantur beatitudines. Timor Dei. 6. Pietas. 7. Scientia. 8. Fortitudo. 9. Consilium. 10. Intellectus. 11. Sapientia. 12. Tria peccatorum remedia. Triplex peccandi ratio. 1866-1869

Serm. LXV. Rursum in Matthaei cap. VI, V\. 9-13, de Oratione dominica.—1. Per hanc vocem, Pater noster, bonitatem Dei et gratiam protestamur. 2. Decet gratias agere, qui gratiam meruerunt. Quid significent haec verba, Adveniat regnum tuum. Semper ad Dei, non ad nostram voluntatem debemus respicere. 3. Avaritiae exstirpatio, et mortis recordatio in voce, hodie. 4. Fratri tuo dimittendum, ut tibi dimittat pater. 5. Cur tentet Deus. 6. Orationis dominicae summa. 1870-1871

Serm. LXVI. De verbis Evangelii Matthaei, cap. VII, V\. 1-5, Nolite judicare, ut non judicemini, etc.—1. Aperta mala judicanda; non autem quae ignota aut dubia. Praestat de malis bene, quam de bonis male suspicari. Mala aperta possunt et debent judicari, sed cum charitate. 2. Ira subitanea festuca est; inveterata, trabes. Cordis oculum turbat ira, odium excaecat. 3. Recapitulatio. Judicium temerarium 2403 non parvum peccatum, 1871-1873

Serm. LXVII. De verbis Evangelii Matthaei, cap. VII, V\. 13, 14, Intrate per angustam portam, etc.; deque duabus viis, arcta et lata.—1. Liberum arbitrium. 2. Viae arctae Christus, latae praeest diabolus. Utraque via non carnis, sed cordis oculis dijudicanda. 3. Christus et peregrinantium via, et angelorum patria. 4. Beneficium redemptionis. 5. Duo pedes ad currendum in via Christi, charitas duplex. 5. Humilitas sit charitatis comes. 1873-1875

Serm. LXVIII. De eisdem verbis Evangelii Matthaei, cap. VII, V\. 13, 14, Lata et spatiosa est via, etc.—1. Inferni duo. Adam post lapsum inter paradisum et infernum inferiorem. 2. Lata via ad infernum inferiorem, arcta ad paradisum ducit. 3. Qui per latam, qui per arctam viam incedant. Brevis utriusque viae aut labor aut laetitia. 4. Aeger sanitatem cupiens jungat se medico, non morbo. 5. Adhortatio ad eleemosynas, orationes et jejunia. 1875-1876

Serm. LXIX. In eumdem locum Matthaei, cap. VII, V\. 13, 14; De peregrinatione Christianorum, et de duabus viis, altera ad coelum, altera ad infernum.—1. Amore sunt simul, qui absunt corpore. 2. Duae sunt civitates, mundus et coelum. In saeculo peregrinus sit, qui vult civis esse coeli. Christianorum patria, civitas, cives, parentes, rex. 3. Sanctorum gaudium de bona nostra vita, tristitia de mala. 4. Christus spectat et adjuvat pro se certantes. Diversa Christi et diaboli promissa. 5. Libertas eligendi viam dextram aut sinistram. Viae latae dulcedo brevis et falsa, sed poena longa: arctae e contrario. 6. Laborandum, ut bonis operibus gaudium in coelo nobis comparemus. 7. Charitas integra. 8. Ad eleemosynam exhortatio. 1877-1879

Serm. LXX. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XI, V\. 25-30, Confiteor tibi, Pater, etc. 1879

Serm. LXXI. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XIII, V\. 24-30, Cum dormirent homines, venit inimicus, et superseminavit zizania, etc.; deque aliis locis; exhortatorius ad bona opera.—1. Inimicus, in figura homo dictus est. 2. Zizania in Ecclesia qui sint. Amor Christi super omnia. 3. Qui vult quae Dei sunt, sua dimittat. 4. Non perduntur quae pauperibus dantur. 5. Aurum in terra, et ex terra, et terra est. 6. Cur Deus vocet alium, et alium non vocet. 7. Bona hic providenda. Misericordiae spes non est nisi misericordibus. Inimicus sibi fit, qui non indiget inimico. Rogandum pro eo antequam roget. Qualis debeat esse laus Dei. 8. Hic non securitas, sed sollicitudo debet esse. Corpus, carcer. 9. Qui in resurrectione totus homo spiritualis. 10. Terra viventium et terra morientium. 1880-1883

Serm. LXXII. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XIV. V\. 23-32, ubi Dominus super aquas ambulavit, et Petrus titubavit.—1. Textus expositio. 2. Navicella, Ecclesia: mare, saeculum: antenna, crux. Persecutio Ecclesiam dilatavit; orbem ditavit. 3. Christianus securus sit et sollicitus. Adulatores, latentes scopuli: obtrectatores, canes marini. Cruci adhaerentem mordere non possunt. 4. Vigilia. 5. Fidei mors atque resurrectio. 1884-1886

Serm. LXXIII. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XVII, V\. 20, Hoc genus in nullo ejicitur, nisi oratione et jejunio.—1. Jejunii effectus. 2. Oratio, jejunii refectio. Ipsa quid sit. 1886-1887

Serm. LXXIV. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XXII, V\. 2-14, Simile factum est regnum coelorum homini regi, qui fecit nuptias filio suo: deque adulterino habitu virorum ac mulierum.—1. Pater familias Deus est. 2. Reprobi multi unus. 3. Habitus impudicus corporis in viris, in mulieribus. Habitus adulterinus Creatori injuriosus. 4. A Patribus damnatur. Diaboli opus naturae mutatio. 5. Deum in corpore quis portet. 1887-1889

Serm. LXXV. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XXIV, V\. 19, Vae Praegnantibus et nutrientibus, etc.—1. Quid Scripturae hic promittant. 2. Praegnantes et nutrientes. 3. Istud, Vae Praegnantibus, non est ad litteram intelligendum. Omnis homo concipit; alius de Christo, alius de diabolo. 4. Sursum cor. 5. Promissorum in Scripturis certitudo. 1889-1891

Serm. LXXVI. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XXV, V\. 1-13, Simile erit regnum coelorum decem virginibus, etc.—1. Somnus virginum, mors. Media nox, judicii dies. 2. Oleum misericordia vel charitas. Obligatio ad largas eleemosynas. 3. Unde timor virginum sapientum. Pauperes negotiatores. Oleum in vasis opera bona in conscientia. Adulatores, olei venditores. 4. Virginum exercitia, ne virginitas sit vana. 5. Ubique adjutores Christi et diaboli. Qui ministri diaboli in monasteriis. 6. Qui vero Christi. 1892-1894

Serm. LXXVII. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XXV, V\. 31-43, Venite, benedicti Patris, etc.—1. Lectio sacra frequenter usurpanda. 2. Coelum nobis praedestinatum, non gehenna. 3. Eleemosynae faciendae necessitas. 4. Sterilitas sola damnationis rea. Ad judicium qui non veniant. 5. Raptorum qualia tormenta: qualia male agentium. 6. Fides sine operibus Christiano nil prodest. 1895-1896

2404 Serm. LXXVIII. Rursum in Matthaei, cap. XXV, V\. 34-43, Venite, benedicti Patris mei, etc.; exhortatorius ad faciendas eleemosynas.—1. Lectionis istius vis. 2. Salutis vel damnationis quae ratio. 3. Quantum plectendi sint male agentes. 4. Ad bona opera exhortatio. 5. Eleemosynae commendatio. 6. Hilari animo tribuendum. Lucratur qui tribuit. 1897-1898

Serm. LXXIX. De verbis Evangelii Matthaei, cap. XXVI, V\ V\. 31-35, 69-75, Omnes vos scandalum patiemini, etc.; de lapsu Petri.—1. Homo sine Dei gratia. Cur Deus Petrum subdeseruit. 2. Petrus natura austerior. 3. Petri lapsus et poenitentia. 4. Petri lapsus nostri causa permissus. 1899-1900

Serm. LXXX. In Matthaei cap. XXVII, V\. 3-10: de Juda proditore, et de agro in peregrinorum sepulturam comparato ex pretio venditionis Christi.—1. Judas severissimus sui judex. 2. Providentia Dei in usu pretii Christi. Ager figuli, mundus. 3. Figulus, mundi Dominus. 4. Peregrini, devoti christiani. Iis Christus est sepultura. 1901-1902

Serm. LXXXI. De verbis Evangelii Marci, cap. VIII, V\. 1-9, Cum turba multa esset cum Jesu, nec haberent quod manducarent, etc.—1. Christi divinitas et humanitas in multis elucet. Eutychetis error refellitur. 2. Turbae, Gentes. Cibus quo carebant, Lex Moysi. 3. Increduli Apostoli, donec revelentur mysteria. 4. Duplicis panum multiplicationis collatio. Prima Judaeos, altera Gentes exhibet. 5. Adhortatio. 1902-1904

Serm. LXXXII. De verbis Evangelii Lucae, cap. III, V\. 12-14, Venerunt autem et Publicani ad Joannem, etc.—1. Conditio nulla excusat peccatorem. Stipendia. Militia Christiani prima. 2. Vectigalia justa. Praedones publici. 3. Militantium nomen ad plures extenditur. 4. Clerici, milites. Cingulus eorum. Stipendium. Clericus non clericus. 1904-1905

Serm. LXXXIII. De verbis Evangelii Lucae, cap. VII, V\. 36-50, Venit mulier quae erat in civitate peccatrix.—1. Poenitentia omnibus agenda est. A quibus praecipue jejunandum. 2. Mulier peccatrix, Ecclesia. 3. Os, manus, scapulae, et pedes Christi. 1906-1907

Serm. LXXXIV. De verbis Evangelii Lucae, cap. XI, V\. 1-4, Domine, doce nos orare, etc., cum expositione Orationis dominicae.—1. Deus Christi specialis Pater, noster in communi. Coelum, ubi abest culpa. 2. Regnum Dei gratia. 3. Consecratio corporis Christi. Graecis communio rara. Quotidiana suadetur. 4. Aliis dimittendum, ut nobis dimittat Deus. Qui se Deo committit in tentationibus, diabolum non timet. 1907-1909

Serm. LXXXV. De verbis Evangelii Lucae, cap. XI, Quis vestrum habebit amicum, etc.; deque Joannis cap. XVI, Usque modo nihil petistis, etc.—1. Orandi Dei incitamenta. Pius et dives Deus. Facilis accessus. Angeli prompti ad nuntiandum Domino quis januam pulsaverit. Oratio sit instans et perseverans. 2. Trinitatis mysterium. 3. Pulsandum quandoque ad importunitatem, ut aperiat Paterfamilias. 4. Hospes in nocte, gratia in ignorantia. Hospes de coelo, bona cogitatio. Christus. 1909-1911

Serm. LXXXVI. De verbis Evangelii Lucae, cap. XII, V\. 16-21, Hominis cujusdam divitis uberes attulit possessio fructus, etc.—1. Avari caecitas. 2. Avarus filios non amat. Filiorum cura Deo committenda. 3. Decimae eleemosynae largiendae. Excusatio ab eleemosyna propter filios. 4. Fenus licitum. Debitores non nimium urgendi. 1911-1912

Serm. LXXXVII. De verbis Evangelii Lucae, cap. XIII, V\. 18-19, Cui simile est regnum coelorum, etc.—1. Sinapis granum virtute magnum. Fides christiana specie parva, sed magna virtute. 2. Laurentius, granum sinapis. 1915-1916

Serm. LXXXVIII. Rursum de verbis Evangelii Lucae, cap. XII, V\ 18, 19, Cui simile est regnum, etc.—1. Fides christiana, regnum Dei. Vigoris illius symbolum, sinapi. 2. Christus humilis, granum sinapis. 1914-1915

Serm. LXXXIX. De verbis Evangelii Lucae, cap. XVII, V\. 21, Regnum Dei intra vos est; et de verbis Apostoli ad Rom., cap. XIV, V\. 17, Regnum Dei non est esca, etc.—1. Exordium. 2. Justitia perfecta. 3 Justitia a jure dicendo inter duas partes adversas. Jus animae, et jus carnis. Justus in alios esse nequit, qui non est in se. 4. Pax vera. Multis displicet Deus. Pax perfecta est, si cum Deo. 5. Gaudium verum, regnum coelorum; et hoc Christus. Justitiae atque pacis fructus est. 1915-1917

Serm. XC. De verbis Evangelii Joannis, cap. II, V\. 1-10, Die tertia nuptiae fiebant, etc.—1. Quid significent nuptiae istae; quid sex hydriae; quid ternae metretae. 2. Mysterium reparationis humanae. Christus Ecclesiae arrhas dedit et dotem. 3. Regenerationis symbolum. 4. Vinum, Scripturae sacrae. Aquae vinum, Gratia succedens Legi. 5. Miraculum maximum, conversio peccatoris. 6. Munera Deo grata. 1918-1919

Serm. XCI. Rursum in Joannis cap. II, V\. 1-10, de sex hydriis aquae mutatae in vinum in nuptiis Cana Galilaeae.—1. 2405 Hydriae sex, sex mundi aetates. Sex hominum aetates. Hydriae istae mysteriis Christi plenae. 2. Christus in Adam. 3. In Noe. 4. In Abraham. 5. David in multis Christum figuravit. 6. Prophetia de Christo in Daniele. 7. De vocatione Gentium in Joanne. Lapides, Gentes. Lex Christum non intelligentibus, aqua; secus, vinum. 8. Discipuli post Christi mortem infideles. 9. Metretae binae vel ternae. Trinitatis mysterium et praecepta charitatis. 10. Qualiter fervor animi fovendus. 1920-1922

Serm. XCII. Item in Joannis cap. II, V\. 1-10, de nuptiis in Cana Galilaeae.—1. Cur Christus ad nuptias venit. Cur ait, Nondum venit hora mea. 2. Nihil animus fallitur, qui Deum fideliter confitetur. 3. Ecclesia Christum ad nuptias vocat. Ab eo optat vinum. Quid Christum detinebat. 4. Ecclesia docet parere doctori. Vinum optimum nonnisi exhausto deteriori. Vinum optimum, sanguis Christi. 1922-1923

Serm. XCIII. De verbis Evangelii Joannis, cap. IV, V\. 5-13, Venit Jesus in civitatem Samariae, quae dicitur Sichar, etc.: et de non differendo Baptismo.—1. Christus legitimus haeres Jacob est factus. 2. Fatigatur Christus ob infirmitatem nostram. Requiescit in fidelibus. 3. Christus fons cur supra puteum sedit. 4. Baptismum qui differunt, donum Dei nesciunt. 1924-1925

Serm. XCIV. De verbis Evangelii Joannis, cap. V, V\. 20-30, Sicut Pater suscitat mortuos, etc.; necnon cap. VI, V\. 37-40, Omne quod dat mihi Pater, etc.—1. Judicium aliud discretionis, aliud damnationis. 2. Humilis Christo datus, nec potest perire. Resurrectio duplex. 1925-1926

Serm. XCV. De verbis Evangelii Joannis, cap. XI, V\. 1-44, Lazarus amicus noster dormit, sed vado, ut a somno suscitem eum, etc.—1. Divinitas Christi demonstratur in suscitatione Lazari. Apostoli non suscitarunt mortuos virtute sua. 2. Cur Christus de Lazari morte gaudet et flet. Lacrymarum Christi virtus. 3. Christus absens simul et praesens Lazari morti. 4. Cur Deus interrogat de rebus quas non ignorat. Ob culpae confessionem salvatur Adam, ob negationem Cain damnatur. Quod humanae virtutis est, hominibus dimittit Deus. 6. Virtus vocis Christi. Miraculum alterum, Lazarus ligatis pedibus ambulans. 1927-1928

Serm. XCVI. Rursus in Evangelii Joannis cap. XI, V\. 1-14, de suscitatione Lazari. 1929

Serm. XCVII. De verbis Evangelii Joannis, cap. XIV, V\. 27, Pacem meam do vobis, pacem meam relinquo vobis.—Pax quid sit. Quid faciat. Qualis sit. Jactura illius quanta. Contumaciae crimen discordia. 1931

Serm. Idem fusior. Ibid.

Serm. XCVIII. De iisdem verbis Evangelii Joannis cap. XIV, V\. 27.—1. Pax, haereditas Christi. 2. Pacificus, filius Dei. 3. Sacerdotis munus. Sine pace accepta non est oratio vel oblatio. 4. Pax et unitas saepe in Scripturis commendatae. 5. Charitatis diminutio, fidei defectus. 6. Vigilantia 1932-1934

Serm. XCIX. De verbis Actuum, cap. III, V\. 1-8, Petrus et Joannes ascendebant in templum, etc.—1. Paupertatis evangelicae commendatio. 2. Auri vilitas. Cur ita abstrusum. 3. Auri damnatur usus, non natura. 4. Periculose possidetur, fructuose abdicatur. 5. Pauperis divitiae. 6. Resurrectionis velocitas. 7. Caro bonae naturae est, et a Deo. Vitium omne in voluntate. 1934-1936

Serm. C. De verbis Actuum, cap. IV, V\. 32-35, Nemo quidquam ex eo quod possidebat, suum proprium esse dicebat.—1. Charitas fervens priorum fidelium. Fraternitas charitatis major quam sanguinis. 2. Charitas jam refrigescens. Vere dives vix jam invenitur. 3. Illiberalis eleemosyna. Ananias fraudis et sacrilegii reus. 1937-1938

Serm. CI. De verbis Actuum, cap. X, V\. 1-28; Ascendit Petrus in coenaculum circa horam sextam, et cum esuriret, voluit gustare, etc.—1. Animalia munda vel immunda quos significent. Ad Ecclesiam qui pertineant. Praecepta Judaica cur legat Ecclesia. Cibus christianus. Vas ostensum Petro, Ecclesia. 2. Animalia, Gentes. Petrus figuram gestat Ecclesiae. 3. Gentium occisio et manducatio. 4. Linteum, incorruptionis symbolum. Ter de coelo submissum in mysterium Trinitatis. Quatuor lineae, quatuor partes orbis. 5. Recapitulatio. 1939-1941

Serm. CII. De verbis Apostoli, Rom. cap. VII, V\. 15. Non enim quod volo, facio bonum; sed quod odi malum, hoc ago.—1. Cavendum ne locus Apostoli male intelligatur. 2. Quodnam illud bonum quod Apostolus non potuit perficere. Contemplationis meritum. Bona in se majori bono comparata cessant videri bona. 3. Res creatae unde valde bonae. Quare tamen vanitas. 4. Bonitas humana divinae intuitu mala. 5. Lex in se bona, Evangelii intuitu non bona. Minus peccantes impiorum collatione Scriptura justificat. 1941-1943

Serm. CIII. De verbis Apostoli, Rom. cap. VII, V\. 24, 25, Condelector enim legi Dei secundum interiorem hominem, etc.—1. Sanctis ipsis non deest unde jugiter gemant. Pugnae interioris et exterioris hominis. 2. Lex peccati. Universalis 2406 est. 3. Adam vendidit libertatem. Inde posteri nascuntur servi. 4. Jure tamen suo hinc non cecidit Dominus. Sed hominem invitum liberari, et injustum et malum. 5. Iniquitas nostrae venditionis causa, et redemptionis obstaculum. 6. Legis peccati vis. 1943-1945

Serm. CIV. De verbis Apostoli, I Cor. cap. III, V\. 11-15, Fundamentum aliud nemo potest ponere, etc.—1. Igne minuta tantum peccata purgantur. 2. Peccata capitalia. 3. Peccata minuta. Ab his immunis nemo. Animam non occidunt, sed foedant. 4. Aut bonis operibus, aut igne, aut hic inflictis a Deo poenis purgantur. Quibus proficiant inflictae a Deo poenae. 5. Ignis purgatorii qualis poena. 6. Quibus operibus minuta peccata redimantur. 7. Quibus capitalia deleantur. Poenitentia publica. 8. Recapitulatio. Sors triplex hominum in judicio. 9. Peccata majora Deo juvante vitare, minuta vero amore inimicorum et eleemosynarum largitate redimere laborandum. 1946-1949

Serm. CV. De verbis Apostoli, I Cor. XII, 26, Si patitur unum membrum, compatiuntur omnia membra, etc.—1. Amor mutuus membrorum amorem docet proximorum. 2. Invidus, tabes resecanda. Virtutes alienae per charitatem fiunt propriae. 3. Exemplum charitatis in Christo. 4. Membra sunt mortua qui de aliorum tribulatione gaudent. 5. Patienti non compatiens extra Ecclesiam est. 1949-1951

Serm. CVI. De verbis Apostoli, I Cor. cap. XIII, V\. 4, 7, 8, Charitas omnia tolerat, omnia credit, omnia sperat, omnia sustinet.—1. Exordium. 2. Virtutes charitatis quatuor. Non sunt sine invicem. Nec est aliquis sanctus sine illis. 3. Prima virtus charitatis, omnia sustinere. 4. Hanc cupienti quid praestandum. 5. Secunda Charitatis virtus, omnia credere. Eminet in Abraham, cum omnia dimittit. De filio non dubitat. 6. Filium immolat, amicus fit Dei. Amicus quid faciat. 7. Isaac typus Christi patientis. 8. A sectatore charitatis omnia credentis quid expetat Deus. 9. Tertia virtus, omnia sperare. 10. Quarta, omnia sustinere. 12. Judaei in Christi morte victi Christo quomodo serviant. 13. Vires charitatis. 14. Patientiae Christi imitatio. 1952-1956

Serm. CVII. Rursum de verbis Apostoli, I Cor. cap. XIII, V\. 1, Si linguis hominum loquar et angelorum, charitatem autem non habeam, nihil mihi prodest, etc. De dilectione Dei et proximi, amicorum et inimicorum.—1. Charitas facit ut sint simul separati corpore. 2. Divitiarum bonus usus a charitate discendus. Charitas oleum. Charitas bona ordinatrix. 3. Charitas vera, quae inimicos complectitur. Charitas radix bonorum operum. 4. Charitas semper dulcis. 1957-1958

Serm. CVIII. De verbis Apostoli, I Cor. cap. XIII, V\. 13, Nunc autem manent fides, spes, charitas, tria haec; major autem horum est charitas.—1. Christiano necessaria fides. Illius effectus. Qualis esse debeat. 2. Spes firma. De peccatorum quorumlibet venia, si tamen a peccando cessetur; deque Dei solatio in pressuris. 3. Charitas spe et fide major. Praemium est sanctorum. 4. In praeceptis Dei principatum tenet. 5. Proximus, omnis Christianus. 1959-1960

Serm. CIX. De verbis Apostoli, II Cor. cap. V, V\. 10, Omnes nos manifestari oportet ante tribunal Christi, ut recipiat unusquisque prout gessit, sive bonum, sive malum. De resurrectionis futurae certitudine.—1. Christianorum gaudium in spe. Christianorum a Paganis praecipuum discrimen. Quales resurgemus. 2. Resurrectio et omnipotentia et veritate Dei demonstratur. 3. Item ex creatione. Et ex seminum vivificatione. 4. Resurrectionem futuram res creatae testantur. 5. Resurrectio Christi, pignus nostrae. 1961-1962

Serm. CX. De eisdem verbis Apostoli, II Cor. cap. V, V\. 10,—1. Deus hic misericors, in futuro justus. 2. Judicium extremum sibi exhibere. 3. Poenitentiam infructuosam fructuosa praevenire. 4. Status beatorum. 1963-1964

Serm. CXI. De verbis Apostoli, Ephes. cap. V, V\. 15-16, Redimentes tempus, quoniam dies mali sunt.—1. Dies malos faciunt malitia et miseria. 2. Regeneratio liberat a miseria, et qua. Christiani servitii merces non in hac vita. Christiani animus circa temporalia et aeterna bona. 3. Tempora praesentia non sunt infeliciora prioribus. 4. Piorum persecutio pacis tempore. Periculum in falsis fratribus. 5. Redimere tempus. 6. Proverbium Punicum. Lites vitare. 7. Sequitur de litibus. 1964-1967

Serm. CXII. De verbis Apostoli, I Tim. cap. I, V\. 5, Finis praecepti est charitas de corde puro, et conscientia bona, et fide non ficta.—1. Charitas aliquid breve et magnum. Charitas dulcis. 2. Divitem facit. 3. Radices duae in cordibus hominum plantatae. Ex una nihil mali, ex alia nihil prodit boni. 4. Fidelium corda, coelum. Corda cupidorum, terra. 5. Malis cavenda desperatio, justis praesumptio. Poenitentia non differenda. 1967-1969

Serm. CXIII. De verbis Apostoli, ad Hebr. cap. I, V\. 3, Splendor est enim lucis aeternae, et imago invisibilis Dei.—1. De Deo qualis aut quantus sit, non dijudicandum. Quid sit Deus. 2. Filii diversa nomina. Singulorum rationes. 3. Filii cum Patre aequalitas. 1969-1971

2407 Serm. CXIV. De verbis Apostoli, ad Hebr. cap. XII, V\. 1, Tantam habentes et nos nubem testium, etc.—1. In agone grande certamen. 2. Sancti nubes. Sanctis jam requies est et patientia. 3. Stephani sapientia. 4. Currendum, et ideo peccati onus deponendum. Peccatum agile. 5. Patientia, Dei res est. 6. Laus Stephani protomartyris. 1971-1972

Appendicis Classis II.—De V. Et N. Testamento. 1973-1974

Serm. CXV. De adventu Domini, I.—1. Quid praestandum ante celebrationem Natalis Domini. Laborandum ut Christi corpus digne percipiatur. 2. Mundanda conscientia. 3. Ornando bonis operibus anima. Culpam statim sequatur poenitentia. 4. Vitia ante solemnitates cavenda. Odium praesertim. 5. Adhortatio. 1973-1975

Serm. CXVI. De Adventu Domini, II.—1. Natalis Domini non inveniat imparatos. 2. Dies est nuptialis Christi. In nuptiis Christi quae sponsa, quis cibus. 3. Ante solemnitates quid agendum. 4. Pauperes ad convivium vocandi. 5. Amici etiam invitandi, sed rarius, et ad parca convivia. 6. Recapitulatio. 1975-1976

Serm. CXVII. In Natali Domini, I.—1. Gratia diei hujus. 2. Poenitentiam certam quid faciat. Poenitentia vera seu libera. 3. Vanitas delectationis transiturae. Felicitas hujus vitae vera. 4. Vovendum Deo nascenti. Votadi versa. Votum optimum. 5. Qualiter, de suo quisque voveat. Iracundus. Impudicus. Invidus. Homicida. Detractor. Immitis. Superbus. Ebriosus. 6. Votorum talium fructus. Angeli custodes vota nostra offerunt Deo. 7. Incarnati Christi recordationis fructus. 8. Virginibus quid curandum aut cavendum. 9. Quid conjugatis. Viduis. Mulieribus. 10. Quid poenitentibus. Plangere docte. 11. Apostrophe ad pauperes. 12. Ad servos. 1977-1980

Serm. CXVIII. In Natali Domini, II.—1. Filius Dei non mutatur cum fit homo. 2. Nativitas Christi vera, sed non consueta. Per hanc tamen conjugia non damnavit. 3. Nobiscum Deus. 4. Duplex causa Incarnationis, reparatio et instructio. 1981-1982

Serm. CXIX. In Natali Domini, III.—1. Reparatur homo superbus per humilem Deum. Primi hominis procreatio renovatur. 2. Spiritus S. operatio declarat Christi sanctitatem et divinitatem. 3. Prophetia de virgineo partu. 4. Angeli ad Mariam allocutio. 5. Gratia exinanitionis verbi. 1982-1984

Serm. CXX. In Natali Domini, IV.—1. Per feminam peccatum oritur. Per feminam eradicatur. 2. Virginei partus miracula. 3. Gabrielis verba expenduntur. Fidei Mariae sublimitas. 4. Evae maledictio per Mariam deletur. Mulier etiam virgo. 5. Mariae cantus exsultationis. 6. Sobolis auctor Deus. 7. Salus mundi pependit ex assensu Mariae. Fides Mariae coelum aperit. 8. Christi desponsatio cum homine, cum Ecclesia. 1984-1986

Serm. CXXI. In Natali Domini, V.—1. Testimonium perhibentes Salvatori. 2. Virginei partus praestantia. Virginitas eum gestat in mente, quem Maria in ventre. 3. Mirabilis partus. Mundi fit consolatio. 4. Virtus domini ex ordine nascendi; ex variis de ipso testimoniis. 5. Beata virgo typus Ecclesiae. 1987-1989

Serm. CXXII. In Natali Domini, VI.—1. Christi nascentis beneficia. 2. Nascendi modus Deum probat et hominem. 3. Modi istius possibilitas. Nascendi tres species mirabiles. 4. Christi humilitas potentiae signis revelatur. Virtutes hac die commendatae. 1989-1990

Serm. CXXIII. In Natali Domini, VII.—1. Christi admiranda nativitas. Virgo ante et post partum. 2. Maria fenestra et scala coeli. Restauratrix feminarum. Mariae bona contra Evae mala. 3. Maria feminarum omnes status suscepit. 1990-1991

Serm. CXXIV. In Natali Domini, VIII.—1. Christus mihi, non sibi nascitur. 2. Virginitas nunquam nuda. 3. Explicantur mysteria nascentis in carne; locum in diversorio non habentis; pannis involuti. 1992

Serm. CXXV.—1. Cur Deus hominem suscepit ex Virgine. 2. Christi generatio in Adam praefigurata. 3. Cur Christus ex muliere. Cur per mulieres resurrexisse nuntiatur. 4. Castitatis necessitas christianum esse cupienti. 1993

Serm. CXXVI. In Natali Domini, X.—1. Utraque Christi generatio inter se comparatur. Mater Christi semper virgo, quae semper sponsa. Generatio utraque incomparabilis. 2. Diei natalis Christi praerogativa. Resurrectionis Christi dies idem qui conceptionis. 3. Mysterium crescentis diei in Natali Christi. 4. Potentia Christi elucet in exinanitione sui. 1994-1995

Serm. CXXVII. In Natali Domini, XI.—Nativitates Domini duae. Superbia non magnitudo, sed tumor. Humilitatis necessitas. Christus unigenitus et primogenitus. 1996

Serm. CXXVIII. In Natali Domini, XII.—1. Reparationis nostrae remedium. Solus Christus sine peccato natus. 2. Christus heri et hodie. 3. Simeonis desiderium. 4. Testimonia nativitatis Christi. 5. Christus ubique pulcher. 6. Christus quid a nobis mercatus, quid reddidit. 7. Legis figura, baculus Elisaei. Fidei christianae fundamentum. 8. Generatio Christi divina. 9. Hanc meditanti elevanda mens super 2408 omnia creata. In tantum quis longe est a Deo, in quantum dissimilis. 1997-2000

Serm. CXXIX. De Calendis Januariis, I.—1. Quis Janus fuerit. Idololatriae origo. Unde Jano duae facies. Superstitio calendarum januariarum. 2. Cervulum facientes. Viri feminas induentes. 3. Superstitiones aliae. Strenae. 4. Jejunium olim indictum in calendis januariis. Personati homines non aspiciendi. 2001-2003

Serm. CXXX. De Calendis Januariis, II.—1 Peccatorum omnium fontes superbia et error. Error. Quomodo in superbiam transeat. Larvatorum dementia. Quomodo iis daemon dominetur. 2. Tales coercendi. 3. Strenae. Jejunandum in Calendis Januariis. 4. Vanus honor planetis delatus. Unde dies planetarum nomine dicti. Prima eorum nuncupatio. Talis appellatio resumenda. 2003-2004

Serm. CXXXI. In Epiphania Domini, I.—1. Stella singularis. Christum non indicavit, sed ut quaereretur excitavit. 2. Tum alia revelatio manifestavit. 3. Stella per biennium apparuit. 4. Quid biennali apparitione signetur. Duo dilectionis praecepta. Duo Christi adventus. Duae hominis geneses. 5. Judaeorum et Gentium adunatio. 6. Munera Magorum mystica. 2005-2007

Serm. CXXXII. In Epiphania Domini, II.—1. Hodie copulati cum Gentibus Judaei. 2. Stella ante biennium apparuit. Quid Magos ad adorandum induxerit. 3. Detestanda Herodis crudelitas, sed magis miranda stultitia Judaeorum. 2007-2008

Serm. CXXXIII. In Epiphania Domini, III.—1. Solemnitatis causa et ratio. 2. Incarnationis necessitas. 3. Hic nemo sit securus. 4. Signa inhabitationis Dei in nobis. Charitas omnium virtutum mater. 2008-2009

Serm. CXXXIV. In Epiphania Domini IV.—1. De Epiphaniae celebritate diversa traditio. 2. Joannis Baptismus crimina non delebat. Christi humilitas. 3. Joannis de Christo testimonium. 4. Trinitatis manifestatio. Christi potentia. 2010-2011

Serm. CXXXV. In Epiphania Domini, V.—1. Unda amplius ditata quam Maria. 2. Nativitas Christi secunda. 3. Deus Pater, faber. 4. Christus dum baptizatur, aquas mundat. 2011-2012

Serm. CXXXVI. In Epiphania Domini; VI.—1. Quadruplex in hac die Christi manifestatio. In qualibet salutis nostrae mysteria continentur. 2. Aquae omnes in Christi Baptismo benedictae. 3. Peccati gravitas ex remedio pendenda. Peccatum quanta cura cavendum. 4. Fides Trinitatis et Incarnationis in Magorum muneribus. Magi quomodo imitandi. 6. Unde Magorum tanta devotio. Mystica eorum munera. Placita Deo dona. 2013-2015

Serm. CXXXVII. In Epiphania Domini, VII.—1. Christus primum innotuit in Baptismo suo. 2. Psalmi 28 brevis expositio. Ecclesiae antea desertae fecunditas. 2015-2016

Serm. CXXXVIII. In Epiphania Domini VIII.—1. Homines Angelis compares. 2. Joannes, lucerna. 3. Joanne Dominum baptizante, colligitur mysterium Trinitatis. 2017

Serm. CXXXIX. In Epiphania Domini, IX.—1. De voce Epiphaniae. 2. Magos qualiter imitemur. 3. Magorum munera. 2018

Serm. CXL. In Quadragesima, I.—1. Quadragesima corpori et animae salubris. 2. Pia Quadragesimae exercitia. 3. Opera bona sequitur dulcedo, mala amaritudo. 4. Quadragesima totius anni cibaria animae providenda. Damna reparanda. 5. Occupationes saeculi saltem temperandae. Mundus aut ridetur a nobis, aut ipse ridet nos. 2019-2020

Serm. CXLI. In Quadragesima, II.—1. Dies Quadragesimae vitam praesentem, dies Paschae futuram designant. 2. Quadragesima, tempus messis ac vindemiae spiritualis. Quod carni cibus, id animae verbum Dei. Canava. 3. Occupationes commutentur. Tabulae ludus. 4. Prandia pauperibus eroganda. Coenae cibi nec suaves nec nimii. Caro ut ancilla, anima ut domina tractetur. 5. Lectiones divinae in ecclesia, domi, et refectionis tempore. 2020-2022

Serm. CXLII. In Quadragesima, III.—1. Jejunare non valens largiores eleemosynas eroget. 2. Eleemosyna jejunio melior. 3. Ab ea nemo facile excusatur. 4. Christus in pauperibus recipiendus, ut nos ipse in patriam recipiat. 5. Objurgantur qui divitias coacervant. 6. Jejunium non sit sine eleemosyna. Prandia pauperibus erogentur. 7. Castitas per totam Quadragesimam servanda. 8. Bona voluntate implent pauperes praeceptum eleemosynae. 2022-2024

Serm. CXLIII. In Quadragesima, IV.—1. Quadragesima sanctorum exemplis celebrata, Moysi, Eliae, et ipsius Christi. 2. Tunc virtus facilior. 3. Jejunium praecipuum, a vitiis. 4. De parcimonia pauperes reficiantur. 2025-2026

Serm. CXLIV. In Quadragesima, V.—1. Jejunii utilitas ostenditur exemplis Moysi et Adae. 2. Item Eliae. 3. Item Danielis, Joannis Baptistae, et ex ipso Evangelio. Distantia inter jejunum et saturum. 4. A quibus abstinendum, et quare. Jejunia non sint sola. 2026-2027

Serm. CXLV. In Quadragesima, VI.—1. Quadragesimae diuturnitas 2409 non fastidienda. 2. Quadragenarius numerus mysticus. Diluvium effectus misericordiae. 3 Diluvium nostri similitudo baptismi, necnon Quadragesimalis. 4. Ecclesia, arca tricamerata. Noe praedicans excidium mundi. 2027-2028

Serm. CXLVI. In Quadragesima, VII.—1. Jejunium inutile ab iniquitate non recedentibus. 2. Piis etiam exercitiis non vacantibus, sed venationi. 3. Dominorum in servos nequitia. Servus heri frater, canibus posthabitus. 4. Jejunium Deo acceptum. 5. Prandia pauperibus eroganda. Jejunium sine eleemosyna, negotiationis genus. 2029-2030

Serm. CXLVII. In Quadragesima, VIII.—1. Quadragesima a Christo consecrata, de necessitate servanda. 2. Institutionis illius ratio. Castitatis prodiga saturitas. Adae primi et secundi comparatio. 3. Cur Christus in deserto jejunavit. Mulieris praesentia quam periculosa. 4. Desertum quoddam corpus jejunum et castum. 2031-2032

Serm. CXLVIII. In Quadragesima, IX.—Renovationi suae jugiter incumbendum. Indivisa Dei et hominis separatio. Cur Deus dat praecepta. 2. Vita haec plena periculis. Justorum pericula; obtrectantium linguae, scandalum ex iniquorum prosperitate. Stellarum potestas nulla. 3. Poenitentia omnibus necessaria. 4. Quam pericul se orat cupidus ultionis. Praesto est misericordia misericordi. 2033-2034

Serm. CXLIX. In Coena Domini. De eo quod scriptum est in Evangelio Joannis. cap. XIII, V\. 4-8, Surgit a coena, et ponit vestimenta sua, etc.—1. Lotio pedum peregrinis exemplo Domini exhibenda. 2. Mysteria in die Coenae instituta. 3. Nihil nisi de adjutorio Dei praesumendum. Praesumptio Petri. 4. Conscientia a peccatis expurganda. 5. Perseverandum in piis operibus. 2034-2036

Serm. CL. De passione Domini, I.—1. Judas Jesum non videbat etsi mutatus non erat. 3. Petri lapsus. Ejusdem fletus. 3. Venditionis Christi pretium. 4. Apparent signa in morte Jesu. 2036-2038

Serm. CLI. De Passione Domini, II.—1. Christus cur tristis. 2. Petrus quare percutit aurem. Quare friget. Quem negat. 3. Petri fletus. 4. Christus in cruce vermis et scarabaeus. 5. Cur Joseph occulte petit corpus Jesu. 2038-2040

Serm. CLII. De Passione Domini, III; et de Susanna.—1. Cur Christus accusatus silet. 2. Susanna castitate defensa. Judicem virginem meretur. 3. Danielis et Pilati idem judicium. Pilati iniquitas. 2040-2041

Serm. CLIII. Mundus totus redemptus. 2. Homo quam Deo charus, quantum valeat, quantum debeat. Mysterium chlamydis coccineae, coronae spineae, sitis in cruce, veli scissi, et monumentorum apertorum. 2. Mysterium Judae venditi Christi pretium refundentis. 2042

Serm. CLIV. De passione Domini, V; et de beato Latrone.—1. Scopus Christi in mysteriis carnis. 2. Immensa Dei in hominem dignatio. Christi mors hominem, resurrectio Deum prodit. Latronis absolutio fit mundi spes et consolatio. Salutis spes ex duobus. 3. Latro salutem merito obtinet, Christum credeus dum derelinquitur. 4. Deum confitens dum patitur. 5. Orationis illius fides. Latro martyr. 6. Merces ei promissa. 7. Christum in cruce Deum testantur, judicium illius de latronibus, mira illius patientia, creatura universa. Hominis quanta durities. 8. Quantum homo valeat et debeat. Quam reus cum peccat. Judicii futuri oblivio, magna peccati poena. 9. Latronis exemplum ne remissioris vitae sit occasio: quia paucis fides Latronis, et multi hac inani spe decepti. 10. Salutis tempus differre, periculosissimum, stultissimum, Deo odibile. Latro salutis opus non distulit. 2043-2046

Serm. CLV. De Passione Domini, VI; seu de Cruce et Latrone.—1. Crux jam gloriosa, donorum innumerabilium causa. 2. Crucis festivitas a Paulo instituta. Crux, altare, Christus, sacerdos et hostia. 3. Cur sub dio immolatus, non in templo. Crux omnem locum in templum consecravit. 4. Crux paradisum reseravit. 5. Latronis in coelum ingressus Dominum valde commendat. 6. Latronis meritum. Latro, doctor. 7. Latro et Latro. Latronis charitas et praedicatio. 8. Latronis confessio, ejusque fructus. 9. Crux, insigne regni. Hinc Christus in coelum tulit. 10. Ipsam referet in adventu secundo. Adventus Christi secundus latens non erit, et quare. Crucis fulgore obscurabuntur sol, luna et stellae. Angeli trement in judicio extremo, et quare. 11. Cur crux in judicio apparebit. 12. Christi in cruce pro inimicis oratio. Orationis illius effectus. 13. Imitatio Christi. Non impossibilis. Stephanus, apostolus. 2047-2052

Serm. CLVI. De Passione Domini, VII.—1. Redemptionis nostrae beneficium. Quid Deus pro ipso exigat. 2. Ars Dei ut terrae subveniret, et justitiae faceret satis. 3. Hinc diabolus elusus et prostratus. 4. Hinc paradisus reseratus. Conversio nunquam tarda. Latronis fides. Unde, et quare ista mutatio. 5. Latronis vox nobis usurpanda. 2053-2054

Serm. CLVII. In vigilia Paschae, I, de verbis Genesis, cap. I, V\. 1-61. In principio fecit Deus coelum et terram, etc.—1. Sermonis exordium. 2. Lux creata, quantam 2410 potuit mortalis oculus capere. Terra invisibilis. Fit visibilis. 3. Spiritus super aquas, non Deus, sed res Dei. Est seminarius animandae conditionis. Spiritus duo, Dei et mundi. 4. Expositio allegorica terrae invisibilis, divisionis aquarum, terrae germinantis, solis, lunae, astrorum et piscium. 2055-2056

Serm. CLVIII. In vigilia Paschae, II.—1. A Pilato Joseph petit corpus Jesu. 2. Petrus Christi resurrectionis ante crucem conscius. 3. Maria ab angelo objurgata. 2056-2057

Serm. CLIX. De Pascha, I.—1. Haec dies caeteris lucidior. Dierum omnium mater. 2. Ad hanc tota sabbati gratia translata. Justi corona Christi a quo et ornantur. 3. Hodie coeli porta reserata. Ecclesiae porta, porta paradisi. 2058-2059

Serm. CLX. De Pascha, II.—1. Christus quomodo libere egit. Quonam modo mors mortis et morsus inferni. 2. Voces tartari ad adventum Christi. 3. Tartari ad suum principem apostrophe. 4. Justorum ad Christum obsecratio. 5. Tormenta sua in tortores convertunt. 2059-2061

Serm. CLXI. De Pascha, III.—1. Descensus Christi ad inferos effectus. 2. Sine incarnatione Verbi potuit homo liberari, sed non decuit. 3. Christus de Virgine natus potuit januis clausis intrare. 4. In Thoma non dubitantis, sed inquirentis affectus. Ejus inquisitio fit universitatis instructio. Cur cicatrices ostenderit Christus. 5. Cum iisdem corporibus resurgemus. Ideo mors somno assimilata, et resurrectio grano tritici. 2063

Serm. CLXII. De Pascha, IV.—1. Thomae sollicitudo fidem omnium firmavit. Thomas fidelis non dubitavit. 2. Primogenitus ex mortuis Christus partus resurrectionis. 3. Qui mors moriatur. Qui mors in victoria consumpta. 2064-2065

Serm. CLXIII. De Pascha, V.—1. Christi divinitatis indicia. 2. Mortis Christi necessitas. 3. Cur Christus cicatrices servavit. 2065-2066

Serm. CLXIV. De Pascha, VI.—1. Agni legalis figura impletur. Vetus sacerdotium aboletur. 2. Innovantur et arrident omnia: terra fructibus et floribus, coelum laetiori facie. Sol jam clarior. Luna plena. Et haec hominis ergo: quanto magis ipse debet laetari. 3. Resurrectio Christi praefigurata in Adam, in Noe, et in Jona. 4. Paschae spiritualis celebratio. 2066-2067

Serm. CLXV. De Pascha, VII.—1. Mors et resurrectio Domini varie praesignatae. In Adam, in Noe. 2. In Moysi virga, in Jona. Mysterium temporis quo celebratur Pascha. 3. Mors et resurrectio Christi imitanda. 2068

Serm. CLXVI. In Pascha, VIII.—Salutis humanae taxatio. 2069

Serm. CLXVII. In Pascha, IX.—1. Quare agnus ad vesperam immolatus. Dominicus dies quot mysteriis clarus. Judicii dies. 2069-2070

Serm. CLXVIII. In Pascha, X.—1. Pascha Christi quid sit. 2. Baptismus futurae resurrectionis imago. Latronis devotio imitanda. 3. Fidejussorum officium. 4. Ad aedificationem proximi quisque tenetur. 2070-2071

Serm. CLXIX. In Pascha, XI.—1. Introitus Christi per ostia clausa miraculum est. 2. Hinc non datur ratio vel exemplum. Ad miracula fides exigitur. Thomae fides mortua. 3. Christi tactu revixit. 2072

Serm. CLXX. In Pascha, XII. 2073

Serm. CLXXI. In Pascha, XIII, de resurrectione mortuorum.—1. Certissima resurrectionis fides. Veritatis testimonio et exemplo comprobata. 2. Mortes duae. Mortis primae duae partes. Mors secunda. Mortis primae partem secundam Christus suscepit. Resurrectio duplex. 3. Qui a prima veniatur ad secundam. 2074

Serm. CLXXII. Dominica in Oct. Paschae ad neophytos. 2075

Serm. CLXXIII. De Letania.—1. Dies medicinales. 2. Tres letaniarum dies universa celebrat Ecclesia. Castri coelestis desertor est ab Ecclesia se subducens. 3. Letaniarum dies qualiter celebrandi. Quis inde fructus. Peccatis cessantibus cessant et flagella. 4. Qualiter Ecclesia cum fructu colatur. 2077

Serm. CLXXIV. De Letania, II.—1. Tristitia brevi cavenda est aeterna. 2. Dierum istorum exercitia et finis. Pax temporum pace cum proximis procuranda. 3. Ecclesia, frequentanda. 2078-2079

Serm. CLXXV. De Letania, III.—1. Jejunandum praesertim a vitiis. 2. Jejunium sine sanctitate Deo ingratum. 3. Nec Deum movet ad vota impetranda. 4. Quae Deo accepta jejunia. 2079-2080

Serm. CLXXVI. In Ascensione Domini, I.—1. Miracula Domini propter nos. Ascensio illius cautio nostrae. 2. Eutychetis error. Arii error unde profluxit. 3. Valentini error re ellitur. 4. Ascenditur post Christum, spe et cupiditatum restinctione. 2081-2082

Serm. CLXXVII. In Ascensione Domini, II.—1. Qualiter cum Christo ascendatur. 2. Sursum cor dupliciter. 3. Fide cor mundatum Deum ad se allicit. Humilitate retinet. Christus via et patria nostra. 2082-2083

Serm. CLXXVIII. In Ascensione Domini. III.—In Christo 2411 divina et humana natura. 2083

Serm. CLXXIX. In Ascensione Domini, IV.—1. Apostolorum animus ad ascensum Christi. 2. Aeris, coeli coelitumque affectio. 3. Angelorum admiratio. 2084-2085

Serm. CLXXX. In Ascensione Domini, V.—1. Coelorum gaudia in Ascensione Domini. 2. Apostolorum moerentium obsecratio. 3. Eorum consolatio. 2085-2086

Serm. CLXXXI. In Ascensione Domini, VI.—1. Apostolorum affectus in ascensione Christi. 2. Angeli mysteriorum nuntii. 3. Qualis rediturus est Christus. 2086-2087

Serm. CLXXXII. In Pentecoste, I.—1. Spiritus sanctus Deus. Majestatis socius. Trinitatis expressio. Redemptoris vicarius. 2. Non jam visitator, sed habitator aeternus. Per substantiam, non per operationem solam. Apostoli solis radii et lampades veritatis. 3. Apostolorum perfectioni quid adjecit adventus Spiritus sancti. 4. Apostolorum status ante et post adventum Spiritus sancti. Ante error, post sapientia. Thomae infidelitas. Aliorum postmodum fides. Petri in persecutores judicium. Stephanus postea corrigit. Qui ante timidi, fiunt subinde ad omnia tormenta intrepidi. 5. Non soli Apostoli Spiritus sancti musto inebriati; hoc fervent vitam perfectam sectantes; fervebant et martyres. 6. Quomodo quotidie invitandus Spiritus sanctus. 2087-2090

Serm. CLXXXIII. In Pentecoste, II.—1. Exordium. 2. Cur Spiritus venire nequibat, nisi Christus abiret. 3. Linguarum munus. Spiritus sancti praesentiae signum. Charitas Ecclesiam congregavit. Quomodo jam fidelis quisque linguis loquatur. 4. Diem hanc qui spiritualiter celebrent. 2091-2092

Serm. CLXXXIV. In Pentecoste, III.—1. Spiritum sanctum Apostolis suis Dominus promittit. 2. Credendus unus Deus in Trinitate. 2092

Serm. CLXXXV. In Pentecoste, IV.—1. Quorumdam opinio de Ascensione Domini in die Pentecostes. Cur quadraginta diebus post resurrectionem hic remansit. 2. Christum regnantem astruit Spiritus adveniens. Unius est cum Christo substantiae. 3. Adhortatio. 2093-2094

Serm. CLXXXVI. In Pentecoste, V.—1. Dies iste omni aevo solemnis. Prae caeteris eminet sacramentis. 2. Apostoli benedicuntur musto pleni. 2094

Serm. CLXXXVII. In Pentecoste, VI.—1. Lex scripta et lex gratiae. 2095

Appendicis Classis III.—Sermones De Sanctis. 2095-2096

Serm. CLXXXVIII. In festo S. Vincentii.—1. Exordium. 2. Levita sanguinis dominici minister. Tormentis invictus. 3. Operatio diaboli in Daciano, Christi in Vincentio. Clam torquetur Vincentius. 4. A Deo sanatur, et in molli lecto moritur. 5. Feris objectum corpus ejus. 6. Corvus, turtur, lupus veneratur. 2095-2097

Serm. CLXXXIX. In festo conversionis S. Pauli. 2. Paulus, lupus mane rapiens. 3. Ad vesperum dividit escas. Paulus, forma credere incipientium. 4. Sauli immanis fama. 5. Quantumvis patiamur, praeponderat quod speramus. 6. Pauli conversionis utilitas. 2098-2100

Serm. CXC. In Cathedra S. Petri, I.—1. Festivitatis ratio. 2. Superstitio hac die inducta. Animae sanctae jam sunt cum Christo. 2100-2101

Serm. CXCI. In Cathedra S. Petri, II.—1. Concurrit festum hoc cum Quadragesima. 2. Quibus modis defunctis subveniatur. 2101

Serm. CXCII. In Cathedra S. Petri, III.—1. Petrus suis erroribus profecit. Dignitas et ratio nominis Petri. 2. Petri gressus super aquas. Fide sustentatur. Mirabilior est quam transitus Israel per mare. 3. Deficiente fide deficit semita. Nonnisi per pericula venitur ad Christum. 2102-2103

Serm. CXCIII. De Annunatione Dominica, I.—1. Diabolus ea arte qua hominem deluserat, a Christo delusus. Christus Deus et homo. 2. Mariae meritum et praerogativae. 2103-2104

Serm. CXCIV. De Annunniatione Dominica, II.—1. Evae damna, et Mariae beneficia. 2. Maria omnem superat laudem. 3. Mundi salus ex Mariae assensu pendet. Maria mater et virgo. Nupsit ipsi Deo. Jeremiae de Maria prophetia. 4. Angeli ad Mariam verba. Mariae obedientia commendatur. 5. Ad beatam Virginem precatio. 2104-2106

Serm. CXCV. De Annuntiatione Dominica, III.—1. Maria, porta in domo Domini clausa. 2. Angelica salutatio. 3. Sequitur de eodem argumento. 4. Joseph turbatur. 5-6. Per Angelum Joseph pacatur. Prophetiae de Maria explicantur. 2107-2109

Serm. CXCVI. In Natali Joannis Baptistae, I.—1. Ratio singularis hujus festivitatis. Joannes typus legis. 2. Lucerna ardens. 3. Quae suo in ortu revelet. 4. Verbum quid sit, quid vox. 5. Joannis prae caeteris prophetis gloria. Mediator est Novi et Veteris Testamenti. 6. Vis facienda propter regnum coelorum. 7. Duo abstinentiae genera. 8. Rapit Ecclesia Synagogae regnum. Regnum nostrum Christus. Rapiunt et homines angelis apostatis. 2110-2113

2412 Serm. CXCVII. In Natali Joannis Baptistae, II.—1. Solius Domini et Joannis nativitas celebratur. Qui ex muliere, inferior est Joanne. 2. Ut Christi, sic Joannis nativitas plena mysterio. Item et utriusque passio. 3. Cur Joannes lucerna dictus, et ante Christum praemissus. Cur vox. Legis typum gessit. 4. Adhortatio. 2113-2115

Serm. CXCVIII. In Natali Joannis Baptistae, III.—1. Joannes singulari celebritate colitur. 2. Vox est. Christo crescente minuitur. Christum ortu et conversatione signavit. 3. Libertas illius in arguendo. Pravorum correptio quando extra culpam omittitur. Pium ad pravos corrigendos artificium. 4. Status miseriae vel felicitatis quandoque mutandus. 2115-2116

Serm. CXCIX. In Natali Joannis Baptistae, IV.—Joannes parentibus commendatur. 2. Elisabeth sterilis, donec transiret cupiditatis sensus. Joannis encomia. 3. Illustris angeli de Joanne prophetia. Eam ipse implet necdum natus. 2117

Serm. CC. In Natali Joannis Baptistae, V. 2118

Serm. CCI. In Natali apostolorum Petri et Pauli, I.—1. Petrus per signa, Paulus per Epistolas ubique clarus. Primum Petri signum claudi sanatio. Rei hujus convenientia. Petrus, petra, Paulus, vas; ambo quam Ecclesiae necessarii. 2. Quam congruat quod una die passi, quo Petrus confixus cruci, quod de Pauli cervice lac profluxerit. 3. Quomodo martyrum celebranda memoria. 2119-2120

Serm. CCII. In Natali apostolorum Petri et Pauli, II.—1. Apostoli inter se pares, Petro tamen et Paulo inferiores. Petro potentiae, Paulo scientiae clavis credita. 2. Petrus et Paulus meritis aequales. Cur uno die, uno in loco, sub uno tyranno passi. Cur in Occidente. 3. Mortis eorum causa. Cur Simon Magus volare in altum permissus. 2119-2121

Serm. CCIII. In Natali Apostolorum Petri et Pauli III.—1. Petrus ad Judaeorum, Paulus ad Gentium salutem electus. 2. Negotiatores sunt, et spirituales dispensatores. 3. In multis aequales. Paulus Novi Testamenti Jonas. 4. Petrus destructor Synagogae, Ecclesiae reparator. 5. Vinculorum Petri commendatio. 2122-2123

Serm. CCIV. In Natali apostolorum Petri et Pauli, IV.—1. Petrus a Paulo quaeritur, et timet. 2. Pauli salutem oratio meruit Stephani. 3. Paulus patitur quae dabat mala. 2124

Serm. CCV. In Natali apostolorum Petri et Pauli, V.—1. Petri vocatio exponitur. 2. Pauli conversio. 3. In Judaeos increpatio. 4. Petri et Pauli martyrium. 2125-2126

Serm. CCVI. De Natali S. Laurentii, I.—1. Laurentius mundum inflammat ad martyrium. 2. Diuturnum patitur supplicium. Tribus pueris non inferior. 3. Igne duplici se rogat exuri. 4. Ut martyres imitemur. 2127-2128

Serm. CCVII. In Natali S. Laurentii, II.—1. Martyribus quid debeamus. Laurentius ob tria merito colendus. 2. Quare cruciatur. 3. Martyres ante martyrium martyres fuisse necesse est. Crucem tollere quid sit. 2128-2129

Serm. CCVIII. In festo Assumptionis B. Mariae.—1. Solemnitas haec praecipua et jam merito accepta. 2. De Mariae assumptione quid sentiat Ecclesia. 3. De genere mortis illius nullus Latinorum scripsit. Vera de assumptione sententia. 4. Maria omni laude major. 5. Maria omni laude dignissima. 6. Magnificare dicitur duobus modis. 7. Magnificandus imprimis Deus de redemptionis munere. 8. Hac veritate imbutus terrena despicit. Quae bona, quae prava exsultatio. 9. Quid sit laetari in Jesu. 10. Humilitatis commendatio. Humilitas fucata. 11. Precatio ad beatam Virginem. 12. Beata Virgo quomodo colenda. 2129-2134

Serm. CCIX. In festo omnium sanctorum.—1. Certaminis tempus breve, bravium sine fine. 2. Sequitur de eodem argumento. 4. Vitae beatae descriptio. 4. Per quid ematur coelum. 5. Corona martyrum purpurea, juste viventium candida. 6. Quam exoptanda vita aeterna. 2135-2137

Serm. CCX. In Natali S. Stephani protomartyris, I.—1. Stephanus toti Ecclesiae datus ad exemplum. Stephani sincerissima castitas. 2. Cur filium hominis, non Filium Dei videre se testatus est. 3. Si distant inter se martyres, praecipuus est Stephanus. 4. Mira Stephani charitas. 5. Inimicis indulgere. 6. Difficultatem quidem habet, sed et ingens praemium. Id observatur ob terrenam spem, vel propter timorem; quanto magis per amorem! 2137-2139

Serm. CCXI. In Natali S. Stephani, II.—1. Stephanus corona. 2. Vindictae cupidus, coercetur. Stephanus et saevit et diligit. 3. Pro sestans oravit; pro inimicis, genu flexo. 2140-2141

Serm. CCXII. In Natali S. Stephani, III.—1. Sacerdotis gaudium et corona salus populi. Sacerdotis est dispensare res Dei, populi suscipere. 2. Sequitur de eodem argumento. 2141-2142

Serm. CCXIII. In Natali S. Stephani, IV.—Martyres quid sibi, quid aliis pariant. 2142

Serm. CCXIV. In Natali S. Stephani, V.—1. Lupis oves miscet Dominus, et quare. 2. Stephanus ovis prima. Paret ut angelus. Ob Trinitatis signaculum. Cujus fidei clavibus 2413 coelum aperit. 3. Ibi videt Christum et angelos, 4. Ut Christus, sic Stephanus. Deum confitens damnatur. Nec tamen tunc tacet; sed non auditur. 5. Stephani ad Judaeos allocutio. 6. Stephani ad Christum precatio pro se. 7. Precatio ejusdem pro inimicis. Quid profuit haec precatio. 2142-2144

Serm. CCXV. In Natali S. Stephani, VI.—1. In Nativitatis Christi effectus. 2. Ob Christi confessionem lapidatur Stephanus. 3. Christi ad exemplum pro inimicis orat. 4. Orationi Stephani debetur conversio Sauli. 5. Sauli crimen et indulgetur et vindicatur. 2145-2146

Serm. CCXVI. In Natali S. Stephani, VII.—1. Stephanus hic degens Trinitatem vidit. Mira Stephani in lapidatores charitas. 2147

Serm. CCXVII. In Natali S. Stephani, VIII. Ibid.

Serm. CCXVIII. In Natali Ss. Innoc., I.—1. Magi ab Oriente veniunt. 2. Innocentium felicitas. 3. Herodis error fatuusque terror. 4. Ejus perturbatio et deceptio. 2149-2150

Serm. CCXIX. In Natali Ss. Innocentium, II.—1. Deus unus. Innocentes nascenti Deo debentur victimae. 2. Luctus matrum. 3. Quam tristis Herodis sors in die judicii. 2151

Serm. CCXX. In Natali Ss. Innocentium, III.—1. Innocentibus Herodes plus odio profuit quam obsequio profuisset. Innocentes martyrum flores. 2. Injuriam sustinet majorem ipse qui infert. Mortis cogitatio cupiditatem coercet. Tunc nulli malo bene, nulli bono male. 3. Sed et nunc melius est bonis quam malis. Malum pati, et malum esse. 4. Divitiae bonae; quibus fiat bene; bonae natura, sed malis malae. 5. Divitiae verae et falsae. Cupiditas semper eget. 6. Conclusio. 2151-2154

Serm. CCXXI. In Natali Ss. Innocentium, IV.—1. In Martyrum cultu Salvator laudatur. Quam congrue martyres sub ara Dei. Innocentes plus caeteris exorant. 2. Vindictam quomodo rogent sancti. Sanctis jam stola una, post erit duplex. 3. Quomodo Deus loquatur sanctis. 4. Martyrum vestigiis, in quantum possumus, insistamus. 5. Martyrum sors mutata. 2155-2156

Serm. CCXXII. De sanctis apostolis.—1. Apostoli arietes. 2. Fideles caeteros superant. 4. Eorum virtutes proponuntur. Modus diligendi amicos et inimicos. 5. De modo diligendi Creatorem et creaturam. 2156-2157

Serm. CCXXIII. De uno sancto Martyre.—1. Martyrum in agone duo consideranda. 2. Quantum martyres accendat spes aeternae gloriae. 3. Martyrum progressus. 4. Militia mundana et christiana. 2158-2159

Serm. CCXXIV. De Martyribus, I.—1. Martyrium duplex. Ad consortium martyrum pervenit, qui martyres imitatur. 4. Laborem solatur quod ad cives nostri cupidos tendimus. Et laboris majoris major est merces. 2159-2160

Serm. CCXXV. De Martyribus, II.—1. Martyres vere colunt, qui eos imitantur. 2. Nec martyrum nec Christi imitatio impossibilis. 3. Praesertim in inimicorum dilectione. Charitatis duo pedes. 4. Inimicos amans est filius Dei. Non diligens homicida est et in tenebris. 5. Quae in nos peccantur, indulgenda; quae in Deum, punienda. In nobis est peccatorum remedium. 6. Facile indulget qui attendit quanta Deo debet. 2160-2162

Serm. CCXXVI. De Martyribus, III.—1. Christus in martyribus patitur. Passio eorum translatio est ad coelum. 2. Diabolus nolens martyribus praestat coronas. 2162-2163

Serm. CCXXVII. De Martyribus, IV.—1. Martyrum segetes flumineo sanguine et lacrymis irrigatae. 2. Martyrum reliquiae, velut spicae sparsae. 3. Per resurrectionem adunabuntur. 2163-2164

Serm. CCXXVIII. In festivitate Virginum, de lectione Evangelica.—1. Quid prudentibus virginibus, quid fatuis intelligendum. 2. Sensus quinque velut quinque virgines: qui corrumpantur aut integritatem conservent. 3. Virginitas sola nihil prodest. 4. Fidelis quisque virgo est et sponsa Christi. 2164-2166

Serm. CCXXIX. De Dedicatione Ecclesiae, vel altaris Consecratione, I.—1. Quod in templis manufactis, id spiritualiter completur in nobis. 2. Debita ad sacram synaxim praeparatio. Decet quandoque ab ea se subducere. 3. Crimen eam indigne percipientium. Criminis hujus poena. 4. Excommunicatio temporaria et aeterna. Poenae aeternae. 5. Merces digne communicantium. Mundities ad id requisita. Iniqui probantur animam non amare. 6. Adhortatio. 2166-2168

Serm. CCXXX. In Dedicatione ecclesiae, vel altaris Consecratione, II.—1. Festivitas haec in gaudiis celebrata. 2. Gaudium ei non est verum, cui nec cor purum nec corpus castum. 3. Deus in nobis habitare desiderat. 4. Duo altaria in templo Salomonis. Sacrificium duplex a nobis exigit Deus. 5. Ignes duo, charitatis et cupiditatis. 6. Cujusque cor aut altare Dei, aut diaboli. Sacerdos legatus pauperum. 2168-2170

Serm. CCXXXI. In Dedicatione ecclesiae, vel altaris Consecratione, III; et de verbis III Reg. cap. X, Sed et regina Saba, audita fama Salomonis, etc.—1. Ecclesiae variae figurae. 2. Eam regina Saba multimodis repraesentat. Dogmata 2414 Ecclesiae a Christo tradita. 3. Ecclesia miratur Christi sapientiam. In opificio mundi. In domo quam per incarnationem construxit. In cibis mensae suae: et qui Christi cibi. 4. Gloriam Domini cum viderit Ecclesia, dictis fatebitur majorem. 2171-2172

Appendicis Classis IV.—Sermones De Diversis. 2173-2174

Serm. CCXXXII. De sancta Trinitate.—1. De Trinitate periculosa disputatio. Hoc scimus de Deo, quod eum nesciamus. 2. Hac scientia philosophos et gentiles superamus. 3. Damnabitur non ignarus naturae Dei, sed temerarius assertor. 4 Quae de Trinitate cognitio Christiano sufficiat. Judaeus est Sabellianus. Personae proprietatibus, non natura distinguuntur. 5. Qualis Christiani aemulatio esse debeat. Ibid.

Serm. CCXXXIII. De Fide catholica, I. 2175

Serm. CCXXXIV. De Fide catholica, II.—1. Christi nativitates duae. Duae substantiae. 2. Christus quaedam loquitur et agit ut homo, quaedam ut Deus. 3. Quasi homo Christus minor Patre, quasi Deus aequalis Patri. 4. Christi divinitas. 5. Quid respondendum iis qui Spiritum S. creaturam dicunt. 6. Fides catholica, quam qui profitetur, beatitudinem adipiscitur. 7. Maledictiones omnium male credentium. 2176-2179

Serm. CCXXXV. De Fide catholica, III.—1. Deus unus non solitarius. Spiritus sanctus a Patre et Filio. Filius a Patre natura, non voluntate, genitus. 2. Christi duae naturae. 2180

Serm. CCXXXVI. De Fide catholica, IV.—1. Arianorum conatus. Auctoris pro Ecclesia preces. Fides Patrum. 2. De Patre, de Filio, de Spiritu sancto. 3. Natura unum sunt, sed proprietatibus distinguuntur. 4. De Incarnationis mysterio. Error quorumdam: Photini et Apollinaris: aliorum. 5. Christus passus est vere, sed secundum hominem. Resurrectionis fides. Praemia justorum, et injustorum supplicia diversa. 6. Errores de animarum substantia et origine: de praeceptis Dei. Manichaeorum e Cataphrygum de nuptiis: aliorum de Christo: Joviniani de meritis: Manetis et Joviniani de libero arbitrio. 2181-2183

Serm. CCXXXVII. De Symbolo, I; ac de deitate et omnipotentia Patris.—1. Omnipotentia Dei evincitur. Ex operum magnitudine. 2. Ex facilitate qua facta sunt. Ex creatione rerum invisibilium. Ex ejusdem dissolutione. 3. Ex hominum suscitatione. 4. Fides tanti Dei incutere debet timorem. 2183-2184

Serm. CCXXXVIII. De Symbolo, II; seu de Domino Jesu Christo, quod absque initio sit cum Patre secundum deitatem, qui secundum hominem nobis a certo initio natus est ex Virgine. 1. In Christo natura una, duae naturae. 2. Hanc fidem Apollinaris et Arius impugnant. 3. Christus probatur verus homo contra Apollinarem. Qui Christus ex semine factus dicatur. 4. In Christo non mutatur Deus in hominem, sed homo Deo sociatur. Et hoc et omnia quae egit, pro nobis. 5. Christi quoque resurrectio pro nobis. 6. Judicium extremum. 2185-2186

Serm. CCXXXIX. De Symbolo, III; seu de Spiritu sancto, quod ejusdem sit substantiae atque deitatis, cujus est Pater et Filius.—1. Spiritus sanctus probatur esse Deus, testimoniis Christi, Petri et Pauli. 2. Non est Filio minor, cujus offensa tam gravis. Qui et a Patre procedit. 3. Cujus ob adventum expedit Christi discessus. 4. In Trinitate tria nomina, tres personae, deitas una. 2187-2188

Serm. CCXL. De Symbolo, IV.—1. Quid quisque apostolus de Symbolo composuit. 2. Firmiter tenenda fides apostolorum. 2188-2189

Serm. CCXLI. De Symbolo V.—1. Symbolum fidei est comprehensio. Quare sic dictum. Quid ex illo apostolus quisque composuit. 2. Verba Symboli, coelestia sunt Domini sacramenta, quae gratiam in nobis servant incorruptam. 3. Personarum distincta proprietas, una majestas. Mariae virginitatem fides attingit, non sermo. 4. Sola Ecclesia catholica sancta est. 2190-2191

Serm. CCXLII. De Symbolo, VI; ad Competentes.—1. Symbolum breve est et diffusum. 2. Judicia sua credi a nobis Deus, non discuti. 3. Pilati cur fiat vult mentio. 4. Trinitatis confessio necessaria. 2191-2193

Serm. CCXLIII. De Symbolo, VII.—1. Ipse qui Deus, ipse Pater noster. 2. Mariae virginitas ante et post partum unde credatur. 3. Quidquid infirmitatis in Christo, propter nos; quidquid gloriae est, propriae potestatis. 4. Resurrectionis fides ad salutem necessaria. 2193-2194

Serm. CCXLIV. De Symboli Fide et bonis Moribus.—1. Beata virgo absque macula peccati perduravit. 2. Humilitas multorum est fucata. Quid Christus pro nobis egit. 3. Quid vicissim agere debemus. 2194-2195

Serm. CCXLV. De mysterio Trinitatis et Incarnationis, I.—1. Tres personae Trinitatis unum sunt. 2. Ad solum tamen Christum pertinet caro. Illustratur exemplis animae, solis et citharae. 3. Judaeus evincitur, Virginem potuisse parere. 4. Virginis partus contra Manichaeum similitudine monstratur. 5. Virga Aaron Deiparam figuravit. Et nuces es ea ortae Salvatorem nostrum. 2196-2197

2415 Serm. CCXLVI. De mysterio Trinitatis et Incarnationis, II.—1. Objiciunt Ariani de Sapientia dictum, Dominus creavit me, etc. Respondetur 1º id de sapientia Salomoni data posse intelligi: 2º duas esse in Christo naturas, unitas quidem, sed non confusas. 2. Ratione humanae naturae se creatum dicit. Ratione autem divinae ante omnem creaturam. 3. Rogant, Cenitus est dum erat, aut dum non erat? Declaratur quod semper Patri coexistit, et quatenus a Patre distinguatur. 4. Id per splendoris exemplum illustratur. 5. Reponunt creatum esse, non genitum. Si ita esset, foret servus, nec colendus esset. Christi corporis adoratio. 2198-2200

Serm. CCXLVII. Quare natus et passus sit Christus.—1. Sapientia potuit per potentiam hominem ad se reducere. Maluit id praestare suaviter. Haec illi hominis assumendi causa. Nec tamen ideo imminuitur. 2. Nec sibi quidquam addidit. Nil enim nostri indiget. 3. Analogia Christi cum perito medico. 4. Figura crucis mystica. 5. Praesertim profunditas. De reparationis nostrae mysterio Deus in damnando homine justus, in redimendo misericors. Injustus fuisset, si impoenitentem reparasset. 6. Qualiter ad hanc eum gratiam praeparavit. 7. Crucis usus ac virtus. 2200-2203

Serm. CCXLVIII. De Sepultura Domini.—1. Sepulcrum Domini quasi vulva. Inde gloriosior quam de matre nascitur. 2. Analogia Joseph cum Domini matre. 3. Joseph magis in monumento cordis Dominum collocat. Sepulcrum Christi spirituale. 4. Cur alieno in tumulo condatur Dominus. 5. Maria Magdalene prophetat nesciens. 2204-2205

Serm. CCXLIX. De extremo judicio, I.—1. Sacerdos ne quaerat placita praedicare. Medicorum more se gerat. 2. De sua populorumque salute rationem redditurus. 3. Beneficiorum Dei memoria munimen est contra peccata. 4. Quae de iis ratio in judicii die repetenda. Crucem peccator imponit Christo prima graviorem. 5. Damnatorum supplicium. Poenitentia dum hic sumus obeunda. 6. Nec ulli procrastinanda. Religionis habitus. 2206-2208

Serm. CCL. De Judicio extremo, II.—1. Vitae depravatae studia. 2. Ad poenitentiam et bona opera exhortatio. Confessio et poenitentia a sacerdotibus imposita. Eleemosynae de rapinis. 2209

Serm. CCLI. De Judicio extremo, III.—Poenae aeternae. 2210

Serm. CCLII. Admonitio ut non solum lingua, sed et moribus et operibus laudetur Deus; quia quale est quod cogitatur in corde, tale est quod procedit in opere: et de purgatoriis poenis et inferni puteo.—1. Hic jugiter bene agendum, ne male egisse frustra quandoque poeniteat. 2. Poenae aeternae. 3. Purgatoriae poenae. 2210-2212

Serm. CCLIII. De Confessione peccatorum, et quia hoc desiderat diabolus ut peccata nostra minime confitentes, rei ante tribunal aeterni judicis appareamus; Deus e contrario vult ut mala nostra humiliter confiteamur in hoc saeculo, ut ab eis liberari mereamur in futuro.—1. Confessionis praeceptum. Cur Deus hoc jusserit. Diaboli conatus ne impleamus. 2. Peccatum regerunt mathematici in stellas: Manichaei in gentem tenebrarum: multi in diabolum. 3. Diabolus suadet, non cogit ad peccandum. Liberum est homini consentire. 4. Excusationes in peccatis. Non ea tollunt, sed ipsorum medicinam. 5. Confessio initium sanitatis. 6. Corripientis saevitia lenis. 7. Adulantis blandimentum, oleum peccatoris. 2212-2214

Serm. CCLIV. De Confessione peccatorum, et Poenitentia.—1. Confessionis necessitas. Quam utilis sit, et quibus. 2. Damnatorum poenitentia infructuosa. Tormentum duplex. Duplex sit poenitentis fletus. 3. Poenitentia vera non annis, sed cordis contritione censetur. 2215-2216

Serm. CCLV. De Poenitentia.—Criminum conscii a communione se subtrahunt. Praestaret ut ea dignos se exhiberent. Per citam scilicet poenitentiam et laboriosam. Quid de poenitente in extremis sentiendum. 2216

Serm. CCLVI. Admonitio per quam ostenditur quid intersit inter illam poenitentiam quae cum bonis operibus semper agitur, et illam quae in infirmitate vel fine vitae accipitur.—1. An poenitentia accepta moriens veniam obtineat. Obtinet qui se in poenitentia et bonis operibus jugiter exercuit. 2. Obtinet et qui vixit in peccatis; sed qua lege. 3. Id aegre sentiatur de eo qui operibus poenitentiam non ostendit. 4. Tutius est poenitentiam jugiter agere. Mortis enim hora incerta. In quibus consistat jugis illa poenitentia. 2217-2218

Serm. CCLVII. Admonitio ut pro capitalibus criminibus sine aliqua dissimulatione ad medicamentum poenitentiae recurratur.—1. De venia praesumptio et desperatio. Poenitentia ne differatur, nec erubescatur. 2. Poenitentia omnibus necessaria est. Peccatorum minutorum enumeratio. sola Dei misericordia redimi possunt. 3. Poenitentia sera quibus prosit. Quam injuste exspectetur, quam periculose. 4. Et minuta et gravia peccata continuo redimantur. Mala spes et mala desperatio. 2219-2221

Serm. CCLVIII. Unde supra.—1. Ut lapsus cito resurgat. Quam periculosum peccata peccatis cumulare. 2. Ut nemo 2416 quantumvis reus de misericordia Dei desperet, sed sine mora eam sibi conciliare festinet. Exemplo David. 3. Item exemplo Achab, Manassae, et meretricis quae pedes Domini lavit. 4. Non erubescat poenitentiam agere, qui non erubuit poenitenda committere. 2221-2223

Serm. CCLIX. Admonitio ut quia semper peccata subrepunt, semper pro illis poenitentia agatur, et nemo ad extremum vitae suae poenitentiam accipere magis quam agere periculosa dissimulatione reservet.—1. Poenitentia hic a nemine debet dimitti, cum quotidie peccemus et peccata tenera facilius avellantur. 2. Poenitentia quotidiana suadetur familiaribus exemplis. 3. Poenitentiae illius fructus. Peccator in se nequit habitare; hinc aberrationes quaerit: sed inde inquietudinem auget. Unde eam verius avertere posset. 4. Peccata etiam minuta sollicite expianda. 2223-2225

Serm. CCLX. Admonitio excerpta de libris antiquorum Patrum, ut qui se crimina capitalia fecisse cognoscit, ad poenitentiae medicamenta sine aliqua dissimulatione confugiat.—1. Confessio tabula post naufragium. Anima mortua lacrymis suscitatur. Non autem solis eleemosynis. 2. Eleemosynae peccatoris. 3. Conclusio. 2226

Serm. CCLXI. Admonitio de illis qui poenitentiam publicam petunt.—1. Poenitentia publica cur petatur. Poenitentis indumentum. Supplicatio. 2. Hac prece non moveri inhumanum. Nec Deus Ecclesiae pro poenitente preces despicit. 3. Non ideo tamen a bonis operibus poenitens vacet. Vinum et carnes ei interdicuntur. 2227-2228

Serm. CCLXII. De poenitentia.—1. Poenitentiae effectus. Delictis commensuretur. Poenitentiae publicae obnoxia crimina. Poenitentiae publicae ratio. 2. Adjungendae lacrymae ob interitum unicae suae. Cur anima unica. Nec desint misericordiae opera. 3. Et haec perficere pauperes possunt. Pauperes cur permisit Deus. 4. Operibus misericordiae post vitam non est locus. Indumenta beatorum merita. Pauperes sibi alium ditare potest. 2229-2230

Serm. CCLXIII. Admonitio ad eos qui putant quod illis ad vitam aeternam sufficiat, si male non fecerint, etiamsi bona implere noluerint.—1. A malo abstinere non sufficit. 2. An in judicio securus futurus sit qui aliena non tulit. 3. An juste se quis optet talem in die mortis qualis erat in die Baptismi, Exemplis illustratur. 4. Recapitulatio. 2231-2233

Serm. CCLXIV. Expositio fidei, et interpretatio nominis ejus.—1. Fidei laudes ab omnibus celebrantur. Fides a Fit nuncupatur 2. Ut integra sit, credatur et quod promittit et quod minatur Deus. Ut sit vera, agendum unde et hoc caveatur, et illud acquiratur. 3. Ideo quae praesertim in Baptismo promissa sunt implenda. Hic nemo sit securus. Fides etiam de otioso sermone periclitatur. 4. Pompae diaboli. 5. Fides sine operibus. Desperanti aut praesumenti non est fides. 6. Recapitulatio. 2233-2236

Serm. CCLXV. De christiano nomine cum operibus non christianis.—1. Christianum nomen non sufficit. Signum Christi. Quis ad perniciem eo se signet. Cui presit. 2. Officium Christiani. Patrisfamilias. Judicis. 3. Quaenam agenda dominico die: in ecclesiis; in morbis. Unctionis extremae effectus. 4. Quid cavendum in colloquiis. Balationes ante basilicas sanctorum. 5. Ethnicarum superstitionum reliquiae. Superstitio in feria quinta. 2237-2239

Serm. CCLXVI. Qui sint christiani boni, et qui mali. 2. Quis vere christianus. 3. Quis christiano indignus nomine. 2240-2241

Serm. CCLXVII. Ad competentes exhortatorius.—1. Competentes quasi simul petentes. Quid petant. 2. Ad id obtinendum qui se praeparent. Odium dimittant. Injuste possessa restituant. 3. Poenitentiam pro delictis agant. 4. Quae vitare debeant, ne per aborsum ab Ecclesia projiciantur. 5. Susceptorum munus. Et susceptores et suscepti pactum cum Christo ineunt. 2242-2243

Serm. CCLXVIII. De mandatis Dei servandis.—1. In mandatis Dei servandis discipulus et doctor aeque consentiant. Haec qui non servat, horret vitam. 2. Benignitas Dei in hominem, quem minis ad se allicit et promissis, quem plectit invitus. Meretur homo ex eo quod vult. 2243-2244

Serm. CCLXIX. Exhortatio ad tenendam vel custodiendam charitatem. Ostendit etiam admonitio ista quod nullus se unquam in veritate poterit excusare quod veram charitatem habere non possit. Aliquas etiam sententias de homilia S. Augustini, quam de charitate scripsit, prout nobis opportunum visum est, huic sermoni credimus inserendas.—1. Charitatis possessio dulcis, et acquisitio facilis, quam Christianorum omnium cordibus spiritus sanctas infundit. Charitas insociabilis est cum cupiditate. Charitatis dulcedo. 2. Studia et opera illius. 3. Ab his excusatio nulla est. 4. Charitatis encomium. 2245-2247

Serm. Clcxx. De dilectione charitatis, et odio cupiditatis; et quod regnum coelorum non solum duobus minutis, sed etiam bona voluntate emi possit; et de tribulatione uvarum et olivarum.—1. Charitas et cupiditas simul esse nequeunt. 2. Diviti quid agendum de divitiis suis. Patrimonii augmentum 2417 injuste optatur. 3. Minor ad bonum quam ad malum labor. Pretium regni coelorum. Omnibus in promptu est. Bona voluntas est charitas. 4. Justitiam appetenti imminet a malis pati. 5. Inde magis proficit. Mali torcularia unde uva premitur et oliva. Pro ipsis orandum. 2247-2249

Serm. CCLXXI. De dilectione non solum amicorum, sed etiam inimicorum: et quia potest fieri ut qui inimici sunt, ita ad amicitiam revocentur.—1. Inimici diligendi. Dilexit enim nos Deus, etiam inimicos. 2. Quam injuste malorum optetur interitus. 3. Qui hodie malus, forte cras nobis erit melior. 4. Orationis fructus mors inimici. Homo et peccator duo sunt. 5. In dimittendo omnis spes nostra. Maximum Deo offertur sacrificium. Omnibus id promptum. Eleemosynae duae. Spiritualis praestat. 6. Adhortatio. 2250-2252

Serm. CCLXXII. De diligendis inimicis—1. In Scripturis et ornamenta sanis et aegris medicamenta. Medicamentum praecipuum inimicorum dilectio. 2. Hanc coluere sancti, Joseph, Moyses, Job. 3. Hanc etiam coluit David, et quem inde fructum cepit. 4. Quo sensu dicatur, Odio habebis inimicum. 5. Et illud, Carbones ignis congeres super caput inimici. Non semper littera in Scripturis sequenda. 6. Jerusalem coelestis: de pace muros habet, pacem non tenenti impervios. 7. Nihil nos a charitate separet. 8. Nullus excusari potest, quod charitatem non teneat. 2253-2255

Serm. CCLXXIII. De diligendis inimicis, II.—1. Charitas magnum peccatorum remedium. A nemine non potest cum Dei adjutorio haberi, cum in bona voluntate sita sit. 2. Frustra dicit quis se inimicos diligere non posse. 3. Scripturae locum in sui gratiam afferunt, sed hoc praecipue Dei amor innuitur. Deus amavit non amantes, et in hoc vult nos ipsum imitari. Phrenetici sunt qui nos vexant. 4. Inimicorum dilectio non consilium, sed praeceptum. 5. Qui nonnisi se amantes amat, ab ethnicis et bestiis non distat. 6. Concl. 2256-2258

Serm. CCLXXIV. Admonitio ista continet quomodo pius et misericors Dominus in potestate nostra posuerit qualiter in die judicii judicemur, et quod unicum ac singulare medicamentum sit contra omnia peccata, et quod nullus unquam in veritate se poterit excusare quod non possit diligere inimicos suos.—1. Facilia cuique Deus providit medicamenta. Praecipua sunt duo eleemosynarum genera. 2. Inimico facile ignoscit memor quid Deo debeat. Ea porro debita aliter solvi nequeunt, nec excusari queunt non solventes. 3. Horum alia opera inania sunt. 4. Eleemosynae inanes. Cur velit Deus eleemosynam fieri. 5. Recapitulatio. 6. Quadragenarii numeri mysterium. Languet qui duo minus habet. Dilectio Dei: dilectio proximi. 2259-2261

Serm. CCLXXV. Quare sancti viri et justi in hoc saeculo in peccatoribus vindicaverint.—1. Cur in veteri Lege peccata corporaliter punita. Ira Moysi sine iracundia. Ardet zelo Dei, et dilectione populi. Idem de Phinees sentiendum. 2. Nec alius Eliae animus, et dum milites igne coelesti consumuntur, et dum sacerdotes occidi jubet, utpote actus Spiritu sancto. 3. Elisaeus irrisus quid repraesentet. Cur vindictam petierit. 4. Zelus idem in Petro. 2262-2264

Serm. CCLXXVI. De dilectione parentum, et de decimis.—1. Parentibus debetur honor, amor, et in penuria subsidium. Pauperes parentes nonnulli despiciunt, ipsis forte meliores. 2. Eleemosynarum ordo legitimus. De opibus nostris quid nostrum; quid alienum. 3. Decimae injuste denegantur, cum ex jure novem partes deberentur. 4. Necessitas et modus ad Dei misericordiam fugiendi. Superfluum non dans invadit alienum. 5. Eleemosynarum duo genera. 6. Saeculi negotia interdum remittere. 2264-2266

Serm. CCLXXVII. De reddendis decimis.—1. Decimarum oblatio nobis proficit. Decimae tributa egentium. De laboris fructu reddendae sunt. 2. Decimam negantem Deus ad solam decimam redigit. Indulgentia est quod novem partes non exigat. 3. De bonis hic bene agendum. Frustra aliis haec cura servatur. Decimas non dans res invadit alienas. Aliarum novem partium usus. 4. Ad testum S. Joannis se parare. Hoc die ethnica lavacra cavere. 2266-2268

Serm. CCLXXVIII. De auguriis.—1. Contentio auctoris ut a sortilegis populos avocet. 2. Fraudes suas spernentes diabolus infestat. Hinc sibi vere adhaerentes Deus probat. 3. Cur divini frequenter vera nuntient. Cur nisi per eos periculum saepe non vitetur. Hos adhibere grave peccatum est. 4. Sed nec diabolus laedere poterit nisi permissus. Duabus ex causis id permittit Deus. 5. Divinis, caragis, etc., credere, peccatum mortale. Ethnicarum superstitionum reliquiae. 6. Idolothytis vescentes animam occidunt. 2268-2271

Serm. CCLXXIX. De martyribus vel phylacteriis.—1. De variis martyrum suppliciis. 2. Cur sancti tradantur impiis. Mala hic vincere possumus, non vitare. Martyrii palma etiam nunc potest acquiri. 3. Nec jam deest persecutor. 4. Divinos qui consulunt, diabolo sacrificant, Baptismum violant; Christo abdicato cum diabolo pactum ineunt. 5. Salubriora malorum remedia. 6. Ad martyrum festa qualis exigatur praeparatio. 7. Nec desperes, nec male speres. 2271-2273

2418 Serm. CCLXXX. De Dominica et aliis diebus festis pie celebrandis.—1. Festorum et Dominicae otium a quibus et quare sancitum. 2. Cur dictus dominicus dies Pluribus est insignis. 3. Qualiter observandus. 4. Varii reprehenduntur perversi usus: ludi, joci, lites et rixae. 5. Potentes Missam cogunt abbreviari. Judicia in festivitatibus habita. Comessationes. 2274-2275

Serm. CCLXXXI. 1. Admonitio per quam suadetur ut omnis populus, donec divina mysteria celebrantur, in ecclesia fideliter exspectet. 2. Missae quandonam fiant. Oratio dominica in Missis. Ad judicium quidam eam audiunt. Quantum boni in Missis agatur. 3. Irreverentia iis non finitis discendentium. A culpa eximit infirmitas vel necessitas. 4. Lectioni vel orationi toto die dominico vacandum. 5. Conclusio. 2276-2278

Serm. CCLXXXII. Admonitio ut populus ad integrum Missas perexspectet. 2. Mysterii hujus excellentia. Quo situ et affectu benedictio excipienda. 3. Quid quemque detineat ne in ecclesia permaneat. Qualiter ab unoquoque sint corripiendi. 4. Et auditis in concionibus informandi. Haec obligatio Scripturis ostenditur. 2278-2280

Serm. CCLXXXIII. Admonitio orandum esse attente, et de sermonibus otiosis.—1. Hortatur ut maturius ad vigilias veniatur, nec tum garriatur. 2. Qualiter orandum. 3. Evagationes mentis in oratione Deum summe laedunt. 4. Hoc enim quasi adoratur, quod attentins cogitatur. Quid tum unice cogitandum. Si durum nimis est ut nobis in oratione subrepant, quae alio tempore cogitare possimus, quid de illicitis cogitationibus? 5. Pro quimus et quid orandum. 2280-2282

Serm. CCLXXXIV. De quadam psallendi consuetudine, in die Epiphaniae.—1. De nova psallendi consuetudine. 2. Linguae concinant mores; vocibus consonent affectus pii. 3. Qualiter inter psallendum concipiantur. 2282-2283

Serm. CCLXXXV. De ritu psallendi, etc.—1. Ad orationem genua flectantur. Haec Psalmorum cantum consequatur. 2. Ne stando fiat. 3. Dolet ad vigilias tardius venientes, et verbum Dei negligentes. Verbum Dei pluvia Lumen. 2284

Serm. CCLXXXVI. Ut genua flectantur in oratione, et de verbis otiosis vitandis.—1. Ad preces genua flectantur, aut prae infirmitate dorsum et caput inclinentur. Id Publicanus observans auditur; id negligens Pharisaeus despicitur. 2. Qui negat in se peccatum esse grave. Si in vestibus macula, in anima potius timeatur. 3. Hanc corporis demissionem homini exhibemus. Eam in precibus exhibuerunt sancti, et ipse Christus. 4. Aliter nequit de fonte gratiae bibi. 5. Aut benedictionis divinae ros percipi 6. In ecclesia vel orandum vel psallendum. 7. Diabolus maxime contra se instructos impugnat. 2285-2287

Serm. CCLXXXVII. De periculo sacerdotis et de raptorum correptione.—1. Sacerdotum onera. Tenentur praedicare. Contradicentes qui. 2. Alia objectio. 2287-2288

Serm. CCLXXXVIII. Castigatio ad eos qui uxores habent, et adulteria committere nec erubescunt nec metuunt; aut ante uxores, aut post uxores concubinas infelici consortio voluerunt adhibere.—1. Virtutes quatuor necessariae. 2. Castitas rara. Adulteri multi. Saepe ab episcopo admonentur. Sed et ab unoquoque debent corripi. Alias peccatorum fit particeps. Correpti et non correcti ad episcopum deferantur. Ob sceleratum unum quandoque punitur Respublica. 3. Adulteria sibi putant viri licere: non eis magis licent quam feminis. 4. Peccata sunt mortalia Quandoque etiam uxorem cognoscere non est sine peccato. 5. Concubinatus valde frequens. Peccatum non putatur. Adulterio pejus peccatum est. 6. Concio quasi speculum. 2288-2291

Serm. CCLXXXIX. De castitate.—1. Juvenum incontinentiam non excusat aetas. 2. Damnat justitiae lex, si conjugati sint: imo etiamsi nondum conjugati. 3. Fornicatio putatur viris licere, non feminis. Sexus uterque iisdem legibus tenetur. 4. Concubinatus. Nunquam licuit. Adulterio sceleratior est. 5. A multis admittitur. Et ideo excommunicatione non punitur. Benedictionem nuptialem non meretur qui virgo non est. 6. Adulteris deest fides. 7. Excusant se quos negotia diu ab uxoribus separant. Inde se damnant. 8. Militum petulantia reprimitur. 9. Conclusio. 2291-2294

Serm. CCXC. De continentia.—1. Continentiae praecepta et necessitas. 2. In quibus consistat. 3. Praecipua illius pars, cordis custodia. 2294-2295

Serm. CCXCI. De castitate et munditia.—1. Castitatis laus. Immunditia diaboli habitatio quo intuitu refrenetur. 2. Quid declinando cavea ur. 3. Ad laudem castitatis reditur. Haec nullius excedit vires. Ministris Christi necessaria est. 2296

Serm. CCXCII. De castitate conjugali.—1. Pax et justitia vera. Pro quibus martyres intercedant. Virginitas ante nuptias. 2. Nil mulier ad abortum accipiat. Quam rea quae facit unde non possit concipere. 3. Tabulae matrimoniales. 4. Incontinentiae fomenta. Remedia. Praecipuum est eleemosyna. 5. Uxorem excepto filiorum desiderio agnoscere peccatum est. 6. Non quidem capitale; si tamen frequens, immundam animam facit, et imaginem Dei deformat. 7. Quando praesertim ab uxore abstinendum. Quas plerumque 2419 poenas dent qui aliter se gerunt. Nonnulli bestiis incontinentiores. 8. Quo animo de his rebus auctor egerit. 2297-2300

Serm. CCXCIII. De incauta familiaritate extranearum mulierum.—1 Martyres habet pax. Vitia caetera resistendo, libido fugiendo vincitur. Mulierum familiaritas omnibus fugienda 2. Inter quas valde periclitatur castitas. Frustra jugis victoriae spes praetenditur. Cum de tam duro hoste sit rara. Et aliis inde pessimum praebeatur exemplum. 3. Qui nunc sint Christi persecutores et martyres. Nulla omnino cum femina familiaritas habenda. Quantum voluptatis momentaneae damnum. 4. An facile resarciatur. Libido, malleus universae terrae. 5. Quomodo mors intret per fenestras. 2301-2303

Serm. CCXCIV. Admonitio ut ebrietatis malum totis viribus caveatur.—1. Ebrietas nec peccatum putatur. Inimica ebriosorum amicitia. 2. Ebriosi paludibus comparantur. 3. Depinguntur. 4. Excusant se de amicitia. Conviva ad bibendum ne cogatur. Ebriosi in sui similes prodigi, in pauperes parci, animalibus deteriores sunt. Et se et sua perdunt. 5. Ebrietatis mala exemplis et verbis Scripturae declarantur. 6. Ebriosis non est pars in regno Dei. 7. Qua ratione ab ebriositate desuefiant. 8. Clerici ab hoc vitio non sunt immunes. Ethnica superstitio. 2303-2306

Serm. CCXCV. Admonitio contra ebrietatis malum.—1. Ebriosi velut naufragae naves. Irrident sobrios quasi non viros. 2. Excusationis ergo dicunt se adactos. Sed vel morte resistendum fuisset. Martyrium quid sit, et quomodo nunc subeatur. 3. Ebriosi injustitiae in Deum convincuntur. 4. Ebrietatem vix putant peccatum. Poena aeterna plectetur. Nec in praesenti impune committitur. Clerici etiam majoris ordinis vitio huic obnoxii. 5. Compotationes post convivia diversis nominibus. Duo tantum post hanc vitam loca. 6. Castigandi ebriosi. 7. Rusticorum quorumdam consuetudo. 2307-2309

Serm. CCXCVI. Admonitio quae ostendit, quod ab initio saeculi omnes Scripturae humiles benedixerint, et eos qui perseverant in superbia maledixerint.—1. Scripturae passim pauperes benedicunt, et maledicunt peccatores. 2. Quo animo maledicatur in Scripturis. 3. Per peccatores superbi, per pauperes humiles designati. 4. Pauperes multos nil juvat inopia. Divitibus quibusdam nil nocent opes. Paupertas vana, si superba. Si humilis, benedictionibus est cumulanda. 5. Civitates duae ex humilibus et superbis. 6. Quorum peccatorum Deus cervices concidet. 7. Nec cupiditas sine superbia, nec charitas sine humilitate. 2312

Serm. CCXCVII. De humilitate et timore Domini.—1. Humilitatem a suis exigit Deus. Hac virtute coelum conscenditur. Sine hac nec Spiritus sancti gratia, nec veritatis lux: nulla bona. Quid praestet coram Deo. Nulla est sine timore Dei. Timor alius filiorum, alius servorum. Timor Dei expellit peccata. Ideo et gehennae metum. 3. Inde pax et omnia bona. 2313-2314

Serm. CCXCVIII. De adversitate temporali.—1. Calamitates nostris peccatis imputandae. Quid in bonis et malis efficiant. Mundana spes amara. 2. Foedae depopulationis descriptio. 3. Jugum Christi leve. Huic multi praeferunt jugum avaritiae. 2315-2316

Serm. CCXCIX. De esuriendo et sitiendo Dei verbo.—1. Justitiam esurire quid sit. Jus populi ut exigat a sacerdote verbum Dei. 2. Sacerdotum obligatio ut illud tradant. Verbum Dei pecunia duplicanda. 3. Cibus est animae. 4. Sacerdotes velut vaccae lac verbi Dei praeparent. Id populi velut vituli sollicite requirant. De hac re amat Caesarius inquietari. 2317-2318

Serm. CCC. Qualiter excipiendum Dei verbum.—1. Paterna ipsius sollicitudo erga debiles. Arguit feminas in terra velut in lectis jacentes. 2. Verbum Dei nil minus quam corpus Christi. 3. Praedicator gemmarum spiritualium erogator. 4. Et veluti mater ornandae filiae studiosa. Quam mercedem de suo labore exigat. 5. Conclusio. 2319-2320

Serm. CCCI. Admonitio ut pro salute animae aspera praedicatio non solum non respuatur, sed ardenti desiderio requiratur.—1. Sacerdos ne sit remissior. Timeat poenas Heli. Phinees ob severitatem laudatur. 2. Peccatores correpti reponunt se non esse solos. 3. Addunt malorum res non esse minus secundas. Cur id ita fiat. Afflictionis necessitas. 4. Remedia in aeternum mansura nobis hic providere debemus. 5. Sacerdotes medici spirituales: corporum medicos in quo praecellunt. 2320-2322

Serm. CCCII. De studio sapientiae, lectione et meditatione legis Dei.—1. Cognitione Dei nihil melius. Scientia vera. Sapientia perfecta. Vita beata. 2. Quanta conferat bona lectio Scripturarum. Hujus et orationis discrimen. 3. Quid post lectiones sacras praestandum. 2323-2324

Serm. CCCIII. Admonitio populi ut lectiones divinas audire studeant, etc.—1. A lectione sacra nullus excusatur. Non inopia temporis. 2. Non legendi imperitia. Verbum Dei lumen et cibus animae. 3. Rusticus id potest et audire 2420 et retinere. Cum discat cantica turpia. 4. Et ea quae ad agriculturam spectant. 5. Villa Dei et villa hominis: quae utrique cura exhibenda. 6. Aemulatio Dei de cultu animae, et tribulationum origo. Nihil in hoc durum exigit Deus. 7. Id in anima colenda servetur, quod in agricultura. Fructus triplex et tres professiones. Bonae virgines. Viduae. Conjugatae. 8. Qualiter audita in confessione invicem repetenda. 2324-2327

Serm. CCCIV. De misericordia et indulgentia.—1. Misericordia homini pernecessaria. Hanc aliis exhibendo promeretur. In judice misericordia et disciplina ne dissocientur. Misericordia primo in se servanda. 2. Aliis indulgendo conciliatur. 3. Miserationum multa genera. 2328-2329

Serm. CCCV. De misericordia divina et humana. Quod ideo Deus pauperes in hoc mundo esse permiserit, ut divites haberent quomodo peccata sua redimerent.—1. Misericordia terrena ad coelestem venitur. Misericordia divina et humana. 2. Eleemosyna nobis proficit. Cur pauperes permisit Deus. 3. Eleemosynarum duo genera. 2330-2331

Serm. CCCVI. De Eleemosyna.—1. Qui a stipe largienda dispensentur. 2. Eleemosynae necessitas et efficacia. 3. Divitis et Lazari pauperis mutatae vices. 4. Dives in lingua magis cruciatur. Pro se apud Deum dicit. Ob duritiae culpam causa cadit. 5. Eleemosynae merces proponitur. 2331-2333

Serm. CCCVII. De similitudine ulmi et vitis, seu, quid sibi invicem conferant dives et pauper.—1. Ulmus divites exhibet; vitis, pauperes Dei servos. Quid sibi invicem conferant. 2. Quae divitis parci poenae. Qua eum gratia privet tenacitas. 3. Commercium divites inter et pauperes. 2334-2335

Serm. CCCVIII. Admonitio per quam ostenduntur tria genera eleemosynarum, quibus peccata absque labore redimi possunt.—1. Facilia Deus providit peccatorum remedia. Ideo egent alii, alii abundant, ut hi misericordia, illi patientia sanentur. 2. A superfluis erogandis excusatio nulla. Nec inde ditandi filii. Cum n stra non sint. 3. Eleemosyna altera, inimicis indulgere. Haec omnibus facilis. 4. Eleemosynam quae de corde profertur nemo dicat se habere non posse. 5. Eleemosynarum tertium genus. Bona voluntas charitas. 6. Quae et quando ob stipem sequestranda. 2335-2337

Serm. CCCIX. Admonitio ad illos qui sic eleemosynas frequentius faciunt, et tamen rapinas exercent et adulteria committunt. 2. Vitam mutare vel tolerare. Quid efficiat eleemosyna, si vita non mutetur. 3. Si mutetur, multum prodest. 4. Incontinentia reprehenditur. Quam frequens putatur viris licere, non feminis. 2338-2340

Serm. CCCX. De eleemosynis.—1. Eleemosynae efficacia. Si tamen de alieno non fiat. Hanc de rapinis largientes ad judicium sistuntur. 2. Iram Dei avertit misericordia. Omnia sunt Dei dona. Cur aliis plus, aliis minus dedit. 3. Inanis est avarorum providentia. Nulli deest divina, etc. 2340-2342

Serm. CCCXI. De eleemosyna.—1. In judicio nullam incurret perniciem, qui comparaverit eleemosynis pietatem. 2. Misericordia perfecta est, non exspectare rogantem. Sic erga nos agit Deus. Sic egit et Christus. 3. Eleemosyna id agit quod Deus. Est secundum baptismum. A gehenna liberat. Hic et jam eroganda. 2342-2343

Serm. CCCXII. De eleemosyna.—1. Eleemosyna suadetur intuitu divini judicii. Ex ipsius mercede. Quod opes sint pauperibus delegatae. 2. Ut hinc nos Dei filios ostendamus. Pecunia tuto reservetur. Quae ingrato obtingeret. 2343-2344

Serm. CCCXIII. Admonitio per quam docemur ut cogitationes turpes debeamus fugere et eas jugiter quae sanctae sunt in corde tenere.—1. Cogitatio sancta custodit, non sancta perdit. Cogitatio de victu et vestitu quandonam sit sancta. Qui a malorum cogitationum consuetudine desuefiat. 2. Cogitationes luxuriae non magis admittendae quam sputa in veste: canes, porci, aut stercora in templis; meretricis osculum in publico. 4. Quae maxime nos infestent cogitationes. Lectio sacra contra ipsas remedium. Multi plus amant vestes quam animam. Conclusio. 2344-2346

Serm. CCCXIV. De erepto energumeno.—1. Unde nec daemoniacus timeatur nec daemon. Christum quisque pascit aut diabolum. Actibus proditur quid sit conviva. Quot quis vitia, tot habet daemones. 2. Superbus non est sine daemone, nec invidus, nec adulter, nec mendax. 3. Ut peccatis cito medicina curetur. 2347-2348

Serm. CCCXV. De eo quod Christianorum tempora praedicta sunt, et quod Ecclesia a tentationibus non vacet.—1. Ecclesiae de adversariis suis ultio. Quid in persequente attendendum. 2. Diabolus Ecclesiam primo infestavit ut leo, draco cum blanditur. De blandimentis. 4. Laus et vituperatio parvi ducenda. 5. Audita ruminentur. 2348-2351

Serm. CCCXVI. De sancto Laurentio.—1. Sancti spe ad tolerantiam accensi. 2. Agni sanguine candidantur. 3. Laurentius cum Stephano comparatur. 2351-2352

Serm. CCCXVII. In Natali Martyrum Massae Candidae.—Massa Candida unde sic dicta. Ex quibus collecta. Ibid.