371. (3. ) Iubilus de D. N. Iesu Christo.

1. Iesu dulcis et decore, Rosa fragrans miro more, Sponse meus amorose, Supra modum speciose,

Dilecte mi pulcherrime. Ubi, quaeso, commoraris, Ubi vis, ut perquiraris, Ubi cubas aut quiescis, Qui sic sapis et dulcescis, 0 dulcis sapor animae?

2. Trahe me, o mi dilecte, Meam in te mentem flecte, Tuo curram in odore Fatigata prae amore,

Da manum dicens: sequere. Vide mentem, quae te videt, Cuius cor ad te subridet, Nullam curam habet sui, Ut dilecto possit frui;

Sta, care mi, convertere.

3. Esto mihi simque tibi, Ubi cubas, sim et ibi, Mecum meo sis in lecto, Ut cum tali sim dilecto,

Sit lectus noster floridus. Domus nostra liliosa Delicata sit cum rosa, Nam et noster est dilectus Pulcher totus et perfectus, Rubicundus et candidus.

4. Adpropinqua, veni, care, Cum amante commorare, Ne offendam te amicum, Tolle, quidquid est iniquum,

De cordis mei medio. Omne bonum de te spero, Corde fruor te sincero, De me prorsus nil praesumo, Cuius vita par est fumo,

Tu scis in me, quod nescio.

5. Ergo veni, Iesu bone, In cor meum te repone, Esto mecum ista vice, 0 dilecte mi amice,

Sic venias, ut sentiam. Iam cor meum dilatatur Et iam in te delectatur, Sentit vere te praesentem, Sentit te in se manentem,

Praegustat suavem gratiam.

6. 0 quam dulcis hic affectus, Quo iam gaudet meum pectus, Blandus amor atque lenis Meis natat iam in venis,

0 tantae grates gratiae ! Mihi, care, coaptare, Mihi totus adplicare Te amantem amplexare Et cor meum osculare;

0 qualis hic es hodie !

7. 0 dulcedo magna Dei, Imple sinum cordis mei, Dulis amor, augmentare, Quidquid placet, operare,

Da mel et favum ingere. Cellam pande, plue vinum, Funde lac, da mel divinum, De torrente voluptatis Large da, nam habes satis; Non possunt haec sufficere.

8. Temet ipsum dabis totum, Da de manu tua potum, Cellam tuam intro tecum, Totus eris ibi mecum,

Daturus dulce poculum. Da et gustum de lagena Granatorum musto plena, Cordis tui de catino Principali da de vino

Post poculum dans osculum.

9. Iam cor meum non sit suum, Vivat tibi sitque tuum; Sit in te et tu in eo, Ut quiescat sic cum Deo

Fiatque unus spiritus. Cordis mei in conclavi Fare mihi voce suavi, Sponse meus tam dilecte, Singularis, praeelecte,

Quem diligo medullitus.

10. Da responsum colloquenti, Te ex corde complectenti, In meipso tu loquaris Et, ut intus audiaris,

Auditum cordis aperi. Quid in caelis mihi eris, Qui tam dulcis hic haberis? Quid es ibi, rex caelorum, Choros implens angelorum,

Qui talis hic es pauperi?

11. Ubi lucent tot coronae, Iesu dulcis, Iesu bone, Quam es ibi gloriosus Et omnino copiosus

Quam largus in dulcedine. Tuo vacant in amore, Qui te vident in decore, Ad tam dulce blandimentum Post hoc carnis tegumentum

Me fer pro tuo nomine.

12. Ubi coram tuo vultu,

Raptus carnis de tumultu, Fruar te pro velle meo, Satiatus dulci Deo

Amore individuo Languet meum cor et aret, Quoadusque non apparet, Cuius me sagitta ferit; 0 quam bene mihi erit,

Cum fruar te perpetuo !

13. Eia, solve me captivam, Ut in aevum tecum vivam; Quod te amo, non ignoras; Frange ergo longas moras,

Quo citius perficiar. Ad amoena vitae loca Sunamitem tuam voca; Mei, quaeso, memoreris Et in longum ne moreris,

Aut hic amore moriar.

Vor 6, 1 schiebt D ein:

Ut cum fonte lacrimarum Cor contritum et amarum Tuo sancto in altari Delectetur epulari

Affectu tantae hostiae.