562 S. FIDEI DE BOGOTA

Disceptatio Synoptica

Relate ad primam partem precum, ubi sermo est de com- positionis et condonationis potestate Episcopo indulgenda, animadversum fuit, haud liquere de quibus ecclesiasticorum aut piorum bonorum possessoribus precise agatur, utrum de legitimis an de illegitimis, utrum de solo civili titulo fretis, an etiam naturali et ecclesiastico, utrum demum de locata- riis, colonis et emphyteutis, an de pleno dominio, saltem in civili ordine utentibus.

Quidquid sit, certum tamen est de iis agi, qui dum ad aliquid praestandum hoc illove titulo obligati sunt, in tan- tam paupertatem lapsi sunt, ut solvendo impares facti sint ac pene decocti. Quibus, adiunctis omnibus bene perpensis, succurrendum esse numquam negavit aut neglexit pia mater Ecclesia, ceu innumera documenta penes S. C C. compro- bant. Utrum tamen attenta multiplicitate casuum et distan- tia locorum haec compositionis aut etiam condonationis in- ducendae potestas, quae de iure communi supremae Eccle- siae potestati reservata est, Ordinario oratori sit communi- canda, et, quatenus affirmative, quibusnam finibus circum- scribenda, iudicent E E . P P .

Item relate ad aliam partem precum alienationes rerum ecclesiasticarum, praesertim modice utilium, ad hoc ut quae ad cultum pertinent instaurentur, et necessaria pro ecclesiis comparentur, certum est saepenumero S. C. O. induisisse: quin imo ius commune, dummodo de rebus minoris momenti parvique valoris agatur, in Ordinariorum potestate hanc pro- vinciam commisit, ceu patet ex noto cap. Terrulas.

Quapropter in proposito casu non ageretur nisi de hac Episcopi potestate adaugenda, et ad res maioris momenti ex- tendenda. Quod utrum, et quousque expediat, remissum fuit E E . P P . definire.

Quibus animadversis, quaesitum fuit quid esset precibus respondendum.

RESOLUTIO. Sacra Cong. Concilii re cognita sub die 6