630 R H E D O N E N .

pletis, magistri munere per plures annos functum fuisse, ac demum, vertente mense Augusto anni 1870 a Rmo Zanguillot Episcopo eiusdem Societatis ad ss. Missiones delegato sacer- dotio insignitum fuisse. Praeter haec refert, quidem Societati Iesu die 8 Septembris 1879 vale dixisse, et ex hac die ad clerum saecularem iugiter pertinuisse.

Verum cum ab Archiepiscopo originis neque officium ali- quod in Dioecesi, neque litteras testimoniales, imo neque fa- cultatem celebrandi obtinere valuerit, ab H. S. O. efflagi- tavit ut declarare haud dedignaretur, num sibi applicari va- leret H. S. C. decretum diei 6 Martii 1864, quo ad Epi- scopum Tarvisinum responsum fuit: Presbyterum Instituti Charitatis per indultum saecularizationis perpetuae redire sub potestate Episcopi originis: ac proinde num ipse ex re- gressu a Societate Iesu sub Episcopi originis iurisdictionem, ipso facto reciderit.

Disceptatio Synoptica.

Ex officio observatum fuit Ordinum Superioribus, qui proprie religiosi nuncupantur, facultatem competere suis sub- ditis regularibus litteras testimoniales tradendi ad hoc, ut ad omnes ordines sacros promoveri valeant ex Cap. Abbas de Privileg, in 6, et ex Conc. Trid. Cap. 10, Sess. 23 de Be f or. Hoc tamen intelligendum esse sub hac conditione, ut scilicet leges et praescriptiones observentur decreti Clementis VIII anni 1596, nec non Constitutionis Benedicti XIV Impositis nobis diei 27 Februarii 1.747, ubi decernitur ut huiusmodi litterae dimissoriales loci Episcopo exhibeantur, in quo do- mus religiosa sita reperitur. Quod si Episcopus vel absens sit, aut sacra ordinatio eo tempore locum non habeat, litte- rae dimissoriales cuilibet Episcopo catholico porrigi valeant; dummodo citatae litterae dictas causas, nec non sive Vica- rii , vel Cancellarii, sive Episcopi secretarii attestationem contineant, in cuius territorio domus religiosa fundata est.