FOROIULIEN. 609

in suo munere persistent, usquedum ipsis de idoneo succes- sore providere valeat? »

« 3. Utrum sub eodem praecepto, iisdemque intentatis censuris, facultatem habeat Episcopus sacerdotes viribus pol- lentes et ab aliis officiis liberos compellendi ad earum eccle- siarum curam percipiendam, usquedum illis alio modo provi- dere queat ? »

Quibus die 9 Iunii 1884 ita rescriptum est : Attentis peculiaribus circumstantiis, ad primum negative ; ad secun- dum affirmative ; ad tertium affirmative* vigore facultatum quae* approbante Snio D. N.* E ilio Archiepiscopo idcirco tribuuntur ad septennium* si tamdiu etc.

Disceptatio Synoptica.

Petitio Foroiuliensis Episcopi, quae in causam nunc venit, non alia est ab ea quae paucos ante annos Emus C. Desprez in tertio sui libelli articulo afferebat, quaeque benigne ex- cepta est, prout ex relato rescripto, patet. Et iustissime quidem id tunc factum fuit ; nam licet canonicae leges ae- quam quamdam libertatem clericis vindicent, nec eos in suo- rum Episcoporum arbitrium, tamquam regulares in superio- rum manus omnino committant ; quin imo statuant, clericos cogi ab Ordinariis non posse ad praestandum aliquod servi- tium non expressum in iure, ex cap. Quia cognovimus 6 caus. 10 q. 3 cum Fagnano ia Cap, Conquerente 16 De off. Ord. n. 8 et Barbosa v. Processio n. 5 in collecto Ap. decr. ubi et decreta S. C. O. ad rem facientia afferuntur ; nihilominus id absolute statutum non est. Imo quoties neces- sitas bonumque publicum id exigat, sacerdotes viribus pollen- tes et a quocumque officio liberos cogi posse ad sedulam na- vandam operam pro salute animarum, certissima sententia est, quam S. C. C. passim probavit ac sanxit. Satis sit consulere quae in Urbevetana 10 Maii 1766, in Tridentina Curae animarum 18 Augusti 1860, in Civitatis Castellanae .11 Iulii 1862, nec non in antiquissimis, ut in Cosentina 5

Acta, Tom. XXIII. fase. CCLXXIV. 39