BOIANEN. 681

dictu non est. Ex Garzia De benef, lib* 9 c. 2 n. 218 et Gallemart ad cap. 18 sess 24 C. Trid* scimus, S. C. C. ad Episcopum Vicentinum primis post C. Trid. temporibus rescripsisse, eum posse sine ulteriori concursu conferre pa- roecias, quas semel et iterum concursui exposuisset, nemine concurrente vel approbato. At vero in casu nostro Episco- pus, sicut deinde Metropolita ius suum exercuerunt ; et in praesentiarum iudicium, ad S. C. C, tamquam ad tertii gra- dus tribunal, delatum est ; atque idcirco videtur ad eamdem S. C. C. pertinere supremum proferre iudicium, paroeciam- que aut provisam declarare aut de novo providere.

Cui accedit, vitium in ipso concursu adfuisse. Siquidem paroecia vacavit die 10 Septembris 1886: concursus vero die 23 Martii 1887, idest 13 dies post semestre, celebratus est. Atqui Episcopus necesse habet universum concursus ne- gotium infra sex menses a die vacationis perficere, iuxta Const. In Conferendis S. Pii V, et licet integrum Ordinario sit totum concursus negotium in novissimam semestris diem differre, Ferraris v. Concursus art. 2 n. 52* hunc tamen terminum excedere non potest. Beneficia infra sex menses conferri debent ex cap. Nulla De Conc. Praeb.* alias col- latio pro ea vice ad immediatum superiorem devolvitur. Unde, saltem de rigore iuris, dicendum videretur, Ordinarium boianensem in themate ex temporis lapsu a iure provisionis paroeciae Saxinorensis usque ab initio decidisse, et idcirco acta omnia ab eo facta etiam ob hunc titulum irrita esse.

Quibus praenotatis, proposita fuere diluenda

Dubia

I. An confirmanda sit sententia metropjolitanae curiae beneventanae diei 16 Martii 1888* qua paroecia Sassinoro sacerdoti Mastracchio assignatur* vel potius rata habenda sit provisio paroeciae favore P. di Mella a suffraganea curia peracta in casu.

Et quatenus negative ad utramque partem. II. An et quomodo providendum sit in casu.