Hermannus Iosephus, Canonicus Steinveldensis, d. 1241.

 369. (1. ) Iubilns de s. Ursula et Sociis.

 370. (2. ) Iubilus de B. Maria V.

 371. (3. ) Iubilus de D. N. Iesu Christo.

369. (1. ) Iubilns de s. Ursula et Sociis.

1. 0 vernantes Christi rosae,

Supra modum speciosae, 0 nitentes margaritae, Diligenter exquisitae, Eleganter expolitae, Advenite, me audite,

In servum me suscipite. Ego pauper atque talis, Ut sim vester specialis, Vestro fervens in amore, Vestro fiat cum fervore, Dum vos oro vel honoro, Gratum vestro sit in choro,

Et vicem, quaero reddite.

2. 0 puellae, o agnellae,

Christi carae columbellae, Sine dolo, sine felle, Caeli stellae, Dei cellae, Iubilate purpuratae, Coronatae conregnate

Cum agno innocentiae. 0 quam estis vos securae, Deo semper fruiturae, Cum quo estis permansurae, Nunquam eo cariturae, Quem videtis, quem tenetis, Qui vos ulnis stringit laetis Serena ridens facie.

3. 0 reginae puellares, Passione sancta pares, Deo vos familiares, Praedilectae singulares, Nunc florete, nunc gaudete, Semper novae, semper laetae

Festivum chorum ducite. Vos iucundae philomenae, Quarum turmae sunt undenae, Sponsae Dei Deo plenae, Decantate laudem bene, Virginales per choreas Et caelestes per plateas

Iucundum carmen dicite.

4. Date voces in sublimi, Angelorum chori primi Locum dantes admirentur, Iucundantes collaetentur, Vestram novam melodiam, Inauditam harmoniam,

Auscultet sancta trinitas. 0 dilectae consorores. Quarum nunquam marcent flores, Ipse sibi vos praevidit, Qui de valle vos praescidit, Vos elegit, vos collegit Et in sertum sibi fregit,

Pulcherrima divinitas.

5. Te, o turba generosa, Praeit illa florens rosa. Sola rosa principalis, Nec est ibi rosa talis, Quae sit sibi coaequalis, Mater tota curialis,

Quae tulit caeli dominum. Ipsa est dilecta mea Vos praecedens in chorea, Cuius nomen et persona Sua lucent in corona, Quam inscripsit Deus pater, Haec est illa Iesu mater,

Maria, virgo virginum.

6. Haec vos praeit cum honore, Trahens suo vos odore, Ferens signum vexillare Modulatur vobis clare, Per floreta, per roseta Promit vobis carmen laeta,

Cantantes subsequimini. Summas voces angelorum, Omne genus musicorum, Haec suprema philomena Sua vincit cantilena, Quam sequentes condecenter Diligenter et ardenter

Dilectum complectimini.

7. Dulcis sponsus, qui vos amat, Sic ad vos de throno clamat: 0 dilectae, o sodales, Sponsae meae speciales, Me videte, me habete, Memet ipsum possidete,

Sentite, perfruimini. Per meipsum vos complector Et in vobis condelector, 0 victrices, e felices, Meae carae dilectrices, Vester ego sum et ero, Quem amastis corde mero,

Me sponsum osculamini.

8. Ad hanc vocem, o athletae, Laetas aures adhibete; Quid decantet, peraudite Et post agnum mitem ite, Novis stolis decoratae Post dilectum ambulate

Cantantes cum tripudio: Eia, modo iubilemus, Laudem Deo decantemus, Qui a mundo nos protexit Et de mundo nos transvexit, Nos de terris adunavit Et in caelis coronavit,

Nos implens omni gaudio.

9. Exsultemus et laetemur Et cum agno iucundemur, Delectemur, epulemur, Novo cantu modulemur. Hic est annus jubilaeus, 0 quam suavis es, o Deus!

Post te ardenter currimus. Aestuantes prae amore Nos consperge dulci rore, Sponse noster praedilecte, Trahe nos post te directe, Te sitimus, te sentimus, In cor tuum omnes imus,

De vena vitae bibimus.

10. In te omnes commoramur, Te in nobis amplexamur, Vultum tuum contemplamur, Quem amantes inflammamur Et nos satis admiramur, Quod de te non satiamur,

Excedis enim omnia. Tibi laudem cum Maria, Quae nos duxit in hac via, Nostro damus salvatori, Pro quo dulce fuit mori, Qui amasti, qui iuvisti, Qui ad te nos pertraxisti, Tibi sit laus et gloria.

11. 0 insignes sponsae Dei,

Mementote, quaeso, mei, Non sit vobis hoc indignum Paupertatis meae signum, Et hoc vobis carmen carum, Quamvis parvum, quamvis parum

Feratis cum laetitia. 0 praeclarae vos puellae, Nunc implete meum velle Et, dum mortis venit hora, Subvenite sine mora; In tam gravi tempestate Me praesentes defensate

A daemonum instantia.

12. Nulla vestrum ibi desit, Virgo mater prima praesit, Si qua mihi faex inhaesit, Quae me sua labe laesit, Vestra prece procul fiat, Vos praesentes hostis sciat

Et se confusum doleat. Quidquid unquam feci mali, Vestro flore virginali, 0 puellae, palliate Et me Deo praesentate, Coram eo mecum state, Causam meam defensate,

Ne draco locum habeat.

Nach 12, 14 setzt F

Amen, fugt aber dann noch bei:

O caelestis aulae rosae, Super solem speciosae, Cum dilecto compausantes, Sublevate nos laudantes Ad aeterna gaudia.

Nach Str. 12 fugen BCE noch die folgenden drei Strophen auf Maria bei:

1. Super cunctas et prae cunctis Iam puellis Christo iunctis Te extollo, te honoro, Seraphino super choro Quae potenter dominaris, Universis principaris,

Maria potentissima. Imperatrix reginarum, Arcis Sion sceptrum clarum Summa tenes potestate, In qua cuncti civitate Te reginam venerantur, Inclinantur, incurvantur

Tua ad imperia.

2. Principissa tu praeclara, Christo sponso valde cara, Quem iucunde oscularis, Laetabunde amplexaris, Cuius gustu satiaris, Nec a quoquam superaris Per cuncta caeli agmina.

Singularis es et una, Cui nulla est secunda, Intra thalami secreta Cubans cum dilecto laeta, Cuius frueris amplexu, Eius gaudens in aspectu, Sponsa divinissima.

3. Nostrum decus et lucerna, Te appello tuus verna, Cuius thoro virginali Semper glisco famulari Cum caterva puellarum, Tuarum pedissequarum,

Te praesenta filio. Pro me illum depreceris, Quae repulsam non vereris Ante thronum majestatis, Ut agnoscat mis peccatis Meque salvet, qui creavit Et cruore suo lavit,

Me suo aptans solio.