IN THRENOS JEREMIAE COMMENTARII.

 PRAEFATIO.

 CAPUT I.

 IN CAPUT I THRENORUM.

 CAPUT II.

 IN CAPUT II THRENORUM

 CAPUT III. Querimonia, sensus spei et patientiae, confessio, deprecatio.

 IN CAPUT III THRENORUM

 CAPUT IV.

 IN CAPUT IV THRENORUM

 CAPUT V, Supplex observatio in gratiam Juda,

 CAPUT V THRENORUM.

 INDEX Locorum Scripturae,

 EX NOVO TESTAMENTO.

 EX NOVO TFSTAMFNTO

CAPUT I.

Jerusalem humiliata et derelicta.

Aleph. i. Quomodo sedet sola civitas plena populo ! Facta est quasi vidua domina gentium: princeps provinciarum facta est sub tributo.

Beth. 2. Plorans ploravit in nocte ,

et lacrymae ejus in maxillis ejus: non est qui consoletur eam, ex omnibus charis ejus: omnes amici ejus spreverunt eam et facti sunt ei inimici.

ghimel. 3. Migravit Judas propter afflictionem,

et multitudinem servitutis: habitavit inter gentes, nec invenit requiem: omnes persecutores ejus apprehenderunt eam

inter angustias.

Daleth. 4. Viae Sion lugent, eo quod non sint qui veniant ad solemnitatem:

omnes portae ejus destructae, sacerdotes ejus gementes:

virgines ejus squalidae, et ipsa oppressa amaritudine.

He. 5. Facti sunt hostes ejus in capite,

inimici ejus locupletati sunt, quia Dominus locutus est super eam.

propter multitudinem iniquitatum ejus: parvuli ejus ducti sunt in captivitatem ante faciem tribulantis.

Vau. 6. Et egressus est a filia Sion

omnis decor ejus: facti sunt principes ejus velut arietes non invenientes pascua, et abierunt absque fortitudine

ante faciem subsequentis.

Zain. 7. Recordata est Jerusalem dierum afflictionis suae, et praevaricationis, omnium desiderabilium suorum,

quae habuerat a diebus antiquis, cum caderet populus ejus in manu hostili, et non esset auxiliator: viderunt eam hostes,

et deriserunt sabbata ejus.

Heth. 8. Peccatum peccavit Jerusalem, propterea instabilis facta est: omnes qui glorificant eam spreverunt illam,

quia viderunt ignominiam ejus: ipsa autem gemens conversa est retrorsum.

Theth. 9. Sordes ejus In pedibus ejus,

nec recordata est finis sui: deposita est vehementer, non habens consolatorem. Vide, Domine, afflictionem meam, quoniam erectus est inimicus.

IOD. IO. Manum suam misit hostis

ad omnia desiderabilia ejus, quia vidit gentes

ingressas sanctuarium suum:

de quibus praeceperas ne intrarent in ecclesiam tuam.

Caph. ti. Omnis populus ejus gemens,

et quaerens panem: dederunt pretiosa quaeque pro cibo ad refocillandam animam. Vide, Domine, et considera

quoniam facta sum vilis !

Lamed. 12. O vos omnes qui transitis per viam, attendite, et videte si est dolor sicut dolor meus !

quoniam vindemiavit me, ut locutus est Dominus, in die irae furoris sui.

Mem. i3. De excelso misit ignem in ossibus meis,

et erudivit me: expandit rete pedibus meis, convertit me retrorsum: posuit me desolatam,

tota die moerore confectam.

Nun. 14. Vigilavit jugum iniquitatum mearum, in manu ejus convolutae sunt, et impositae collo meo:

inlrmata est virtus mea: dedit me Dominus in manu, de qua non potero surgere.

Samech. i5. Abstulit omnes magnificos meos Dominus de medio mei: vocavit adversum me tempus, ut contereret electos meos. Torcular calcavit Dominus virgini, filiae Juda,

Ajn. i6. Idcirco ego plorans, et oculus meus deducens aquas , quia longe factus est a me consolator,

convertens animam meam. Facti sunt filii mei perditi, quoniam invaluit inimicus.

Phe. 17. Expandit Sion manus suas,

non est qui consoletur eam.

Mandavit Dominus adversum Jacob in circuitu ejus hostes ejus:

facta est Jerusalem quasi polluta menstruis inter eos.

Sade. 18. Justus est Dominus,

quia os ejus ad iracundiam provocavi. Audite, obsecro, universi populi, et videte dolorem meum: virgines meae, et juvenes mei abierunt in captivitatem.

Coph. 19. Vocavi amicos meos,

et ipsi deceperunt me: sacerdotes mei et senes mei in urbe consumpti sunt, quia quaesierunt cibum sibi

ut refocillarent animam suam.

Res. 20. Vide, Domine, quoniam tribulor: conturbatus est venter meus, subversum est cor meum in memetipsa, quoniam amaritudine plena sum. Foris interficit gladius,

et domi mors similis est.

SIN. 21. Audierunt quia ingemisco ego, et non est qui consoletur me:

omnes inimici mei audierunt malum meum, laetati sunt quoniam tu fecisti:

adduxisti diem consolationis, et fient similes mei.

Thau. 22. Ingrediatur omne malum

eorum coram te: et vindemia eos, sicut vindemiasti me propter omnes iniquitates meas: multi enim gemitus mei,

et cor meum moerens.